Het moest er is van komen.
Je weet, wel als je bij de gelukkigen behoort, die genoeg gewerkt hebben en bij de zilveren leeftijd behoort, dan kom je altijd tijd tekort en ben je soms zonder veel reden gehaast.
De auto is al uit de garage gereden. We zijn klaar om een paar boodschappen te gaan doen in de stad, en roef de voordeur valt achter me dicht en ineens besef ik me dat ik geen huissleutel bij me heb. Ik kijk naar mijn vrouw in de hoop dat ze haar sleutels in haar handtas heeft, ai neen.
Wat nu gedaan, een geluk dat onze buurman een sleutel van het huis heeft.
Ja, ze zijn thuis, hun wagen staat op de garageoprit.
Vlug aangebeld, de deur gaat open, ik doe mijn relaas. Maar waar hebben we de sleutels weer gelegd. Na twee minuutjes zoeken, worden ze dan toch gevonden.
Oefffff. Bedankt buurman.
|