schilderen Welkom op de mijn blog.
Het eindeloze, het onbereikbare weergeven.
Het oorspronkelijk gegeven wordt steeds uitgezuiverd, om te eindigen in een non-figuratief en minimalistisch schilderij.
De toeschouwer kan zich in het werk verliezen of zijn eigen fantasiewereld openen.
Graag een reactie op het werk, enkel door kritiek en een andere visie op je werk kan men verbeteren.
s' Morgens, 7 uur. Met een kopje thee in de hand de dag tegemoet kijken. De opkomende zon, het begin van de dag, een ogenblik waarin nog alles kan. Wat zal de dag ons brengen?
De opwarming van de aarde is iets van ons allemaal. We kunnen er niet meer naast kijken. Voor mij was het een inspiratiebron. De werken hebben een witte bovenkant die verwijst naar de schade die al is aangericht, het land is verdwenen.
We zijn zover, we kunnen onder het deskundig oog van de leerkracht, aan de slag. Het is een werk dat vrij nauwkeurig moet gebeuren. Afschuren van de plaat, in mijn geval nog maar 10x10cm. Aanbrengen van een grondlaag, tekening inkrassen, inbijten met zuren en verder afwerken. Volgende les: afdrukken.
Alles is opgeruimd en we kunnen ons concentreren op nieuwe onderwerpen. In mei hebben we een groepstentoonstelling met als thema "WIT" Ik had graag iets gemaakt dat niet direct aan een winterlandschap doet denken. De winter daar hebben we gegoeg van gekregen, geef mijn maar een heerlijke, zonnige lentedag.
Je kijkt er zo naar uit, soms met gemengde gevoelens, soms verlangend, soms angstig en voor je het weet is het achter de rug. Maar het is goed geweest. Er was veel belangstelling en er kwamen positieve reactie's. Morgen duiken we terug het atelier binnen en beginnen aan nieuwe werken.
Laatste weekend van de tentoonstelling. Vorig weekend was er een goede belangstelling. Er waren altijd een paar mensen aanwezig en de middag was om voor we er erg in hadden. Hopelijk is het deze week ook zo. Zondagavond is het dan alles inpakken.
