De voorbije jaren bleek de NAVO meester te zijn in het voeren van oorlogspropaganda. Op dit ogenblik is de NAVO de russofobie zo aan het opdrijven dat het een verantwoording wordt om hun waanzinnige oorlogsmachine aan de grens met Rusland zo maximaal mogelijk te ontplooien. Het gevaar dat Rusland nu de Balkan gaat binnenvallen is een hersenspinsel in de kopstukken van de NAVO. Het laat hen toe de oorlogsvoorbereiding op volle toeren te laten draaien. Donald Trump neemt duidelijk afstand van deze hysterie. Ondertussen dient de ongegronde aanklacht van The Russian connection in de VS zelf om hem zoveel mogelijk te kunnen aanvallen. Overigens verklaarde Ted Malloch, zijn ambassadeur bij de EU zondag 5 februari 2017 op BBC dat zijn president “...niet houdt van een supranationale organisatie die niet gekozen is en waar technocraten zich kunnen uitleven en die, eerlijk gezegd, ook geen democratie is”. Een doordenkertje.
Je kunt kwaad worden omwille van dergelijke frontale aanvallen op de EU en de NAVO maar je moet toch toegeven dat de regeringen van de Europese landen steeds meer evolueren naar een bepaalde vorm van dictatuur die door het volk niet gewild is. Bij iedere aanslag worden nieuwe dictatoriale wetten opgelegd. Over de hoofden van het volk heen wordt er bestuurd, maar “besturen” wordt steeds meer gereduceerd tot oorlog voeren. Ja, oorlog voeren blijkt de voornaamste vorm van regeren te worden. Capitaine Martin geeft een onthusend beeld van de oorlogen die Frankrijk de laatste jaren gevoerd heeft in Libië, Côte d’Ivoire, Mali, de Centraal Afrikaanse Republiek... om het Midden-Oosten nog even terzijde te laten (La guerre est devenu un moyen de gouverner, mondialisation.ca, 13 februari 2017). Wat al middelen worden hierdoor niet onttrokken aan een mogelijke welvaart van het Franse volk. Anderzijds is het resultaat in de landen waar het leger militair ingrijpt niet veel anders dan ellende: miljoenen doden, gewonden, vluchtelingen, armoede. Het is een brutaal neokolonialisme in de oude kolonies. En inderdaad, kolonialisme is een misdaad, zoals de Franse presidentskandidaat Emmanuel Macron zegt. Een niet minder angstwekkend beeld geeft de Europarlementarier Manlio Dinucci over zijn land Italië. Hij legt uit hoe in het zogenaamde “Witboek” verschillende artikels van de constitutie zo aangepast zijn dat het leger kan ingezet worden om zogezegd bij te dragen aan de vrede, rechtvaardigheid, stabiliteit in de wereld. Eigenlijk wordt hierdoor een vrijgeleide gegeven om overal en altijd voor eigen belang oorlog te kunnen voeren: “Het Witboek vernietigt zo de constitutionele peilers van de Italiaanse republiek, die omgevormd wordt tot een macht die zich het recht toeëigent om militair tussenbeide te komen in de Middellanse zee, Noord Afrika, het Midden-Oosten, de Balkan omwille van eigen economische en strategische belangen en, buiten deze gebieden, overal in de wereld waar de belangen van het westen vertegenwoordigd worden door de NAVO onder het bevel van de VS”. (https://ilmanifesto.it/il-libro-del-golpe-bianco/).De vergadering van de NAVO-ministers te Brussel op 15 februari 2017 heeft blijkbaar goed en slecht nieuws opgeleverd. Er werd besloten de spionagevluchten van de NAVO boven Syrië stop te zetten. Hierdoor werd immers aan de terroristen de nodige informatie verstrekt. Het slechte nieuws is dat het anti-Russische oostfront en de zuidelijke pool (om Afrika en het Midden-Oosten te controleren), nog versterkt worden waardoor de oorlogsmachine blijft draaien, ondanks de verklaringen van D. Trump. En op deze ontmoeting was de nieuwe Amerikaanse staatsecretaris James Mattis aanwezig.
Voor een klein land zoals België zal het wellicht zulk een vaart niet lopen. Toch doet ons land ook gewoon mee met de illegale westerse oorlogsvoering zoals bij de verwoesting van Libië en nu van Syrië, onder het voorwendsel van de strijd tegen het terrorisme. Het is de moeite om eens na te gaan in hoeverre ook het Belgisch bestuur bepaald wordt door het mee oorlog voeren.
In de VS en de rest van de wereld is er een strijd bezig op leven en dood. De huidige president van de VS wil de alom heersende economie van de oorlog omvormen tot een economie van de vrede. Zo heeft hij zich voorgesteld. Hij wil samenwerking met Rusland en China in plaats van confrontatie en hierdoor zijn oorlogen zoals in Oekraïne en Syrië niet meer nodig. Of hij opgewasen is tegen de machtige stromingen die de vernietigende oude/nieuwe wereldorde willen redden en of hij zelf trouw wil en kan blijven aan zijn beloften, zal moeten blijken. Het gaat wel hard tegen hard, waarbij de oude machthebbers in staat zijn niet alleen de media maar ook het gerecht in te schakelen. En Trump zal steeds meer ondernemers en mensen uit de business moeten inschakelen als hij niet genoeg bekwame politici vindt om hem te steunen. Vergeten we bovenal niet dat de VS veel te veel wapens, oorlogsmateriaal en militaire bases hebben en veel te weinig wijsheid of diplomatie om er verstandig mee om te gaan.
Mogen eens zwaarden omgevormd worden tot ploegijzers zoals de profeet Jesaia al vroeg.
De katholieke religieuze Maria Guadalupe Rodrigo getuigt hoe zij vanaf het bisschopshuis in Aleppo de opstand heeft zien geboren worden, precies zoals wij het hier in Qara zagen, zoals de vermoorde pater Frans Van der Lugt het in Homs zag en zovele anderen elders. Gewapende groepen van buiten Syrië zaaiden terreur, sneden christenen in stukjes om in een plastiekzak te dumpen. De westerse media en politici verwelkomden dit als de “bevrijding” van Aleppo van een verschrikkelijke dictatuur. Een terroristenleider als zogenaamde “burgemeester” van Aleppo werd naar Frankrijk gestuurd om te vragen dat de “bevrijders” nog meer internationale steun zouden krijgen. Grote volksmenigten kwamen op straat om te protesteren tegen deze van buiten af georganiseerde terreur. Ze betuigden openlijk hun steun aan de Syrische president en de regering. De westerse media namen de beelden van deze massabetogingen gretig over, elimineerden de foto’s van de president, vertelden dat het volk in opstand kwam tegen een gruwelijke dictator en vertwijfeld om democratie schreeuwde. Precies het tegendeel van de waarheid. Deze westerse leugens zijn het diepe lijden van het Syrische volk. Zo rechtvaardigde immers het westen voor zichzelf het verder uitmoorden en verwoesten van land en volk. Overigens leefde de bevolking van Aleppo voorheen in een behoorlijke welvaart, vrede en harmonie. Het heeft de pseudo-democratie van het westen niet nodig. Christenen hadden voldoende vrijheid, ook in het bestuur van het land, al waren er beperkingen aan de persoonlijke politieke vrijheden. Sommigen die voor hun veiligheid naar Europa gevlucht zijn, vertellen dat ze nu veel minder vrijheid en welvaart hebben dan in Aleppo vóór de “Arabische lente”. (Une religieuse catholique de retour d’Alep : les media occidentaux mentent… file:///C:/Users/USER/Downloads/1-2-17Alep%20Les%20médias%20occidentaux%20mentent%20…%20_%20Réseau%20International%20(1).html). Vorige maand bezocht de Franse afgevaardigde van ”Les Républicains”, Nicolas Dhuicq Aleppo en getuigt nu eveneens dat de traditionele media flink gelogen hebben. En in het interview van de Belgische delegatie met president al-Assad vroegen onze landgenoten of hij niet dankbaar was voor de bijdrage van België aan de strijd tegen IS in Syrië. De president antwoordde dat er geen enkele reden is om te danken omdat hun actie zonder toestemming van de wettige regering volkomen illegaal is, omdat IS alleen maar groter en sterker geworden is en omdat ook de Belgen geenszins geholpen hebben om het uitmoorden van het volk te beletten. Een schot in de roos. Onze media en politici kunnen dit antwoord niet begrijpen noch aanvaarden. Ze zien nog niet in dat het diaboliseren van Syrië berust op hersenspinsels van de CIA, die dwingend worden opgelegd. En zo kan ook onze eigen Belgische eerste minister wat uit zijn nek slaan over de schande van een gesprek met een gruwelijke “massa-seriemoordenaar”, onder applaus van het parlement. Wordt toch eens wakker, politici en journalisten en gedraag u niet als gedrogeerde zombies van de oude CIA!
Blijvende en nieuwe gevaren
“Moslims en christenen creëren ‘cultuur van vrijheid’ als “blauwdruk voor een toekomstig democratisch Syrië”. Het gaat over een zogenaamd “democratisch zelfbestuur” van Koerden, Syriac-Assyrische christenen en Arabieren in Noord-Syrië, die internationale steun vragen om zo het vluchtelingenprobleem op te lossen. Een vriend stuurde me hierover een artikel en had er zelf zijn vragen bij. Ziehier mijn bedenkingen.
Het artikel doet euforisch over de harmonieuze samenleving van christenen met moslims alsof het een nieuwe evolutie is. Spanningen tussen bevolkingsgroepen, bijzonder tussen mensen van verschillende afkomst en godsdienst zijn er altijd geweest en zullen er altijd en overal blijven. Toch is het steeds een bijzonder kenmerk geweest van de Syrische bevolking dat ze in een echte lekenstaat leefde en nooit fanatieke religieuze spanningen heeft toegelaten. Christenen en moslims, mannen en vrouwen leefden samen, werkten samen en hadden op alle niveau’s verantwoordelijkheden. Op dat gebied was Syrië een model van harmonieuze samenleving. Vanaf het begin van de georganiseerde opstanden hebben Syriërs ook als één familie geprotesteerd tegen het terrorisme, door het westen gesteund. Imams, bisschoppen, moslims, Druzen, christenen, orthodoxen en katholieken protesteerden samen en blijven dit doen tot nu toe. Er is hier van binnenuit geen sprake van een burgeroorlog. Ook nu leven wij zelf dagelijks in de grootste vrede samen met moslims en christenen.
Vervolgens is dit zogenaamd nieuw initiatief niet de geschikte weg om het probleem van de vluchtelingen op te lossen. Er moeten geen speciale en onafhankelijke veilige zones gemaakt worden voor vluchtelingen. Er moet een akkoord komen van landen die terroristen sturen om daadwekelijk alle terroristen terug te trekken, zodat regering en leger heel het land kunnen beveiligen. Dan kunnen de mensen overal terugkeren naar hun eigen streek en huis. Zo hoeven er geen vluchtelingen te zijn. Er is wel hulp nodig voor de heropbouw van het land en het heroprichten van bedrijven zodat de mensen hun eigen kost kunnen verdienen. Als de internationale gemeenschap ook maar enig meeleven met de Syrische bevolking zou betonen, had ze al lang gezorgd dat de verstikkende sancties opgeheven waren zodat het economische leven weer kan opbloeien.
Of het land al dan niet in afzonderlijke zones moet verdeeld worden en zo in onafhankelijke federale staten, is een beslissing die niet van buiten af of door één enkele groep mag opgedrongen worden. Als een land tot een federale staat zou willen overgaan moet dit democratisch door het volk en de wettige regering beslist worden. Niemand heeft het recht om een land te gaan verdelen voor eigen politiek belang en zo de soevereiniteit en de territoriale integriteit te breken. Verdeel en heers is helaas al te dikwijls tot nu toe het recht van de sterksten hoewel het tegen het internationaal recht is en tegen het charter van de UNO.
Het opgewarmde Amerikaanse plan B
Donald Trump heeft van mij al vele goede punten gekregen, maar indien hij werkelijk het plan B van zijn voorganger wil opwarmen, zoals hij gesuggereerd heeft, ziet het er triestig uit. Het bestaat in het scheppen van veiligheidszones onder het voorwendsel de mensen te beschermen en het probleem van de vluchtelingen op te lossen. Het voorziet vier zogenaamde autonome gebieden. Een eerste in het N-O van Hasaka tot de Eufraat, toevertrouwd aan de FDS (zogenaamde Democratische krachten van Syrië, verbonden met de VS). Het is voor de Koerden hun gedroomd autonoom gebied. Een tweede gebied rond Aleppo vanaf de Turkse grens tot aan Al-Bab zou aan Turkije gegeven worden. Een derde gebied vanaf de Golan tot Daraa en Sweida zou gegeven worden aan Jordanië en Israël. En aan de westkust zou tenslotte een gebied tot aan Homs toevertrouwd worden aan Rusland. Dit is een zionistisch plan om tenslotte het door Israël onwettig bezette gebied van Syrië definitief in handen te krijgen en later zelfs door een resolutie van de VN Veiligheidsraad internationaal te doen erkennen.
Alle bezwaren die we hoger vermeld hebben, gelden uiteraard ook voor dit sluw en gemeen opzet om de soevereiniteit van Syrië te breken en het land totaal te ontwrichten. Toch is er hoop. Wanneer Syrië tot heden in staat bleek stand te houden tegen de vernietigende oorlogsmacht van zowat de helft van de internationale gemeenschap, dan zal het ook tegen deze nieuwe en hopelijk stilaan laatste aanval zichzelf kunnen verdedigen, met behulp van zijn bondgenoten. (Amin HOTEIT, Les “zones sécurisées” de Trump ou le nouveau plan de partition de la Syrie, mondialisation.ca, februari 2017).
En plots worden er 13.000 gevangenen opgehangen
De grote nieuwsmedia in Nederland en België pakken nu uit met de spectaculaire gruwel dat er tussen 2011 en 2015 hier in de gevangenis van Seydnaya 13.000 gevangenen door “het regime” gemarteld en opgehangen zijn. Met verontwaardiging wordt nogmaals gewezen naar “die gruwelijke Syrische dictator”. Ziehier enkele zinvolle vragen.
Dit nieuws komt van één enkele organisatie, Amnesty International, die vroeger al getoond heeft niet vies te zijn van een leugen om de oorlogspropaganda tegen Syrië, zijn wettige regering en president aan te moedigen in een geheel “politiek correcte” geest. Feiten en gebeurtenissen van enige omvang worden normaal door meerdere bronnen bevestigd en dan pas de wereld in gestuurd. Dit is ook de kritiek van Konstantin Kosachev, voorzitter van een internationale commissie van de Russische Raad van het opperste parlement. Suliman Mulhem heeft het rapport van 43 blz goed bestudeerd en besluit dat het berust op gissingen en extrapolatie van gegevens uit de media. Het zijn berekeningen in deze zin: indien er 7-20 werden geëxecuteerd om de veertien dagen dan zijn het er zoveel gedurende zoveel maanden enz.
Vreemd is ook dat van de gruwelen in die periode in heel het land gepleegd door allerlei gewapende groepen, van half zachte, gematigde, harde tot extremistische bendes, door het westen gesteund, geen melding wordt gemaakt. Gedurende de ganse oorlog heeft de Atlantische pers hieraan geen aandacht besteed. De schuld werd altijd gegeven aan de Syrische president, het Syrische leger en later de Russen. Zij zouden schuldig zijn aan oorlogsmisdaden. Nochtans kunnen de dagelijkse gruwelen van djihadisten in heel het land nauwkeurig vastgesteld en gecontroleerd worden. Zo stierven meer dan 400.000 mensen. Christelijke vrouwen werden gekidnapt, volgens de moslimwet met een terrorist in het huwelijk verbonden, die haar op beestachtige wijze behandelde, daarna kruisigde en in een plastiekzak terug bezorgde. Ongeveer een derde van de slachtoffers zijn soldaten en veiligheidsmensen. Zij kregen van terroristen een extra behandeling omdat ze volgens de rebellen aan de verkeerde kant stonden: eerst werden armen en benen afgehakt om hen zoveel mogelijk te laten lijden en dan pas geëxecuteerd. Voor de massale gifgasaanval van augustus 2013 werden eerst in Lattakia een massa kinderen ontvoerd om hen dan in Ghouta een gruwelijke dood te laten sterven. Allemaal mede georganiseerd door de geheime diensten van buitenlandse mogendheden om onmiddellijk de schuld te kunnen geven aan die verschrikkelijke dictator en een militaire interventie te rechtvaardigen. Is dit niet de zoveelste campagne van de westerse obessie tegen Syrië, nu gelanceerd naar aanleiding van de hoopvolle vredesgesprekken in Astana?
Het zou uiteraard goed zijn dat de Syrische regering zelf met een rapport komt over hetgeen er wel en niet in Seydnaya gebeurd is, al blijft het een vraag of het iets uithaalt. Toen bleek dat de “massavernietigingswapens” van Irak een verzinsel waren om het land te vernietigen, heeft dat de houding van het westen iets veranderd? Of toen bleek dat de massa-executies van Kadhaffi leugen waren?
Geen abortusfonds in onze naam
Vorige week hebben we het moedige besluit al vermeld van Donald Trump om de internationale ngo’s te verbieden abortus te financieren. Nederland en België hebben meteen al het laaghartige plan opgevat om daarom een nieuw internationaal fonds op te richten om abortus te promoten, waar een aantal landen en organisaties zich nu bij aansluiten. Hiertegen is al een protestactie gestart. Laten wij, allen overlevenden van abortus, massaal protesteren. In Amerika heeft de pro life beweging de wind in de zeilen, dank zij de president. Laten ook wij hiervan profiteren en de doodscultuur veranderen in een cultuur voor het leven. Ziehier verdere uitleg en de mogelijkheid om deze petitie te steunen:
Heer God, Vader en Schepper van alle leven, help ons om het kostbaarste goed dat Gij ons hebt toevertrouwd, te koesteren en te beschermen. Heer Jezus, zend ons uw Geest die leven geeft. Heilige Maria spreidt uw mantel van barmhartigheid over ons uit.
Al zes jaar lang vertellen de media dat er in Syrië een verschrikkelijke dictatuur heerst, die een militaire tussenkomst van de internationale gemeenschap vereist. Hiermee rechtvaardigt het westen voor zichzelf de vernietiging van een harmonische samenleving in een prachtig land. Het overbekende verhaal van de mainstream pers over de ongewapende spontane volksopstand die tot een burgeroorlog in Syrië uitgroeide, vertoont steeds meer barsten. Het Amerikaanse congreslid Tulsi Gabbard heeft vorige maand Syrië bezocht. Ze sprak met de president en regeringsleden, met het gewone volk en soldaten, met opposanten en families. Ze heeft goed begrepen dat er helemaal geen “gematigde” rebellen zijn en dat de hulp van de VS in feite naar terroristen gaat om een “regeringswissel” te bewerken voor eigen politieke doeleinden. Ze maakt nu duidelijk dat de werkelijkheid die ze ontmoette totaal verschillend is van wat de westerse media berichten en dat het westen moet ophouden daar oorlog te voeren. ( Rep Tulsi Gabbard, Le peuple syrien veut désespérément la paix, mondialisation.ca, 27 januari 2017).
Roland Dumas, minister van buitenlandse zaken onder Mitterand (1984-6 en 1988-1993) en voorzitter van de Franse “conseil présidentiel” (1995-2000) komt nu met nog meer onthutsende onthullingen. Twee jaar voor de onlusten van 2011 in Syrië vernam hij van regeringskringen in Engeland dat ze een militaire invasie in Syrië aan het voorbereiden waren, naar de wens van Israël. Daarover werd met hem openlijk gesproken en hem gevraagd of Frankrijk eventueel zou meedoen. En onze pers maar schrijven over een spontane volksopstand!
De grote mogendheden zijn hun politiek stilaan aan het aanpassen. Londen en Berlijn volgen Washington. Boris Johnsson (UK) heeft nu het grote licht gezien en verkondigt
dat Bashar al-Assad aan de macht mag blijven, alsof hij in plaats van het Syrische volk daarover moet beslissen. In Duitsland is Sigmar Gabriel, tot heden minister van economie een van de meest fele tegenstanders van de Amerikaanse imperialistische politiek in Oekraïne, de Krim, Midden-Oosten... Hij veroordeelt openlijk de financiering van de terroristen in Syrië. De Duitse kanselier Angela Merkel heeft deze man nu verplaatst van het ministerie van economische zaken naar het ministerie van buitenlandse zaken. Er is dus hoop dat er ook bij buitenlandse zaken in de Lage Landen ooit iets gaat druppelen.
Al jaren lang verkondigen de politieke wereldluidsprekers eensgezind dat de Syrische president zulk een onmens, gruwelijke dictator en “slachter” van zijn eigen volk is, dat hij “spoedig” ten val gebracht zal worden. Dat schreewden deze wereldheersers uit: Obama, Hillary Clinton, Cameron, Sarkozy, Hollande en hun ministers. Ondertussen zijn deze profeten zelf van hun voetstuk gevallen, terwijl het Syrische volk fier de foto van zijn president in heel het land aanbrengt. Wie een kuil graaft voor een ander, zo luidt het Vlaamse spreekwoord, valt er zelf in.
Heeft Amerika weer een president?
Wat we met enige zekerheid over president Trump kunnen voorspellen is dat hij voor een flink deel onvoorspelbaar is. Zijn hoofdbekommernis blijkt te zijn de macht terug aan het volk geven en de gewone werkende Amerikaan wat welvarender te maken, in plaats van zich te mengen in tientallen landen over de hele wereldbol verspreid. Het zit hem dwars dat na de aanslagen van 9/11 nagenoeg niets meer wettelijk is in Amerika. De president is gezakt tot een marionet van Wall Street, de militaire industrie en de wapenbazen, gemanipuleerd door de massamedia. Hillary Clinton of John McCain en anderen zouden hieraan perfekt kunnen beantwoorden. De CIA die tot heden het wapen was om geheime acties uit te voeren, heeft Trump al teruggebracht tot een agentschap dat informatie moet verstrekken. Hiermee wordt het imperialisme van de VS over de rest van de wereld al flink verminderd. In 2015 zouden er door de CIA politieke moorden gepleegd zijn in niet minder dan 35 landen! (Thierry Meyssan, Donald Trump dissout l’organisation de l’impérialisme états-uniens, réseau voltaire, 30 januari 2017). Uiteraard hebben oud-directeurs van de CIA en anderen al fel geprotesteerd. De gezaghebbende Amerikaanse historicus en journalist Webster Tarpley (www.tarpley.net) beweert dat de VS sinds J. Kennedy (die daaraan iets wilde doen en vermoord werd) geen president meer hebben gehad en dat Obama, waarover hij een grondige (“niet ge-autoriseerde!) biografie heeft geschreven, hierbij uitmunt omdat hij “een veel betere leugenaar enacteur” was dan zijn voorgangers. Daarom konden ze hem ook zonder moeite meteen de Nobelprijs voor de vrede geven, terwijl hij de vernietiging van Irak, Libië en Syrië aan het voorbereiden was en de nucleaire dreiging aan het vergroten. Trump beweert dat hij zijn energie niet wil steken in het omverwerpen van regeringen, ook niet die van Syrië en dat hij IS werkelijk wil uitroeien van de aardbodem. Aan de hysterie van de russofobie doet hij niet mee. Van de NAVO heeft hij begrepen dat het een geldverslindende oorlogsmachine is, die helemaal door de VS wordt geleid en die eigenlijk al een kwart eeuw over datum is. De grote nieuwsankers noemt hij openlijk bij hun naam: leugenaars! Hij wil er ook voor zorgen dat het TPP (Trans Pacific Partnertship), het sluitstuk van de ‘Nieuwe Wereld(wan)orde)’, gerealiseerd o.a. door Obama, Hillary Clinton en de valse billionair George Soros niet doorgaat. Het TPP moest de bekroning worden van het neoliberalisme, ten voordele van de oligarchen. De milieubewegingen en de draconische maatregelen in verband met de klimaatveranderingen zal hij niet steunen. Hij omringt zich met mensen (zoals Myron Ebell) die beweren dat gelijkaardige klimaatveranderingen op andere planeten aantonen dat de zon deze bewerkt en niet de activiteit van de mens. Hij beschouwt de milieubeweging als een bedreiging voor de vrijheid en de vooruitgang van de mensen. Tegen de heersende stroming in wil hij het gezin als basiscel van de maatschappij steunen. En zo mogen we misschien verwachten dat Amerika weer een president zal hebben... hoewel ook dit uiteindelijk onvoorspelbaar is. Het ziet er naar uit dat het Pentagon deze belangrijke machtsverschuivingen niet zonder slag of stoot zal laten gebeuren.
Naar een cultuur van het leven
Aan tenminste één van zijn verkiezingsbeloften is Trump alvast meteen trouw geweest. Hij heeft een decreet getekend waardoor het aan internationale organisaties verboden wordt abortus te bevorderen en het geld zal in de plaats daarvan naar de vrouwen zelf gaan. Voor kardinaal Timothy Dolan van New York was dit voldoende om op 23 januari een plechtige verklaring uit te geven waarin hij deze beslissing openlijk verwelkomt. Verder was er vorige vrijdag 27 januari voor de 44e keer de jaarlijkse mars voor het leven in Washington en de president vroeg zijn vice-president Mike Pence deel te nemen en het woord te voeren. Het werd een historisch gebeuren. Mike herinnerde er aan dat de stichters van het land 240 jaar geleden het onvervreemdbaar recht op leven in de constitutie beitelden en 44 jaar geleden werd deze peiler van de maatschappij door het Hooggerechtshof met voeten getreden (door de uitspraak van 1973 in het proces Roe v. Wade, die vrouwen het “recht” gaf op abortus!). Mike wil namens de regering alles doen om de cultuur van het leven in de VS te herstellen, geheel in de geest van de grote (overleden) rechter Antonin Scalia. D. Trump heeft trouwens net de christen Neil Gorsuch in zijn plaats als nieuwe opperrechter benoemd. In dit Amerikaanse Hooggerechtsof zijn nu 5 (‘conservatieve’?) rechters door een Republikein en 4 (‘losbollen’?) door een democraat benoemd. Neil Gorsuch is resoluut tegen abortus, euthanasie en het terugbetalen van condooms en contraceptie.
Hierdoor kan een flinke slag toegebracht worden aan de cultuur van de dood. Toch is deze nog lang niet overwonnen. De Nederlandse minister Lilianne Ploumen doet nu een pathetische en huichelachtige oproep. Ze heeft als reactie op de beslissing van Trump het platform “Zij beslist” (She decides) aangekondigd. En België sluit zich hierbij onmiddellijk aan. Alexander De Croo, minister van “ontwikkelingssamenwerking” (!) wil in Brussel in het voorjaar een conferentie organiseren om te zien hoe ze de doodscultuur toch kunnen blijven versterken. Immers, contraceptie, condooms, sterilisatie, in vitro, abortus... zijn al lang “very big business”, ook onder de vorm van “ontwikkelingshulp” gepresenteerd. Onder misleidende slogans van vrijheid willen ze deze economie verder laten draaien. “Meisjes en vrouwen moeten zelf kunnen beslissen wanneer en hoeveel kinderen zij willen. Dat is een mensenrecht”, aldus onze minister Alexander De Croo. Groot gelijk, man. Maar mag hiervoor het meest weerloze mensenleven vermoord worden? Als gij in een zaal vrij moogt gaan zitten op de stoel die je zelf kiest, mag je dan een zwak kind vermoorden omdat jij op die stoel wilt zitten? Meneer Alexander, zo voer je het land terug naar een barbaarse oertijd (die misschien niet eens zo wreed was als de onze nu!). Rechten zijn altijd verbonden met plichten. Het recht op leven is verbonden met de plicht voor anderen dit te respecteeren, anders worden mensenrechten herleid tot de individuele grillen van de sterksten die de zwaksten uitroeien. Bovendien, in onze moderne tijd zijn er wetenschappelijke methoden, die echtparen de volle vrijheid geven zelf over hun vruchtbaarheid te beschikken. Dat noemen we volwassen, moderne vruchtbaarheidsbeheersing. Natuurlijk wordt dit in de openbare opinie niet aangeprezen (of belachelijk gemaakt) want het bevordert niet het financiëel succes van contraceptie, condooms, sterilisatie, in vitro, abortus... Dat echtparen zelf hun vruchtbaarheid kunnen beheersen, brengt economisch niet direct iets op, maar deze echtparen genieten wel in vrijheid van de grootste gave van hun huwelijk, zonder slaven te zijn aan dokters en apotekers (b.v. met behulp van “sensiplan” in België en Nederland). En zijn gelukkige echtparen uiteindelijk niet de grootste bijdrage, ook economisch, aan de maatschappij? In ieder geval, meneer Alexander, het primitief vermoorden van de zwaksten in onze samenleving is onaanvaardbaar en stelt u aan de kant van de moordenaars. Daarmee wordt ook de voornaamste peiler van iedere democratie vernietigd. Lees maar eens de toespraak van de hoger vermelde Amerikaanse vice-president Mike Pence tijdens de recente 44e mars voor het leven in Washington.
Iedereen kan op zijn of haar wijze meehelpen om de terugkeer naar de cultuur van het leven te steunen om de doodscultuur te verminderen. In Frankrijk is er de sterke beweging van Manif pour tous, een zeer ruime stroming die we ook in ons land zouden kunnen gebruiken. Op 10 december 2016 hebben een tiental leiders in Cape Town (Zuid-Afrika) de International Organisation for the Family gelanceerd (capetowndeclaration.com). Zij zetten zich in voor het behoud en de bescherming van wat zij als de meest wezenlijke elementen van iedere beschaving beschouwen, nl. als het gemeenschappelijk erfgoed van heel de mensheid, het hart van iedere sociale rechtvaardigheid. Het gaat hierbij gewoon om het respect voor de waardigheid van het leven, huwelijk en gezin. Concreet dient de huwelijkstrouw aangemoedigd te worden terwijl pornografie, overspel, echtscheiding, allerlei vormen van losse samenleving enz. ontmoedigd moeten worden. Het is een strijd tegen een ideologische overheersing, een soort culturele kolonisatie, die onze maatschappij grondig wil ontwrichten. Wij geloven dat de uiteindelijke strijd tussen goed en kwaad in onze wereld zal worden uitgevochten op het terrein van huwelijk en gezin en de waarden die hiermee verbonden zijn. Laten we allen – wij, de overlevenden van abortus - moedig weerstand bieden. Jeanne Mancini, voorzitster van de hoger genoemde March for Life zegt dat het belangrijk is een cultuur te scheppen waarin abortus ondenkbaar is. De verandering van de harten zal uiteindelijk de noodzakelijke verandering van de wetten meebrengen. In ons land, zegt ze, zijn er ieder jaar ongeveer één miljoen abortussen! De beweging pro life is een beweging voor de vrouw (pro Woman). Wanneer de ministers van onze (moreel) Lage Landen oproepen om de doodscultuur overeind te houden, roepen wij op om integendeel met alle mogelijke middelen te ijveren voor een cultuur van het leven, waar iedereen beter van wordt.
Sarah Winter
Hierbij nog een aanmoediging voor hen die de hymne van het leven in onze wereld willen laten weerklinken. Sarah Fernanda Giromini, alias Sarah Winter is bekend geworden door haar foto, samen met een andere half naakte femen in de kerk van Onze Lieve Vrouw de la Candelaria in Rio de Janeiro in januari 2014. Zij heeft in 2012 Femen Brazilië gesticht. Zij werd een felle militante voor abortus, homoseksualiteit, biseks en de hele business hiermee verbonden. Haar eerste kindje liet ze aborteren. Haar tweede kindje heeft ze met zoveel vreugde ontvangern dat haar houding radicaal veranderde. Openlijk vraagt ze nu vergiffenis voor haar abortus, voor de belediging van de christelijke plaatsen en vooral van de christenen. Ze is nu een fervente militante pro vita en haalt scherp uit naar Femen, waarvan ze in haar levensgetuigenis o.m. schrijft dat deze “een sekte vormt die de afbraak nastreeft van de traditionele familie en van alle morele waarden van de samenleving”. P.S. Kan iemand aan onze minister Alexander van ”ontwikkelingssamenwerking” eens voorstellen om in hun debatten ook de meest vergeten groep aan het woord te laten, nl. de grote menigte van vrouwen die abortus ondergingen en er achteraf heel veel spijt van hadden?
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
