Ik ben Miena, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Min.
Ik ben een vrouw en woon in de kempen (Belgie) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 26/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, computeren, kleinkids, tuin en bloemschikken.
.....de melkventer.
...... de huismus.
m'n p. c. tje m'n maatje!
dank je Elou !
pop gemaakt in powertex
Mijn hoekje
02-04-2007
vetgetable art.
En hier nu, nog een beetje lekkers.(click op 't plaatje)
En.....ja nu het weekend is lekker een wandelingetje kan er wel bij, natuurlijk maar op onze eigen manier, want deze mannekens die kwankelen te veel. 'k Wens jullie allemaal een heel fijn weekend! ! !
Mooi toch in deze tijd van het jaar. De bloemen die ontluiken, maar ook de dierenwereld begint op te leven, zoals de lammetjes in hun weide. Hier gemaakt van bloemkool. (click op 't plaatje)
Een snoepje voor de pijn voor als je was gevallen. Als je je neus gestoten had. Maar als je groot zult zijn en je bent dan gevallen of je stoot weer je neus. Geloof me kleine vent er zal geen snoepje zijn voor deze groote pijn al zou je dat nog zo bevallen.
Morgen maandag is het wasdag , of is dat ook uit de mode ? 'k Denk het wel , dat apparaat kan nu wel alle dagen draaien. Is toch zo? Wat hebben onze Moeders en Grootmoeders daar toch werk moeten van maken. Zij waren de zondagavond hun vat al aan het stoken. Een p.c. bestond toen nog niet he, om hen op bezig te houden. 'k Denk dikwijls op m'n Grootmoeders, wat zij zouden zeggen als ze ons confortabel levendje zouden kunnen zien.
Wind grijpt het huis, gebinten kraken en grijs licht versombert de kleuren. Buiten zwaait de toverhazelaar,met zijn tere bloesem met brede gebaren naar striemend nat. Een vogel strijkt neer, met stugge veren. Uit een beschut hoekje gluurt een poezekopje, hopend op betere tijden.
Lente, De lente fluistert zich nader, elk levend wezen word wakker gekust. Mens en dier voelen uit hun hart de kou verdwijnen, de wanhoop gesust. De natuur word weer geboren, een kind aanschouwt het licht. Elke keer dat de lente komt, doe ik van geluk mijn ogen dicht.
Een mailvriend heel plots heengegaan. Heel stil ben ik ervan geworden. 'k Heb het bericht juist gelezen hier, gewoon ongeloofelijk en toch. Een kruis op zijn graf zal hij niet hebben, de zee is zijn graf. Toch wil ik hem een kruisje schenken lans deze weg. Een fijne mens is niet meer. Het raakt me zo, geen goeie dag meer, van hem die veel te vroeg van al diegenen die hem dierbaar waren is wegegaan. We willen ook , langs deze weg om, ons medeleven betuigen aan Zeeman zijn familie
Als sneeuw en hagelbuien dreigend komen de winterzon de ijzeltakken siert zingt fluitend blij een koolmees in de bomen die vol verwachting lente tiereliert
