***GODS ZEGEN EN ALLE GOEDS!***
Gedichten van mijn zus Francine,
Zij schreef ze vanuit haar hart,
Vanuit haar leven gegrepen.
Heel bescheiden.
Magda 10-02-2006Grote Vlaamse schrijvers, als Guido Gezelle, Felix Timmermans... Was hun poëzie niet als een gebed dat opwelt uit het hart?
Ý KLIKÝ HIERBOVEN Welkom op de website van 'Geloof en Leven' ! Echt de moeite waard.
MIJMERING
’t Lonkt naar de lente
in ’t frêle lover,
als een gitzwarte merel
op ’t zachte groen
zijn klankbord beklimt,
terwijl de warme zon,
haar gulle glimlach
doorheen de mensen laat.
Dan jubelt het immer lente.
’t Lonkt naar de lente
in de zomer,
als ’t licht aan de horizon
de nieuwe dageraad maakt,
terwijl de rijpe oogst is
geborgen en
nog de prille kiem van mildheid draagt.
Dan jubelt het immer lente.
’t Lonkt naar de lente
in de herfst,
als de speling van ’t gebladerte
kleurrijker is dan gouden edelmetaal,
terwijl door die innige rust
een scheppende denken ontstaat.
Dan jubelt het immer lente.
’t Lonkt naar de lente
in de winter,
als de tinteling vloeit,
in de naakte botten,
die ’t jeugdig sap stuwt met forse
kracht, naar de zwakste twijgen,
terwijl uit volle borst
een zingend hart
op de tonen van de liefde slaat.
Dan jubelt het immer lente.
francien
WITTE ROZEN
Hoe mooi kunnen witte rozen zijn
zo frêle, zo schoon.
Ze verbergen vreugde en pijn,
die fijne randjes, rond hun kroon.
Een boeket witte rozen
achter het vensterraam
een vleugje zon komt ze liefkozen,
een straaltje licht voortaan.
Witte rozen, wat een feest,
wat is hun geheim, vanbinnen?
Hoe het allemaal is geweest,
of moet het pas beginnen?
Witte rozen, maagdelijk wit uitgekozen,
mijn blik streelt jullie gevoelige snaar.
Zo kleurloos, witte rozen
kleuren jullie mijn dag vandaag.
Francien
Poëziehoekje
JANNEKE MAAN
Daar is Janneke Maan
nu moeten alle kindjes slapen gaan.
Van spelen zijn zij moe
ze doen hun oogjes toe.
Daar is Janneke Maan
hij glinstert door het raam.
Weldra houdt hij de wacht
de hele, donkere nacht.
Daar is Janneke Maan
hij fluistert misschien jouw naam.
Ga met hem naar dromenland
daar dansen kaboutertjes hand in hand.
Daar is Janneke Maan
zie hem hoog aan de hemel staan.
sterretjes fonkelen om hem heen
zo is hij nooit alleen.
Daar is Janneke Maan
’s morgens kraait de haan.
We veren ons bedje uit
en gluren door de ruit.
Waar is Janneke Maan
hier nu vandaan?
Vanavond is hij er weer,
we danken Onze Lieve Heer.
Francien De Wilde
POËZIEHOEKJE
ONS KINDJE
Lang hebben we op je gewacht
Met liefde in ons hart
Met vreugde naar jou getracht
Kindje teer, kindje zacht.
Aan je wiegje kunnen we ons
warmen
Want jij brengt leven in ons huis
we nemen je in onze armen
jij bent geborgen thuis.
Je lacht en kraait
en drinkt je flesje leeg
Je handje graait
Naar nog veel meer.
Aan ’t venster in de hoek
Staat ’t kantenwitte wiegje van
ons wichtje
Als ’t slapend z’n oogjes dichtdoet
Bewonderen we ’t roze gezichtje.
Dan omsluit ons die tedere eer
Voor ’t frêle nieuwe leven
En de zorg om weleer
Het een mooie toekomst te geven.
Francien.
Op het ritme van het hart, het leven, de seizoenen en vanuit mijn christelijk geloof geschreven.
31-03-2008
31 MAART
31 MAART
In kleine dierbare dingen
ligt de herinnering bewaard
ik laat ze even zingen
van wat vandaag toch is verjaard.
Bijlagen:MOEDER 004.jpg (18.8 KB)
30-03-2008
Uw barmhartigheid loof ik, Heer,
BELOKEN PASEN = DE ZONDAG NA PASEN
ZONDAG VAN DE GODDELIJKE BARMHARTIGHEID
Uw barmhartigheid loof ik, Heer,
eeuwig voor alle mensen, saam.
Zij geeft uw diepste inborst weer,
voortdurend wonder van uw Naam.
Uit de Drie-eenheid welt ze groot
als uit één enkle liefdeschoot,
Zij zal zich tonen in de ziel,
volledig, als de sluier viel.
De bron van Uw Barmhartigheid
schenkt ons geluk en levenskracht,
zo zingt elk schepsel met t heelal,
vervoerd, luid uw barmhartigheid.
Gods diepste mildheid staat nu klaar
door Jezus leven en zijn kruis,
wanhoop en twijfel niet, zondaar,
barmhartig, heiligt God uw huis.
Twee stralen wellen uit Uw Hart,
bron van Uw liefde, goede Heer,
die cherubijn noch engel redt
maar wel de mens van zondig zeer.
Uit gezangen van de Heilige Zuster Faustina.
Dagboek, 522.
22-03-2008
ZALIG PAASFEEST!
THAT JESUS BLESSINGS BE WITH YOU, TO GUIDE YOU AND PROTECT YOU. Dat de zegen van de Verrezen Heer, met u moge zijn, om u te leiden en te beschermen op uw levensweg! Zalig en Vreugdevol Paasfeest!
19-03-2008
DE GOEDE WEEK
Gebed tot Jezus, aanwezig in de H. Eucharistie
Heer Jezus,
Hier aanwezig in de H. Eucharistie,
ieder dag opnieuw gaat Gij op tocht met mij,
en Gij zegt:
Mijn wegen zijn niet uw wegen.
Het komt er dus op aan, Heer, dat ik U volg,
en Uw Woord wordt mij tot zegen.
Ja, Uw Woord is een lamp voor mijn voeten,
het is een licht op mijn pad.
Gij gaat voorop, Heer Jezus,
doorheen de nauwe poort,
de smalle weg op, die leidt ten leven.
Die smalle weg loopt ook doorheen mijn eigen hart,
tot aan de deur waar Gij klopt en wacht.
Vandaag open ik de deur van mijn hart voor U, Heer Jezus,
en ik ben blij dat ik mijn albasten vaasje,
vol liefde voor U breken mag.
U die mijn God en Leidsman ten leven zijt.
Amen.
Uit anonieme mystiek©
Mooie bezinningen voor deze Goede Week vindt u op de site http://www.geloofenleven.be/ en dan DIAPRESENTATIES aanklikken
18-03-2008
Uit mijn jeugd - DE LENTE
Uit mijn jeugd
DE LENTE
Soms slenteren mijn gedachten
langs de met blauw bedekte weiden;
Soms kan ik uren blijven wachten
Zou dat mijn hart kunnen verblijden?
Een boterbloem die streelt mijn blik
Een merel vliegt snel voorbij
Mijn hoofd die schudt een ware knik
ik voel mij toch zo blij.
Ik zoek naar iets, en ik zie niets
dan groene knoppen op de lentebomen.
Mijn blik vergaat in een zonnig iets
ik zie de hemelen blauw en hij gaat open.
Kom binnen, nieuwe lente,
kom binnen in mijn jonge hart,
kom binnen met je levensrente
kom binnen, bij mij heel zacht.
Neem weg, de koude winter,
neem weg de slechte geest,
neem weg die ruwe hinder,
neem weg ,het kwade dat er is geweest.
Breng mee, een zon warm en goed,
breng mee, een lied dat kweelt stille vree,
breng mee, een geur die wonderen doet,
breng mee een hart dat zegt een stille bee.
Zeg dank, aan de goede God,
zeg dank aan de mooie natuur,
zeg dank aan uw levenslot,
zeg dank, en maak dat het voor altijd duurt.
Fran 4-02-1974
29-02-2008
Heer, ik heb genoeg.
Heer, ik heb genoeg.
Heer, ik heb genoeg,
ik heb twee ogen,
als diamanten zo kostbaar,
een mond, om te fluiten,
en een gezondheid,
die niet te betalen is.
Heer, ik heb genoeg,
ik heb de zon aan de hemel,
ik heb een dak boven mijn hoofd
ik heb werk voor mijn handen
ik heb een welgevulde tafel
om van te eten,
en ik heb mensen om lief te hebben.
Anoniem dankgebedje.
14-02-2008
IK ZAG JOU
IK ZAG JOU
Ik zag jou en vanaf dat moment
was u geen beeld voor mij.
Al was uw gelaat getrokken in verbetenheid.
Langs deze tekenen kon ik de hardheid
in uw ogen zien, als raakte uw kijken,
uitgekeken op de verstarrende blindheid van deze wereld.
Ik zag het, toen wist ik vanaf dat moment
dat niets meer u kon raken,
alleen mijn handen, die voelde je altijd aan,
t was alsof je die nooit meer zou loslaten.
Ik hou van jou, ik hou uw beeld mij immer voor de ogen.
Ik zweef bijna, zo immer innig hou ik van jou.
Nog nooit heeft de zon zo verzachtend voor mij
geschenen als toen je zei, ik hou van jou.
Zo zoetig geurde die roze bloesem,
zo streelde hij mijn neus,
als op die lentemorgen,
ik jouw liefde in mijn hart voor altijd sluiten zou.
Gedicht van Fran 29-3-1985 ©
12-02-2008
VASTEN
DE CHRISTELIJKE VASTEN Beste bezoeker, ga ook eens naar volgende sitehttp://www.geloofenleven.be/ KLIK VERVOLGENS OP DIAPRESENTATIES DE BOVENSTE TWEE PRESENTATIES ZIJN ECHT MOOI EN BEZINNEND VOOR DEZE VASTENTIJD.DUS VAN HARTE AANBEVOLEN DOOR Dagmar
08-02-2008
LENTE
Poëziehoekje
LENTE
Het zal een vroege lente zijn
de natuur zit vol met leven.
Alle voorjaarsbloemen en de jasmijn
gaan nu die tekenen geven.
Het zal een vroege lente zijn
bij t botten van de bomen.
In hun vloeiende lijn
staan ze reeds te dromen.
Het zal een vroege lente zijn
de vogels zijn zo kwiek.
Ze vinden het zo fijn
en zingen reeds hun lied;
Het zal een vroege lente zijn
de zon zendt haar milde stralen.
Ze strelen het gordijn
en gaan door de kamer dwalen.
Het zal een vroege lente zijn
en dat de wereld mag verstaan,
dat licht en de zonneschijn
door elk mensenhart gaan.
Francine De Wilde.ã
21-01-2008
DE LIEFDE
DE LIEFDE
Wie Gods liefde aanvaardt
werkt in dienst van de dienende liefde.
Liefde bron van alle leven,
voor al het geschapene in de natuur,
voor mens en dier.
Liefde draagt bij tot alles,
is voelbaar in elk werk,
want alles strekt tot eerbaarheid.
Liefde bevindt zich in de kleinste dingen,
attentievol gedaan.
Liefde is niet beperkt, is grenzeloos.
Liefde is wereldwijd
ã van Francine De Wilde 4/ 01/1983
20-01-2008
De winter
De winter is een somber en guur,
de dagen zijn van korte duur.
Gezellige tijd om een paar uur
te mijmeren bij het haardvuur.
Uit levensweerspreuken
door Francine De Wilde©
01-01-2008
Nieuwjaar 2008!
Dinsdag 1 januari 2008.
Nieuwjaar 2008!
Zo 2007 gaat,
en klokslag 12 slaat,
t Nieuwe jaar is begonnen,
wat heeft 2008 verzonnen?
Wie zal het weten?
Zo gaat dat in het leven
Wij drinken een heildrank,
op t Nieuwjaar lang.
Leute en plezier,
overal vertier
mensen komen en gaan
en wensen het beste voortaan.
Doch, elk jaar heeft zijn zin
met verlies of gewin
het gaat zijn stempel drukken
op iets en wat dat niet of wel mag lukken.
Toch, laat ons hopen
want de vrede des harten is niet te kopen
Het is niet schoner dan dat
in een zuiver mensenhart.
Gelukkig en goed Nieuwjaar 2008, aan allen!
Francine De Wilde.©
23-12-2007
Kerstmis ziet men in vele dingen
Poëziehoekje
KERSTMIS
Kerstmis ziet men in vele dingen
van het dagelijks bestaan.
In kinderstemmen die zingen
in het werk, met vreugde gedaan.
Kerstmis ziet men in vele dingen
zomaar in huis en langs de baan.
In de mensen die ons omringen
soms moeilijk om mee op pad te gaan.
Kerstmis ziet men in vele dingen
de arme, de bange, de eenzame, de verlatene, alleen.
Men vindt het in alle rangen en kringen
de herders om ons heen.
Kerstmis ziet men in vele dingen
in de dieren hun genegenheid.
En zij die kwamen en gingen
in liefde en blijheid.
Kerstmis ziet men in vele dingen
in het diepste van ons hart.
Hoort, de kerstklokken klingen
een Goddelijk Kind werd ons gebracht.
Francine De Wilde.©
20-12-2007
Wilt u een zonnige dag
Wilt u een zonnige dag
begin dan met een glimlach
wil niet altijd meer en meer,
dankt ook eens de Heer.
Uit levensweerspreuken
door Francine De Wilde©
Roodborstje
Barre, koude vrieslucht
geeft de aarde een korstje.
In het stille winters gehuchtje
trippelt een roodborstje.
Uit levensweerspreuken
door Francine De Wilde©
Het weer is mistig buiten
Het weer is mistig buiten,
dra zullen de klokken luiden,
Kerstmis,
feest van verlossing en vrede,
voor immer een wijde wereldbede.
Uit levensweerspreuken
door Francine De Wilde
17-12-2007
December WEERSPREUKJE
WEERSPREUKJE
VAN FRANCIEN
De natuur ligt door stilte omgeven,
december brengt barre kou,
wind en regen,
als de laatste maand van t jaar,
is zij de feestmaand,
van het gulle gebaar.
Uit levensweerspreuken
door Francine De Wilde
16-12-2007
Afscheid van 2007
Afscheid van 2007
Het was geen pad vol rozen,
jouw afscheid en het laatste liefkozen,
een keerpunt in mijn leven,
besef van eigen tijdelijkheid,
in grote eeuwigheid.
De sterren zien in de nacht,
bloemen plukken overdag,
de eenvoud is des dingen,
zoals Gods licht gaat van mens tot mens,
voortaan leg ik in elk gebed een zegenwens.
Dagmar©
08-12-2007
Herfstmijmering
H erfstmijmering
De herfst rukt aan de bomen
dra zal de winter komen.
Bladeren vallen keer op keer
insgelijks lopen mensen heen en weer.
Zo gaat het seizoen,
zo gaat de tijd van toen.
Zo komen wij en gaan,
wie kan er aan weerstaan?
Eenmaal zal het licht verschijnen,
en zullen de wolken verdwijnen.
Kunnen velen het nog aan,
om in de schijnwerpers te staan?
Want jaren en tijden gaan,
doch de eeuwigheid blijft bestaan.
Blijven dromen, blijven hopen,
de vrede des harten kan men niet kopen.
Met de herfst dwalen zovelen af,
als koren tussen het kaf.
Alleen wie in een zuiver hart durft te kijken,
zal zien dat de lente niet veraf is te lijken.
Francine De Wildeã
Een dichterwoord stijgt uit mijn hart omhoog; ik zing mijn lied nu voor de Koning, mijn tong gaat als een snelle pen...(Uit psalm 45)
Liefde is: elkaars lasten dragen
e grootste gave van het Nieuwe
Verbond is liefde.
Het is immers duidelijk dat Paulus
de opdracht van de Heer zelf,
om elkaar te beminnen
“de wet van Christus noemt”.
En zo belangrijk achtte Christus deze opdracht,
dat Hij kon zeggen:
“Aan het feit dat u elkaar bemint,
zal men kunnen weten
dat u mijn leerlingen bent.”
De taak van deze liefde is:
elkaars lasten dragen.
Deze taak duurt niet eeuwig.
En toch voert ze tot een eeuwig geluk,
waarin er geen lasten meer zullen zijn
die we van elkaar te dragen hebben.
Maar nu in dit leven,
dat wil zeggen nu we hier onderweg zijn,
moeten wij elkaars lasten dragen
om eens te komen tot dat leven,
waar van last geen sprake meer zal zijn.
H. Augustinus - kerkleraar, feestdag op 28 augustus.
In“Over 83 verschillende vragen” (vraag 71)
Poëziehoekje
LENTE
Voor het raam
hangt sierlijk
een geborduurde kant.
Frêle zonnestraaltjes
boren er zich doorheen
en spelen… bewegende figuurtjes.
Langzaam verschuift men het gordijn…
Zoals de lente de winter doet vervloeien
en het slapende leven doet bloeien.
Als de eerste bloemen
zich een weg banen door de nog natte grond.
Als de krokus geeft nieuwe moed
en de paaslelie pronkt.
Wit-rozige bloesem op de bomen geurt
en de merel kweelt zijn borstje rond,
dan is het lente.
De winter hoort tot het verleden
dat is het teken
het oude te nemen met herinnering
en een hart vol liefde voor het nieuwe.
Francine De Wilde
Lichtmis 2 februari opdracht van Jezus in de tempel Kaartje ontvangen in onze parochiekerk met deze mooie tekst, die jonge ouders schreven op het geboortekaartje van hun kindje. In je moeders schoot geweven tot een wonder van bestaan kwam je bij ons in leven, dankbaar zeggen wij jouw naam. Opnieuw mogen wij beleven wat wij zien maar niet verstaan, welk een groot geheimenis jouw geboren leven is. Al vanaf je eerste schrede bidden wij dat met je gaat Hij die geest en adem geeft en ook jou geschapen heeft.
Ter zijde: EEN BERICHT VAN DE WILDE GANZEN
MET OF ZONDER VOGELGRIEP
FOIS GRAS
Ik kwam onschuldig uit een ei
Wat kwaakte mijn moeder blij.
Toch, ik maakte geen enkele kans
Ik was een gevangen gans.
Ik wrong mijn lijfje heen en weer,
misschien wel deze keer
zou ik door die tralies gaan.
Maar al gauw bleek mijn bekje
open te moeten staan.
In de verte lag het uitgestrekte land
‘Met het dierenleven een nauwe band’
Wat zouden we graag in de natuur willen leven.
Mensen maken ons het leven zuur.
Mijn moedertje keek naar mij,
want ik was de zoveelste in de rij.
Mijn voedsel had geen enkele smaak,
die buis was meteen raak.
Opgezwollen was mijn buik,
men nam mij in gebruik.
Ik dacht: ‘Hoe moet het verder gaan? Mijn lever gaat dubbel staan.’
Och, in mijn borstje zat een geheim
De waarde van het leven,
bestaat niet alleen uit eten.
Ik eindigde met mijn lever in de pan,
ze aten en genoten ervan.
Wat had ik erg geleden,
maar de mensen kregen geen slecht geweten.
Ze zouden zich moeten bekeren,
en de dieren respecteren.
Francien.
VOOR HET JAAR VAN HET GEBED
JAAR VAN HET GEBED
HEER,LEER ONS BIDDEN
God,
ik zoek even
contact met U.
Wil je mij nabij zijn?
Geef mij
geloof en vertrouwen
kracht en volharding,
zodat ik mij
ten volle kan geven
aan de opdracht
die ik nu mag vervullen.
Amen.
DANK VOOR MIJN LEVEN
Goede Vader
wat heb jij mij allemaal gegeven:
handen die van alles kunnen maken
voeten en benen om overal te gaan
ogen, oren,neus en mond
om van alles te genieten.
Ik dank Je dat ik gezond ben
en zoveel gekregen heb…
OM GELUKKIG TE ZIJN…
Heer Jezus
Jij zegt dat ik gelukkig kan zijn
als ik altijd reken op Jou
als ik eenvoudig ben
als ik mijn fouten beken
als ik geduldig en zacht ben
als ik met blije ogen kijk als ik eerlijk en oprecht ben
als ik anderen vergeef
als ik vrede breng
als ik toch wil doen
wat mij veel moeite kost.
Jezus, help mij om gelukkig te zijn.