Magda 10-02-2006


Grote Vlaamse schrijvers, als Guido Gezelle, Felix Timmermans...
Was hun poëzie niet als een gebed dat opwelt uit het hart?

HET DENNENBOS

Nergens suist de wind zo vredig

dan in het dichte dennenwoud.

De ranke stammen

boren zich naar omhoog,

in hun rijzige toppen

verwijzend naar ‘t heelal.

Bomen bijna roerloos wuivend ,

genoegend in de zon,

een gouden lichtbundel

weerkaatst.

Een lichte bries doorzingt

het hele bos,

de dennentoppen ruisen

en  in geurend groen

ademt de stilte

de stem der eeuwigheid.

Francine

 ZINGEN

Kom geliefden,laat ons zingen              

      voor de Heer een innig lied.

Zingen is: te samen leven

      woorden vinden van verdriet

Zingen is elkaar begrijpen

      voelen hoe bedroefd gij zijt

      anders worden, huiverend weten

     dat ons hart om liefde schreit.

Zingen is de vreugde horen

     van de kracht die in ons zingt,

     samen nieuwe woorden maken,

     spreken als de geest ons dwingt!

Zingen is elkander kennen

     één zijn in de diepste pijn.

Zingen is Gods adem drinken

     heilig en verrezen zijn.

Tekst van St.- Augustinus over ‘zingen’ 

De laatste zomergeuren

zonnekleuren,

een gouden schijn reeds in de bomen,

wat een mooie dag,

een wandeling in al die scheppingspracht,

de natuur, het leven,

Gods kracht is ons gegeven.

Dagmar

FEEST VAN DE KRUISVERHEFFING   14 september

Het Kruis van Christus,

bron en kracht van ons geloof.

Feest van de Kruisverheffing,

feest van onze redding,

De vreugd van het aanvaarde lijden,

met Jezus Christus mee verrijzen.

 uit 'Anonieme mystiek'

POEZIEHOEKJE

EEN STONDE

Straks als de zon weer 
aan de hemel staat

en de nieuwe dag ligt te gloren,

een intens gevoel

door je heengaat

te mogen leven…

Zo een stonde kan men

alleen maar voelen.

het brengt een mens tot stil zijn,

een stonde vol geluk,

niet te grijpen met je hand,

maar met je hart,

om naar te streven,

dag na dag

trachten er opnieuw mee te beginnen.

Francine

Een Ierse zegening

Moge de weg je tegemoetkomen,

moge je altijd de wind in de rug hebben,

moge de zon warm op je gelaat schijnen,

de regen zachtjes op je velden  vallen

en, tot we mekaar weerzien,

moge God je bewaren ,

in de palm van Zijn hand.

Verdriet en pijn,

peilloos kan het zijn,

het was er ‘toen’,

en nu naar buiten reeds vergeten,

alleen  in eigen weten

zal het ‘nu’ nog zijn.

De verborgen tranen,

de holte van gemis,

alleen-zijn in het dragen,

stil staan bij de vragen.

Het tempo wat verstillen

de geur van aarde en lucht

de laatste zomerbloemen

het zich verbonden voelen.

Ik pluk bij Jou de eerste najaarsvrucht.

Dagmar

31 Augustus – laatste dag van de vakantie.

Met de Kerk vieren we Maria, als Moeder en Middelares van genade.

Gebed tot Maria, onze hemelse Moeder

Wees gegroet Maria,

vrouw van alle tijden,

moeder van alle moeders,

draagster van Jezus,

vruchtbare vrouw

in elke zin van het woord.

Gezegend is de vrucht

van je schoot,

de Zoon die ons de weg

toont, die ons, zoals Jij,

‘ja’ doet zeggen

op een andere wereld,

een wereld van

vrede en rechtvaardigheid.

Wees als een steun voor

allen die gebukt gaan

onder zorgen en pijn,

verdriet en tegenslagen.

Wees als een Licht voor allen

die in de diepste

duisternis zitten, en verder moeten

zonder enige hoop op licht.

Jij bemoedigster

in moeilijke dagen.

Wees met ons in de naam

van de levengevende God

in Wie  wij geloven.

anoniem Mariagebed.

HEILIGE  MOEDER MARIA,

Poort van de hemel,

daar aan de grens tussen hemel en aarde,

daar staat gij:

de schone reine Koningin.

Moeder, gij ziet de nood, de pijn ,de strijd,

van elk mensenkind dat naar U reikt.

Hoe schoon uw moederlijke taak,

met al die noden van uw aardse kinderen,

gaat Gij steeds weer tot voor de troon,

tot bij Uw Goddelijke Zoon,

Hij buigt zich toe naar U, Zijn Moeder,

die daar voor ons pleit,

onze voorspreekster zijt.

Dan komt gij weer tot ons,

de Hemelpoort gaat open,

Moeder is de deur:

“Wees maar niet bang,

Ik leid u bij de hand,

heb groot geloof en bid.

Mijn zoon zijn hart is enkel liefde,

voor u en alle mensen overal,

doe maar wat Hij u zeggen zal.”

Dagmar

VOOR MIJN PEEKIETJE

augustus 1997 – 7 augustus 2007

Peekie werd tien jaar

zij was een zwarte langhaar

Een poesje aan mij gehecht

haar vriendschap was oprecht.

We waren heel goed op elkaar afgestemd

het vrouwtje wist perfect

mijn Peekie is een lekkerbek

en ’t waren korreltjes van ’t beste merk.

Een wandeling samen door het park

en Peekie was al vlug mee op pad.

Klimmen hoog in de denneboom,

veilig, ’t is daar dat ik woon.

Een speurtocht in de nacht,

miauw…hier, ‘k heb u een muisje gebracht,

’t venster was altijd voor mij open,

bij ’t vrouwtje mocht ik steeds binnenlopen.

Dan sliep ik in haar arm,

lekker warm,

ik was steeds uit op een aai

een beetje deugniet, van mijn kant soms een graai.

Men zegt ’t is maar een dier

maar wat een wederkerigheid vindt je hier,

Peekietje, dank u wel,

je was  mijn kleine metgezel.

7 augustus 2007

Dagmar

Eenvoudig bidden.

t’Is zo goed, Heer,

om hier in de stilte en in eenvoud,

eens bij U te komen,

U die van mij houdt,

voorbij de grenzen van de woorden,

rest enkel nog een lied,

hier krijgt mijn ziel die kracht,

die enkel maar Uw liefde biedt.

Ik zit bij U,

en voel U zo aanwezig,

in vrede, warmte, wederkerig,

‘k weet niet waarom ik zo naar woorden zocht,

alsof uw liefde diende afgekocht.

Maar U bent enkel gave,

en vraagt van mij de overgave,

ik moet niets anders doen,

dan mijn hart en handen open doen,

‘k wist niet dat het zo eenvoudig kon,

elke dag opnieuw putten,

bij U, de Levensbron.

Uit anonieme mystiek©

Jezus, mijn Heer en Meester,

voorbij mijn schuld,

voorbij mijn fouten,

voorbij mijn zwakten,

daar staat Gij,

en wacht op mij,

aan de oever van het meer,

voorbij de storm,

voorbij de strijd,

Gij vraagt alleen,

bemint gij Mij?

Volg Mij!

Uit anonieme mystiek©

VAKANTIE

Wanneer de zon weer met kracht begint te

stralen en het lekker warm wordt,

als de vogels vrolijk fluiten,

dan gaat men met veel plezier naar buiten;

Dan komt al gauw het vakantiegevoel

en men wil er wel spoedig op uit.

Ver van huis of dichtbij.

Aan heide, strand, zee of kust,

men komt er gauw tot rust.

Heerlijk is het die tijd,

een gevoel van vrijheid,

niets dat dan hoeft.

Geeft voor iedereen

weer frisse moed.

Uit parochiekrantje.

KINDERTIJD

De tijd ging vlug

van mijn kinderjaren,

toen ik in de blauwe lucht

naar de witte wolkjes stond te staren.

Toen ik met mijn glimlach

liefde schonk,

bij elke nieuwe dag

weer vreugde vond.

Toen ik dartelend liep

de vlinders achterna,

terwijl mijn popje sliep

in de armen van zijn ma.

Toen ik de wereld zag

als een milde zomerboom

die veel te bieden had

diep aan de meren van mijn droom.

Want klein zijn is blij zijn

stralen van zon en vreugd

om met een hartje jong en rein

te groeien in eer en deugd.

Francine De Wilde.

15 juni 2007 Parijs – Basilique du Sacre-Coeur de Montmartre

Een huisje in Montmartre

hoog op de heuveltop

-         zong Will Tura – toch?

In Montmartre staat ook het huis van God

hoog op die heuveltop

De basiliek van het Heilig Hart

in al zijn majestueuze pracht.

We hebben daar vandaag een bezoek gebracht,

met velen waren we op het feest van ‘t Heilig Hart.

Het voor ons altijd geopende Hart van de Heer,

daarin legt menig  mens zijn wonden neer.

De zusters in hun wit habijt,

Staan dag en nacht bereid,

in altijddurende aanbidding van het Heilig Sacrament

maken zij aan de wereld Gods liefde bekend.

Parijs, een wereldstad, mensen van alle ras en kleur,

daar boven op de heuveltop verzameld rond Jezus’ Hart,

broers en zussen samen, ver weg is de terreur.

‘O hart dat liefde en trouw bewaart,

o tempel Gods die blijft gespaard,

wiens voorhangsel niet wordt gescheurd,

wat in de wereld ook gebeurt.’(hymne H.Hart)

ã Dagmar

Wees bevriend met kleine dingen

met ’t bloempje dat bloeit

met de vogeltjes die zingen

met ’t vlindertje dat stoeit

met de heldere regendroppen

met de warme zonneschijn

wees bevriend met kleine dingen

en je zult gelukkig zijn.

(Op een muursteen)

DE ZWARTE ZWAAN

Ik zie de zwarte zwaan

geruisloos over ’t water gaan,

kringen draaien om haar heen,

ze is met haar spiegelbeeld alleen.

Ze zwemt over ’t wijde meer

en drijft stil heen en weer,

haar kop gaat sierlijk staan,

als heeft ze een sluier aan.

Haar vleugels, vederlicht, zo elegant,

voeren haar naar ’t beloofde land,

weg van ’t vuil en slijk,

gehuld in rouw om ’t dierenrijk.

Zit even aan de rand,

bezint tot aan de overkant,

de natuur zal je leren,

heel de schepping te eren.

ã Francine De Wilde.

PINKSTEREN

DE HEILIGE GEEST OVER ONS

Pinksteren vieren betekent de gaven van de H. Geest met kracht en intensiteit afsmeken, vragen, afbidden.

Wij weten dat wanneer wij in ons gebed goede dingen aan de Vader vragen, verhoord worden en we weten ook dat het goede bij uitstek,dat door God wordt verleend aan wie het vragen, de Heilige Geest is.

Het gaat niet om een supplementair goed ten opzichte van de andere goederen, maar het gaat hier om het leven zelf, om het goddelijk leven zonder hetwelk wij tot het niets terugvallen.

Abt Enzo Bianchi;

GEBED

Kom, o Geest van heiligheid.

Kom, o Geest van genade.

Kom, o Geest van vuur.

Kom, ontvlam ons hart.

Gij, geurige balsem, de levensbron,

versterk ons hart, genees onze pijn.

Laat ons de liefde van God ondervinden,

Wijs ons de weg naar het hart van de Heer.

Kom, Heilige Geest, kom!

Maria, moeder van Jezus en van ons allen

‘Mijn hart prijst hoog de Heer

van vreugde juicht mijn geest

om God, mijn Redder:

daar Hij welwillend neerzag

op de eenvoud van zijn dienares.

Barmhartig is hij

voor wie Hem trouw zijn.

Heersers ontneemt hij hun tronen,

maar geringen verheft Hij.

(Lucas 1)