Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
Ik ben een vrouw en woon in (belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 19/08/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: buiten reizen hou ik van tennis en ben ik fan van Kim Clijsters.
Mijn reisgezel is mijn man René en mijn hond, Amber.
we genieten van de natuur, de mensen. we blijven staan en trekken verder. we leven vrij maar respecteren de anderen
11-07-2005
Onze laatste overnachting in Portugal
11/07/2005 Deze voormiddag zijn we in het stadje gaan wandelen. Het is gezellig met een groot plein en verschillende winkelstraatjes. En wat vinden we daar? Een wasserette,haha. Dat is iets voor ons. In de namiddag gaat René met de was naar daar. Ik heb geslapen want het is hier weer heel warm. Ik heb de airco aangezet om het hier in de camper iets dragelijker te maken. Zelfs René, die toch heel goed tegen de warmte kan, begint te klagen. Dus moet het echt heet zijn. Rond 17 h. komt hij terug en heeft heel wat te vertellen. De uitbaatster spreekt Engels en zo kon hij wat vernemen over het reilen en zeilen van het stadje. We blijven hier nog een nacht staan.
12/07/2005 We zijn terug in Spanje. Het is alsof we op bekende grond komen. Het voelt eigenaardig aan. Portugal is een heel mooi land maar de inwoners leven vooral in hun eigen wereld en afgesloten. Ik denk dat het komt omdat Portugal zo aan het uiteinde van Europa ligt met aan de ene kant de zee en aan de andere kant de bergen aan de grens met Spanje. Zo zie je, buiten in het zuiden, nergens veel buitenlanders. We komen zeker nog terug, maar dan vroeger in het jaar, in de lente bv. We rijden langs de autovia A 49 Andalucía binnen naar El Rocio. Dit dorpje stond verleden jaar hoog op onze lijst om zeker te bezoeken. Maar het lot heeft toen anders gewild, dat vertel ik in het volgende reisverhaal. Nu gaan we zeker dit dorpje bezoeken. We rijden in Bollullos van de autostrade en nemen de A 483 voorbij Almonte. We rijden op de asfalt en bij het binnen rijden van El Rocio komen we in zand terecht. In heel het dorp ligt geen meter asfalt of beton. Ik rij langzaam door het zand en we kijken onze ogen uit. Het is alsof de tijd is blijven stil staan. Het zou zo uit een western komen. Het kerkje is gewijdt aan "Santa Maria de las Rocinas" Het is vrij eenvoudig maar het altaar is een gouden muur. Het beeld van Santa Maria is helemaal met een gouden stof gekleed. In de kerk mag geen foto's genomen worden. Er loopt zelfs een veiligheidsagent rond. Eens terug buiten slaat de warmte in ons gezicht. We wandelen wat rond maar voor mij is het veel te warm. René verkent dan alleen de straatjes. Alles ligt er nog doods bij want de siesta is hier ook heilig. We staan op het pleintje voor de kerk en een guardia cicil komt zeggen dat we aan de andere kant moeten gaan staan. Ook de autobus met franse kinderen moet zich verplaatsen. De bestuurder is een Nederlander die reeds vele jaren in Spanje werkt. We willen hier overnachten maar het is verboden dus moeten we iets anders vinden. We rijden richting Bollullos naar de Embalsa de Corumbel Bajo. Ook hier is alles zeer droog. We zien de zwarte stieren op de rode grond staan op de heuvels. Het geeft een hallucinant beeld. Naast het meer vinden we een plaats met uitzicht op de heuvels.
13/07/2005 Verleden jaar ben ik naar de kapper in Jerez de la Frontera geweest. Daar mijn haar dringend moet geknipt worden rijden we van de Embalse langs de A 49 voorbij Sevilla de N IV op tot in Jerez. Daar staan we nu aan het huis "Sandeman"op een toeristenparking. Ik ga naar de kapper maar moet tot morgen wachten. We staan hier goed dus een dagje wachten is niet erg.
14/07/2005 Joepie mijn haar is af. Fris en monter rij ik naar Cadiz. De zon schijnt, de lucht is blauw en ik heb lief gezelschap wat heeft een mens meer nodig. Cadiz is gelegen op een schiereiland. Ieder vierkante meterke is volgebouwd. We nemen de ring rond de stad en zoeken een parkeerplaatsje maar vinden zelfs geen plaatsje voor een Smart. Dus rijden we de stad terug uit en voorbij San Fernando nemen we de N 340. We kiezen Barbate uit om te overnachten. We staan hier rustig aan de haven. We zijn boodschappen gaan doen in een klein winkeltje waar ze van alles verkopen, vis, brood, fruit, groenten maar ook behangpapier en verf. We gaan vanavond vroeg slapen.
15/07/2005 Wat een nacht!!!! Ik was dus moe en ging vroeg slapen. René keek nog wat tv maar kwam er dan bij liggen. Toen kwam er een auto aangereden opende zijn deur en er klonk mooie Spaanse muziek. Plots werd dit House muziek en we hoorden verschillende auto's aankomen. Op een halfuurke tijd stond heel de parking vol jeugd. Ze hadden allemaal hun eigen drank en glazen bij. De muziek kwam nu niet meer van een radio maar van een disco-bar. Wat een lawaai. Iemand klopte op de deur en Amber blafte. Toen werden we wel met rust gelaten. Ik heb nog geprobeerd om watjes in mijn oren te stoppen om toch iets te kunnen slapen. Rond 3h was de fuif dan gedaan. Deze morgen doet René de deur open en het is hier een vuilnisbelt. Het gemeentepersoneel is al bezig alles op te ruimen. Toch kan ik nog een foto nemen van de troep. We ontbijten en rijden dan door. We volgen de N 340 voorbij Tarifa, gekend bij de surfers, Algeciras, Gibraltar,Estepona, Marbella tot Malaga. Hier staan we buiten de stad op een parking. We staan alleen en rustig. Hier zullen we wel kunnen slapen.
16/07/2005 Vannacht was het weer het zelfde. Ze kiezen ons uit denk ik. Rond 22 h. kwam een auto naast ons parkeren. De deur ging open, de radio hard aan en de flessen werden open gedaan. Nog 2 andere kwamen erbij staan. De parking is reuze groot maar vlak naast ons moet het gebeuren. Rond 2.30h. stonden ze er nog maar ik ben van vermoeidheid toch in slaap gevallen. We hebben vandaag dan maar een 100 km. gereden tot Adra een stadje voor Almeria.
17/07/2005 We schieten goed op. We gaan vandaag eens goed doorrijden zodat we vlug in Frankrijk zijn. We willen daar nog wat rondtrekken. We gaan nog een 100 km. de autovia nemen en dan terug langs de kust. Dit is langzamer maar met veel meer afwisseling. We stoppen aan Cabo Cope, aan een groot strand. Daar het zondag is staat het vol met spanjaarden. Alle hebben hun bbq. bij en dat ruikt heerlijk. Er staan ook enkele campers waar onder een Engelsman. Hij heeft een engelse setter bij die door Amber uitgebreid wordt gekeurd en goed bevonden. Ze spelen met elkaar tot ze er bij neervallen. Ze ligt nu te hijgen en verlangt naar een bad, maar dat gaat nog niet want er liggen nog te veel mensen en vooral kinderen op het strand. Ze houdt veel van kinderen maar hier hebben ze bang van een hond, dus letten wij op en wachten tot iedereen weg is om met haar naar de zee te gaan. De brit vertelt dat het hier heel het weekend feest is geweest met muziek en drank(met vrouwen weet ik niet) het is dus overal zo. Maar nu laden ze alles in en verlaten één voor één het strand. We laten Amber zwemmen en genieten van de rust. We gaan goed slapen hoop ik.