Het spiegelglas

 

Er leefde eens heel lang geleden

een boertje werkzaam en tevreden

Van weelde was hij niet gewend

een spiegel had hij nooit gekend .

Eens toen hij aan het spitten was

vond hij een stukje spiegel glas,

Hij nam 't in zijn vereelde hand

't zat onder 't vuil en onder 't zand.

Hij veegde 't aan zijn broekspijp af

en keek er in, en stond toen paf.

Mijn vader zei hij, sapperloot

die is al vele jaren dood .

Mijn vader, och die goeie man

hij is het en hij kijkt me an ...

Hoofdschuddend stak hij 't in z'n zak

bekeek het thuis op zijn gemak.

En hij begon te overleggen

wat zijn vrouw ervan zou zeggen,

Ze was wat bazig zijn Katrien

zou er om lachen misschien .

En omdat hij daar zo bang voor was

verborg hij 't onder zijn matras.

Maar telkens ging hij er weer heen

Mijn vader, zei hij dan tevreên .

Dat wekte argwaan bij z'n vrouw

die het hare er van weten wou,

En zodra hij weer de deur uit was

toen zocht en vond zij 't spiegelglas .

Wat moet hij daarmee, peinsde zij

er moet iets niet in orde zijn ...

Zo wantrouwde zij haar goede Hein

Ze keerde 't om en keek

en raakte toen geheel van streek.

Daar heb je 't nou, ik dacht het wel

er is een andere vrouw in 't spel.

Mijn man, hij heeft geen hart in 't lijf

hoe houdt hij van zo'n lelijk oud wijf.!!!!!

dichter onbekend

V an de vele mensen in je leven

R eiken er slechts enkelen tot dichtbij

I edereen zegt gemakkelijk"wat is er?"

E nkelen slechts zullen zeggen "kom bij mij"

N aaste vrienden moet je koesteren

D aarvan ontmoet je er in je leven slechts een paar

 Samen sta je sterk

C risissen bespreek je met elkaar

H uilen of lachen , alles mag

A ltijd zijn ze er , dag en nacht

P as dan kun je spreken van vriendschap

Oude wijsdom uit China

Een oudere Chinese vrouw had twee grote potten, elke pot hing aan het einde van een stok, welke ze in haar nek droeg.

Een van de potten had een barst……

De andere pot was perfect in orde en leverde altijd de volledige portie water.

 Aan het eind van de lange wandeling, van de stroom tot het huis, was de gebarsten pot nog maar half vol met water.

Twee volledige jaren ging de vrouw dagelijks naar de stroom en de gebarsten pot bracht  enkel maar een halve pot water thuis

Natuurlijk was de perfecte pot trots op zijn prestaties dat hij altijd een volledige pot water thuis bracht.

Maar de gebarsten pot was beschaamd over zijn onvolmaaktheid, hij voelde zich ongelukkig dat hij slechts de helft kon doen als waarvoor hij gemaakt was.

Na twee jaar zag hij dit als een bittere mislukking….

Op een dag sprak hij tegen de vrouw bij de

“Ik voel me beschaamd over mijzelf, vanwege mijn barst lekt het meeste water weg  tijdens de lange weg naar uw huis”

De oude vrouw glimlachte… Hebt u niet opgemerkt dat er bloemen staan aan uw kant van het pad, en niet aan de andere kant ?

Dat is omdat ik altijd heb geweten van uw tekortkoming… Dus plantte ik bloemen aan uw kant van het pad, en elke dag als we terug liepen naar huis gaf u hen water.

  “Twee jaar lang ben ik in staat geweest om deze mooie bloemen te plukken en er het huis mee te decoreren”

Zonder u zou er niet de schoonheid en pracht zijn geweest in mijn huis.

Elk van ons heeft zijn eigen gebreken

Maar het zijn de onvolmaaktheden en gebreken  die elk van ons heeft wat onze levens  zo interessant maakt.

Men moet elke persoon nemen zoals hij of zij is,

 En slechts de goede dingen van hen zien.

Ik wens al mijn onvolmaakte vrienden…

Een prachtige en zonnige dag….

En denk eraan…..ruik de heerlijke

geur van de bloemen aan uw zijde van het pad.

             Troostvogel

Wanneer je soms iets naars beleeft

Je niet mag uit gaan door de regen

Of slaande ruzie hebt gekregen

Met iemand waar je veel om geeft

Als speelgoed door een mankement

Niet meer zo leuk is als tevoren

Je kwartje ergens is verloren

Kortom , als je verdrietig  bent

Dan komt de vogel met een lied

Je hoort hem , maar je ziet hem niet

En als hij voor je heeft gezongen

Dan vliegt hij weg met jou verdriet

Zolang er kinderen bestaan

Is hij ze altijd komen troosten

In Doesburg of in ’t Verre Oosten

Of waar hij ook naar toe moest gaan

De vogel is in al die tijd

Nog nooit beschreven of geschilderd

Is hij beeldschoon of erg verwilderd ?

Daarover heerst onzekerheid

In elk geval , hij meent het goed

Hoewel door alles wat hij doet

Je kans hebt dat je noodgedwongen

Een tijdje op hem wachten moet

Dan komt de vogel met een lied

Je hoort hem , maar je ziet hem niet

En als hij voor je heeft gezongen

Dan vliegt hij weg met jouw verdriet 

            Bruggen bouwen

“U heeft een mooi beroep”, zei het kind tegen de oude bruggenbouwer ,

“Het moet wel zwaar zijn , bruggen te bouwen “.

“Als men het geleerd heeft , is het niet lastig “, zei de bruggenbouwer .

“ Bruggen van beton en staal is makkelijk , maar die ik in mijn dromen bouw ,

Die zijn veel moeilijker “.

“welke andere bruggen ?’, vroeg het kind  .

De oude bruggenbouwer keek het kind nadenkend aan .

Hij wist niet of kind het begrijpen  zou .

Toen zei hij : “Ik wil een brug bouwen van nu naar de toekomst .

Ik wil een brug bouwen van de ene naar de andere mens ,

Van het donker naar het licht , van verdriet naar vreugde .

Ik wil een brug bouwen van nu naar de eeuwigheid

 over al het ver-gankelijke heen “.

Het kind had opmerkzaam geluisterd .

Het had niet alles begrepen ,

Maar merkte dat de oude man verdrietig  was .

Om hem weer op te vrolijken zei het kind :

“Ik geef u mijn brug “!

En het kind schilderde voor de bruggenbouwer :

EEN KLEURRIJKE REGENBOOG .