Vechten doe je fel. Wonden hechten snel. Littekens vergeten niet. Vergeven doe je in de tijd, dat je gevoel voor vrienden rijpt. "Houden van" is met je ziel en zaligheid. Je compliceert met trots je moeilijke gevoel. Reageert boos op luchtig spel. Vaak begrijpen ze je wel.
De lente is in Veurne de krokussen staan in bloei.
"Een vriend is iemand die je verleden begrijpt, in je toekomst gelooft en je vandaag aanvaardt, gewoon zoals je bent."
Elke tekst die ik schrijf is een stuk levensverhaal.
Een verhaal dat nooit af is.
Je moet de mooiste dingen en het leven willen zien.
Toch heb je van die momenten dat je alleen wilt zijn.
Dat je wilt nadenken ergens stil in de natuur, alleen met het geluid van je stappen
En met het lied van de wind in de bomen.
Maar weet dat er ook vriendschap bestaat.
Vriendschap is een kostbaar iets.
Soms heb je dat je echt bij iemand wilt zijn.
Dat je wil praten.
Soms voel je jou klein, voel je de onmacht.
Maar weet dat er altijd iemand is die om je geeft.
Vriendschap is een wonderlijk woord misschien wel het mooiste op aarde. Vriendschap is een machtig iets een gift van onschatbare waarde!
José
Geluk.
Als zich heel diep in ons iets omkeert op een dag. Wanneer de mensheid ziet wat zij nooit eerder zag. Als afgunst en geweld veranderen in iets moois, dan is vanf diezelfde dag geluk iets heel gewoons.
Zonnestraaltje
Wees een zonnestraaltje
voor elk die je ontmoet
Dan geef je andere vreugde
en heb je het zelf ook goed
Tussen vriendschap en een roosje is een heel groot onderscheid rozen bloeien slechts een poosje maar vriendschap duurt een eeuwigheid.
De mens wordt bepaald door zijn innerlijke waarde al het andere is uiterlijke franje.
Mijn hand gevuld met goudgeel zand Als zandloper van het leven Glijd het langzaam van de rand Om de dagen aan te geven Tot je lijf is opgebrand Ook al kan je ziel nog even
Voorkomen dat het zand zal stromen Is een onbegonnen daad Ondoordacht en vaak te laat Een poging om je hand te sluiten lijkt of t zand toch stoppen gaat Maar het zand gaat je te buiten En na een korte tijd voel je dat het van de zijkant glijd
hou je haaks is wat je zei betekende veel meer voor mij dan t ga je goed, je red het wel tot ziens, ik zie je snel nee meer dan jij had bedoeld had ik ervan gemaakt, had ik ervoor gevoeld.
Jou zand is op, je tijd voorbij Het hoopje wat nog over is Voeg ik bij dat van mij Zodat je niet totaal verdwijnt Maar af en toe verschijnt In de zandloper van mijn leven
Zeg ik ook tegen mezelf soms, Mensen nieuwe kansen geven, mensen leiden door het leven, voordelen uit de wereld bannen niet tegen anderen samenspannen, Oordeel op basis van nu, en hier inspanningen willen, maar ook plezier... écht iets willen bereiken uitstralen dat men op je kan rekenen. Kijken naar groei, en mogelijkheden naar goede dingen die mensen deden. Wat baat nu toch wrok aan haat? Vriendschap in het leven. is toch het mooiste wat er bestaat!!!!
De angst van de nacht kruipt over me heen. Onder een sluier van stilte ben ik alleen. Ik ben van binnen gebroken, maar het leven gaat door. Soms denk ik wel eens: "Waar leven we toch voor." Mijn droevige ogen sluitend voor al het leed. Ik hoef niemand meer te zien, deze wereld is te wreed. Mijn dromen zo ver van mij vandaan. Er is geen tijd meer voor een beter bestaan. Ik word oud en heb geen toekomst meer. "Zo zinloos is morgen," denk ik telkens weer. Ik wil ontsnappen uit deze wereld van verdriet. Het besliste lot dat mij niks meer bied. Ik kom langzaam los van het geworteld zijn uit het heden. In mijn gedachten dwaal ik af naar mijn teleurstellend verleden. Ik ben levensmoe door het gevecht tegen al de ellende. Ik wacht af op de ontmoeting met het onbekende. De schaduwdood schemert in het licht van mijn tijd. Spoedig zal ik afdrijven in de leegte van de eeuwigheid...
Deze tekst van Rob De Nijs is speciaal voor het overlijden van een buurman, speciaal voor zijn vrouw. Innige deelneming.
Vandaag begraaf ik jou in mij niet in de aarde, niet in die kist niet bij die bomen in de ochtendmist Daar ben je niet, jij bent veilig in mij Vandaag begraaf ik jou in mij Niet bij die steen daar, die lange rij Al die oude namen daar hoor jij niet bij Nee vandaag begraaf ik jou in mij Dan kan ik met je praten en antwoord geven Dan blijf jij in mijn leven Hier neem mijn ogen en kijk met mij Neem mijn voeten en loop met mij We gaan naar huis nu , wij allebei Vanaf vandaag leef jij in mij Vandaag begraaf ik jou in mij 'k Zal je niet zoeken waar je nu bent Blijf maar bij ons hier waar je iedereen kent Jou plaats aan tafel hou ik voor je vrij We zullen lachen en weer plannen maken 'k Zal met jou gaan slapen en met jou ontwaken Hier neem mijn mond en lach met mij Neem mijn handen en voel met mij Wat je nog wou doen , doe ik erbij Vanaf vandaag leef jij in mij. Haal weg dat kruis en al die witte bloemen Verscheur de krant waarin ze jou naam noemen Hier neem mijn ogen en kijk met mij Neem mijn hart en leef met mij Want jou dood is nu voorbij Vanaf vandaag leef jij in mij 'k Zal twee levens leven Met jou in mij - Rob De Nijs-