Vechten doe je fel. Wonden hechten snel. Littekens vergeten niet. Vergeven doe je in de tijd, dat je gevoel voor vrienden rijpt. "Houden van" is met je ziel en zaligheid. Je compliceert met trots je moeilijke gevoel. Reageert boos op luchtig spel. Vaak begrijpen ze je wel.
De lente is in Veurne de krokussen staan in bloei.
"Een vriend is iemand die je verleden begrijpt, in je toekomst gelooft en je vandaag aanvaardt, gewoon zoals je bent."
Elke tekst die ik schrijf is een stuk levensverhaal.
Een verhaal dat nooit af is.
Je moet de mooiste dingen en het leven willen zien.
Toch heb je van die momenten dat je alleen wilt zijn.
Dat je wilt nadenken ergens stil in de natuur, alleen met het geluid van je stappen
En met het lied van de wind in de bomen.
Maar weet dat er ook vriendschap bestaat.
Vriendschap is een kostbaar iets.
Soms heb je dat je echt bij iemand wilt zijn.
Dat je wil praten.
Soms voel je jou klein, voel je de onmacht.
Maar weet dat er altijd iemand is die om je geeft.
Vriendschap is een wonderlijk woord misschien wel het mooiste op aarde. Vriendschap is een machtig iets een gift van onschatbare waarde!
José
Geluk.
Als zich heel diep in ons iets omkeert op een dag. Wanneer de mensheid ziet wat zij nooit eerder zag. Als afgunst en geweld veranderen in iets moois, dan is vanf diezelfde dag geluk iets heel gewoons.
Zonnestraaltje
Wees een zonnestraaltje
voor elk die je ontmoet
Dan geef je andere vreugde
en heb je het zelf ook goed
Tussen vriendschap en een roosje is een heel groot onderscheid rozen bloeien slechts een poosje maar vriendschap duurt een eeuwigheid.
De mens wordt bepaald door zijn innerlijke waarde al het andere is uiterlijke franje.
Wat als de sterren niet meer schitteren aan het hemelgewelf,
en ze ook niet de donkere nachten verlichten kunnen?
Hoe kan ik dan zien, mijn liefste als mijn ogen
de schittering niet meer verlichten op mijn weg?
En waar leidt mijn pad dan, mijn liefste
als ik mijn voeten noch handen zien kan?
Als ik doelloos dwaal in de nacht, blinde in het donker
zal ik slagen in de dingen die ik vooropstelde
of was het allemaal voorspelde illusie een versluierde werkelijkheid mijner geest?
Zal ik ooit komen daar waar ik zijn wou
wat als, mijn liefste ik jou nooit terugvinden zal?
Wat je ook overkomt, verlies nooit de moed!
Als je door je eigen mensen in de steek wordt gelaten.
Als je eigen kinderen al je dromen aan scherven hebben geslagen.
Als de zon verdwenen is uit je leven, zoek dan de ster,
die God ergens voor je heeft aangestoken. Als je met lege handen staat, en je hebt geen parels meer om iemand aan te bieden, weet dan dat God geen oogst van je vraagt, geen volle schuren. Als de harten van je eigen huis hard zijn als steen.
Als je de deuren van je medemensen vergrendeld vindt, als men nergens meer opendoet al klop je dag en nacht, keer je dan niet wanhopig om in grenzeloze bitterheid. Onderzoek je eigen hart en maak het klaar voor een feest. God heeft je lief en zal ergens een mensenhart voor je openen, om dat te laten weten.
De regen zal ophouden. De kou is voorbij.
In de straling van een glimlach en de zachtheid van een hand
zul je de warmte voelen en weer leven. Als jij je boodschap moet brengen, verloren in de woestijn, en er niemand luistert, weet dan dat God verborgen antennes heeft uitgezet,
die elk woord uit je hart zullen opvangen en doorseinen
over alle verdorde, onvruchtbare velden heen
tot op dat stukje grond, waar de nieuwe wereld geboren wordt.
Verlies nooit de moed! Verzoen je nooit met de nacht!
"O Corydon siet hier den stal daar 't cleyne kintjes liggen sal". "Spreect Tytere, de moeder aen en vraecht of wij te saemen mogen binnen gaen "Comt hederkens, maer syt doch stil, my donct, dat 't kinderken wat slaepen wil".
"Olie Moder, weest gegroet, syt wellekom, o kintjen soet, den hemel is om U verblyt en d'engelen die singhen dat Ghy ons erlosser syt" "Knielt herderkens, knielt voor Hem neer, dit kleine kindeken is uwen Heer".
"O kintjen soet, hoe ligt ghy hier int cribbeken en sonder vier? Heeft Bethleem, de naeste stadt lief kindeken, niet een cleyn kamerken voor U gehadt"? "O herderkens, gelyck ghy siet, het volk van Israël en kent hem niet".
"Loopt, engeltjes, laet oock U stem eens hooren over Bethleem; de poorten sullen open gaen en al de huisen sullen voor Messias open staen". "Neen herderkens al synen wensch is naer een vierich herte van den mensch".
"O, liefste kint, O Jese soet, Wy schincken U ons hert en bloet, maer geeft een vonksken van u brant, wy sullen tot U trecken en ontsteken heel het land". "Gaet herderkens, gaet overal, roept U gheburekens oock tot desen stal".
Tekst van onbekend schrijver!!! (dit is een zeer oud kerstlied, waarvan iemand wellicht de melodie nog kent???).
Wat is gelukkig zijn?? Is kijken naar een torretje dat ook wil overleven; Is ruiken aan een plant dicht bij een waterkant; Is proeven van de verse groenten uit oma's tuin! Is genieten van de ondergaande zon; Is fietsen door de duinen, Is lezen in een boek, languit op de bank! Is eten van een pannenkoek bij het strand. Gelukkig zijn,kijk om je heen, er zijn zoveel kleine dingen te beleven, die je het "gelukkig zijn"-gevoel geven!
hoor het ruizen van de zee de meeuwen vliegen met de golven mee de zee zo helder zo prachtig blauw de zee heeft een eigen wil zo prachtig en zo mooi de heldere blauwe zee geeft mij een teken van vrijheid laat je mee voeren met de zee om vervolgens nooit meer terug te keren één zijn met de zee dat is wat ik zou willen ....
Jij stond daar al, wilde je niet zien. Ik wilde mijn dromen volgen, niet ontwaken. Nu ben ik ontwaakt en weet ik. Weet dat het leven zich niet laat leiden uit zelfzucht, maar uit de hand van God. De God die er was, is en altijd zal zijn. Die de heerlijkheid van jou en mij vrijgeeft, ·de liefde vrij weeft. Een net waarin ik mezelf gevangen hield, ·als een kind die zijn nachtmerries bedrijft. Een leugen die de waarheid liet bovenkomen. Ik ben ontwaakt uit de droom van zelfmisbruik. Met de ogen van een kind mag ik nu kijken, ·met een weten van een ziel die is opgestaan, herrezen uit het diepst van haar wezen. Ik ben ontwaakt, ·zie je staan.
Ik ben bijna gebroken, maar wanneer zal ik breken....? Ik heb het zolang verzwegen....Kan ik er nog lang tegen?.... Ik zou zo graag landen, maar waar ligt het land.....? Het lot ligt in mijn handen, kan ik alles nog veranderen? Mijn gevoelens, liggen in de knoop met mijn verstand.... Ik zit op een rots, maar bevind mij op de rand. Ik zou zo graag willen springen....WEG met al die nare dingen! Van op de rand van deze rots, staar ik naar het water..... Ik denk na over vroeger maar ik twijfel over later. Ik denk heel diep na en twijfel zit naast mij,..... Hij helpt mij niet, wat moet ik toch doen?.... De keuze is aan mij...ligt bij mij..... Blijf ik zitten op deze rots, met twijfels langs mijn zij.....? Of spring ik in het onbekende..... Zet ik een stap opzij? Veertig jaar verzwegen,.... zal ik springen in de zee? Maar als ik spring, springt dan ook twijfel met mij mee.....? Zal twijfel mij verlaten, wanneer ik mijn keuze maak? Of zal hij bij me blijven, zodat ik aan twijfel gewend geraak? Nog steeds.... zit ik hier, te staren naar het diepblauwe water. Nog steeds.....denk ik aan vroeger en twijfel ik over later. Een dag.....wordt dagen, een jaar..... Wordt jaren..... En nog steeds..... heb ik twijfels en kan ik geen keuze maken.....
Wij zoeken allemaal het geluk we zoeken ons soms een ongeluk We zoeken zelfs tot we een ons wegen en dan maar over de rest gezwegen Zoeken, zoeken, zoeken maar maar we vinden het niet en vinden dat maar raar Weet je wat het is met geluk je hoeft het niet te zoeken daarom zoek jij je een ongeluk Je hebt het al, maar je ziet het niet het zit veelal achter het verdriet Je hoeft alleen maar je verdriet te ruimen want daarachter zit het geluk te schuilen Dus stop met zoeken naar geluk Ruim gewoon op, dat scheelt een stuk Het geluk vind je bij je zelf van binnen ga met het verdriet aan de slag en je zal het geluk vanzelf vinden Monique
Voor jou wil ik vrij zijn me vrij maken en mijn tijd delen je mijn aandacht en mijn zorg schenken.
Ik mag je verhaal beluisteren en samen stappen we een eind dezelfde richting uit.
En zo kom jij binnen in mijn verhaal.
Voor jou sta ik vrijwillig op de bres en wil graag een stut zijn, een anker, een herkenningspunt, een lotgenoot.
Je leert me vrijwillig en ongevraagd te geven de kiem die ieder in zich draagt, en zo maak je me rijker, laat je me groeien en deugd beleven aan mijn inzet voor jou.
En gaandeweg wordt vrij-blijvend vrij-willig.
Geven wordt ontvangen.
Opdracht wordt geschenk.
Delen wordt rijkdom.
Je doet me ervaren hoe gelukkig het maakt samen met zoveel anderen te mogen bouwen aan een stukje wereld waar God handen en voeten krijgt.
Daarom bid ik dat de andere steeds mijn wegwijzer mag zijn die mij leidt naar het Mysterie in elk van ons.
Want in ieder gelaat, God, mag ik U ontdekken als kern en zin van mijn bestaan.
Lief mensenkind, wanneer ben jij bereid deel te nemen aan het leven. Het begint met vergeven, jezelf vergeven, voor het leven dat je leidt. Jij bent de weg, de enige weg, die jou van de ketenen der aarde bevrijd. Wanneer sta je op, om jezelf te aanschouwen. Als een moeder die haar kind in de armen neemt en niet langer als iemand die zichzelf het leven ontneemt.
Soms weten, soms niet meer weten Soms verdriet, soms blijdschap Soms verstand, soms gevoel Altijd je intuïtie om te overleven
Soms winnen, soms verliezen Soms moe, soms vol dynamiek Soms perspectief, soms uitzichtloos Altijd je hart om te overleven
Soms gevonden, soms op zoek Soms samen, soms alleen Soms lichaam, soms geest Altijd je zelf om te overleven
Leven is zoeken Leven is vinden als je niet meer zoekt Leven is strijden om te behouden Leven is behouden als je niet meer strijdt
Leven is accepteren van de donkere zijde Leven is genieten van het dagelijkse licht Leven is zoeken naar de zin van het leven Terwijl de zin altijd het leven zelf is
geluk is als ik naar de sterren kijk en zie hoe ze stralen, je bewust worden van de glimlach van een ster, het goede gevoel over je neer voelt dalen, voelen zo dichtbij, toch zijn ze onbereikbaar, ver. ik wil me elke dag wel zo voelen, maar een ster neem je niet mee, wel de gedachte, in je geheugen als een filmpje, die mooie sterrenzee. ze maken je blij en verwachten er niets voor terug, ze geven je warmte, voor heel even, heel vlug. dus geniet ik van elke ster die ik 's avonds bij het wandelen mag aanschouwen, en probeer dagelijks, in de hectiek van deze tijd, de ster in mijn gedachten te houden.
Niet dat je weg puur over rozen gaat, dat je nooit tranen van spijt voelt of je dagen zonder pijn en smart zijn, nee, dat alles wens ik je niet toe. Maar wel is mijn wens dat je mag groeien in wie je bent, met de gaven die God je gegeven heeft. Dat ze het hart van je geliefden met blijheid mogen vervullen. Ik wens dat je in vreugde en smart Gods nabijheid blijft zoeken, en dat Hij je mag zegenen overvloedig en rijk
Ierse zegenbede voor een pelgrim !
(uit: R. Hornikx, Een huis vol verhalen, Verhalen en getuigenissen voor bezinning en gesprek, Kampen, 2003)
Op school stonden ze op het bord geschreven Het werkwoord hebben en het werkwoord zijn Hiermee was de werkelijkheid, was de eeuwigheid gegeven, de ene werkelijkheid, de andere schijn.
Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven. Is van de wereld en haar goden zijn. Zijn is, boven die dingen uitgeheven, vervuld worden van goddelijke pijn.
Hebben is hard. Is lichaam .Is twee borsten. Is naar de aarde hongeren en dorsten. Is enkel zinnen, enkel botte plicht.
Zijn is ziel, is luisteren, is wijken, is kind worden en naar de sterren kijken, en daarheen langzaam worden opgericht.
Veel tranen heb ik gewoon laten gaan, mijn verdriet was dan te groot. Veel glimlachen hebben op mijn gezicht gestaan, gewoon omdat ik dan in de lach schoot. Veel pijn is voorbij gekomen, gewoon omdat het zo moest zijn. Soms heb ik over betere tijden liggen dromen, maar dat mocht dan nog niet zo zijn. Ik leef op mijn eigen manier, en dat zorgt ervoor dat ik nu ben wie ik ben, Soms leef ik met verdriet soms met plezier, maar ik ben blij dat ik het leven ken.
De vriendschap van een hond is vriendschap voor het leven. Voor een ander niet te zien hoeveel een hond kan geven want ben je eens verdrietig dan kijkt hij je aan alsof hij zeggen wil Ik zal altijd naast je staan en al je dan weer vrolijk bent dan slaat hij met zijn staart en blaft alsof hij zeggen wil dat hebben we weer geklaard zo'n vriendschap is een wonder een wonder om te beleven zo'n vriendschap kan geen mens geen mens kan zoiets geven......
Jij kijkt naar mij En je bent blij dat je mij niet bent Jij voelt je 'vrij' 'T is echt jammer dat je de realiteit niet kent Het enige wat jij doet is naar mij staren Staren naar mijn bedekte haren Jij denkt dat ik een analfabeet ben En dat ik de nederlandse taal niet ken Jij denkt dat ik niks kan En dat ik geen waarde heb in de ogen van de man Jij bent zo blij dat je mij niet bent Echt jammer dat je de realiteit niet kent Ik zal je eens wat zeggen En je de realiteit uitleggen
Het zit namelijk zo: Misschien zie ik er niet uit als een mooie meid Maar wat ik wel heb is innerlijke schoonheid Jij vindt mijn Hijaab ouderwets en uit de tijd Maar mijn Hijaab geeft mij vrijheid en heeft mij bevrijd Ik heb de kracht om mijn Hijaab te zien als min religieuze plicht en RECHT Ook al betekent dat een levenslang gevecht Mijn Hijaab heeft namelijk een bijzonder effect Mannen behandelen mij met respect Wanneer zij mij zien slaan ze hun ogen neer Dit heb ik te danken aan de regel van de Barmhartige Heer Want Hij weet wat het beste is voor mij Hij weet wat het beste is voor jou en mij Ik weiger aangekeken te worden met de lustvolle blik van de man Ik weiger gehoor te geven aan het geroep van Shaytaan Mijn kostbare lichaam showen aan de man Dat is wat hij van me wilt, mijn grootste vijand...Shaytaan Onderdrukt ben ik absoluut niet Ik ben al 1400 jaar geleden bevrijd Jammer dat jij dat niet ziet Jouw mini-rok is pas ouderwets en uit de tijd O ongesluierde vrouw, wordt wakker en kijkt De Hijaab is niet wat het lijkt Het is mijn vrijheid en mijn leven Denk eens na voor heel even Moge de Almachtige mij de kracht geven
Om volgens Zijn voorschriften te leven En moge Hij jou de goede wijzen En ons allen naar Jannah leiden
Wil je koffie, wil je thee Wil je koffie, wil je thee? voel je, je welkom doe je nog mee? kom je met auto, 't schip of de trein? verander je voetstaps in wat je wilt en kunt zijn?
Ga je weg, kom je terug? is dat snel, is dat vlug? woorden in of uit 't hart? wachten de woorden, hopen ze met smart?
Wil je koffie, wil je thee? "waar zat je nu ook alweer mee?" luisterde ik, of leek dat maar zo? "ben je daar a/d andere kant, hallo, hallo?"
"Hallo, hallo, hallo, ... hallo?" zit ik voor, op, of achter het bureau? "wil je koffie, wil je thee? weet je, ik heb géén flauw idee ...?"
Of, ja toch:
Hier is koffie, hier staat de thee doe op jouw manier mee is mijn idee voelt dat voor jou oke?
Het zaadje dat zijn DNA code draagt. Ontkiemd in de lente, beslist te groeien. Zijn omgeving aanschouwend en ongevraagd. Niet bewust weten wanneer ze mag bloeien. Troost brengen en leed verzachten. Bewust er willen zijn voor mensen. Die verlangend op haar bloei zitten wachten. Hen helpen zijn haar enige wensen. In haar Bloemknopje zit zoveel Kracht. Alle schoonheid erin verborgen. Want in wezen is het knopje een Pracht. Ze is de toekomst van morgen. Laat ze dan maar komen stoeien. Genieten we van haar ware schoonheid. Als ze nu uiteindelijk begint te bloeien. Treft ze geen enkel verwijt. Laatbloeiers hebben een speciale eigenschap. Gerimpeld is ook hun karakter erin gekerfd. Door het ontbreken van enige gramschap. Hebben we allen er veel Liefde van geërfd....
Ik wou dat ik u begrijpen kon,want u bent steeds even stralend en blij.U schenkt levenskracht en geeft ons liefde erbij.U geeft en geeft maar, en wordt het nooit moe.U geeft en u geeft maar, wat ik er ook mee doe.
Zon lieve zon,
Ik wou dat ik nu begrijpen kon, hoe ik, uit het spectrum van uw stralen kan leren, hoe men de schepper moet eren. En hoe men in dit aardse levennet als u, steeds in vreugde kan leven. Mens, onwetende mens, je kreeg een plaatsop de mooiste bol in het universum. Je kreeg mineralen, planten en dieren om je heen,je kreeg lucht om te ademen, water om te drinken,alles wordt jou gegeven om te leven, en alles met elkaar te delen, want niet nemenen vasthouden, maar geven is het geheim van het leven.
Mens,wat ik je wens:
Laat je leiden door liefde, zoek naar wijsheid,zoek naar waarheid,voel blijdschap en dankbaarheid,verbind je met de oorsprong, met de bron,word lief en wijs, houd van alle leven,deel liefde uit, leef in harmonie en vrede,beleef het leven zoals het jou wordt gegeven,en leer geven om te geven.Zo kan je de schepper in zijn schepping eren, en word je zelf een kleine zon!
Gevoelens van weemoed, terug in de tijd, toen alles nog goed en mooi was. spontaan en liefdevol, nu is alles koud en kil. niet dat ik dit wil, een ziekte, die staat maar niet stil . als je niets meer kan geven en alleen nog maar neemt, wordt het leven kil en koud om je heen. spontaniteit is verdwenen als sneeuw voor de zon. vrolijkheid in de kiem gesmoord, samenzijn is niet meer je voelt je zo alleen. de warmte is verdwenen, het hart is als een steen, het houden van gaat nooit weg!
Van in de verte zie ik het rode licht Ik moet stoppen, de slagboom gaat dicht Ik hoor in de verte een denderend lawaai Is het niet beter dat ik me omdraai ?
Maar neen, ik moet verder en blijven staan En deze kwelling opnieuw ondergaan De trein raast voorbij, ik sidder en beef Ik voel mijn hart kloppen, ga over de schreef !
Door de ramen de mensen, ze gapen me aan Niemand van hen is met mijn angst begaan Niemand kan weten hoe ik me voel Niemand kan begrijpen wat ik bedoel !
Ik zie slechts nog flitsen, de zon in een raam Ik voel me zo slecht, verschrikkelijk eenzaam Dan komt het laatste, de trein is weer weg De slagboom gaat open, ik rij weer weg.
Sinds mijn dochter stierf maakt een trein me zo bang Is het omdat ik zelf naar de dood verlang ? Alleen heb ik nu nog niet de kracht Want ik weet niet of zij daar op me wacht...
Ik loop over een lange donkere weg. Ik kijk om me heen. Ik ben helemaal alleen. Plots zie ik licht en hoor ik mijn naam. Ik kijk op en in de verte zie ik jou staan.
Ik ren naar jou toe, maar ik struikel. Als ik opkijk ben je verdwenen. Het licht verdwijnt
en ik kom langzaam overeind.
Ik vervolg mijn weg en dan ineens zie ik jou weer staan. Ik ren naar je toe en val in je armen. Hand in hand lopen we verder. En in de verte zien we de zon die naar ons lacht.
Dan struikel ik weer, maar jij haalt me overeind. Ik sta even stil en kijk je even aan. Ik pak je hand en kijk diep in je blauwe ogen. Dan vraag ik of je voor altijd met mij mee wilt gaan. Geef me je hand en trek me mee richting de zon.
Op weg naar ons geluk! Mijn hand in de jouwe. Ik laat je nooit meer los!
Ik ben geen perfectionist, kan geen gedachten lezen, misschien door mijn schrijven jou wat verlichting geven. In iedere levensfase een herkenning met respect en genegenheid, iemand te zijn van weinig woorden maar in alle eerlijkheid. Maak uw dromen waar leef niet in een stil verlangen, l laat niet andere van je geluk afhangen. Neem mijn hart diep in de jouwe en laat me lopen zo hard als ik kan, bewaar haar, zo zacht als mogelijk en als het je lukken zal, hou er dan van.
Mijn computer zal een paar dagen in onderhoud moeten. Ik kan niet antwoorden op alle lieve berichtjes. Mijn pc moet binnen voor een nieuwe harde schijf en dan zal hopelijk alles vlugger gaan. En dan kan ik ook weer mooie teksten op mijn blogje zetten. Bedankt voor jullie begrip.
De namen doen hem denken aan de dagen van weleer toen alles nieuw was, avontuur : water droeg hem en de wal - een interval tussen schip en later.
Hij gaat nu met een stok maar in zijn hoofd reist hij nog steeds, gedragen door gedachten die wijlen tussen hier en toen.
Hij aarzelt soms om met gepaste schroom te denken aan de grote reis die nog beginnen moet, de steven wendend naar die ster gedragen door vertrouwen tussen hier en later.
Iemand heeft je lief, ik weet het Iemand heeft je lief, vergeet dat niet Wanneer je niemand hoort of ziet Vergeten ben je niet Iemand blijft er om je geven Iemand blijft je heel je leven trouw En kent je tranen van berouw En iemand houdt van jou Iemand heeft je lief, niet bang zijn Iemand heeft je lief, zolang je leeft Die niet vergeet, maar wel vergeeft Die liefde voor je heeft Iemand weeft je diepste dromen Iemand heeft je zonder schromen lief Van vroege zon tot late maan Tot waar de sterren staan Iemand heeft je lief voor altijd Iemand heeft je lief, voor altijd lief
Vanmorgen was ik even heel dicht bij je. Je hart zei me dat je me voelde Ik heb je teder aangeraakt.
Vrede en rust, ik zou het je zó graag willen geven. Ik zie hoe je worstelt, het moeilijk hebt. Je tranen maken mijn vleugels soms nat als ik in mijn poging je te troosten heel dicht bij je ben.
Hoe graag zou ik je willen zeggen: stil maar, het komt wel goed Lief mens met wie ik al vele levens samen reis je bent de volgende stap aan het zetten op je lange weg.
In het donker is je pijn intens, bijna niet te dragen. Weet dat ik steeds bij je was, ben en zal blijven. In een onuitputtelijke bron van troost en liefde zetten wij sámen die volgende stap.
Als ik ooit verleden ben en iemand vragen zal wie ik was en wat ik deed, hoop ik dat men zeggen zal: hij was een mens die zijn doel zocht, wie hij was - daar en toen, op dat moment.
Hij zocht een melodie en vond wat noten. Hij zocht naar een verhaal, speelde met een handvol woorden. Soms werd het aarde-donker, dan weer helder-licht. Toch ging hij verder omdat hij wist ooit thuis te komen waar alles nieuw is en in evenwicht.
Zo poogde hij de weg te vinden, een stap in d eeuwigheid naar t alomvattend weten En in zijn dromen vond hij voleinding en begin.
Ik wil vannacht niet meer gaan slapen, ik wakkerde vandaag te graag aan. Want, blijkt, dat als ik toch ga slapen, ik jou met zekerheid, niet zie staan.
Dan komen in mijn dromen, dingen die ik niet wil. En ik kan hun zelf niet leiden, dromen hebben een eigen wil.
Ik kan je geuren nu nooit meer missen, ze kleven aan mijn huid, transparant. En ik wil jou strelen, niet meer missen, voor iemand aan de andere kant.
Ik wil je woorden nu altijd horen. Je blikken, die naar mij gericht, wil ik zien en kunnen voelen, niet enkel gissen, met de ogen dicht .. Ik wil ziek zijn als jij ziek bent, en gelukkig, als jij dat bent. Dan wil ik je kunnen verzorgen, omdat jij mij als geen ander kent.
Dus ga ik vandaag niet meer slapen. Ik blijf wakker, mijn in jou hand. Omdat ik echt wil blijven gapen, naar wie daar ligt op het ledikant.
Als je bloemen geeft, is het belangrijk dat je de juiste bloemen geeft. Elke bloem geeft een betekenis:
Chrysant : vriendschap Gele roos : jaloezie Iris : ik breng goed nieuws voor jou Krokus : misbruik me niet Lotusbloem : vreemde liefde Margriet : loyale liefde
Orchidee : romantische liefde Provence-roos : mijn hart is in vuur en vlam Rode roos : ik hou van jou Roze roos : geheime liefde Tulp : de perfecte liefde Vergeet-me-niet : ware liefde Witte lelie : zuiverheid Witte roos : ik ben jou waard Witte en rode rozen : voor altijd samen Zwarte roos : het is uit
Ik rijd naar huis door lentegroene lanen waar het late avondzonlicht schijnt. Zij is zo natuurlijk en zacht , net als een bootje dat op het water deint.
Zij vult mijn hart met vreugde tranen en ik laat haar op mijn gezicht. Wat kan ik hier toch van genieten, dit is vanuit Gods schepping ingericht.
Het kost me niets, geen geld, geen duit, ik hoef niets te betalen. Deze mooie zonlicht taferelen, spreken de prachtigste talen.
Plots komen er enkele regendruppels door de stralen neer op mij. Zij smelten samen met de zon en toveren een boog erbij.
Hij vormt een grote kleuren koepel rondom deze aarde. En geeft gevoel en leven nog meer toegevoegde waarde.
Een allerlaatste gedicht voor moederdag, want ook dit is moederdag!
Je leeft je eigen leven, wat zij er ook van vind. Je bent allang geen kind meer, al blijf je ook haar kind. Je wilt er over praten, maar niet op haar manier. Je zult haar best verdriet doen, maar niet voor je plezier.
Wat moet je nog met haar en met haar ouderlijk gezag en dan opeens dan is ie er die dag.
De dag waarop je moeder sterft dat jij wordt los gelaten. en al die eigenschappen erft die jij zo in haar haatte. De scherpe tong, de bokkenpruik, de zure schooljuffrouw, die zullen ze dan binnenkort herkennen gaan in jou. Maar hopelijk ook de andere kant de aardige, de zachte, maar of je die hebt meegeerfd vat nog maar af te wachtten. De dag waarna de rest een kwestie wordt van tijd en pijn. De dag waarna je nooit meer kind zult zijn.
Wat al die jaren fout ging komt dan niet meer terecht. En wat je nog wou zeggen, blijft eeuwig ongezegd. De machteloze frasen van je genegenheid. En dat het niet haar schuld was en ook dat het je spijt. De dingen die je lang niet zeggen kon en zeggen wou, en dan zo graag nog 1 keer zeggen zou.
De dag waarop je moeder sterft, de dag die al je dagen, van dan af aan wat grijzer stemt al hou je niet te klagen. Je hebt je goeie vrienden nog, die staan je ook dichtbij, en als je soms een minnaar zoekt dan staan ze in de rij.
Maar niemand zal meer weten hoe je met je pop kon spelen. En niemand zal nog ooit je vroegste vroeger met je delen De dag waarna je nooit meer kwetsbaar wezen kunt en klein. De dag waarna je nooit meer kind zult zijn
God schiep moeders, met een speciaal doel. Hij wist dat kinderen iemand nodig hebben, met geduld, liefde en gevoel.
God met zijn oneindige wijsheid Maakte moeders een onderdeel van Zijn plan. Om meisjes te helpen vrouw te worden, en kleine jongens tot een man.
God zegende moeders met ogen die kunnen zien: de diepste vreugden maar ook angsten en pijn, Met handen sterk genoeg om te kunnen leiden en vasthouden, Maar als de handen tranen wegvegen: heel zacht zijn.
Ik ben zo blij dat God dacht aan moeders, want kinderen, jong en oud, Hebben iemand nodig die veel van hen houdt. En moeders doen dat het allerbest.
Je leeft maar kort, maar een enkele keer, en als je morgen anders wilt, kun je niet meer. Mens durf te leven! Vraag niet elke dag van je korte bestaan: Hoe hebben mijn pa en opa het gedaan? Hoe doet mijn neef en hoe doet mijn vriend het? En wie weet hoe mijn buurman dat nou vindt? En wat heeft "het fatsoen" voorgeschreven? Mens durf te leven! De mensen bepalen de kleur van je das, de vorm van je hoed en de snit van je jas en - van je leven! Ze wijzen de paadjes waarlangs je mag gaan, en roepen "O, Foei"als je even blijft staan. Ze kiezen je toekomst en kiezen je werk, ze zoeken een kroeg voor je uit en een kerk, Mens durf te leven! De mensen, ze schrijven je leefregels voor, ze geven je raad en roepen in koor: Zo moet je leven! Met die mag je omgaan, maar die is te min, met die moet je trouwen (al heb je geen zin). En daar moet je wonen, dat eist je fatsoen, Je wordt genegeerd als je het anders zou doen (alsof je iets ergs hebt misdreven). Mens durf te leven! Het leven is heerlijk, het leven is mooi, maar vlieg uit in de lucht en kruip niet in je kooi. Mens durf te leven! Je kop in de hoogte, je neus in de wind, en lap aan je laars hoe een ander het vindt. Hoe een hart van warmte en liefde in je borst, Maar wees op je vierkante meter een vorst. Wat je zoekt kan geen ander je geven, Mens durf te leven!
Aan de oever van de levensstroom heb ik mijn tranen van verdriet gehuild, me afgevraagd waarom zoveel mensen lijden. Aan de oever van de levensstroom heb ik mijn stille pijn gevoeld, mijn boosheid weg geschreid bij het overzien van voorbije tijden. Aan de oever van de levensstroom heb ik het falen van mezelf en velen waargenomen en aanvaard, heb zowel mezelf als de ander daar vergeven. Aan de oever van de levensstroom ben ik gewaar geworden, heb ik gezien, onwetendheid werd weten. Rust en vrede vloeiden mij te binnen. Aan de oever van de levensstroom heb ik stil verwijld voor het aangezicht van de Kosmische Ziel, heb me gebogen, gebeden en besloten de weg te gaan van liefde en waarachtig zijn.
Meiklokjes brengen geluk, heb ik altyd gehoord en by jou is dat nu wat verstoord. Ik zou er wel miljoenen kopen als daarmee myn wens zou uitkomen. Laat dit kaartje een symbool zyn van wel een miljoen dozyn en dat jy weer gelukkig mag zyn.
Als je verdrietig bent, kijk dan opnieuw in je hart. En je zult zien dat je huilt, om wat je vreugde heeft gebracht"
Wie nooit heeft geleden heeft nimmer geleefd. Wie zich nooit vergiste, heeft nimmer gestreefd. Wie nooit heeft geweend, heeft geen vreugd als hij lacht. Wie nooit heeft getwijfeld heeft nooit ernstig gedacht.
De Liefde kan je ruiken De Liefde kan je proeven De Liefde kan je ontvangen De Liefde kan je geven Maar de Liefde kan je niet dwingen Vaak is de Liefde aanwezig De Liefde... krijg ik Iedere dag De Liefde... blij dat het zo mag De Liefde... Warmte en Genegenheid Van mijn mannetje of van God of van de Engelen Ja .... De Liefde .... heb ik iedere dag De Liefde is om je heen De Liefde is een kus, lief woord of een arm om je heen De Liefde .... iets moois voor ieder mens Laten we elkaar veel Liefde geven Dit is mijn wens!
Elke dag is een uitnodiging om goed te zijn voor jezelf, om jezelf op te bouwen. Elke dag is een uitnodiging om jezelf te oefenen in waardering voor dit leven, in waardering voor je kunnen. Elke dag is een uitnodiging om je te verwonderen over zoveel goeds in anderen, over zoveel verlangen naar liefde. Elke dag is een uitnodiging om tijd te nemen voor zorg, om aandachtig te leven. Elke dag is een uitnodiging om intenser te leven dan nodig is, om meer te horen dan gisteren. Elke dag is een uitnodiging om elkaar te bemoedigen, om te bouwen aan een wereld van liefde. Elke dag is een uitnodiging om zin te geven aan dit leven. Wie op de uitnodiging ingaat zal steeds meer van het leven houden, ook al weet je dat je zult sterven. Wie zich laat uitnodigen, leert over grenzen heen te zien.
Lief mensenkind, wanneer ben jij bereid deel te nemen aan het leven. Het begint met vergeven, jezelf vergeven, voor het leven dat je leidt. Jij bent de weg, de enige weg, die jou van de ketenen der aarde bevrijd. Wanneer sta je op, om jezelf te aanschouwen. Als een moeder die haar kind in de armen neemt en niet langer als iemand die zichzelf het leven ontneemt.
God is altijd online op het wereldwijde web bij Hem is nooit een storing en Zijn server is nooit bezet.
Met God chatten is altijd mogelijk het contact is levensecht de verbinding is gelukkig draadloos ook zonder computer kun je bij Hem terecht.
Hackers kunnen niet storen Gods firewall werkt altijd correct je zult hem wel zelf moeten installeren dan is jouw verbinding perfect.
Gods computer zoekt heel het net af om te verbinden met jou en mij we mogen gratis downloaden en virussen zijn er niet bij.
De beste programma's kun je bij Hem krijgen dan loopt je computer als een trein en mocht je harde schijf toch crashen dan is God voor jou altijd online.
Hij heeft geen wachttijd en geeft goede adviezen Hij heeft zelfs een Handleiding gemaakt als je die gebruikt als leidraad voor je leven dan wordt jouw (levens)computer nooit meer gekraakt
In deze tijd van het jaar Nu de dagen fors gaan lengen wens ik je al het goede dat Pasen je kan brengen. Moge de schoonheid van dit seizoen de winter vlug verdringen. En dat de vreugde van Pasen je het hele jaar door mag omringen.
De mensen van voorbij, ze blijven met ons leven. De mensen van voorbij, ze zijn met ons verweven in liefde, in verhalen, die wij zo graag herhalen, in bloemen, geuren, in een lied, dat opklinkt uit verdriet.
De mensen van voorbij, zij worden niet vergeten. De mensen van voorbij, zijn in een ander weten. Bij God mogen ze wonen; daar waar geen pijn kan komen. De mensen van voorbij zijn in het licht, zijn vrij!
Ik weet massas bloemen bloeien, gevat in warme kleurenlicht, tussen gisteren en overmorgen, wiegend op het eindeloos getij, mijmerend over t veel te korte leven aan onze overzij.
En terwijl we hier, door t knagen van t verdriet, d herinnering aan hun lach en tranen missen, horen we hun fluisterend troosten niet in t ruisen van de wind die langs ons wangen streelt.
Tot plots van tussen donkere wolken een bussel zonnestralen een stukje van deze aarde verlicht en hoop zich in de harten nestelt, de zekerheid van t weerzien - ergens, ooit.
Wanneer je leven plots door elkaar wordt geschud.. Je gevoelens gestaag je gedachten gaan beheersen De tederheid vanuit je innigste emoties oplaait als een onblusbaar vuur...
Terwijl het waakvlammetje speelt met de zachte wind meedeinend op de golven van betoverende muziekklanken Groeiend naar een moment van ontmoeting...
Als de warmte van mens tot mens de koele kilte van het alledaagse verjaagt de hemel nieuwe horizonten schenkt...
Dan ervaar je de diepste zin en grond van een (h)echte vriendschap Een vriendschap waaraan je steeds verder wil breien oneindig en geestdriftig nooit verhinderd door menselijke grenzen en kunstmatige beperking.
Zo voel je tot in het diepste van je mens-zijn dat ware vriendschap bruisende bron van eeuwig leven wordt.
Tranen zijn vloeibaar goud. Laat ze maar komen. Laat ze maar stromen. Ze reinigen je ziel. Ze verzachten je wonden. Ze helen oud zeer. Huil maar. Tranen hebben genezende kracht. Vandaar dat men na het huilen weer lacht. Je voelt je lichter, je adem is dieper. De mens is er op ingesteld om te huilen bij verdriet, omdat het verzacht. Dus hou het natuurlijk proces niet tegen, kom maar op met die regen. Laat de stortvloed maar komen. Laat je tranen maar stromen.
Onderstaand bericht kan desgewenst integraal worden overgenomen door iedere blogger die deze berichtgeving bij regelmatige tussentijden op zijn/haar blog wenst te plaatsen. Ondraan dit bericht kan u derhalve zelf uw blognaam en URL toevoegen.
1.Wat er kan ingezameld worden :
kledij - schoeisel - kleine elektronische, of niet electronische keukenapparatuur - huishoudartikelen - toiletartikelen - kinderspeelgoed - schrijfgerei en papier - leesboeken Nederlands en Frans - baby artikelen (wastafel, badje enz..) - klein werkmateriaal, elektrisch of niet. Kortom al wat bruikbaar is in een huishouden.
Belangrijk: - Aan versleten en uitgerafelde kledij, schoeisel, of kapotte apparatuur heeft niemand wat aan, het overbelast enkel het voertuig. - Broeken, vesten, overjassen, anorak's, kleedjes enz.., waar de ritssluiting aan ontbreekt of stuk is, kan evenmin worden gebruikt. - Kledij waar er knopen aan ontbreken is eveneens af te raden, doch wel aanvaardbaar.
2. De Verpakking: a) in plastieken zakken, wat gemakkelijk stapelt, maar het nadeel heeft dat de kledij er verkreukt uitkomt, vooral indien ze niet met zorg werd ingepakt. b) in kartonnen dozen, wat minder goed stapelt gezien de diverse afmetingen, maar daarentegen wel minder kreukt. Beiden mogelijkheden mogen worden toegepast .
Informatief Waar er bijzonder aandacht dient worden aan besteed is het feit dat alle kledij moetgewassen en gestreken zijn. Dit is bovenal een kwestie van hygiëne, doch eveneens om praktische redenen. Er zouden handen en tijd tekort schieten om het zelf te doen.
Het systeem zit namelijk ineen als volgt; de kledij die binnenkomt wordt gekeurd op winter-, en zomerkleding, vrouwen-, mannen-, en kinderkleren, en naargelang de diverse maten. Alles wordt dan netjes geplaatst op rekken en in kasten. Elke vrijdag krijgen de mensen de keus om onder toezicht van een aangestelde verantwoordelijke, gepaste kledij uit te kiezen. Moest deze manier van werken niet worden gehandhaafd en zou de kledij er ongewassen of ongestreken in zakken bijliggen, zou het een onmogelijk taak worden om deze uit te delen. Het zou bovendien een onoverzichtelijk rommel worden waarbij alles in 't honderd zou lopen.
Vier blogs zijn heden gesloten wegens het huwelijk van Marleen (Mooie teksten en Stamboom schorpioen1955) met Joske (Trekhaak73 en Kunstschilder G Bulcke).
Iedere keer wanneer je hart in liefde uitgaat naar een ander, schenk je hem je zegen. Liefde in je hart te dragen is de grootste zegening, want liefhebben is licht brengen in de duisternis, is stralen vanuit de glorieuze zon van je wezen, waar je je ook bevindt. Liefde is als een bloem, die zonder enige gedachte aan eigen gewin haar geur aan de wind schenkt. Door lief te hebben doe je dat waartoe ieder mens op aarde is gekomen. Je vervult je bestemming. Het is liefde en liefde alleen die alles in het leven samenbindt. Het is de liefde van God, manifest in ieder schepsel onder de zon, die er voor zorgt dat de wereld niet uit elkaar valt. Overal waar liefde stroomt in overvloed, zie daar de levende God.
(Dit komt uit "Sta op en wees vrij" van Selvarajan Yesudian.) Deze liefde zou ik een ieder willen toewensen.
Wanneer je eigen energie is geblokkeerd, wanneer je eigen energie niet wil stromen, weet dan dat er altijd bronnen zullen zijn. Stel je ervoor open en laat het tot je komen.
Weet van de kracht van de edelstenen, weet dat er zo velen te vinden zijn. Iedere steen met een eigen werking, een eigen karakter, in groot en in klein.
Weet van de kracht van de statige bomen, weet van de schoonheid van de natuur. Kijk naar de aura's rond de toppen, het maakt het begrip van leven zo puur.
Weet van de sterke groene energie, weet van de kracht van moeder aarde. Zij zal je al haar vruchten geven. Schenk haar offers en laat haar in waarde.
Weet van de oneindige stroming om je heen Weet van de hogere energie uit het heelal, de deuren staan wijd voor je open, en bedenk dat het je altijd helen zal.
Wanneer je oog hebt voor al die wonderen, wanneer je al die bronnen kent, wanneer je energie kunt laten vloeien, dan weet ik zeker dat je heel gelukkig bent !!!
Het gebeurt elke dag opnieuw, dat 'nieuw leven' het licht gaat zien. Elke minuut wordt er wel een kindje geboren, en aan de andere kant van de lijn gaat er weer iemand verloren. Maar de geboorte is een unieke belevenis. Vreugde en verdriet, omdat ieder verhaal weer anders is. Maar 'her-geboren' worden dat beleeft niet iedereen Wat het nut hiervan is, ik weet het niet, misschien wel geen. Ik ben geboren terwijl ik dat niet wou, Ik wilde blijven zitten, ik zat daar goed warm en lekker nauw. Daar was ik overtuigd van de warmte om mij heen, Dit gaf me bescherming, beter dan menigeen. Maar de natuur stop je niet, en dat is maar goed ook, dat geeft vast veel verdriet. Je gewenst voelen dat zou heel fijn zijn, je bent al zo kwetsbaar en klein. Maar als dat niet het geval blijkt te zijn, dan begint de strijd al om een lief meisje te zijn. Want liefde ontvangen van je ouders, dat is iets waar ieder kind voor gaat, iedere dag de strijd opnieuw aangaan, proberen liefde te krijgen, liever vroeg dan laat. Hoe dit allemaal gaat eindigen weet ik niet. Wel voel ik mijn buik, deze staat bol van verdriet. Of dit alles te ontladen is????, dat is een grote vraag, Zoals zovele wonderen in de wereld, hopen op een beetje geluk want dat wil iedereen zo graag.
Geluk en mooie dromen dat mag mij nu wel es een keer overkomen want na dagen van verdriet is er niemand die ziet wat er op een dag op mijn levensweg lag het was een grote portie geluk en mijn dag kon niet meer stuk Maar toen raakte ik het kwijt en merkte op met spijt dat enkel tijd, geluk kan bieden want in de tijd dat we allen zoveel ruzieden was er geen enkele van ons gewaar dat het geluk van ons al te gaar niet te vinden viel, maar te maken en dat enkel die kennis ons ontbraken Geluk is een gevoel en een waarde dat de ganse zoektocht naar ons staarde neen, geluk zoekt men nooit ofte nimmer en al die dat weet is gelukkig slimmer.
Joske(trekhaak73) & Leentje-scorpio(mooieteksten) hebben het geluk gevonden ! We gaan trouwen op 24/03/2006 te Veurne
Soms weten, soms niet meer weten Soms verdriet, soms blijdschap Soms verstand, soms gevoel Altijd je intuïtie om te overleven
Soms winnen, soms verliezen Soms moe, soms vol dynamiek Soms perspectief, soms uitzichtloos Altijd je hart om te overleven
Soms gevonden, soms op zoek Soms samen, soms alleen Soms lichaam, soms geest Altijd je zelf om te overleven
Leven is zoeken Leven is vinden als je niet meer zoekt Leven is strijden om te behouden Leven is behouden als je niet meer strijdt
Leven is accepteren van de donkere zijde Leven is genieten van het dagelijkse licht Leven is zoeken naar de zin van het leven Terwijl de zin altijd het leven zelf is
Waar is het kind in ons gebleven, het kind dat zich nog verwonderen kon over kleine dingen, over de eerste warme stralen van de zon?
Waar is het kind in ons gebleven, waar is het naar toe gegaan? Het kind dat vrij-uit durfde te lachen, ik vraag je: heeft dat kind ooit wel bestaan?
O zeker wel,vast en zeker, maar we weten het vaak niet meer. Vaak werden we gekwetst, en dat deed zeer.
Maar als het gebeurt, als je de moed hebt om te kijken, te voelen, weer te worden als een kind, weet dan dat je wordt gedragen, op de wolken,door het water, in het ruisen van de wind.
Weet dan dat je wordt gedragen door God. Je bent en blijft altijd Zijn Kind.
Ik ben een toeschouwer van jouw kunnen en denken, Jij bent de bloem op het podium dat ons wil schenken, Een overdosis tekst en kunst in elkaar verweven, De steken in ons hart en het besef van leven geven, Tender, love and care klinken zacht, Donkere woorden die de goedheid verkracht, Doorduwen van een opinie kan en mag, Opvattingen mogen met een lach, Doorstrepen van een vriendschapsband, Schrijf je vloeiend uit je hand, Bergen woorden stapelen zich op, Wat ben jij toch een harde knappe kop!
Zet dit ook op jullie blog. MEER VRIENDSCHAP EN VERTROUWEN OP HET SENIORENNNET !" Mensen toch , zet dit allen op jullie blog en wees toch eens geen kinderen. Het leven is al zo kort, laat iedereen doen en schrijven wat hij zelf wil. Ieder mens uit zich op een andere manier, niet iedereen is gelijk, we hebben allemaal andere intresses. Hier enkele gezegdes .
Een mens ontmoet de wereld die hij zelf oproept.
Je bent nooit te oud om iets te beginnen tenzij je dat denkt, in dat geval ben je voor alles te oud.
Niemand is ver- oordeelkundig.
Veel problemen kunnen worden opgelost door er geen probleem van te maken.
Lach niet om anderen lach met anderen.
Het leven is veel te kort en onze wereld veel te klein om er een slagveld van te maken
Je hebt twee handen een linker en een rechter steek één hand uit naar links en één naar rechts en verzoen de mensen met elkaaar. Leentje-scorpio blog mooieteksten.
Niemand hier kent de weg die jij persoonlijk voor je hebt Niemand heeft ooit de weg bewandeld niemand anders zal die weg ooit gaan want het is jouw weg Hij is al even uniek als jij zelf uniek bent Ja, jij bent uniek en je hebt in jouw leven een waardevolle bijdrage te leveren op jouw unieke, speciale manier En jij hebt je ware bestemming Bewandel dus je weg op jouw unieke manier maar zonder te proberen zo snel mogelijk het doel te bereiken Want er is geen doel het doel is slechts het eind van de weg en het begin van een nieuwe berg Geniet daarom van je weg je unieke, wonderbaarlijke levensweg laat je dagelijks overstelpen met geschenken en als je daartoe bereid bent, laat je dan door de 'innerlijke meester' leiden opdat je de unieke melodie van jouw leven steeds zuiverder in je innerlijk waarneemt En zing! Want alles gebeurt slechts tot jouw vreugde de schepping is er helemaal voor jou
Loop niet langer in cirkels rond, Vindt je eigen weg met je voeten op de grond, Neem een beslissing, maak een nieuwe start, Ik geef je de kracht en de zon in je hart. Voel mijn kracht, mijn licht en de liefde van mijn bron, Weet dat ik, hoog boven je, verbonden ben met de sterren en de zon. Kom tot een besluit, ga er niet voor aan de kant. Vertrouw alleen maar.....ik zal je gids zijn, hand in hand.
Eens zal de dag komen, dat mijn leven ophoudt te bestaan, treur dan niet, laat geen enkele traan. Want probeer juist op die dag elkander warmte te geven, want dan zal ik voor eeuwig leven. Doe geen pogingen om kunstmatig leven in mij te laten vloeien, zoals ze ook kunstmatig planten laten groeien. Dat wil ik niet, dat moet je niet vergeten. Laat mijn doodsbed, levensbed heten. Geef het licht van mijn ogen aan hem die nooit de liefde van een vrouw mocht aanschouwen. Probeer met mijn hart voor iemand anders een nieuw leven op te bouwen. Geef mijn bloed aan een tiener, die uit een wrak van een auto werd gehaald. Geef mijn nieren aan iemand, die voor een kunstnier heeft betaald. Geef mijn beenderen, elke vezel en zenuw, aan een kind dat niet meer durfde te hopen. Om dit jonge leven eens te kunnen laten lopen. Geef de cellen van mijn hersenen aan hen die zijn uitverkoren. Zodat een stomme jongen zijn ouders echt kan horen. Verbrand wat er van mij over is, en help met de as de bloemen bloeien. Laat ook de bomen, planten, alles er van groeien. Wil mijn fouten en mijn zwakheden voor altijd begraven, het is hun lot. Geef mijn zonden aan de duivel, geef mijn ziel aan god. Doe een goede daad of geef een vriendelijk woord aan iemand die het nodig heeft. Zorg dat de ander altijd zonder zorgen leeft. Als je dat alles werkelijk hebt gedaan. Kan ik rustig het Koninkrijk Gods binnen gaan.
Valentijnskaart van mijn zoon Nick : hij was toen ongeveer 12 jaar. Ja, mama Valentijn is ook voor u een feestelijke en romantische gebeurtenis. Dank u voor de zorg die u mij en m'n broers al jarenlang geeft. Dank u voor de heerlijke liefde die u ons nog altijd liefdevol geeft zelfs na elke ruzie, pijn en smart. KORT OMGEVAT: DANK U VOOR ALLES. Liefste mama van me I LOVE YOU van uw kapoen toch liefdevolle zoon Nick!!
ps. Bloemen kan ik spijtig genoeg niet aanbieden maar ik denk dat u al heel tevreden bent met deze kaart. ik beloof u daar voor nu een grote jongen te zijn.
Ik geef U mijn hand. Want gij kunt mij leiden. Ik geef U mijn lach. U sterkt mij met uw liefdeskracht. Ik mag U mijn zorgen geven. U helpt ze mee dragen. Ik mag U mijn pijn geven. U helpt ze mee genezen. Ik heb geloof in uw kracht. Want uw kracht gaf mij het geloof.
Ik heb vertrouwen in U. Want uw vertrouwen was in mij,
U gaf het aan mij.
De kracht,de moed de liefde en de vreugde. De wil,de hoop en geloof om verder te gaan.
Dank U ! dat ik geloof mocht krijgen van U, en het geduld en liefde dat je met mij deelt.
Je bent een vriend,een vader,een broer en een leraar voor mij. Je bent zacht en hard.
Gij bent de strenge liefde die ik zo hard nodig heb.
Gij hebt een plaats diep in mij, heel diep in mijn hart.
Gij bent al jaren mijn engelbewaarder, die ik voor geen goud van deze wereld zou willen missen , die ik heel diep in mijn hartje zal bewaren.
Het is de donkere schaduw op mijn gezicht die normaal de bezorgde vragen verplicht. Het is de doffe glans in mijn ogen die door teveel leugens zijn bedrogen. Het is mijn al lang gestolde lach die nu ook nooit meer grijnzen mag. Het zijn wankelende benen waarop ik nu sta te wenen. Het is mijn inmiddels uitgedroogde mond ,'waaruit jij geen klanken verstond. Het zijn mijn onderdrukte gedachten die spoedig een uitbarsting verwachten. Het is mijn hele lichaam waaraan je ziet, dat ik wentel in een zee van verdriet.
Deze onuitgesproken woorden zijn mijn kille stille pijn. En net als mijn huid zullen ze altijd deel van mijn wezen zijn
Een schim roert zich in mijn verloren ziel, het was een gevoel dat me wel beviel. Als een kiem in de verdroogde grond, die niet eens wist dat hij nog bestond. Opeens het vocht der leven krijgt, maar dit zijn harde schil bedreigt. Zo maakt jou lach me zacht, vervuld me met een warme kracht. En ieder woord je zegt me meer afhankelijk maakt, door het gevoel dat je zachte stem over me waakt. Werd ik beneveld met angst en ongenoegen, zei ik woorden die gif meedroegen. Je droefheid maakt me verward, een traan als doorn in mijn hart. Terwijl het vocht langzaam vervliegt, en slechts een groene stengel het oog bedriegt. Wanneer mijn wortels zich niet meer vermoeien, en ik toch nooit meer zal bloeien. Mijn ooit zo kleurrijke bladeren zich hangen laten, zal ik vervroegd dit lichaam verlaten. En aan die verdwaalde schim eindelijk de vrijheid schenken, want iets beters kan ik met dit leven toch niet meer bedenken.
Alles is donker, alles is stil. De wegen zijn eenzaam, de wind is zo kil. Maar daar in de verte, daar schijnt het licht. Het licht is niet ver,... maar ook niet dicht.
Men zal van alles moeten doorstaan om door deze weg heen te gaan. Verzamel al je moed en je kracht, en neem deze weg die op je wacht.
Ga niet naar links of naar rechts, want duistere wegen zijn het slechts! Voor je het weet, ben je verdwaald, en dan heerst de vraag of je ooit je doel nog haalt!
Er lopen mensen om je heen, maar niet één ziet je verdriet! Niet één ziet de oorlog tussen liefde en haat, niet één weet wat er in je hoofd omgaat! Mensen begrijpen geen gevoelens, enkel de woorden; enkel de woorden die vaak verkeerd zijn uitgedrukt! Niemand weet wat een ander voelt, niemand weet wat hij precies bedoelt! En zet je je gevoelens om in woorden, dan zie je ze één voor één vergaan. Want wat ben je met woorden, als mensen je niet verstaan.
Hoe Liefde te Installeren.... Helpdesk (HELP): Goede morgen mevrouw, waarmee kan ik u van dienst zijn? KLANT: Ik heb er lang over nagedacht, maar ik wil nu LIEFDE gaan installeren. Kunt u me daar stap voor stap bij helpen? HELP: Jazeker kan ik dat. Bent u er klaar voor? KLANT: Tja, ik ben niet zo technisch, maar ik denk dat ik er wel klaar voor ben. Wat moet ik eerst doen? HELP: De eerste stap is het openen van uw HART. Weet u waar HART zit, mevrouw? KLANT: Ja, dat weet ik, maar er worden nu verschillende andere programma's uitgevoerd. Kunnen die tijdens het installeren blijven draaien? HELP: Welke programma's zijn dat, mevrouw? KLANT: Laat me eens kijken, op het ogenblik worden OUD-ZEER.EXE, LAGE-ZELFWAARDERING.EXE, WROK.EXE en WREVEL.COM uitgevoerd. HELP: Geen probleem. OUD-ZEER.EXE wordt geleidelijk wel door LIEFDE gewist uit uw huidige besturingssysteem. Het kan zijn dat het in het geheugen aanwezig blijft, maar dan laat het andere programma's ongemoeid. LAGE-ZELFWAARDERING.EXE wordt op den duur wel door een module van LIEFDE overschreven die HOGE-ZELFWAARDERING.EXE heet. Maar WROK.EXE en WREVEL.COM moet u wel helemaal afsluiten. Door deze programma's kan LIEFDE niet goed worden geïnstalleerd. Kunt u deze afsluiten, mevrouw? KLANT: Ik weet niet hoe dat moet. Kunt u me daarbij helpen? HELP: Met genoegen. Ga naar uw startmenu en klik op VERGEVING.EXE. Doe dat net zolang tot WROK.EXE en WREVEL.COM helemaal zijn gewist. KLANT: O.K., dat is gebeurd. Nu is LIEFDE vanzelf gestart. Is dat normaal? HELP: Ja hoor. U moet nu een melding krijgen dat het opnieuw wordt geïnstalleerd voor de levensduur van uw HART. Krijgt u die melding? KLANT: Ja, die zie ik. Is LIEFDE nu helemaal geïnstalleerd? HELP: Ja, maar denk eraan dat u nu alleen nog maar de basisprogramma's heeft. U moet de andere HARTEN aansluiten voor de programma-uitbreidingen. KLANT: Oei. Ik krijg al een foutmelding. Wat moet ik nu doen? HELP: Welke foutmelding? KLANT: Er staat "FOUT 412 - PROGRAMMA WORDT NIET UITGEVOERD OP INTERNE COMPONENTEN." Wat wil dat zeggen? HELP: Geen zorgen, mevrouw. Dat is een probleem dat wel vaker voorkomt. Het wil zeggen dat LIEFDE is ingesteld om op externe HARTEN te worden uitgevoerd, maar dat het nog niet op uw eigen HART draait. Het ligt nogal ingewikkeld, maar in lekentermen wil het zeggen dat u pas aan "LIEFDE" voor anderen toekomt als u eerst "LIEFDE" voor uw eigen computer draait. KLANT: Wat moet ik dan doen? HELP: Kunt u de directory "ZELF-AANVAARDING" openen? KLANT: Ja, die heb ik. HELP: Mooi zo. U wordt er echt goed in.
KLANT: Dank u. HELP: Graag gedaan. Klik op de volgende bestanden en kopieer die naar de directory "MIJN-HART": VERGEEF-JE-ZELF.DOC, KEN-JE-WAARDE.TXT en ERKEN-JE-BEPERKINGEN.DOC. De computer zal alle bestanden overschrijven die problemen geven en programma's met fouten verbeteren. U moet ook OVERDREVEN-ZELFKRITIEK.EXE uit alle directory's wissen en dan de prullenbak leegmaken zodat u zeker weet dat het programma voorgoed verdwenen is en nooit meer terug kan komen. KLANT: Zo, da's gebeurd. Hela! Mijn HART loopt vol met nieuwe bestanden. GLIMLACH.MPG draait nu op mijn beeldscherm en geeft aan dat VREDE.COM en TEVREDENHEID.COM in mijn HART worden overschreven, Is dat normaal? HELP: Dat gebeurt wel eens, ja. Voor sommigen duurt het een tijdje, maar op den duur worden alle programma's geladen. Maar, alles op zijn tijd. Dus LIEFDE is nu geïnstalleerd en wordt uitgevoerd. Vanaf nu moet u het allemaal zelf aankunnen. Ik heb nog één ding voordat ik ophang. KLANT: Ja? HELP: LIEFDE is een gratis programma. Zorg ervoor dat u het programma en de modules ervan geeft aan iedereen die u maar tegenkomt. Die geven het dan weer aan anderen en van hen krijgt u dan weer soortgelijke andere mooie modules. KLANT: Dat zal ik doen. Bedankt voor uw hulp.
Een man en zijn zoon lopen in het bos. Plotseling struikelt de jongen en omdat hij een scherpe pijn voelt roept hij: Ahhhhh. Verrast hoort hij een stem vanuit de bergen roepen: Ahhhhh! Vol nieuwsgierigheid roept hij: Wie ben jij?, maar het enige antwoord dat hij terugkrijgt is: Wie ben jij? Hij wordt kwaad en roept: Jij bent een lafaard!, waarop de stem antwoordt: Jij bent een lafaard! Daarop kijkt de jongen naar zijn vader en vraagt: Papa, wat gebeurt hier? De man antwoordt: Zoon, let op!, en roept vervolgens: Ik bewonder jou! De stem antwoordt: Ik bewonder jou! De vader roept: Jij bent prachtig!, en de stem antwoordt: Jij bent prachtig! De jongen is verbaasd, maar begrijpt nog steeds niet wat er aan de hand is. Daarop legt de vader uit: De mensen noemen dit een 'ECHO', maar in feite is dit het 'LEVEN'! Het leven geeft je altijd terug wat jij erin binnenbrengt. Het leven is een spiegel van jouw handelingen. Als je meer liefde wilt, geef dan meer liefde! Wil je meer vriendelijkheid, geef dan meer vriendelijkheid! Als je begrip en respect wenst, geef dan begrip en respect. Wil je dat mensen geduldig en respectvol met je omgaan, geef hen dan geduld en respect! Deze natuurwet gaat op voor elk aspect van ons leven. Het leven geeft je altijd terug wat jij erin binnenbrengt. Het leven is geen toeval, maar een spiegel van jouw eigen handelingen.
Kracht. In de kracht van je leven. Kun je niet alles geven. Verdriet en pijn zullen er altijd zijn. Ook al valt het vaak niet mee. En duurt het soms wat lang. Want daar word je ook sterk van.
Maar soms zijn er mensen. Die een ander kwetsen. Zonder het te weten. En wat ze dan niet zien. Of niet willen zien is dat ze zelf. De problemen maken. Door de drank misschien.
Zijn er dan toch nog mensen. Die het zelfde wensen op een beter leven met elkaar. En om de drank dan af te zweren. Kinderen en vrouwtje blij want dat hoort er dan ook bij. Wat ik hoop te bereiken met dit gedicht. Is om de mensen te helpen tot een inzicht.
Diep in mijn hart, knaagt het, diep in mijn hart vraagt het? Waarom ben ik zo alleen, waarom heb ik geen zachte armen om me heen. Is dit alles wat overblijft, is dit iets wat ooit nog slijt. Alleen zijn doet me veel verdriet, waarom vind ik de ware niet. Voor anderen loop ik rond met een lach, maar intussen verlies ik mijn kracht. Als ik alleen ben huil ik, heel veel tranen van verdriet. Waarom........vind ik de liefde niet.
De pagina's van het afgelopen jaar, ritselend glijden ze van elkaar . Je twijfelt en bent nu en dan toch wel verbaasd, over alles wat er soms langs je heen is geraasd . Bedroefd, en soms met een traan bevlekt , of met gelach gevuld , of met veel geluk bedekt.
Elke pagina vertelt zijn verhaal, over alleen verdriet, of het geluk met allemaal.
Soms is een pagina kort en met doffe kracht: iemand is onverwachts heengegaan, een relatie is gestopt, ziekte, medeleven, mededogen ...
kleine zorgen, grote zorgen ... Soms oneindig lang, poëtisch en boeiend en over diepe liefde .
Soms zie je een bladzijde met grote schrik: Was dat tóen? Was dat ík? Die keer toen je niks gaf, of teveel greep . Soms niets zag of niets begreep. Zo vertelt elk hoofdstuk klein of groot, hoe je toen afzag of ... hoe je toen genoot .
Is het boek uit, en ben jij aan het denken gebracht ... Mijmer niet te lang, er is een nieuw dat op je wacht! Vol verwachting, bladzijden nog even onbeschreven ... Met gul genieten en rijk van leven? Veel energie en dynamiek? Stralend lief en romantiek? Geleden pijn en verdwaalde zorgen? Is het een afscheid van gisteren
en een welkom van morgen?
Maar wat dan ook in je boek wordt getekend
of geschreven ... Geniet van het nu en wat straks je zal geven ... En moge de hoofdstukken van jouw komend jaar, een boek vol geluk vormen zonnig en klaar met:
Het sprookje van het verdrietige Verdriet Er was eens een kleine vrouw die langs een stoffige veldweg kwam. Ze was wel al tamelijk oud maar haar loop was licht en haar lachen, had de frisse glans van een onbezorgd meisje. Bij een inééngekrompen gedaante bleef ze staan en keek naar beneden . Ze kon niet veel herkennen. Het wezen dat daar in het stof op de weg zat leek bijna figuurloos. Het deed haar denken aan een grauwe flanellen deken met menselijke vormen. Ze bukte zich en vroeg "Wie ben jij?" Twee bijna levenloze ogen keken moe ophoog. "Ik? Ik ben het Verdriet." Fluisterende een stem stamelend en zo zacht dat ze het bijna niet kon horen. "Och, het Verdriet! ", riep de kleine vrouw blij alsof ze een oude bekende begroette. "Je kent mij?" vroeg het Verdriet wantrouwend. "Natuurlijk ken ik jou. Steeds weer heb je mij een stuk weg begeleid". "Ja maar, stotterde het Verdriet, Waarom vluchtje dan niet voor mij?" "Waarom zou ik voor je vluchten, mijn liefje? Je weet toch zelf maar al te goed dat je elke vluchteling inhaalt. Maar wat ik je wilde vragen, waarom zie je er zo moedeloos uit?' "Ik...Ik ben verdrietig" antwoordde de grauwe gedaante met gebroken stem. De kleine oude vrouw ging naast haar zitten. "Je bent dus verdrietig" zei ze en knikte vol begrip met haar hoofd. "Vertel me eens wat jou zo bedrukt." Het Verdriet zuchtte diep. Zou dit keer echt iemand luisteren? Dat had ze zich al zo vaak gewenst. "Ach, weet je, begon ze voorzichtig, het is zo. Niemand mag mij. Het is nu eenmaal mijn bestemming om onder de mensen te gaan en een tijdje bij ze te blijven. Maar als ik kom schrikken ze terug. Ze zijn bang voor mij en mijden me als de pest.". Het Verdriet slikte hard. "Ze hebben spreekwoorden uitgevonden met welke ze me willen verbannen. Ze zeggen "Ach, het leven is een groot feest". En hun valse lachen leidt tot maagkrampen en ademnood. Ze zeggen "Geërgerd is datgene wat hard maakt". En dan krijgen ze hartpijnen. Ze zeggen "Je moet je maar bij elkaar houden" En ze voelen het getrek in de schouders en de rug. Ze zeggen dat alleen zwakkelingen huilen. En de opgekropte tranen doen hun hoofd bijna uit elkaar springen. Of ze verdoven zich met alcohol of drugs opdat ze mij maar niet hoeven voelen." "Och ja, bevestigde de vrouw, zulke mensen ben ik al vaker tegen gekomen.'! Het Verdriet zakte nog verder in elkaar. "En dat terwijl ik alleen maar de mensen wil helpen. Als ik heel dicht bij ze ben kunnen ze zich zelf ontmoeten. Ik help hen een nest te bouwen waar ze hun wonden in kunnen verzorgen. Wie verdrietig is heeft een erg dunne huid. Het leed breekt weer op als een slecht genezen wond en dat doet pijn. Maar alleen wie het Verdriet toe laat en alle ongehuilde tranen huilt, kan zijn wonden werkelijk genezen. Maar de mensen willen helemaal niet dat ik ze help. In plaats daarvan schminken ze een schelle lach over hun littekens. Of ze leggen een dik pantser over hun bitterheid heen." Het Verdriet zweeg. Haar huilen was eerst zwak ,toen sterker en tenslotte erg vertwijfeld. De kleine, oude vrouw nam de in elkaar gedoken gedaante troostend in haar armen. Wat voelt ze warm en zacht aan, dacht ze en streelde zachtjes het bevende hoopje. "Huil maar, "Verdriet" fluisterde ze liefdevol. "Rust maar uit zodat je weer nieuwe krachten krijgt. Vanaf nu zal je niet meer alleen zijn. Ik zal je begeleiden zodat de moedeloosheid niet meer aan de macht is." Het Verdriet stopte met huilen. Ze ging rechtop zitten en bekeek haar nieuwe met gezellin verbaasd aan. "Maar .. ...maar.. wie ben jij eigenlijk?" "Ik?", vroeg de kleine oude vrouw grijzend, maar daarna lachte ze weer onbezorgd als een jong meisje, "Ik ,ik ben de Hoop."
Van alle mensen op de wereld, ben jij degene die mij het best begrijpt. Samen met mij deel je de tranen daarom wil ik je absoluut niet kwijt.
Van alle mensen op de wereld, ben jij degene die er altijd is. Je staat altijd klaar voor een ander er is absoluut niets wat ik bij je mis. Van alle mensen op de wereld, ben jij degene waarvan ik het meest leer. Hoe ik af en toe ook de fout in ga jij bent er altijd voor mij, telkens weer. Van alle mensen op de wereld, even jij degene die ik het meest wil geven, omdat jij mij geleerd hebt te genieten van het leven. Van alle mensen op de wereld, ben jij degene die ik het meest vertrouw. Lieve vriend, ik hou ontzettend veel van jou!
vragen veel mensen zich af. Mensen die oorlog voeren zijn niet goed bezig,
ik vind ze gewoon laf. De slachtoffers kunnen niets terug doen. Alles wat ze hebben word afgepakt zelfs al is het hun laatste schoen.
Al dat geweld moet gewoon stoppen,
wat heeft het nou voor nut. De slachtoffers zitten erna echt in de put. Je wint er niets mee, waar doen ze het voor. het is iets waar ik me heel erg aan stoor. Maar dan begin ik bij me eigen. En streef ik om een beter leven te krijgen,
niet voor mezelf maar voor deze mensen die geraakt zijn. Door verdriet en door pijn. Ik zal proberen iets te gaan veranderen,
Eerst wil ik jullie allen een heel Gelukkig Nieuwjaar wensen.
Na een stroompanne in heel Veurne op 30/12/2005. Hadden alleen wij geen internet en geen telefoon meer. Dus niet meer bloggen geen mails meer ontvangen of versturen. Door de stroompanne was onze aansluiting kapot Telenet beloofd ons dat het opgelost zal zijn binnen de drie werkdagen maar uiteindelijk hebben we 6 dagen moeten wachten en moet ook de technieker langs komen. Want het stukje die kapot is moest met taxipost komen en is hier tot op heden nog niet. Moesten we ons niet zo kwaad gemaakt hebben zaten we nog zonder internet en telefoon. Nu is het eindelijk in orde vandaag op 04/01/2006 en zal ik spoedig terug iets op het blog zetten en ook de mensen uit mijn gastenboek bezoekenen bedanken. Ik wil alvast iedereen bedanken die mijn blog bezoekt en ook nog in mijn gastenboek schrijft. Hopelijk allen tot ziens en tot schrijfs.
Dit is een rozentuil voor jullie allemaal. Rozen mijn lievelings bloemen
Ik hou van doodgewone dingen
Maar het meest van een lieve lach
Een lach kan een schaduw verdringen
En zorgt dan weer voor een zonnige dag
Ik hou van de mooie gele zon
Hij verwarmt en hij verlicht
Zou willen dat ik zo schijnen kon
Dan scheen ik op ieder droevig gezicht.
Mijn trouwboeket 24/03/2006
Mijn kleinkinderen drie van de vier. Reno, Jana, Quinten
"Vrienden zijn als sterren: je kan ze niet altijd zien, maar je weet dat ze er zijn"
Wie het kleine niet leert, doet het grote verkeerd
Goede vrienden blijven komen.
De Schorpioen
De Schorpioen is een sterk en gecompliceerd persoon, trots en gevoelig. Zijn gevoelens zijn niet makkelijk onder woorden te brengen, laat staan uit te leggen. Als hij van iemand houdt, dan doet hij dat heel intens, met hart en ziel. Het is voor hem erg moeilijk om luchtig met dergelijke gevoelens om te gaan. Doet een ander dat wel, dan kan hij daar eigenlijk geen begrip voor opbrengen.
Zijn gevoelens zijn dan ook vrij snel gekwetst. Ondanks het feit dat hij dan direct in de aanval gaat - het teken Schorpioen is niet voor niets één van de felste strijders van de dierenriem - verliest hij niet snel zijn humeur. Gebeurt dit wel, dan kan degene die zijn boosheid over zich af heeft geroepen beter maken dat hij of zij wegkomt: vergeten en vergeven komt niet in zijn woordenboek voor.
Anderen hebben soms moeite hem te begrijpen en ondanks de aantrekkingskracht worden vriendschappen moeilijk gesloten. Is het eenmaal zover, dan gaan deze vriendschappen heel lang mee.
De ascendant schorpioen.
Degenen met ascendant Schorpioen zijn gevoelige personen. Zij staan open voor de gevoelens van anderen en hebben een meer dan gemiddeld inzicht in mensen. Daarnaast kunnen zij snel beledigd zijn. Hun interesse in anderen gaat verder dan hun gevoelens en hun ideeën: zij willen weten waarom mensen dingen doen zoals ze doen. Hebben zij eenmaal een standpunt ingenomen, dan staan zij hier ook voor.
Zij zullen hun gevoelens niet snel uiten. Hierdoor weten anderen niet altijd wat ze aan ze hebben en kunnen zij enigszins geheimzinnig of zelfs achterbaks overkomen. Hun temperament zit ze hierbij in de weg: Zij kunnen koppig zijn en snel beledigd. Is hun woede eenmaal aangewakkerd dan valt deze niet snel te blussen. Zij kunnen in dergelijke situaties zeer scherp en sarcastisch zijn.
Elke nieuwe ervaring wordt door hen voor meer dan 100 procent beleefd, het woord extreem komt niet in hun woordenboek voor. Zij storten zich echter nooit ergens hals-over-kop in: zij denken van te voren goed na en de risico's die zij nemen zijn eigenlijk altijd goed doordacht.
Soms is het niet erg iets moois te verliezen beter verliezen dan het nooit te hebben gehad.
KNIP EEN DAG UIT GOUDPAPIER MET HELDER BLAUWE RANDEN DAN HEB JE OP EEN REGENDAG ZELF HET GELUK IN HANDEN
Mijn broer Rudy toen 12 jaar nu 48 Mijn zus Martine toen 11 jaar nu 47
