Vechten doe je fel. Wonden hechten snel. Littekens vergeten niet. Vergeven doe je in de tijd, dat je gevoel voor vrienden rijpt. "Houden van" is met je ziel en zaligheid. Je compliceert met trots je moeilijke gevoel. Reageert boos op luchtig spel. Vaak begrijpen ze je wel.
De lente is in Veurne de krokussen staan in bloei.
"Een vriend is iemand die je verleden begrijpt, in je toekomst gelooft en je vandaag aanvaardt, gewoon zoals je bent."
Elke tekst die ik schrijf is een stuk levensverhaal.
Een verhaal dat nooit af is.
Je moet de mooiste dingen en het leven willen zien.
Toch heb je van die momenten dat je alleen wilt zijn.
Dat je wilt nadenken ergens stil in de natuur, alleen met het geluid van je stappen
En met het lied van de wind in de bomen.
Maar weet dat er ook vriendschap bestaat.
Vriendschap is een kostbaar iets.
Soms heb je dat je echt bij iemand wilt zijn.
Dat je wil praten.
Soms voel je jou klein, voel je de onmacht.
Maar weet dat er altijd iemand is die om je geeft.
Vriendschap is een wonderlijk woord misschien wel het mooiste op aarde. Vriendschap is een machtig iets een gift van onschatbare waarde!
José
Geluk.
Als zich heel diep in ons iets omkeert op een dag. Wanneer de mensheid ziet wat zij nooit eerder zag. Als afgunst en geweld veranderen in iets moois, dan is vanf diezelfde dag geluk iets heel gewoons.
Zonnestraaltje
Wees een zonnestraaltje
voor elk die je ontmoet
Dan geef je andere vreugde
en heb je het zelf ook goed
Tussen vriendschap en een roosje is een heel groot onderscheid rozen bloeien slechts een poosje maar vriendschap duurt een eeuwigheid.
De mens wordt bepaald door zijn innerlijke waarde al het andere is uiterlijke franje.
Wat is gelukkig zijn?? Is kijken naar een torretje dat ook wil overleven; Is ruiken aan een plant dicht bij een waterkant; Is proeven van de verse groenten uit oma's tuin! Is genieten van de ondergaande zon; Is fietsen door de duinen, Is lezen in een boek, languit op de bank! Is eten van een pannenkoek bij het strand. Gelukkig zijn,kijk om je heen, er zijn zoveel kleine dingen te beleven, die je het "gelukkig zijn"-gevoel geven!
hoor het ruizen van de zee de meeuwen vliegen met de golven mee de zee zo helder zo prachtig blauw de zee heeft een eigen wil zo prachtig en zo mooi de heldere blauwe zee geeft mij een teken van vrijheid laat je mee voeren met de zee om vervolgens nooit meer terug te keren één zijn met de zee dat is wat ik zou willen ....
Jij stond daar al, wilde je niet zien. Ik wilde mijn dromen volgen, niet ontwaken. Nu ben ik ontwaakt en weet ik. Weet dat het leven zich niet laat leiden uit zelfzucht, maar uit de hand van God. De God die er was, is en altijd zal zijn. Die de heerlijkheid van jou en mij vrijgeeft, ·de liefde vrij weeft. Een net waarin ik mezelf gevangen hield, ·als een kind die zijn nachtmerries bedrijft. Een leugen die de waarheid liet bovenkomen. Ik ben ontwaakt uit de droom van zelfmisbruik. Met de ogen van een kind mag ik nu kijken, ·met een weten van een ziel die is opgestaan, herrezen uit het diepst van haar wezen. Ik ben ontwaakt, ·zie je staan.
Ik ben bijna gebroken, maar wanneer zal ik breken....? Ik heb het zolang verzwegen....Kan ik er nog lang tegen?.... Ik zou zo graag landen, maar waar ligt het land.....? Het lot ligt in mijn handen, kan ik alles nog veranderen? Mijn gevoelens, liggen in de knoop met mijn verstand.... Ik zit op een rots, maar bevind mij op de rand. Ik zou zo graag willen springen....WEG met al die nare dingen! Van op de rand van deze rots, staar ik naar het water..... Ik denk na over vroeger maar ik twijfel over later. Ik denk heel diep na en twijfel zit naast mij,..... Hij helpt mij niet, wat moet ik toch doen?.... De keuze is aan mij...ligt bij mij..... Blijf ik zitten op deze rots, met twijfels langs mijn zij.....? Of spring ik in het onbekende..... Zet ik een stap opzij? Veertig jaar verzwegen,.... zal ik springen in de zee? Maar als ik spring, springt dan ook twijfel met mij mee.....? Zal twijfel mij verlaten, wanneer ik mijn keuze maak? Of zal hij bij me blijven, zodat ik aan twijfel gewend geraak? Nog steeds.... zit ik hier, te staren naar het diepblauwe water. Nog steeds.....denk ik aan vroeger en twijfel ik over later. Een dag.....wordt dagen, een jaar..... Wordt jaren..... En nog steeds..... heb ik twijfels en kan ik geen keuze maken.....
Wij zoeken allemaal het geluk we zoeken ons soms een ongeluk We zoeken zelfs tot we een ons wegen en dan maar over de rest gezwegen Zoeken, zoeken, zoeken maar maar we vinden het niet en vinden dat maar raar Weet je wat het is met geluk je hoeft het niet te zoeken daarom zoek jij je een ongeluk Je hebt het al, maar je ziet het niet het zit veelal achter het verdriet Je hoeft alleen maar je verdriet te ruimen want daarachter zit het geluk te schuilen Dus stop met zoeken naar geluk Ruim gewoon op, dat scheelt een stuk Het geluk vind je bij je zelf van binnen ga met het verdriet aan de slag en je zal het geluk vanzelf vinden Monique
Voor jou wil ik vrij zijn me vrij maken en mijn tijd delen je mijn aandacht en mijn zorg schenken.
Ik mag je verhaal beluisteren en samen stappen we een eind dezelfde richting uit.
En zo kom jij binnen in mijn verhaal.
Voor jou sta ik vrijwillig op de bres en wil graag een stut zijn, een anker, een herkenningspunt, een lotgenoot.
Je leert me vrijwillig en ongevraagd te geven de kiem die ieder in zich draagt, en zo maak je me rijker, laat je me groeien en deugd beleven aan mijn inzet voor jou.
En gaandeweg wordt vrij-blijvend vrij-willig.
Geven wordt ontvangen.
Opdracht wordt geschenk.
Delen wordt rijkdom.
Je doet me ervaren hoe gelukkig het maakt samen met zoveel anderen te mogen bouwen aan een stukje wereld waar God handen en voeten krijgt.
Daarom bid ik dat de andere steeds mijn wegwijzer mag zijn die mij leidt naar het Mysterie in elk van ons.
Want in ieder gelaat, God, mag ik U ontdekken als kern en zin van mijn bestaan.
Lief mensenkind, wanneer ben jij bereid deel te nemen aan het leven. Het begint met vergeven, jezelf vergeven, voor het leven dat je leidt. Jij bent de weg, de enige weg, die jou van de ketenen der aarde bevrijd. Wanneer sta je op, om jezelf te aanschouwen. Als een moeder die haar kind in de armen neemt en niet langer als iemand die zichzelf het leven ontneemt.
Soms weten, soms niet meer weten Soms verdriet, soms blijdschap Soms verstand, soms gevoel Altijd je intuïtie om te overleven
Soms winnen, soms verliezen Soms moe, soms vol dynamiek Soms perspectief, soms uitzichtloos Altijd je hart om te overleven
Soms gevonden, soms op zoek Soms samen, soms alleen Soms lichaam, soms geest Altijd je zelf om te overleven
Leven is zoeken Leven is vinden als je niet meer zoekt Leven is strijden om te behouden Leven is behouden als je niet meer strijdt
Leven is accepteren van de donkere zijde Leven is genieten van het dagelijkse licht Leven is zoeken naar de zin van het leven Terwijl de zin altijd het leven zelf is
geluk is als ik naar de sterren kijk en zie hoe ze stralen, je bewust worden van de glimlach van een ster, het goede gevoel over je neer voelt dalen, voelen zo dichtbij, toch zijn ze onbereikbaar, ver. ik wil me elke dag wel zo voelen, maar een ster neem je niet mee, wel de gedachte, in je geheugen als een filmpje, die mooie sterrenzee. ze maken je blij en verwachten er niets voor terug, ze geven je warmte, voor heel even, heel vlug. dus geniet ik van elke ster die ik 's avonds bij het wandelen mag aanschouwen, en probeer dagelijks, in de hectiek van deze tijd, de ster in mijn gedachten te houden.
Niet dat je weg puur over rozen gaat, dat je nooit tranen van spijt voelt of je dagen zonder pijn en smart zijn, nee, dat alles wens ik je niet toe. Maar wel is mijn wens dat je mag groeien in wie je bent, met de gaven die God je gegeven heeft. Dat ze het hart van je geliefden met blijheid mogen vervullen. Ik wens dat je in vreugde en smart Gods nabijheid blijft zoeken, en dat Hij je mag zegenen overvloedig en rijk
Ierse zegenbede voor een pelgrim !
(uit: R. Hornikx, Een huis vol verhalen, Verhalen en getuigenissen voor bezinning en gesprek, Kampen, 2003)
Op school stonden ze op het bord geschreven Het werkwoord hebben en het werkwoord zijn Hiermee was de werkelijkheid, was de eeuwigheid gegeven, de ene werkelijkheid, de andere schijn.
Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven. Is van de wereld en haar goden zijn. Zijn is, boven die dingen uitgeheven, vervuld worden van goddelijke pijn.
Hebben is hard. Is lichaam .Is twee borsten. Is naar de aarde hongeren en dorsten. Is enkel zinnen, enkel botte plicht.
Zijn is ziel, is luisteren, is wijken, is kind worden en naar de sterren kijken, en daarheen langzaam worden opgericht.
Dit is een rozentuil voor jullie allemaal. Rozen mijn lievelings bloemen
Ik hou van doodgewone dingen
Maar het meest van een lieve lach
Een lach kan een schaduw verdringen
En zorgt dan weer voor een zonnige dag
Ik hou van de mooie gele zon
Hij verwarmt en hij verlicht
Zou willen dat ik zo schijnen kon
Dan scheen ik op ieder droevig gezicht.
Mijn trouwboeket 24/03/2006
Mijn kleinkinderen drie van de vier. Reno, Jana, Quinten
"Vrienden zijn als sterren: je kan ze niet altijd zien, maar je weet dat ze er zijn"
Wie het kleine niet leert, doet het grote verkeerd
Goede vrienden blijven komen.
De Schorpioen
De Schorpioen is een sterk en gecompliceerd persoon, trots en gevoelig. Zijn gevoelens zijn niet makkelijk onder woorden te brengen, laat staan uit te leggen. Als hij van iemand houdt, dan doet hij dat heel intens, met hart en ziel. Het is voor hem erg moeilijk om luchtig met dergelijke gevoelens om te gaan. Doet een ander dat wel, dan kan hij daar eigenlijk geen begrip voor opbrengen.
Zijn gevoelens zijn dan ook vrij snel gekwetst. Ondanks het feit dat hij dan direct in de aanval gaat - het teken Schorpioen is niet voor niets één van de felste strijders van de dierenriem - verliest hij niet snel zijn humeur. Gebeurt dit wel, dan kan degene die zijn boosheid over zich af heeft geroepen beter maken dat hij of zij wegkomt: vergeten en vergeven komt niet in zijn woordenboek voor.
Anderen hebben soms moeite hem te begrijpen en ondanks de aantrekkingskracht worden vriendschappen moeilijk gesloten. Is het eenmaal zover, dan gaan deze vriendschappen heel lang mee.
De ascendant schorpioen.
Degenen met ascendant Schorpioen zijn gevoelige personen. Zij staan open voor de gevoelens van anderen en hebben een meer dan gemiddeld inzicht in mensen. Daarnaast kunnen zij snel beledigd zijn. Hun interesse in anderen gaat verder dan hun gevoelens en hun ideeën: zij willen weten waarom mensen dingen doen zoals ze doen. Hebben zij eenmaal een standpunt ingenomen, dan staan zij hier ook voor.
Zij zullen hun gevoelens niet snel uiten. Hierdoor weten anderen niet altijd wat ze aan ze hebben en kunnen zij enigszins geheimzinnig of zelfs achterbaks overkomen. Hun temperament zit ze hierbij in de weg: Zij kunnen koppig zijn en snel beledigd. Is hun woede eenmaal aangewakkerd dan valt deze niet snel te blussen. Zij kunnen in dergelijke situaties zeer scherp en sarcastisch zijn.
Elke nieuwe ervaring wordt door hen voor meer dan 100 procent beleefd, het woord extreem komt niet in hun woordenboek voor. Zij storten zich echter nooit ergens hals-over-kop in: zij denken van te voren goed na en de risico's die zij nemen zijn eigenlijk altijd goed doordacht.
Soms is het niet erg iets moois te verliezen beter verliezen dan het nooit te hebben gehad.
KNIP EEN DAG UIT GOUDPAPIER MET HELDER BLAUWE RANDEN DAN HEB JE OP EEN REGENDAG ZELF HET GELUK IN HANDEN
Mijn broer Rudy toen 12 jaar nu 48 Mijn zus Martine toen 11 jaar nu 47
