Vechten doe je fel. Wonden hechten snel. Littekens vergeten niet. Vergeven doe je in de tijd, dat je gevoel voor vrienden rijpt. "Houden van" is met je ziel en zaligheid. Je compliceert met trots je moeilijke gevoel. Reageert boos op luchtig spel. Vaak begrijpen ze je wel.
De lente is in Veurne de krokussen staan in bloei.
"Een vriend is iemand die je verleden begrijpt, in je toekomst gelooft en je vandaag aanvaardt, gewoon zoals je bent."
Elke tekst die ik schrijf is een stuk levensverhaal.
Een verhaal dat nooit af is.
Je moet de mooiste dingen en het leven willen zien.
Toch heb je van die momenten dat je alleen wilt zijn.
Dat je wilt nadenken ergens stil in de natuur, alleen met het geluid van je stappen
En met het lied van de wind in de bomen.
Maar weet dat er ook vriendschap bestaat.
Vriendschap is een kostbaar iets.
Soms heb je dat je echt bij iemand wilt zijn.
Dat je wil praten.
Soms voel je jou klein, voel je de onmacht.
Maar weet dat er altijd iemand is die om je geeft.
Vriendschap is een wonderlijk woord misschien wel het mooiste op aarde. Vriendschap is een machtig iets een gift van onschatbare waarde!
José
Geluk.
Als zich heel diep in ons iets omkeert op een dag. Wanneer de mensheid ziet wat zij nooit eerder zag. Als afgunst en geweld veranderen in iets moois, dan is vanf diezelfde dag geluk iets heel gewoons.
Zonnestraaltje
Wees een zonnestraaltje
voor elk die je ontmoet
Dan geef je andere vreugde
en heb je het zelf ook goed
Tussen vriendschap en een roosje is een heel groot onderscheid rozen bloeien slechts een poosje maar vriendschap duurt een eeuwigheid.
De mens wordt bepaald door zijn innerlijke waarde al het andere is uiterlijke franje.
Teksten die iets te betekenen hebben van allerlei onderwerpen vb. vriendschap liefde enz. DEZE TEKSTEN ZIJN NIET DOOR MIJ GEMAAKT !!!!
23-01-2006
Een zee van verdriet.
Een zee van verdriet.
Het is de donkere schaduw op mijn gezicht die normaal de bezorgde vragen verplicht. Het is de doffe glans in mijn ogen die door teveel leugens zijn bedrogen. Het is mijn al lang gestolde lach die nu ook nooit meer grijnzen mag. Het zijn wankelende benen waarop ik nu sta te wenen. Het is mijn inmiddels uitgedroogde mond ,'waaruit jij geen klanken verstond. Het zijn mijn onderdrukte gedachten die spoedig een uitbarsting verwachten. Het is mijn hele lichaam waaraan je ziet, dat ik wentel in een zee van verdriet.
Deze onuitgesproken woorden zijn mijn kille stille pijn. En net als mijn huid zullen ze altijd deel van mijn wezen zijn
Een schim roert zich in mijn verloren ziel, het was een gevoel dat me wel beviel. Als een kiem in de verdroogde grond, die niet eens wist dat hij nog bestond. Opeens het vocht der leven krijgt, maar dit zijn harde schil bedreigt. Zo maakt jou lach me zacht, vervuld me met een warme kracht. En ieder woord je zegt me meer afhankelijk maakt, door het gevoel dat je zachte stem over me waakt. Werd ik beneveld met angst en ongenoegen, zei ik woorden die gif meedroegen. Je droefheid maakt me verward, een traan als doorn in mijn hart. Terwijl het vocht langzaam vervliegt, en slechts een groene stengel het oog bedriegt. Wanneer mijn wortels zich niet meer vermoeien, en ik toch nooit meer zal bloeien. Mijn ooit zo kleurrijke bladeren zich hangen laten, zal ik vervroegd dit lichaam verlaten. En aan die verdwaalde schim eindelijk de vrijheid schenken, want iets beters kan ik met dit leven toch niet meer bedenken.
Alles is donker, alles is stil. De wegen zijn eenzaam, de wind is zo kil. Maar daar in de verte, daar schijnt het licht. Het licht is niet ver,... maar ook niet dicht.
Men zal van alles moeten doorstaan om door deze weg heen te gaan. Verzamel al je moed en je kracht, en neem deze weg die op je wacht.
Ga niet naar links of naar rechts, want duistere wegen zijn het slechts! Voor je het weet, ben je verdwaald, en dan heerst de vraag of je ooit je doel nog haalt!
Er lopen mensen om je heen, maar niet één ziet je verdriet! Niet één ziet de oorlog tussen liefde en haat, niet één weet wat er in je hoofd omgaat! Mensen begrijpen geen gevoelens, enkel de woorden; enkel de woorden die vaak verkeerd zijn uitgedrukt! Niemand weet wat een ander voelt, niemand weet wat hij precies bedoelt! En zet je je gevoelens om in woorden, dan zie je ze één voor één vergaan. Want wat ben je met woorden, als mensen je niet verstaan.
Hoe Liefde te Installeren.... Helpdesk (HELP): Goede morgen mevrouw, waarmee kan ik u van dienst zijn? KLANT: Ik heb er lang over nagedacht, maar ik wil nu LIEFDE gaan installeren. Kunt u me daar stap voor stap bij helpen? HELP: Jazeker kan ik dat. Bent u er klaar voor? KLANT: Tja, ik ben niet zo technisch, maar ik denk dat ik er wel klaar voor ben. Wat moet ik eerst doen? HELP: De eerste stap is het openen van uw HART. Weet u waar HART zit, mevrouw? KLANT: Ja, dat weet ik, maar er worden nu verschillende andere programma's uitgevoerd. Kunnen die tijdens het installeren blijven draaien? HELP: Welke programma's zijn dat, mevrouw? KLANT: Laat me eens kijken, op het ogenblik worden OUD-ZEER.EXE, LAGE-ZELFWAARDERING.EXE, WROK.EXE en WREVEL.COM uitgevoerd. HELP: Geen probleem. OUD-ZEER.EXE wordt geleidelijk wel door LIEFDE gewist uit uw huidige besturingssysteem. Het kan zijn dat het in het geheugen aanwezig blijft, maar dan laat het andere programma's ongemoeid. LAGE-ZELFWAARDERING.EXE wordt op den duur wel door een module van LIEFDE overschreven die HOGE-ZELFWAARDERING.EXE heet. Maar WROK.EXE en WREVEL.COM moet u wel helemaal afsluiten. Door deze programma's kan LIEFDE niet goed worden geïnstalleerd. Kunt u deze afsluiten, mevrouw? KLANT: Ik weet niet hoe dat moet. Kunt u me daarbij helpen? HELP: Met genoegen. Ga naar uw startmenu en klik op VERGEVING.EXE. Doe dat net zolang tot WROK.EXE en WREVEL.COM helemaal zijn gewist. KLANT: O.K., dat is gebeurd. Nu is LIEFDE vanzelf gestart. Is dat normaal? HELP: Ja hoor. U moet nu een melding krijgen dat het opnieuw wordt geïnstalleerd voor de levensduur van uw HART. Krijgt u die melding? KLANT: Ja, die zie ik. Is LIEFDE nu helemaal geïnstalleerd? HELP: Ja, maar denk eraan dat u nu alleen nog maar de basisprogramma's heeft. U moet de andere HARTEN aansluiten voor de programma-uitbreidingen. KLANT: Oei. Ik krijg al een foutmelding. Wat moet ik nu doen? HELP: Welke foutmelding? KLANT: Er staat "FOUT 412 - PROGRAMMA WORDT NIET UITGEVOERD OP INTERNE COMPONENTEN." Wat wil dat zeggen? HELP: Geen zorgen, mevrouw. Dat is een probleem dat wel vaker voorkomt. Het wil zeggen dat LIEFDE is ingesteld om op externe HARTEN te worden uitgevoerd, maar dat het nog niet op uw eigen HART draait. Het ligt nogal ingewikkeld, maar in lekentermen wil het zeggen dat u pas aan "LIEFDE" voor anderen toekomt als u eerst "LIEFDE" voor uw eigen computer draait. KLANT: Wat moet ik dan doen? HELP: Kunt u de directory "ZELF-AANVAARDING" openen? KLANT: Ja, die heb ik. HELP: Mooi zo. U wordt er echt goed in.
KLANT: Dank u. HELP: Graag gedaan. Klik op de volgende bestanden en kopieer die naar de directory "MIJN-HART": VERGEEF-JE-ZELF.DOC, KEN-JE-WAARDE.TXT en ERKEN-JE-BEPERKINGEN.DOC. De computer zal alle bestanden overschrijven die problemen geven en programma's met fouten verbeteren. U moet ook OVERDREVEN-ZELFKRITIEK.EXE uit alle directory's wissen en dan de prullenbak leegmaken zodat u zeker weet dat het programma voorgoed verdwenen is en nooit meer terug kan komen. KLANT: Zo, da's gebeurd. Hela! Mijn HART loopt vol met nieuwe bestanden. GLIMLACH.MPG draait nu op mijn beeldscherm en geeft aan dat VREDE.COM en TEVREDENHEID.COM in mijn HART worden overschreven, Is dat normaal? HELP: Dat gebeurt wel eens, ja. Voor sommigen duurt het een tijdje, maar op den duur worden alle programma's geladen. Maar, alles op zijn tijd. Dus LIEFDE is nu geïnstalleerd en wordt uitgevoerd. Vanaf nu moet u het allemaal zelf aankunnen. Ik heb nog één ding voordat ik ophang. KLANT: Ja? HELP: LIEFDE is een gratis programma. Zorg ervoor dat u het programma en de modules ervan geeft aan iedereen die u maar tegenkomt. Die geven het dan weer aan anderen en van hen krijgt u dan weer soortgelijke andere mooie modules. KLANT: Dat zal ik doen. Bedankt voor uw hulp.
Een man en zijn zoon lopen in het bos. Plotseling struikelt de jongen en omdat hij een scherpe pijn voelt roept hij: Ahhhhh. Verrast hoort hij een stem vanuit de bergen roepen: Ahhhhh! Vol nieuwsgierigheid roept hij: Wie ben jij?, maar het enige antwoord dat hij terugkrijgt is: Wie ben jij? Hij wordt kwaad en roept: Jij bent een lafaard!, waarop de stem antwoordt: Jij bent een lafaard! Daarop kijkt de jongen naar zijn vader en vraagt: Papa, wat gebeurt hier? De man antwoordt: Zoon, let op!, en roept vervolgens: Ik bewonder jou! De stem antwoordt: Ik bewonder jou! De vader roept: Jij bent prachtig!, en de stem antwoordt: Jij bent prachtig! De jongen is verbaasd, maar begrijpt nog steeds niet wat er aan de hand is. Daarop legt de vader uit: De mensen noemen dit een 'ECHO', maar in feite is dit het 'LEVEN'! Het leven geeft je altijd terug wat jij erin binnenbrengt. Het leven is een spiegel van jouw handelingen. Als je meer liefde wilt, geef dan meer liefde! Wil je meer vriendelijkheid, geef dan meer vriendelijkheid! Als je begrip en respect wenst, geef dan begrip en respect. Wil je dat mensen geduldig en respectvol met je omgaan, geef hen dan geduld en respect! Deze natuurwet gaat op voor elk aspect van ons leven. Het leven geeft je altijd terug wat jij erin binnenbrengt. Het leven is geen toeval, maar een spiegel van jouw eigen handelingen.
Kracht. In de kracht van je leven. Kun je niet alles geven. Verdriet en pijn zullen er altijd zijn. Ook al valt het vaak niet mee. En duurt het soms wat lang. Want daar word je ook sterk van.
Maar soms zijn er mensen. Die een ander kwetsen. Zonder het te weten. En wat ze dan niet zien. Of niet willen zien is dat ze zelf. De problemen maken. Door de drank misschien.
Zijn er dan toch nog mensen. Die het zelfde wensen op een beter leven met elkaar. En om de drank dan af te zweren. Kinderen en vrouwtje blij want dat hoort er dan ook bij. Wat ik hoop te bereiken met dit gedicht. Is om de mensen te helpen tot een inzicht.
Diep in mijn hart, knaagt het, diep in mijn hart vraagt het? Waarom ben ik zo alleen, waarom heb ik geen zachte armen om me heen. Is dit alles wat overblijft, is dit iets wat ooit nog slijt. Alleen zijn doet me veel verdriet, waarom vind ik de ware niet. Voor anderen loop ik rond met een lach, maar intussen verlies ik mijn kracht. Als ik alleen ben huil ik, heel veel tranen van verdriet. Waarom........vind ik de liefde niet.
De pagina's van het afgelopen jaar, ritselend glijden ze van elkaar . Je twijfelt en bent nu en dan toch wel verbaasd, over alles wat er soms langs je heen is geraasd . Bedroefd, en soms met een traan bevlekt , of met gelach gevuld , of met veel geluk bedekt.
Elke pagina vertelt zijn verhaal, over alleen verdriet, of het geluk met allemaal.
Soms is een pagina kort en met doffe kracht: iemand is onverwachts heengegaan, een relatie is gestopt, ziekte, medeleven, mededogen ...
kleine zorgen, grote zorgen ... Soms oneindig lang, poëtisch en boeiend en over diepe liefde .
Soms zie je een bladzijde met grote schrik: Was dat tóen? Was dat ík? Die keer toen je niks gaf, of teveel greep . Soms niets zag of niets begreep. Zo vertelt elk hoofdstuk klein of groot, hoe je toen afzag of ... hoe je toen genoot .
Is het boek uit, en ben jij aan het denken gebracht ... Mijmer niet te lang, er is een nieuw dat op je wacht! Vol verwachting, bladzijden nog even onbeschreven ... Met gul genieten en rijk van leven? Veel energie en dynamiek? Stralend lief en romantiek? Geleden pijn en verdwaalde zorgen? Is het een afscheid van gisteren
en een welkom van morgen?
Maar wat dan ook in je boek wordt getekend
of geschreven ... Geniet van het nu en wat straks je zal geven ... En moge de hoofdstukken van jouw komend jaar, een boek vol geluk vormen zonnig en klaar met:
Het sprookje van het verdrietige Verdriet Er was eens een kleine vrouw die langs een stoffige veldweg kwam. Ze was wel al tamelijk oud maar haar loop was licht en haar lachen, had de frisse glans van een onbezorgd meisje. Bij een inééngekrompen gedaante bleef ze staan en keek naar beneden . Ze kon niet veel herkennen. Het wezen dat daar in het stof op de weg zat leek bijna figuurloos. Het deed haar denken aan een grauwe flanellen deken met menselijke vormen. Ze bukte zich en vroeg "Wie ben jij?" Twee bijna levenloze ogen keken moe ophoog. "Ik? Ik ben het Verdriet." Fluisterende een stem stamelend en zo zacht dat ze het bijna niet kon horen. "Och, het Verdriet! ", riep de kleine vrouw blij alsof ze een oude bekende begroette. "Je kent mij?" vroeg het Verdriet wantrouwend. "Natuurlijk ken ik jou. Steeds weer heb je mij een stuk weg begeleid". "Ja maar, stotterde het Verdriet, Waarom vluchtje dan niet voor mij?" "Waarom zou ik voor je vluchten, mijn liefje? Je weet toch zelf maar al te goed dat je elke vluchteling inhaalt. Maar wat ik je wilde vragen, waarom zie je er zo moedeloos uit?' "Ik...Ik ben verdrietig" antwoordde de grauwe gedaante met gebroken stem. De kleine oude vrouw ging naast haar zitten. "Je bent dus verdrietig" zei ze en knikte vol begrip met haar hoofd. "Vertel me eens wat jou zo bedrukt." Het Verdriet zuchtte diep. Zou dit keer echt iemand luisteren? Dat had ze zich al zo vaak gewenst. "Ach, weet je, begon ze voorzichtig, het is zo. Niemand mag mij. Het is nu eenmaal mijn bestemming om onder de mensen te gaan en een tijdje bij ze te blijven. Maar als ik kom schrikken ze terug. Ze zijn bang voor mij en mijden me als de pest.". Het Verdriet slikte hard. "Ze hebben spreekwoorden uitgevonden met welke ze me willen verbannen. Ze zeggen "Ach, het leven is een groot feest". En hun valse lachen leidt tot maagkrampen en ademnood. Ze zeggen "Geërgerd is datgene wat hard maakt". En dan krijgen ze hartpijnen. Ze zeggen "Je moet je maar bij elkaar houden" En ze voelen het getrek in de schouders en de rug. Ze zeggen dat alleen zwakkelingen huilen. En de opgekropte tranen doen hun hoofd bijna uit elkaar springen. Of ze verdoven zich met alcohol of drugs opdat ze mij maar niet hoeven voelen." "Och ja, bevestigde de vrouw, zulke mensen ben ik al vaker tegen gekomen.'! Het Verdriet zakte nog verder in elkaar. "En dat terwijl ik alleen maar de mensen wil helpen. Als ik heel dicht bij ze ben kunnen ze zich zelf ontmoeten. Ik help hen een nest te bouwen waar ze hun wonden in kunnen verzorgen. Wie verdrietig is heeft een erg dunne huid. Het leed breekt weer op als een slecht genezen wond en dat doet pijn. Maar alleen wie het Verdriet toe laat en alle ongehuilde tranen huilt, kan zijn wonden werkelijk genezen. Maar de mensen willen helemaal niet dat ik ze help. In plaats daarvan schminken ze een schelle lach over hun littekens. Of ze leggen een dik pantser over hun bitterheid heen." Het Verdriet zweeg. Haar huilen was eerst zwak ,toen sterker en tenslotte erg vertwijfeld. De kleine, oude vrouw nam de in elkaar gedoken gedaante troostend in haar armen. Wat voelt ze warm en zacht aan, dacht ze en streelde zachtjes het bevende hoopje. "Huil maar, "Verdriet" fluisterde ze liefdevol. "Rust maar uit zodat je weer nieuwe krachten krijgt. Vanaf nu zal je niet meer alleen zijn. Ik zal je begeleiden zodat de moedeloosheid niet meer aan de macht is." Het Verdriet stopte met huilen. Ze ging rechtop zitten en bekeek haar nieuwe met gezellin verbaasd aan. "Maar .. ...maar.. wie ben jij eigenlijk?" "Ik?", vroeg de kleine oude vrouw grijzend, maar daarna lachte ze weer onbezorgd als een jong meisje, "Ik ,ik ben de Hoop."
Van alle mensen op de wereld, ben jij degene die mij het best begrijpt. Samen met mij deel je de tranen daarom wil ik je absoluut niet kwijt.
Van alle mensen op de wereld, ben jij degene die er altijd is. Je staat altijd klaar voor een ander er is absoluut niets wat ik bij je mis. Van alle mensen op de wereld, ben jij degene waarvan ik het meest leer. Hoe ik af en toe ook de fout in ga jij bent er altijd voor mij, telkens weer. Van alle mensen op de wereld, even jij degene die ik het meest wil geven, omdat jij mij geleerd hebt te genieten van het leven. Van alle mensen op de wereld, ben jij degene die ik het meest vertrouw. Lieve vriend, ik hou ontzettend veel van jou!
vragen veel mensen zich af. Mensen die oorlog voeren zijn niet goed bezig,
ik vind ze gewoon laf. De slachtoffers kunnen niets terug doen. Alles wat ze hebben word afgepakt zelfs al is het hun laatste schoen.
Al dat geweld moet gewoon stoppen,
wat heeft het nou voor nut. De slachtoffers zitten erna echt in de put. Je wint er niets mee, waar doen ze het voor. het is iets waar ik me heel erg aan stoor. Maar dan begin ik bij me eigen. En streef ik om een beter leven te krijgen,
niet voor mezelf maar voor deze mensen die geraakt zijn. Door verdriet en door pijn. Ik zal proberen iets te gaan veranderen,
Eerst wil ik jullie allen een heel Gelukkig Nieuwjaar wensen.
Na een stroompanne in heel Veurne op 30/12/2005. Hadden alleen wij geen internet en geen telefoon meer. Dus niet meer bloggen geen mails meer ontvangen of versturen. Door de stroompanne was onze aansluiting kapot Telenet beloofd ons dat het opgelost zal zijn binnen de drie werkdagen maar uiteindelijk hebben we 6 dagen moeten wachten en moet ook de technieker langs komen. Want het stukje die kapot is moest met taxipost komen en is hier tot op heden nog niet. Moesten we ons niet zo kwaad gemaakt hebben zaten we nog zonder internet en telefoon. Nu is het eindelijk in orde vandaag op 04/01/2006 en zal ik spoedig terug iets op het blog zetten en ook de mensen uit mijn gastenboek bezoekenen bedanken. Ik wil alvast iedereen bedanken die mijn blog bezoekt en ook nog in mijn gastenboek schrijft. Hopelijk allen tot ziens en tot schrijfs.
Het doet soms pijn als je mensen hoort vertellen wat er allemaal gebeurt. We leven in een overbodige luxe dat we niet weten wat er aan de hand is met anderen. Als er een vrouw langs de kant zit te bedelen ben je vaak er niet op geconcentreerd en loop je haar voorbij alsof het niets is. Ik ken zo iemand en ze heeft het moeilijk. Ze leeft in nauwe toestanden, waarmee ik bedoel dat ze geen geld heeft om te eten, geen geld heeft voor studies waardoor ze amper ergens kan geraken in het leven. Ik vind het erg voor haar, want ze moet bukken om tomaten te plukken. Door al dat bukken krijgt ze pijn en dan is er geen dokter die er voor haar kan zijn. Ze heeft geen geld, ze heeft geen kleding, het is een drama als in een film die je in de werkelijkheid leert kennen. Je wil haar helpen maar je weet niet hoe. Wat kan je doen buiten haar hulp aan te bieden en ze vooruit te helpen met haar studies. Ze wil niet praten over haar verdriet, want ze vertrouwt de mensen om haar heen helemaal niet. Ze kan genezen van dit drama eens ze de luxe van ons in handen krijgt. Haar moeder en broer zijn ziek, haar broer moest zijn studies opgeven. Zij moet nu toiletten schoonmaken zonder al te veel te verdienen. Zo moet ze haar moeder, broer en zichzelf onderhouden. Niet alle mensen betalen, mensen lopen weg en schelden haar uit. Ze moet sterk zijn en van zich afbijten. Een vader bestaat niet meer voor haar, het land waar ze vandaan komt heeft hem gevloerd en begraven. Eén kogel was genoeg om haar leven een ommekeer te geven en te vluchten van haar land, van haar vrienden en familie. Help haar, doe iets, maar wat? Wat kan je doen zonder je weet hoe? Ik wil haar helpen, ik wil haar steunen, maar geef me een kans. Geef haar een kans om te leven. Met deze tekst wil ik mensen één raad meegeven. Geraak niet gefrustreerd door het kleine iets, denk dan aan deze persoon die het moeilijk heeft, die door het leven gaat met verdriet. Genieten mag je van het leven maar trek je niet van het minste iets aan, als je weet dat voor sommige mensen het leven een andere richting is ingegaan.
Dit is een rozentuil voor jullie allemaal. Rozen mijn lievelings bloemen
Ik hou van doodgewone dingen
Maar het meest van een lieve lach
Een lach kan een schaduw verdringen
En zorgt dan weer voor een zonnige dag
Ik hou van de mooie gele zon
Hij verwarmt en hij verlicht
Zou willen dat ik zo schijnen kon
Dan scheen ik op ieder droevig gezicht.
Mijn trouwboeket 24/03/2006
Mijn kleinkinderen drie van de vier. Reno, Jana, Quinten
"Vrienden zijn als sterren: je kan ze niet altijd zien, maar je weet dat ze er zijn"
Wie het kleine niet leert, doet het grote verkeerd
Goede vrienden blijven komen.
De Schorpioen
De Schorpioen is een sterk en gecompliceerd persoon, trots en gevoelig. Zijn gevoelens zijn niet makkelijk onder woorden te brengen, laat staan uit te leggen. Als hij van iemand houdt, dan doet hij dat heel intens, met hart en ziel. Het is voor hem erg moeilijk om luchtig met dergelijke gevoelens om te gaan. Doet een ander dat wel, dan kan hij daar eigenlijk geen begrip voor opbrengen.
Zijn gevoelens zijn dan ook vrij snel gekwetst. Ondanks het feit dat hij dan direct in de aanval gaat - het teken Schorpioen is niet voor niets één van de felste strijders van de dierenriem - verliest hij niet snel zijn humeur. Gebeurt dit wel, dan kan degene die zijn boosheid over zich af heeft geroepen beter maken dat hij of zij wegkomt: vergeten en vergeven komt niet in zijn woordenboek voor.
Anderen hebben soms moeite hem te begrijpen en ondanks de aantrekkingskracht worden vriendschappen moeilijk gesloten. Is het eenmaal zover, dan gaan deze vriendschappen heel lang mee.
De ascendant schorpioen.
Degenen met ascendant Schorpioen zijn gevoelige personen. Zij staan open voor de gevoelens van anderen en hebben een meer dan gemiddeld inzicht in mensen. Daarnaast kunnen zij snel beledigd zijn. Hun interesse in anderen gaat verder dan hun gevoelens en hun ideeën: zij willen weten waarom mensen dingen doen zoals ze doen. Hebben zij eenmaal een standpunt ingenomen, dan staan zij hier ook voor.
Zij zullen hun gevoelens niet snel uiten. Hierdoor weten anderen niet altijd wat ze aan ze hebben en kunnen zij enigszins geheimzinnig of zelfs achterbaks overkomen. Hun temperament zit ze hierbij in de weg: Zij kunnen koppig zijn en snel beledigd. Is hun woede eenmaal aangewakkerd dan valt deze niet snel te blussen. Zij kunnen in dergelijke situaties zeer scherp en sarcastisch zijn.
Elke nieuwe ervaring wordt door hen voor meer dan 100 procent beleefd, het woord extreem komt niet in hun woordenboek voor. Zij storten zich echter nooit ergens hals-over-kop in: zij denken van te voren goed na en de risico's die zij nemen zijn eigenlijk altijd goed doordacht.
Soms is het niet erg iets moois te verliezen beter verliezen dan het nooit te hebben gehad.
KNIP EEN DAG UIT GOUDPAPIER MET HELDER BLAUWE RANDEN DAN HEB JE OP EEN REGENDAG ZELF HET GELUK IN HANDEN
Mijn broer Rudy toen 12 jaar nu 48 Mijn zus Martine toen 11 jaar nu 47
