Wat als de sterren niet meer schitteren aan het hemelgewelf,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
en ze ook niet de donkere nachten verlichten kunnen?
Hoe kan ik dan zien, mijn liefste als mijn ogen
de schittering niet meer verlichten op mijn weg?
En waar leidt mijn pad dan, mijn liefste
als ik mijn voeten noch handen zien kan?
Als ik doelloos dwaal in de nacht, blinde in het donker
zal ik slagen in de dingen die ik vooropstelde
of was het allemaal voorspelde illusie een versluierde werkelijkheid mijner geest?
Zal ik ooit komen daar waar ik zijn wou
wat als, mijn liefste ik jou nooit terugvinden zal?
Wat je ook overkomt, verlies nooit de moed!
Als je door je eigen mensen in de steek wordt gelaten.
Als je eigen kinderen al je dromen aan scherven hebben geslagen.
Als de zon verdwenen is uit je leven, zoek dan de ster,
die God ergens voor je heeft aangestoken. Als je met lege handen staat, en je hebt geen parels meer om iemand aan te bieden, weet dan dat God geen oogst van je vraagt, geen volle schuren. Als de harten van je eigen huis hard zijn als steen.
Als je de deuren van je medemensen vergrendeld vindt, als men nergens meer opendoet al klop je dag en nacht, keer je dan niet wanhopig om in grenzeloze bitterheid. Onderzoek je eigen hart en maak het klaar voor een feest. God heeft je lief en zal ergens een mensenhart voor je openen, om dat te laten weten.
De regen zal ophouden. De kou is voorbij.
In de straling van een glimlach en de zachtheid van een hand
zul je de warmte voelen en weer leven. Als jij je boodschap moet brengen, verloren in de woestijn, en er niemand luistert, weet dan dat God verborgen antennes heeft uitgezet,
die elk woord uit je hart zullen opvangen en doorseinen
over alle verdorde, onvruchtbare velden heen
tot op dat stukje grond, waar de nieuwe wereld geboren wordt.
Verlies nooit de moed! Verzoen je nooit met de nacht!
Wat er ook gebeurt en wat je ook overkomt,
God heeft je lief.
Phil Bosmans
|