Vechten doe je fel. Wonden hechten snel. Littekens vergeten niet. Vergeven doe je in de tijd, dat je gevoel voor vrienden rijpt. "Houden van" is met je ziel en zaligheid. Je compliceert met trots je moeilijke gevoel. Reageert boos op luchtig spel. Vaak begrijpen ze je wel.
De lente is in Veurne de krokussen staan in bloei.
"Een vriend is iemand die je verleden begrijpt, in je toekomst gelooft en je vandaag aanvaardt, gewoon zoals je bent."
Elke tekst die ik schrijf is een stuk levensverhaal.
Een verhaal dat nooit af is.
Je moet de mooiste dingen en het leven willen zien.
Toch heb je van die momenten dat je alleen wilt zijn.
Dat je wilt nadenken ergens stil in de natuur, alleen met het geluid van je stappen
En met het lied van de wind in de bomen.
Maar weet dat er ook vriendschap bestaat.
Vriendschap is een kostbaar iets.
Soms heb je dat je echt bij iemand wilt zijn.
Dat je wil praten.
Soms voel je jou klein, voel je de onmacht.
Maar weet dat er altijd iemand is die om je geeft.
Vriendschap is een wonderlijk woord misschien wel het mooiste op aarde. Vriendschap is een machtig iets een gift van onschatbare waarde!
José
Geluk.
Als zich heel diep in ons iets omkeert op een dag. Wanneer de mensheid ziet wat zij nooit eerder zag. Als afgunst en geweld veranderen in iets moois, dan is vanf diezelfde dag geluk iets heel gewoons.
Zonnestraaltje
Wees een zonnestraaltje
voor elk die je ontmoet
Dan geef je andere vreugde
en heb je het zelf ook goed
Tussen vriendschap en een roosje is een heel groot onderscheid rozen bloeien slechts een poosje maar vriendschap duurt een eeuwigheid.
De mens wordt bepaald door zijn innerlijke waarde al het andere is uiterlijke franje.
Er lopen mensen om je heen, maar niet één ziet je verdriet! Niet één ziet de oorlog tussen liefde en haat, niet één weet wat er in je hoofd omgaat!
Mensen begrijpen geen gevoelens, enkel de woorden; enkel de woorden die vaak verkeerd zijn uitgedrukt! Niemand weet wat een ander voelt, niemand weet wat hij precies bedoelt!
En zet je jouw gevoelens om in woorden, dan zie je ze één voor één vergaan. Want wat ben je met woorden, als mensen je niet verstaan....
Omdat ik mijn ogen nu moet sluiten om je nog te kunnen zien, weet ik dat je weg bent. Ik weet, dat je stem zal vervagen tot alleen nog hoorbaar in mijn hoofd. Ik weet dat gevoel voor humor altijd deel van mij zal zijn, maar de stilte van je grappen zegt mij dat je niet meer bij ons bent. Ik hoop, als ik in de spiegel kijk een glimp op te kunnen vangen van jouw wilskracht, wijsheid en gave om mensen te accepteren zoals ze zijn. En in mijn eigen liefde voor de kleine dingen, voel ik jouw gemis. Ik weet nog die ogen, als de lucht zo blauw. Donderslagen en zonnestralen, zij voorspelden het weer in huis. Omdat ze nu voor altijd gesloten zullen blijven, weet ik dat je bent heengegaan. Ik weet dit alles, maar toch.......
Zeg me wie je ziet... Zeg me wie je ziet Wanneer je naar me kijkt Als je het met vroeger vergelijkt Krijg je dan nog steeds zomaar kippenvel Of tranen van geluk Heb je die nog wel? Vieren we nog feest Of teren we alleen op wat er is geweest? Zeg me wat je voelt De muur waar ik op stuit Ik kom er niet doorheen dus schreeuw het uit Voel jij je alleen Of door mij ontkend? Zeg me alsjeblieft Waarom je hier nog bent Vind je het nog fijn Wanneer je wakker word Om dicht bij mij te zijn? Als je bij me blijft Doe het dan bewust Luister naar je hart Wanneer je mond de mijne kust En als je 't niet meer weet vraag het aan de tijd Vecht je voor geluk Of tegen eenzaamheid. Voel je niet alleen Zie je dan niet door je tranen heen Hoeveel ik van je hou Dat ik naar je verlang? Ik weet niet wat je voelt En dat maakt mij zo bang! Zeg me wie je ziet Wanneer je naar me kijkt Ik heb jouw ogen niet... Zeg me wie je ziet... Marco Borsato
Waar is het kind in ons gebleven, het kind dat zich nog verwonderen kon over kleine dingen, over de eerste warme stralen van de zon?
Waar is het kind in ons gebleven, waar is het naar toe gegaan? Het kind dat vrijuit durfde te lachen, ik vraag je: heeft dat kind ooit wel bestaan?
O zeker wel, vast en zeker, maar we weten het vaak niet meer. Vaak werden we gekwetst, en dat deed zeer.
Maar als het gebeurt, als je de moed hebt om te kijken, te voelen, weer te worden als een kind, weet dan dat je wordt gedragen, op de wolken,door het water, in het ruisen van de wind.
Weet dan dat je wordt gedragen door God. Je bent en blijft altijd Zijn Kind.
Het licht dat jij me hebt laten zien, Is mooier dan het licht van de zon, Is helderder dan het licht van de maan. Het licht dat jij me liet zien, Is het licht van liefde. De zon en maan, Zijn belangrijk voor een mens, Maar zonder liefde kan geen enkel mens bestaan.
Mama je bent mijn steun, mijn rots ik ben gewoon apetrots. je bent iemand om van te houden en aan wie ik mijn vreugde pijn en verdriet kan toe vertrouwen. het idee dat je van me houd is mij meer waard dan bergen goud. je blijft gewoon wie je bent al heb je nog zoveel pijn en verdriet gekend. maar jij laat je niet kennen daarom wil ik jou nu eens verwennen. iemand die al zo veel heeft meegemaakt en toch nog zoveel geduld en liefde kan delen. natuurlijk is er wel eens gemopper maar mama jij blijft mijn topper!
Bidden wij voor moed voor allen die wanhopen. Bidden wij voor sterkte voor allen die hun medemensen,
zelfs hun partner of kinderen niet begrijpen. Bidden wij voor inzicht voor allen die op zoek zijn naar geloof in God. Bidden wij voor allen die zich niet goed thuis voelen in het huis van de Vader, in onze kerken en kapellen Bidden wij voor alle zieken, gehandicapten, voor allen die zorgen hebben. Bidden wij dat de maatschappij de kracht van het geloof zou zien door het voorbeeld van christenen. Bidden wij dat we de eenvoud en zachtmoedigheid van Maria nooit zullen vergeten. Bidden wij voor hen van wie we houden of niet genoeg houden. Bidden wij voor alle zorgen en vragen in ons hart.
De eik is een boom waar je lang naar kunt kijken, hij is vaak zo hoog en zo oud. Hij wordt ook door iedereen bewonderd, vooral om zijn prachtige hout. De bladeren gaan in september verkleuren, maar 's zomers zijn ze mooi groen.
Wil je ook graag zo'n boom in je tuin, dan hoef je maar een ding te doen stop eerst een eikel onder de aarde zo is deze boom ook ontstaan,
en als je dan héél veel later gaat kijken, hang ik er misschien wel aan!
Als de jeugd moe is zijn ze aan vakantie toe, als oude mensen moe zijn, zegt men: ze takelen wel af hé...?
Als de jeugd bezwaren maakt,
hebben ze een uitgesproken mening als oude mensen bezwaren maken hebben ze het niet goed begrepen.
Als de jeugd verliefd is, voelt men zich jong als oude mensen verliefd zijn, vindt men dat kinderachtig.
Als bij de jeugd iets mislukt zegt men: "volgende keer gaan we er weer hard tegenaan " als oude mensen dat gebeurt, zegt men: "laat maar, dat heeft toch geen zin meer. "
Als je jeugd iets vergeet zegt men: "Ik heb het ook zo waanzinnig druk " als oude mensen iets vergeten dan zeggen we: "Hij wordt dement."
Als de jeugd depressief is,
hebben ze problemen,als oude mensen depressief zijn, dan moeten ze niet zo zeuren.
Vergissen is menselijk maar om de boel echt
in het honderd te laten lopen kun je beter een computer gebruiken
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde het water gaat er anders dan voorheen de stroom van een rivier hou je niet tegen het water vindt er altijd een weg omheen. Misschien eens gevuld door sneeuw en regen neemt de rivier mijn kiezel met zich mee om hem dan glad en rond gesleten te laten rusten in de luwte van de zee. Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten ik leverde bewijs van mijn bestaan omdat door het verleggen van die ene steen de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan. Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten ik leverde bewijs van mijn bestaan omdat door het verleggen van die ene steen de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.
Dit werdt me doorgestuurd via e-mail. Via een reactie kom ik te weten dat dit een tekst is van Bram Vermeulen.
Je kunt desnoods wel zonder geld. Al is dat voor je maag niet fijn Nog erger als een vrouw je kwelt. Want dan doet ook je hart nog pijn Ik weet, het kan verschrikkelijk zijn Liefst heb 'k een vriend met wie 'k almaar Langdurig zeuren kan hoe t was En ik heb troost in mijn verdriet Mijn makker, schenk me nog een glas Want zonder vrienden kan ik niet
Raar is het leven toch, ik hou al niet zo veel van alcohol Maar uitgerekend om een vrouw Sla ik 't naar binnen tot ik vol En snikkend van de bittere lol Direct in slaap val in een stoel Daar vindt een vriend mij, ruimt mijn boel. Ik wankel, prevel vals een lied Omdat 'k me toch gelukkig voel Maar zonder vrienden kan ik niet
Bedrogen ben ik vaker wel Ook heb ik meer een vrouw bemind Uit ging het steeds, maar aan die hel Denkt toch geen mens als het begint Een man blijft toch altijd een kind Wie droomt niet van het paradijs Ineens wordt niemand oud en wijs Je krijgt voor vreugde vaak verdriet Niet over rozen gaat de reis Maar zonder vrienden kan ik niet
Laat mij maar schuiven, want ik red Er toch nog altijd wel iets van Nu God verhoor dan dit gebed Neem alles als 't niet anders kan Alleen mijn vrienden, laat die dan Er blijft mij anders niets, o Heer Rampzaliger kan toch niet meer Terwijl u mij in tranen ziet Zweer ik desnoods, ik drink niet meer Maar zonder vrienden kan ik niet
Lieve God, mag ik iets vragen? Waarom is er onrecht in het leven? Waarom toch problemen alle dagen, waarom ons al dat leed gegeven? Is de mens dan werkelijk gedoemd te lijden? Schiepen wij zelf deze hel? Waarom toch oorlog alle tijden? Waarom reageert men steeds zo fel? Waarom sterven goede mensen steeds zo jong en blijven de slechte langer leven? Waarom spreken zo velen met haat op de tong en kan de mens nauwelijks nog vergeven? Waarom toch zoveel honger om ons heen, of ziektes en geweld? Is uw hart dan soms van steen? Is de mens voor u soms uitgeteld? Waarom maakt men eerlijke mensen zwart, wordt er in uw naam steeds gestreden? Heeft u zoveel wroeging in uw hart, en luistert u niet meer naar gebeden? Waarom is vrijheid een illusie, zegt een ander wat je moet doen? Waarom maken mensen ruzie, over bezit en over poen? Leeft u eigenlijk nog wel mijn heer, of bent u al lang gegaan? Of denkt u keer op keer, laat de mens maar gaan? Kunt u me dan misschien vertellen, wat we zelf kunnen veranderen? Kunt u mij niet even bellen, dan vertel ik het de anderen. Want echt er moet toch iets gebeuren, dit leed is veel te groot! Teveel mensen die steeds treuren, de hele mensheid is in nood! Zeg me wat ik moet doen voor u! Hoe kunnen we de ondergang voorkomen? Zeg het me hier en nu, of bestaat u alleen maar in onze dromen? Wijs me de weg die ik moet gaan, en ik vertel een ieder wat u zei! Al moet ik reizen hier ver vandaan, ik maak de mens weer blij! Dus lieve God, ik vraag u weer, leid ons allen naar geluk. Dan dankt ieder u keer op keer, hun liefde gaat dan nooit meer stuk! Dank u dat ik dit mocht vragen, al begon ik hem eventjes te knijpen. Ik dank u ook voor al die dagen, dat ook anderen het gaan begrijpen!
Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn Onze diepste angst is dat we oneindig machtig zijn Het is ons licht, niet onze duisternis Waar we het allerbangst voor zijn We vragen ons af: Wie ben ik om briljant, buitengewoon aantrekkelijk, Getalenteerd en geweldig te zijn? Maar waarom eigenlijk niet? Je bent toch een kind van God? Dat je je kleiner voordoet dan je bent Komt de wereld niet ten goede Er is niets verheffends aan je kleiner voor te doen dan je bent Opdat de mensen om je heen zich vooral niet onzeker gaan voelen Wij zijn geboren om de luister van God uit te dragen Die in ons woont Niet in slechts enkelen van ons, maar in ons allemaal Als wij ons licht laten schijnen, geven we anderen Onbewust toestemming dat ook te doen Als wij bevrijd zijn van onze angst, Bevrijdt onze aanwezigheid automatisch anderen. Bron: Marianne Williamson, course of Miracles
Dit is een rozentuil voor jullie allemaal. Rozen mijn lievelings bloemen
Ik hou van doodgewone dingen
Maar het meest van een lieve lach
Een lach kan een schaduw verdringen
En zorgt dan weer voor een zonnige dag
Ik hou van de mooie gele zon
Hij verwarmt en hij verlicht
Zou willen dat ik zo schijnen kon
Dan scheen ik op ieder droevig gezicht.
Mijn trouwboeket 24/03/2006
Mijn kleinkinderen drie van de vier. Reno, Jana, Quinten
"Vrienden zijn als sterren: je kan ze niet altijd zien, maar je weet dat ze er zijn"
Wie het kleine niet leert, doet het grote verkeerd
Goede vrienden blijven komen.
De Schorpioen
De Schorpioen is een sterk en gecompliceerd persoon, trots en gevoelig. Zijn gevoelens zijn niet makkelijk onder woorden te brengen, laat staan uit te leggen. Als hij van iemand houdt, dan doet hij dat heel intens, met hart en ziel. Het is voor hem erg moeilijk om luchtig met dergelijke gevoelens om te gaan. Doet een ander dat wel, dan kan hij daar eigenlijk geen begrip voor opbrengen.
Zijn gevoelens zijn dan ook vrij snel gekwetst. Ondanks het feit dat hij dan direct in de aanval gaat - het teken Schorpioen is niet voor niets één van de felste strijders van de dierenriem - verliest hij niet snel zijn humeur. Gebeurt dit wel, dan kan degene die zijn boosheid over zich af heeft geroepen beter maken dat hij of zij wegkomt: vergeten en vergeven komt niet in zijn woordenboek voor.
Anderen hebben soms moeite hem te begrijpen en ondanks de aantrekkingskracht worden vriendschappen moeilijk gesloten. Is het eenmaal zover, dan gaan deze vriendschappen heel lang mee.
De ascendant schorpioen.
Degenen met ascendant Schorpioen zijn gevoelige personen. Zij staan open voor de gevoelens van anderen en hebben een meer dan gemiddeld inzicht in mensen. Daarnaast kunnen zij snel beledigd zijn. Hun interesse in anderen gaat verder dan hun gevoelens en hun ideeën: zij willen weten waarom mensen dingen doen zoals ze doen. Hebben zij eenmaal een standpunt ingenomen, dan staan zij hier ook voor.
Zij zullen hun gevoelens niet snel uiten. Hierdoor weten anderen niet altijd wat ze aan ze hebben en kunnen zij enigszins geheimzinnig of zelfs achterbaks overkomen. Hun temperament zit ze hierbij in de weg: Zij kunnen koppig zijn en snel beledigd. Is hun woede eenmaal aangewakkerd dan valt deze niet snel te blussen. Zij kunnen in dergelijke situaties zeer scherp en sarcastisch zijn.
Elke nieuwe ervaring wordt door hen voor meer dan 100 procent beleefd, het woord extreem komt niet in hun woordenboek voor. Zij storten zich echter nooit ergens hals-over-kop in: zij denken van te voren goed na en de risico's die zij nemen zijn eigenlijk altijd goed doordacht.
Soms is het niet erg iets moois te verliezen beter verliezen dan het nooit te hebben gehad.
KNIP EEN DAG UIT GOUDPAPIER MET HELDER BLAUWE RANDEN DAN HEB JE OP EEN REGENDAG ZELF HET GELUK IN HANDEN
Mijn broer Rudy toen 12 jaar nu 48 Mijn zus Martine toen 11 jaar nu 47
