Hoewel zorro het Spaanse woord voor vos is, is een zorro eigenlijk een "valse vos" en is meer verwant met de hond dan met vossen. Er zijn vele soorten van zorro's. De meest voorkomende soort is de Pseudalopex griseus, de Argentijnse Grijze Vos of Grijze Zorro met grote oren en een roodbruin-omzoomde huid. Je kan ze vinden in Zuid-Amerika, van Colombia tot Noord-Argentinië. De Grijze Zorro komt voor in de vlaktes, de pampas, de woestijnen en de lage bergen van Zuidelijk Zuid-Amerika. Ze verkiezen de rand van het bos, vooral voor de zandige gronden, de struiken en de lage weiden. Hij is het talrijkst in Chili en Argentinië, en een kleiner aantal in Peru. Zijn maaltijd bestaat hoofdzakelijk uit knaagdieren, vogels en konijnen, maar ook zaden, bessen, insecten, schorpioenen, hagedissen, kikkers en vogeleieren. De Zorro is nuttig voor de populatiebeperking van de knaagdierbevolking. Het zijn hoofdzakelijk nachtdieren en leven in verlaten holen onder rotsen of bomen.
