Al onze kleinkidjes wat een rijkdom.

Van links naar rechts :

Indya 3jaar dochtertje van Mario en Esther
Noah 11 jaar zoon van Mario en Esther
Jhinty 21 maanden dochtertje van Tamara en Harm

06-09-2010 om 13:25 geschreven door Ans

Herinneringen aan toen...zie foto
Lieve gr vAns

Vandaag naar de paranormale beurs geweest
in s-Heerenberg met Jeannine.
Dank dat je met me mee ging Jeannine, erg fijn.
Sessie samen bijgewoont, en naar aanleiding
van neer gelegde persoonlijke bezittingen
volgde daarop uitspraken.
Mario zou zijn rust gevonden hebben.
Hij hield veel van ons allen en wij van hem.
Maar alles was nog tekort geleden
er waren nog teveel emoties, hij Mario moest
zijn weg nog vinden, en wij ook.

Er was nog meer door de  andere vrouwelijk paragnost..
maar benaderde niet echt de werkelijkheid vonden we.
Tot zover.

Ook Ricio was tegen de avond weer even op bezoek erg fijn vinden we dat. Dank je Rico doet goed.
Het leven gaat verder maar voor ons bleef het even stil staan. Het is dan fijn te weten en horen
dat Mario nog niet is vergeten.
Gr Ans moeder van Mario.

Gedicht:
Moed is een wondelijke kracht, met moed geraak je overal doorheen, en doe je de zon weer schijnen
door alle wolken heen.

29-08-2010 om 00:00 geschreven door Ans

Woorden zullen nooit
in staat zijn,
gevoelens uit
te drukken,
zoals ze bedoeld zijn.
Er zullen ook nooit genoeg
woorden voor zijn.
          
             ****
Gr Ans

26-08-2010 om 21:29 geschreven door Ans

En hij zong de hoogste aria...


Gedicht :

Wees niet bang voor tranen
stop angst niet weg
Laat het verdriet maar komen
want gevoelens zijn oprecht
Er komt een tijd dat
de zon weer gaat schijnen
en dat de tranen, de angst
en ook het verdriet
langzaam gaan verdwijnen.
 
               ****

22-08-2010 om 13:28 geschreven door Ans

Nee dit feestje was niet gisteren dat is ook wel te zien..maar van Marcel en Silke, vrienden van Mario en onze 2 huizen verder wonende buren. Op de foto van links naar rechts achterste rij Henk, Esther, Ans, en Peter Verstraete
Voorste rij :Tamara, Mario, Natasja Verstraete

20 Augustus gisteren was Henks verjaardag,
Het weer was prachtig, maar voor ons een heel emotionele dag, die ons steeds deed denken aan vorig jaar, toen we Henks 65 ste jaar vierden met een etentje met familie buren en kennissen in Elten..zie foto's op de andere blog. Ook Mario Chantal en
Noah waren hierbij aanwezig. Toen was er nog de hoop dat alles misschien nog wel goed zou komen.
Dat gebeurde dus niet..en een paar maanden later was daar het nog steeds voor ons onbegrijpelijke....overlijden van Mario.
Dat gaf ook gisteren weer een heel diep emotioneel verdriet...al lieten we dat niet echt merken.
Maar als we samen alleen waren konden we ons laten gaan..en deden dat ook. Henk was alleen nog even naar het graf  geweest dat wilde hij graag.
Hij wilde in gedachten even met Mario praten.

Maar er waren ook leuke en gezellige dingen.
Onze 3 kleinkinderen  waren er ook allemaal.
En was het toch nog gezellig 's middags.
Tot zover de verjaardag.
Gr Ans

Gedicht:
Nooit de moed opgeven
Ook al is het soms zwaar
De kracht om verder te leven
Zeker met en voor elkaar.

              ***

21-08-2010 om 23:53 geschreven door Ans

Van Links naar rechts :
Paul en Claudia, Tim, Mario en zus Tamara.

Foto uit archief van Claudia en Paul.
Dank je wel dat we hem mochten lenen.

Gedicht
Wanneer je blij bent zie dan diep in je hart en je zult zien,
dat wat je verdriet gegeven heeft ook vreugde brengt.
Wanneer je verdrietig bent zie dan opnieuw in je hart
en je zult zien dat je huilt om wat je vreugde schonk.

Bron onbekend

15-08-2010 om 21:44 geschreven door Ans

Mario en Lilian
waar hij vier en
half jaar mee
samen was.
Gr Ans


   Gedicht

Afscheid nemen is met zachte vingers

11-08-2010 om 00:00 geschreven door Ans

Mario wat missen we
je nog steeds vreselijk...
Mam en Pap

Gedicht

Leven is : willen houden,

07-08-2010 om 20:06 geschreven door Ans

05-08-2010 om 19:44 geschreven door Ans

30-07-2010 om 12:47 geschreven door Ans

23-07-2010 om 00:00 geschreven door Ans

Waar mensen zijn
die elkaar verstaan
waar liefde is
daarheen wil ik gaan.
Waar het eeuwig
vrede is,
waar de
zon schijnt.
Waar een
nieuwe wereld is
die niet
meer verdwijnt.

          ****

2 roosjes
onder het glas van
Ans en Henk
oftewel
Pap en Mam

19-07-2010 om 09:42 geschreven door Ans

Voor al degene voor wie
het niet mogelijk is
Mario's graf persoonlijk
te bezoeken.
Wij als naaste familie van Mario
vinden het heel mooi geworden.
En hem kennende weten
we dat hij het
ook heel mooi zou
hebben gevonden.
Het donkere silhouet van
het glas op het graniet
is de weerkaatsing van de zon.
En dus normaal
niet aanwezig.
We waren blij dat het
eindelijk geplaatst werd
maar het was ook weer
heel confronterend
wat ook met veel pijn
verdriet en gemis
voor ons allen gepaard ging.
Ans moeder van Mario

Gedicht

Soms is er zoveel
wat we voelen
Maar zo weinig wat
we kunnen zeggen.
            ****          

19-07-2010 om 01:09 geschreven door Ans

12-07-2010 om 01:05 geschreven door Ans