Herfst Waar weemoed door de bossen waart met klamme nevelwolken terwijl de bomen met een traan hun stervensnood vertolken
De Herfstfee heeft haar komst gemeld met rijk brokaat in handen waar ieder blad dat wordt aangeraakt zal doodgaan en verzanden.
nog even stapt men over 't goud 't geboomdzal dra verschralen verliest de wonderlijke sier gedaan met pronk en pralen.
Ontledigd nu, al naakt en kaal ook bomen moeten derven de gulzige wortels graven naar sap om niet te sterven
|