Geregeld ontvluchte  ik het dorp en wandelde door de velden ,alhoewel dit steeds moeilijker werd ;want de landbouwers reden hun percelen  om en cultiveerden hun grond tot bijna in de grachten en slootten .maar gelukkig door de ruil verkavelingen  bleven toch nog wat wandel wegen over. Alhoewel er nog verschillende kerkwegels waren die  verplicht moesten open gesteld worden. Ze waren met de tijd in onbruik geraakt en werden door de landbouwers gecultiveerd .Toch stonden ze nog op de officiële gewest plannen .Eén zo een wegeltje lag tussen twee  percelen  en was een voorwerp van discussie .De  landbouwers betwisten elkaar  en claimden de wegel. Zo bleef het paadje  intact zei het wel overwoekerd onkruid enzo. Op een open plekje vond ik daar een vervallen kapelletje. Zo een echt veld kapelletje  ,in steen gemetst ongeveer  anderhalve meter hoog  volledig gecementeerd .Het stond wat scheef  en in een elzen struik .De tekst was onleesbaar en er zat geen beeldje meer in .Was het een maria kapel vroeg ik me af ,maar het kon ook een st jozef of st joris zijn geweest. Misschien moet ik maar eens en naam verzinnen en het  ding wat commercialiseren  .Na een grondige inspectie  kwam het er best nog deftig voor. Thuis gekomen vertelde ik Iris over mijn vondst en mijn plannen tot commercialisering. Laat  ons een leuke naam zoeken en een  verhaal rond de kapel verzinnen ,sprak mijn lesbo. Wat dacht je van “bernadet van soubiru” , neen dat is te klassiek. Wacht heu ..Clara van moeilijke beslissingen ,dat is uniek .Een breed publiek gegarandeerd wie moet er nu nooit een moeilijke beslissing nemen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De bel ging driftig ,alhoewel een bel altijd gelijk is van toon ,maar toch aan de frequentie van  duwen op de belknop ,kun je enige zenuwachtigheid  of  nervositeit  toe-eigenen aan de gebruiker .Iris deed open en in de deur stond  Ward Auman   een lokale bouw ondernemer .Ward was zestig en stond  voor de keuze ,stoppen en zijn onderneming overlaten ,of verder werken .Godelieve zijn vrouw had er voor gezorgd dat  er meer was afgedragen voor het pensioen fonds dan wettelijk verplicht. Zo zou Ward  een leefbaar pensioen krijgen ,en niet moeten steen en been klagen dat de pensioenen voor zelfstandigen zo schandelijk laag zijn. t ’is voor Godelieve mr pastoor zei Ward ,ze is hervallen  en we zouden willen dat u ze komt  de laatste sacramenten toe dienen. Rijd mee met mij pastoor ik breng u straks terug. Wat mankeert Godelieve  ,Ward vroeg ik ,om de stilte te verbreken tijdens het rijden. Ja mr pastoor t’is wat delicaat maar die fistels in haar kont die willen maar niet genezen .De ontstekingen zaaien reeds uit naar haar benen ,en  men kan niet meer opereren ,omdat de sluitspier  te fel zou geraakt worden .En zonder  sluitspier is het zo een vuile boel zegt Godelieve  .Godelieve  dat is een propere mr pastoor ,zeg maar prosper zeg ik tegen ward . Ja mr prosper   ,gewoon prosper Ward gewoon Prosper. Wel ze is zo proper he ,de mensen moeten aan ons  huis niet zien dat gij nen vuile metser zijt Ward ,sprak ze dikwijls. Ja ward het is een vuil en simpel beroep dat ge uitoefent Ward ,nooit gedacht om te studeren .En let op uw baan Ward ,Ward geraakte van streek ,en stamelde zou ons here god onderscheid maken tussen gestudeerde en niet gestudeerde mensen Prosper, .Zei maar zeker Ward ,daar kunt ge van op aan .pas op ons here is iedereen genadig ,maar een gestudeerde doet zijn schepping meer eer aan dan  een werkman. Ward begon echt nerveus te worden ,ik had hem waar ik hem moest hebben ,hij voelde zich  klein en minderwaardig. Godelieve sloeg een kruis  als ze mij zag, ze leed echt  heftig  de sloor .Ik hou het niet meer vol ,sprak ze wenend  wilt ge mij de sacramenten geven mr pastoor .Zeker mijn kind ,moet ge nog iets zeggen aan Ward ,Godelieve ..want  ge zijt nog goed bij verstand ,ik moet u dus  uw biecht eerst afnemen  ,en dat is iets tussen de ere god ,gij zelve en ik als bedienaar. Ward kunt ge ons even alleen laten …Ja natuurlijk sprak de arme metser.

Mr pastoor ik heb niet zoveel te zeggen ,ik denk dat ik altijd voorbeeldig de regels gevolgd heb .Dat zal wel sprak ik troostend tot haar ,maar vertel eens hoe is het daar misgelopen  in uw onderste….Wel stamelde ze wenend ,het begon …oh ik schaam mij zo mr pastoor ,moet het echt .De ere god moet het uit uw mond horen Godelieve   en het is misschien uw laatste kans .AAA jammerde ze ik kan het niet.Het is als bij de dokter gaan en zeggen   “    ik voel mij niet goed dokter “.Ola zal de brave dokter zeggen , en wat voel je zoal, dat je tot het besluit komt  ,dat ge u niet goed voelt. Als ge dan niets zegt  is het voor de dokter zeer moeilijk ,om uw kwaal te duiden.