Ja die  ,gij kent veel mensen hé  prosper ,hue wel  op een zeker nivo ,in bepaalde kringen toch, zei ik terwijl ik nipte van mijn tripel .Nog eentje remy   ,nee danku straks misschien maar er is nog in mijn flesje. Wel  we geraakten zo wat in gesprek aan de bar in het hoofd gebouw .Ik had nog niet direct goesting om naar huis te komen ,en ge moet weten ,een stad als gent heeft  des nachts ,heel wat schoons te bieden. Tegen wie zegt ge het Remy. Wel over wat klapt een mens zoal allemaal .Het volgende kwam ik te horen uit de mond van Antoon ,.De laatste twee jaar sturen wij vanuit Gent veel jonge alleenstaande moeders naar Kleemgoed .Meestal gaat het als volgt he ,de man laat hun zitten en de schulden stapelen zich op. Wij zitten hier in gent overvol  ,dus bellen we rond in de streek ,naar alle sociale netwerken .Om te zoeken naar opvang .Die voorzitter van jullie service club ,die  neemt  die vrouwen meestal op. Ja het valt op, Antoon was wat nieuwsgierig geworden .  Het was altijd na een lang gesprek  ,met jullie voorzitter  “heuglerisch ,josé. Antoon begon een lang verhaal als volgt .Op een dag , stond mijn bureel  in de gespreks zaal  waar heuglerisch zijn  onderhoring van de vrouwen deed .Mijn bureel was aan een opfris toe ,en ik zat onopvallend in een  zij sprong van het  zaaltje van Heuglerisch .Heuglerisch moet geen aandacht geschonken hebben aan mijn aanwezigheid .Want hij sprak vrij uit. Eerst liet hij de jonge vrouw haar verhaal doen. Haar man was vertrokken  met de noorderzon .Ze  hadden  zware schulden gemaakt voor  de aankoop van bouwgrond. Zij de vrouw bleef achter met een zware hypotheek. De bank had de grond verkocht ,maar  het bedrag volstond niet, er liep ook nog een autolening. Kortom ze kon niet meer afbetalen  en zat aan de grond .Heuglerisch  sprak tot haar ,kijk mevrouw ,we kunnen de schulden overnemen ,en samen voegen ,maar de terug betaling ,is zowat uw loon. Dus  we doen vanuit de service club u het volgende voorstel. Ge kunt gratis komen wonen in ons  sociale opvang huizen. De vrouw keek dankbaar opgelucht, oh bedankt .Kijk mevrouw ,onze service club komt twee keer in de maand samen .We laten dan een traiteur komen enzo, één keer in de maand is het met ons echtgenotes .De andere keer is het met ,de mannen alleen . Telkens wij samenkomen geven wij  de bewoners van ons sociale huizen de kans ,een maandelijkse afbetaling te verdienen van hun schulden In ruil moet u dan op onze bijeenkomsten  ,opdienen de zaal zetten afruimen enzo .Kortom  twee avonden hard werken ,maar  toch goed beloond ,als ge uw maandelijkse schuld bekijkt. Natuurlijk hebben wij ruim aanbod  kandidaten , ge begrijpt wie het meest  werkt en meegaand is  krijgt natuurlijk de meeste gelegenheid tot werken. Maar het staat u vrij  ,natuurlijk  ,denk er eens over na .De vrouw overdonderd door de gulheid  ,stemde onmiddellijk toe ,en Heuglerisch sprak ,goed zo afgesproken ik zal u voordragen en u hoort nog van mij .

Niet te geloven  hé Remy ,wat een misbruik van macht ,langs de andere kant weinig tegen te doen ,ze worden vergoed .Laat ons nog nekeer   drinken. Dat was nog maar de inleiding hoor prosper , de situatie schets , de perceptie  van de feiten ,om de geest van het komende verhaal te schetsen. Ik voel dat het serieus is  Remy ,ik voel het. Wel dan  Irina Bogdani ,is een bulgaarse  en ze woont ook in de sociale huizen .Mijn vrouw Henriette ,vond haar wenend ,zittend op de grond in de Pringel ,een goedkoop waren huis .Ze had haar zoontje ivan bij zich .Mijn vrouw bracht haar mee bij ons naar huis. Eerst weigerde ze natuurlijk, ze stamelde iets van dat zijn uw zaken niet .Maar mijn Henriette weet, wanneer het iets serieus is, en wees  eerlijk, voor een akkefietje  zit een mens niet in het openbaar te wenen. Toen het manneke ook tekenen van verdriet liet zien, kinderen lijden als hun ouders lijden. Drinkt ge graag chocolade melk jongen sprak mijn Henriette ,de kleine knikte en fleurde wat op. Kom ga mee bij mij thuis ik maak een lekker kopje. Nu ging de vrouw wel in op het voorstel  kinder geluk  gaat voor alles.Bij de chocolade melk kwam ook de vrouw wat tot rust.   Met stukken en brokken hoorden we haar verhaal.

04-05-2013 om 12:12 geschreven door rene