Een min of meer gelijkaardige figuur is Herta Bothe. Ook zij werkte als opzichter in concentratiekampen. In plaats van met een zweep ranselde zij gevangenen af met een houten stok. Zij kreeg na de oorlog de relatief lichte straf van tien jaar opsluiting. Na zes jaar werd ze vroegtijdig vrijgelaten door de Britse bezetters als blijk van toegevendheid. In een zeldzaam interview in 2009 werd haar gevraagd naar haar verantwoordelijkheid als kampbewaakster. Dit is wat zij antwoordde: Wat bedoel je, een fout gemaakt? Nee ... Ik ben niet geheel zeker of ik dat moet beantwoorden. Heb ik een fout gemaakt? Nee. De fout was dat het een concentratiekamp was, maar ik moest erheen, anders was ik er zelf in weggestopt. Dat was mijn fout.