(in het bericht hiervoor "foto's bij het artikel over cataract" vind je 3 foto's)
Op foto 1 zie je de werking van het oog :net als bij een fototoestel valt het licht door de lens en projecteert het beeld op het netvlies (bij een fototoestel op de film).
Als de lens van uw fototoestel door bv. vervuiling troebel geworden is, kan geen enkele scherpstelling het beeld nog verbeteren. Evenzo kan een troebel geworden ooglens (bv. door veroudering) geen helder en scherp beeld meer doorlaten en helpen geen sterkere brilglazen meer. Meestal zal de diagnose van de oogarts luiden : cataract (ook wel eens grijze staar genoemd).
2.Hoe verloopt zo een operatie ??
(op onderstaande website van het oogcentrum te Hasselt vind je gedetailleerde uitleg en foto's over dit onderwerp)
(zie ook foto 2 in bericht "foto's bij het artikel over cataract)
Vooraf onderga je een grondig oogonderzoek om na te gaan of een cataract-operatie met goed resultaat kan worden uitgevoerd en ook om nauwkeurig te meten welke lenzen voor jou gepast zijn.
Je hebt ook de keuze : ofwel ver zien zonder bril, maar dan wel een leesbril ; ofwel ver zien met bril en lezen zonder bril. Ik koos voor ver zien met bril omdat ik reeds vele jaren z'on bril draag en de meeste patienten kiezen op dezelfde manier.
De dag van de operatie worden een aantal druppels in het te opereren oog gedaan (ontsmetting en vergroten van de pupil). Na een twintigtal minuten komt de oogchirurg je halen : in de operatiekamer wordt je gelaat afgedekt behalve het te opereren oog; je krijgt opnieuw druppeltjes in je oog, ditmaal als verdoving en na enige ogenblikken begint de chirurg een minuscuul openingetje in je oog te maken en brengt daarin een fijn buisje waardoor een soort staafje gaat dat door trillingen de troebele lens verbrijzelt, afzuigt en wegspoelt. Zeer vlug injecteert men een nieuwe soepele lens in je oog en het hele proces is in een kwartiertje afgehandeld. Je kan dan reeds gewoon terug naar huis. (zie foto 3)
En wonderbaarlijk : je voelde geen enkele pijn !!!
Vanaf dan moet je meerdere malen per dag druppels in je ogen doen of laten doen; deze indruppeling wordt in ongeveer een maand afgebouwd.
De volgende dag zie je al redelijk goed en kom je voor controle bij de oogarts. Elke dag verbetert je zicht en volgen er nog een paar controlemomenten.
Reeds één week na de ingreep op één oog komt op dezelfde manier het andere oog aan de beurt.
En geloof me: er is niets om bang voor te zijn. De gestelde diagnose negeren is echter eerder iets om bang voor te zijn.
Een uitgebreide informatie over oogkwalen en cataract in het bijzonder vind je op www.oogcentrumhasselt.be .
Met dank aan dokter M.C. Linsen voor de snelle, pijnloze en doeltreffende ingreep die mij een klaardere kijk op de wereld teruggaf.
Ik begon te roken rond mijn dertigste omdat ik dacht dat het een sociaal gebeuren was. Eerst afwisselend sigaren en sigaretten, later de pijp. Mijn vader stierf aan longkanker (hij was een verstokte roker) maar ik maakte mezelf wijs dat, als ik niet inhaleerde, mij niets kon overkomen. De pijp was ook een uitstekend middel om bij het vissen (mijn toenmalige hobby) de muggen van me weg te houden.
En ik rookte maar pijpen : één in de mond en een ander lag af te koelen, maar na enkele jaren van mezelf wat wijs te maken kreeg ik opzij van mijn tong een witte aanslag die nogal ruw aanvoelde en waarin ik in mijn slaap beet en redelijk pijn deed. Toen de tandarts dit zag gaf hij de raad een stomatoloog (een specialist in mondziekten) te raadplegen.
Het heeft dan nog geduurd tot de tandarts mij via mijn echtgenote schrik aanjoeg voor de mogelijke gevolgen en dat ik de stap naar de stomatoloog zette.
Daar viel het verdict : leukoplakie, wat kan ontaarden tot kanker ! Schrikwekkende foto's van deze kwaal in een verder stadium gaven mij de doorslag.
Binnen de twee dagen ging ik onder het mes : een jaap in mijn tong van 4 cm.lang en bijna 1 cm. diep, vervolgens met veel draad dichtnaaien en dan bang afwachten of het al dan niet kwaadaardig zou zijn. Als de verdoving van de tong uitgewerkt was kreeg ik hevige pijn en pijnstillers slikken met water was al een foltering die ik voelde tot in de slokdarm. Twee weken lang ging enkel vloeibaar eten met veel moeite naar binnen.
Dan kwam het verlossende nieuws : "niet kwaadaardig!".
En mijn twee pijpen ? Ze lagen nog lange tijd voor mijn ogen op een kast, samen met een pakje tabak. NOOIT kreeg ik nog zin om te roken.
Het enige leuke aan leukoplakie is dat ik verlost ben van het roken, met als gevolg : eten en drinken smaakt beter, ik stink niet meer naar tabaksrook, mijn vrouwke is blij dat plafond en gordijnen langer netjes blijven en misschien leef ik langer en gelukkig.
Wil jij ook eens de sensatie beleven van bijna vermoord ? Zoek dan in het mooie stadje DURBUY de slagerij zoals je ze op onderstaande foto ziet. Uw reisgezel(lin) zal je fotograferen als je naast het slagershakblok staat. De slagersvrouw zorgt voor een mooie fotoscene ! Veel geluk !!!
foto 2 : de operatie
foto 3 : een paar minuutjes na de ingreep
