Onze derde wandeldag:
van Sarria naar Portomarin 20 km.

Vanaf Sarria wordt het iets drukker, vele Pelgrims starten
in Sarria, maar wij zouden iedereen aanraden in O Cebreiro te beginnen.
Het eerste stuk is echt qua natuur en uitzichten ontzettend mooi.
Ook het dorpje zelf hadden wij niet willen missen.
We lopen richting een van de laatste oorspronkelijke bossen waar de Jacobsroute doorkomt, met veel eiken, dennenbomen en beuken.

Het is hier weer prachtig met alle beekjes en aparte oversteekjes.

Veel water en blubber maar dat deert ons niet......meer !

Hier komen we bij het punt waar 'n Nederlander is overleden in 2010.
Zijn naam Joop Schouten, vorig jaar werd zijn verhaal
nog verteld op de televisie in het programma van Kruispunt,
"Verhalen van de Camino".

Als je er oog voor hebt zie je veel bloeiends onderweg.......
soms zie je er maar 2 of 3 maar ze zijn prachtig !

'n Deel van 'n boomstam, Nel en ik maken vele foto's, het kost wel tijd,
maar eenmaal thuis zijn we er ontzettend blij mee.

Ja Anga, er zijn hier helaas geen stapstenen.......

Vetplantjes met wilde orchideeën op 'n ondergrond van steen met allerlei kleurtjes mos, echt mooi........

Tussen Brea en Ferreiros , door een erg vochtig dalletje,
tegenover 'n rij eiken, bereiken we het
mythische 100 km. punt.
Deze mijlpaal is steeds lelijker geworden door wat hedendaagse barbaren
die erop geschilderd hebben.
Nu bestaat de afstand tot Santiago nog maar uit 2 getallen, dat heeft voor vele Pelgrims effect op het uithoudingsvermogen en het geloof.
Vanaf de hoogte na Brea kunnen we Portomarín al zien liggen.

Hoe kunnen ze er van leven, 'n paar Torro's en wat schapen, ze liepen 'n stukje mee met ons naar 'n ander plekje......

Wilde orchideeën..........
Wat 'n mooie kleur........

Overal zie je deze kaarten hangen, je kan zo 'n taxi bestellen als het niet meer gaat of bij 'n blessure, voor al die mensen die de Camino alleen lopen moet dat toch 'n geruststelling zijn.

Ja, dit is ook de Camino, of dit mooi is.......?
Men laat er van alles achter, het zal vast allemaal 'n betekenis hebben
en overal zal 'n verhaal achter zitten.

Dit is ons Hotel in Portomarín, de aankomst was erg mooi,
'n mooi brug over de rivier de Mino (het stuwmeer) en we moesten tot slot nog 'n hoge trap op om hier te komen.
Helaas goot het toen zo hard, dat we morgenochtend daar nog even foto's willen maken. De start begint vlak in de buurt.........
Het was 'n bewogen dag, dag 3, met vele mooie details onderweg, we gingen door vele dorpjes en gehuchtjes waar bijna geen leven was, met veel waterloopjes die we moesten oversteken op doorwaadbare plaatsen of over stapstenen.....

Onze tweede Wandeldag
van Triacastela naar Sarria 19 km.

Triacastela, de stad met 3 kastelen, waarvan zelfs geen rüines
over zijn.
Het marktplaatsje is voor 'n deel nog afhankelijk van Pelgrimstochten, dat zie je aan het grote aantal bars, restaurantjes en Hostals.
We hebben vandaag de keuze uit 2 routes:
De originele Pelgrimsroute, iets korter maar veel meer klim en daalwerk,
of de route die over voetpaden gaat evenwijdig aan de weg, deze route is veel vlakker.

Wij kozen natuurlijk voor de originele Pelgrimsroute !
Al gauw zagen we bovenstaande prachtige bloem.

De helling richting  San Xil is behoorlijk steil, deze man uit Praag kwam naast me lopen en vroeg waarom we voor deze zwaardere route hadden gekozen.
Ik zei: "de uitdaging", hij vond het moedig van ons.
Hij was al 3 weken aan de wandel en liep alleen.
Op zijn werk werd hij voor 60 % geleefd en hij was niet meer zichzelf, door de Camino in zijn eentje te lopen wilde hij weer 'n beetje tot zichzelf komen.
Hij liep 'n stuk met ons op, zo leuk die ontmoetingen onderweg.
 Hij werkte voor Douwe Egberts.
Later kwamen we hem nog 'n aantal keren tegen.

Het is nog droog, we lopen lekker door.....genietend van
de mooie omgeving.

We steken 'n beek over.....

Dit leek ook wel 'n beek, het is wel speels zo'n route, we houden ervan...

Het is wel oppassen geblazen, het is goed dat we allemaal nieuwe schoenen aan hebben met 'n goed profiel.

Toch wel 'n héle leuke bewegwijzering.......

Ja en dan begint het toch wel erg hard te regenen, maar we zijn van alle gemakken voorzien.

Sarria is de op één na grootste stad langs de Camino.
Er worden grote veemarkten gehouden en er zijn veel inktvisrestaurantjes.
Maar we zijn er nog niet........

Blubberpaadjes, onze wandelstok komt goed van pas......

Zo regent het dat het giet en zo zie je ineens de zon met 'n mooie luchtpartij.
De roze tak is van de Liefdesboom, zoals 'n Spanjaard ons vertelde.
Nog 'n uurtje en dan zijn we in Sarria.

De Camino staat echt duidelijk aangegeven met gele pijlen en gele
Jacobsschelpen.
We hebben alle vier 'n boekje gekocht met de hele route erop, mochten we verdwalen .......

Ook 'n markering.....

Even 'n lekkere "Bocadillo"......

In Sarria komen wij meteen onze Italiaanse vriendinnen weer tegen,
zij maakte deze foto !
Hoe bestaat het in zo'n grote plaats.

Prachtige mozaïek met de pijl naar ons hotel.

Ons hotel, Hotel Roma !
Un ambiente agradable y un esmerado servicio !!!
('n Geweldig hotel met goede service)
We konden pas om 21.00 dineren, dus 'n mooie gelegenheid om
naar de Mis te gaan in het mooie Kerkje van Sarria.

Het was zonnig toen we naar de kerk gingen.

De mis begon om 19.00....

Het was 'n prachtige "Iglesia".

Er zaten nog meer Pelgrims, ook de Braziliaanse Vader en Zoon,
ze begroeten ons enthousiast !
Wat kon die Vader prachtig zingen, 'n genot om naar te luisteren.
Het was echt 'n ouderwetse Katholieke mis, zo herkenbaar.
Zelfs ter Communie gaan ging hier hetzelfde.

Na de mis mochten we 'n stempel komen halen,
die waren we niet vergeten.
De mooiste stempels kwamen uit de Kerken,
 helaas waren ze niet allemaal open onderweg.
We hadden beslist geen spijt dat we gegaan waren.

's Avonds hadden we 'n heerlijk keuze menu, voor elk wat wils !
We proosten op de mooie dag en de dag van morgen !

Onze eerste Wandeldag van :
O Cebreiro naar Triacastela
volgens onze gegevens 22 km., maar het zijn er 'n paar meer.

We lopen door 'n zacht glooiend landschap waar het groen overheerst.

Na 'n lekker ontbijtje en best goed uitgerust, gaan we met 'n
groot verwachtingsgevoel op pad.
Onze eerste Camino Frances aanwijzing, de mooi geverfde gele pijl,
staat vlak om de hoek.
Het is nog droog.........bewolkt en behoorlijk frisjes, kortom
mooi wandelweer zeggen wij in koor !

Wat 'n weids uitzicht en de toppen van de bergen liggen bedekt met sneeuw.
Nu lopen we dus op de Jacobsweg en kijken we naar het prachtige landschap om ons heen.

Ja, ja O Cebreiro ons mooie startpunt.

We hebben er zin in en gaan er helemaal voor.

We lopen naar het dorpje Linares, met aan de rand van de weg
'n barretje en winkeltje, helaas is alles nog dicht.

We komen op de bergpas, 1270 meter hoog, de Alto De San Roque,
met op  de top 'n mooi Pelgrimsmonument,
de Pelgrim die tegen de wind en regen probeert te worstelen.

Het is hier ontzettend mooi en Nel en ik schieten vele mooie plaatjes.

Jullie geloven het vast niet maar onderweg zien we zelfs nog plakken
sneeuw aan de kant van de weg.

Regelmatig zien we onderweg iets van 'n Pelgrim hangen, 'n schoen,
'n regenjack of 'n sok .
We lopen door kleine boerendorpjes met altijd wel iets waar we wat kunnen drinken of eten en natuurlijk kunnen we daar ook 'n stempel krijgen, we willen iedere dag 1 bladzijde volmaken, als het lukt.

Bij het mooie kerkje van Hospital ontmoeten we 'n Chileens
echtpaar, ze zijn al 3 weken onderweg, hebben niets besproken en zien wel waar ze uitkomen.
Ze zijn in Léon gestart en lopen errrggggg langzaam,
 ze zijn heel erg vrolijk en spraakzaam.
Jaren geleden zijn ze in Amsterdam geweest en willen nog 'n keer terug naar Nederland.
We komen ze nog 'n aantal dagen tegen en steeds zijn ze erg vriendelijk.

Even 'n korte pauze, tijd voor het nuttigen van wat fruit, die we gisteren in Santiago gekocht hebben, de sinaasappels zijn heerlijk zoet en ook de kiwi's smaken prima !
Anga heeft 'n beetje hoogtevrees en blijft veilig aan de kant tegen de afrastering zitten.

Nog 'n kilometer of 5 te gaan en met 'n lekker potje thee binnen handbereik,
 vind ik het tijd om het mooie gedichtje/gebedje van Ella voor te lezen.
De meisjes wisten dit niet en waren zeer verrast........

Heilige Jacob in mij:
 wees ons nabij tijdens onze tocht 
     wees onze gids tijdens de kruispunten
wees onze moed bij vermoeidheid
wees onze beschermer bij gevaar
wees beschutting op de Camino
wees schaduw bij warmte
wees licht in de duisternis
wees bevestiging van onze voornemens

Ella schreef verder:
Geniet van deze bijzondere tocht en breng je rugzakje mee terug met vele mooie herinneringen, ervaringen en indrukken.

Bedankt Ella.

Tevens wil ik meteen Sari bedanken voor haar Gelukshoutjes met
lieveheersbeestjes, voor ons allemaal één, leuk bedacht !
Met 'n lief briefje erbij, 

Als je moe bent en het even niet meer ziet zitten, kijk dan even naar dit gelukshoutje en weet dat veel mensen in gedachten bij jullie zijn.
Goede reis naar Santiago de Compostela

Bedankt Sari.

Onderweg werden er flink oefeningen gedaan om onze spiertjes soepel te houden, want niemand van ons heeft ooit 7 dagen achter elkaar gelopen en dan ook nog eens met klimmen en dalen erbij.
Dit gebeuren stond onder leiding van Cock en het heeft beslist geholpen.

Het laatste stuk naar Triacastela is 'n afdaling en ook weer erg mooi.
Bijna zijn we er.........de eerste dag zit erop, wat was het mooi........

Dit is "Casa Simon" in Triacastela, 'n ontzettend leuke Casa.
De Casa werd geleid door 'n Amerikaans echtpaar.
Het was daar waar we reisleider Alex ontmoette.
'n Ontzettend lieve jonge enthousiaste gids die 'n groep (lastige verwende Amerikanen) begeleidde.
Ze konden hem steeds bellen als ze weer even in het busje wilde meerijden i.p.v. te lopen op de Camino.
Zelf liep hij ook af en toe stukken mee, we hebben hem vaker ontmoet, hij begroette ons iedere keer met 'n dikke kus en trakteerde ons ook 'n keer op 'n Spaans neutje !

's Avonds dineren we weer in 'n gezellig restaurantje in Triacastela.
Je gelooft het niet , Sheila en Sharia from Italy, hebben ons gezocht en gevonden !
We ontmoeten daar ook 'n amicaal Nederlands echtpaar uit Heemskerk Jos en Marja.
We zagen elkaar iedere dag tot in Santiago aan toe, héél bijzonder !
Na 'n aantal gezellige uurtjes kruipen we op tijd onze mandjes in want morgen staat er weer 'n zware tocht voor de boeg.

Na 'n overheerlijk *****ontbijtbuffet en 'n verrassing van Anga ......

Naast onze ontbijtbordjes stond n.l. bovenstaande duifje,
 voor ieder één.
Hij had een briefje bij zich waar op stond "Bon Camino".
Anga had dat speciaal voor ons meegenomen vanuit de
Wereldwinkel, héél lief !
Met de buikjes vol, gingen we na het ontbijt ,op weg
naar bus 15.

                 

Hij kwam snel en binnen 10 minuten waren we op het busstation
aangekomen, de Alsa-bus stond er al, alleen wij stonden op 'n verkeerd plekje en hij ging weg zonder ons............ géén probleem er kwamen er nog meer.......
Er was 'n mooi Restaurant bij het busstation en na de koffie namen we nog 'n bescheiden lunchje, alleen die zijn in Spanje uitgebreider dan het diné.........

Het smaakte prima........
Daarna gingen we naar het juiste plekje,
waar de volgende Alsa-bus al klaar stond.

Het was rustig in de bus en onderweg zagen we prachtige
plaatjes......

De busrit duurde ruim 3 uur en om heel eerlijk te zijn dachten we
alle drie op 'n gegeven moment, wat mooi is het hier en heuvelachtig, maar we dachten ook ..........hè moeten we dit héle eind teruglopen.........
Gek hè, alle vier ervaarden we dit zo..........
We moesten bij "Pedrafita O Cebreiro" uitstappen
 en het laatste stukje van 4 km. naar O Cebreiro gingen we met de taxi.
Toen kwamen we bij ons startpunt, het regende......
We keken onze ogen uit, terug in de Middeleeuwen, wat bijzonder......
Onze Casa "Venta Celta", was snel gevonden, terug in de tijd, maar
zzzooooo ontzettend leuk, onze Pelgrimstocht kon beginnen..............

Na de vriendelijke ontvangst, 
gingen we meteen het kleine dorpje verkennen en
schoten mooie plaatjes.......
Vele Pelgrims kwamen aan in het dorpje, het was 'n behoorlijke pittige
klim hier naar toe, zeiden ze.

O Cebreiro ligt in de provincie Galicië op 'n hoogte van 1300 meter
en is echt 'n  bergdorp waar nog een aantal traditionele
"Pallozas" bewaard zijn gebleven.
Het zijn gebouwtjes van natuursteen met 'n brede houten kap die
met stro bedekt is.

Natuurlijk brachten we ook 'n bezoekje aan het mooie kerkje van
O Cebreiro, Santa Maria La Real, waar we met onze
"Credencial Del Perigrino" onze eerste stempel ontvingen
van 'n bijzonder vriendelijke Pater.

Wij zijn alle vier lid geworden van het Nederlands Genootschap
 van Sint Jacob, je krijgt dan deze pas waarin staat dat je lid bent en te voet de traditionele pelgrimstocht naar Santiago de Compostela maakt.
Als je deze pas inlevert in Santiago bij het Pelgrimsbureau en je hebt minimaal 100 km. gelopen en minstens 2 stempels per dag gekregen dan krijg je daar je "Compostela" !
Dat willen we natuurlijk graag gaan meemaken.
De afstand is geen probleem , want wij lopen 160 km.
Nu de Stempelkaart nog vol zien te krijgen.

's Avonds eten we 'n lekker 3 gangen menu'tje , inclusief wijn, in Venta Celta.
Ze vinden het daar wel gezellig, 4 vrolijke Hollandaises.
Anga , Cock en ik eten lekker vegatarisch en Nel krijgt 'n lekker stukje vlees.
We ontmoeten meteen 2 gezellige Italiaanse dame's, Sheila en Sharia.
Zij starten ook morgen, hier in O Cebreiro.
We zullen ze nog vaak ontmoeten komende week.
Ook 'n grote Franse groep, proosten op 'n Bon Camino, à demain, zeggen ze als wij ons mandjes op gaan zoeken.
Morgen gaan we om half acht ontbijten en dan begint onze Camino echt !
Buen Camino, meisjes !!!!!