Onze vierde wandeldag

Akarreta - Pamplona 21 km.

's Morgens vroeg maak ik nog even 'n foto uit mijn hotelkamer,

wat 'n uitzicht en weer prachtig weer......

Vandaag naar het mooie Pamplona, we kijken er naar uit.

We komen regelmatig "bekenden" tegen , de stilte van de Pyreneeën is

hier ver te zoeken.

Er loopt een groep van 35 vrouwen uit IJsland, verder groepen uit Engeland en Italië.

We zien veel vrouwen, zoals wij: een dagrugzak en je bagage laten vervoeren

naar de volgende stopplaats.

We lopen weer langs prachtige paadjes......

Tijd voor de koffie en wat zien we, lekkere bakjes "vers fruit"

daar hebben we wel trek in, ook hier moet je daar flink voor betalen !

Dan kunnen we kiezen uit twee wegen, wij besluiten het hooggelegen kerkje te

bezoeken en daarna terug te gaan naar onze route.

We klimmen dus naar het kerkje van San Sebastian.

Een Romaanse Kerk uit de dertiende eeuw, met bovenin de, naar men zegt,

oudste kerkklokken van Navarra.

Er hangen allemaal mooie briefjes bij het Kruis, wij schrijven een bemoediging

voor Jasper van Delft, nu Harma is overleden.

Ook klimmen we in de klokkentoren en luiden voor hen de klok.

Het galmt over het dal en de jonge zwaluwen schrikken in hun nestjes,

zodat ze beginnen te piepen.

Leven en dood.......

Het was heel bijzonder !

Hier kan je van buitenaf de twee klokken zien, we lopen weer terug naar onze

mooie route van vandaag.

Klimmen en dalen......

Nog ruim 8 km. naar Pamplona, je kan nog net de kerk zien op de achtergrond.

Even het mooie uitzicht bewonderen, wij lopen vrij hoog, beneden loopt er

'n fietspad langs de Arge, maar zo'n mooi hoog paadje is toch afwisselender.

Dit is wel heel erg oud, maar mooi.....

Even 'n rustpuntje, 'n vriendelijke man, die ons drinken en 'n banaan verkoopt

en niet uitgepraat raakt over de omgeving.

De weg uit Berluda eindigt bij de middeleeuwse Magdalenabrug

over de rivier de Arga.

Prachtig om zo 'n stad binnen te komen.

De camino loopt door straatjes die bol staan van geschiedenis tot aan de Kathedraal, we zien de straten waar in juli de stieren doorgejaagd worden.

We lopen langs het mooie stadhuis op de Plaza del Ayuntamiento,

wat 'n prachtige gevel......

Eenmaal bij ons Hotel Eslava doen we snel onze rugzak af en gaan meteen

naar de Kathedraal.

Een zeer rijk interieur, goed bijgehouden en bijna alles gerestaureerd.

Indrukwekkend.

We komen op het zonnige Plaza del Castillo en vinden al gauw 'n gezellig tentje

voor ons biertje en heerlijke tapaz !

Daarna zijn we toch best wel moe en gaan lekker naar onze eigen kamers

en vroeg naar bed.

Morgen weer 'n enerverende dag !

Roncevalles - Akerreta 26 km.

Prachtig wandelweer, 26 km. voor de boeg.

Om 8.15 lopen we al op onze route.

We weten dat we weinig dorpjes zullen tegenkomen, dus smokkelen we een

gekookt ei en een muffin mee van de ontbijttafel.

De meesten lopen vandaag tot Zubiri, maar wij lopen nog 6 km. extra

naar Akerreta.

Het wordt dus 'n pittige dag met veel klimmen en dalen.

Al vrij gauw zien we het eerste kruis al.

Het is een gotisch kruis uit de 14 de eeuw, in 1880 hier geplaatst.

We hebben gezellige maar oppervlakkige gesprekjes met andere pelgrims.

De schapen, waar ze hier van moeten leven ......

Eerst lopen we op een mooi smal pad tussen de eiken, daarna weer 'n stukje asfalt.

Het pad verdwijnt tussen bos en struikgewas en later verandert het pad in een betonnen tegegelvloer die op stenen lijkt.

We klimmen behoorlijk.......

Even later lopen we weer door 'n mooi bos, het wordt steeds warmer,

maar je hoort ons niet klagen.......

Nog wel wat kilometertjes te gaan.......

Zurbiri, dorp van de brug, in het Baskisch.

Het is 'n historisch plaatsje, waar de meeste Pelgrims stoppen.

Nog 6 km. naar Akerreta......

We volgen de rivier de Arga.

We lopen door kleine dorpjes, omringd door weilanden en boomgaarden.

een onverharde weg omhoog leidt naar Akerreta....

Het blijkt allemaal de moeite waard:

een prachtig hotel met een fenomenaal uitzicht over het landschap.

Ohhhh, wat smaakt dat biertje lekker !

We worden door de taxi opgehaald bij ons Hotel in Roncevalles,

hij brengt ons daar waar we geëindigd zijn in Valcarlos gisteren.

Het tweede deel van de Pyreneeën, we hebben er weer zin......

We genieten van de natuur, zo mooi en de vogels doen ook weer extra

hun best voor ons.

Deze dag komen we echt niemand tegen.....

We zijn met z'n drieën Mieke, Wil en de Pyreneeën, Woh.......

We blijven naar de bloemetjes kijken....en ik kan het niet laten steeds te

fotograferen.

We zien de mooiste watervalletjes onderweg met hun spcefieke geluid

die we al van ver horen.

Vandaag staat de route goed aangegeven.....

Als we even extra willen genieten van al het moois om ons heen,

moeten we even stilstaan, de paadjes liggen vol stenen en keien.

We zijn erg blij met onze 2 stokken......

Even lunchen onderweg, Wil maakt haar pakje open die ze van Bart en Marloes

heeft meegekregen, lekkere chocolade......

Ja, en dan zijn we bij het hoogste punt van onze route "de pas van Ibeñeta" !

Op 1057 meter......

We zijn toch wel trots op ons zelf, yessss.......

Nu is er alleen nog de afdaling naar Roncevalles !

Jammer dat het kerkje hier dicht is op zo'n mooi punt.......

We zijn weer in ons mooie hotel aangekomen, dezelfde als die van gisteren

dat is nog nooit gebeurd.

Tijd dus voor 'n aankomst biertje ! (zouden de Boomerangers zeggen )

Na ons biertje gaan we nog even Roncevalles bekijken, daar hadden we gisteren

vanwege de mis en het diner geen tijd meer voor.

We gaan de kerk even in, dalen af in de crypte, een klein, rond stenen gewelf...

er is niemand.....hier klinkt ons Jubilato Deo vast mooi......

we zingen het en het klinkt prachtig !!

Een man komt de stenen draaitrap afrennen: don't stop ! Don't stop!

This is beautifull.......we zingen het dus nog een keer, geholpen door de

akoestiek en de mystiek.

De paar toehoorders zijn muisstil.

"Thank You", fluistert 'n vrouw.

Hèhè, eindelijk kunnen we op pad:

De Pyreneeën lonken, de donkere bossen en de zwaar bewolkte lucht

erboven dagen ons uit.

Om 8.15 vertrekken we uit ons Hotel, na 'n lekker ontbijtje.....

We kiezen voor het lagere pad via Valcarlos, dat meestal wordt gebruikt in de

winter, als erop het hogere pad nog sneeuw ligt.

Wij gaan de rechterroute nemen, Daan heeft 'n extra route gemaakt zodat we

zeker niet zullen verdwalen in de Pyreneeën,

we komen niemand tegen tot nu toe......

Wat is het hier mooi........

De route is wel bewegwijzerd maar af en toe twijfelen we......

Hier kijken we vanaf de hoogte op Saint Jean Pied de Port neer.

Wij gaan 2 dagen over de Pyreneeën doen, omdat het ons te zwaar lijkt om 29 km.

al klimmend en dalend op een dag te doen.

We genieten van de rust, eenzaamheid, hoge dennenbomen en prachtige

vogelgeluiden.

Als we 'n dorpje naderen valt er net een enorme stortbui, tijd voor koffie dus !

Deze prachtige witte bloemen hebben we nog nooit gezien,

leuk zo vlak boven het terras.

We gaan weer verder maar houden toch onze poncho nog maar even aan.

De zijkanten langs de weg of ons pad zijn begroeid met de mooiste kleurtjes

bloemetjes, groot voordeel als je in de maand Mei gaat lopen......

Wil loopt weer warm, koeien op de weg, daar wil ze zo graag tussen lopen, ik

vond het maar 'n beetje eng, het blijven dieren zeg ik altijd maar.....

Overal loopt het riviertje met ons mee.....

Dan zien we Valcarlos liggen, 'n mooi dorpje ......

De taxi komt ons hier halen en brengt ons naar Roncevalles

aan de Spaanse kant van de Pyreneeën.

We slapen in 'n prachtig verbouwd klooster,

"Casa De Beneficiados H. Roncevalles".

Roncevalles is 'n gezellig plaatsje,

je ziet er alleen maar Pelgrims of wandelaars zoals je ze noemen wilt.

's Avonds gaan we naar de Spaanstalige Pelgrimsmis, aan het eind worden alle

Pelgrims naar voren geroepen en ontvangen in 10 talen de Pelgrimszegen.

Zeer indrukwekkend !

Op Moederdag 11 Mei vertrekken we , helaas vliegt Transavia dit jaar voor het eerst

niet rechtstreeks naar Biarritz.

We vliegen via London Stansted, overnachten in het mooie Radisson Blue Hotel,

overigens geen straf en de volgende dag vliegen we

naar Biarritz.

Vanuit Biarritz gaan we met de taxi van Caroline met nog 5 Pelgrims

naar Saint Jean Pied De Port.

We gaan meteen Saint Jean Pied de Port bekijken, we hadden veel drukte

verwacht, maar dat valt reuze mee.

Wil onder de poort van de Heilige Jacobus.

We lopen de kerk in en steken 'n kaarsje op voor Nel , die zo graag meegegaan

was maar thuis blijft omdat Bram ziek is.

We zingen net als voorgaande jaren, "Jubilate Deo, cantate Dominus".

In de Hoofdstraat, Rue de la Citadelle, is het ook rustig, we zien leuke

schoenen hangen aan de muren, waar slaapplaatsen zijn voor de pelgrims.

We brengen 'n bezoekje aan het kantoortje voor de Pelgrims,

om de route voor morgen te bekijken.

Het echte werk gaat beginnen .....De Pyreneeën.........

We lopen nog even verder door Saint Jean Pied de Port, al zo vaak over gehoord

en gezien op de televisie en nu lopen wij daar.

We komen 'n Amerikaanse vrouw tegen, die 'n paar dagen eerder hier aankwam,

maar helaas meteen ziek werd, zodat ze haar start uit moest stellen.

Zij maakte, deze foto......

Nu gaan we lekker eten in ons Hotel, Hotel Central.

Op tijd naar bed en morgen vroeg starten we.......spannend.