Omdat we niet alleen van de buitenwijken willen genieten en de mooie parken zijn we vandaag naar downtown Chicago gegaan. In Hanover Park, waar Marja woont, is een station heb ik uitgezocht en daar rijdt een soort metro. De metra. In 45 minuten en 15 stops zijn we op Union Station, helemaal in het centrum. Makkelijker gaat niet. We zijn naar de Sears Tower gegaan, het hoogste gebouw van Amerika. En de Amerikanen vinden het ook nog steeds het hoogste gebouw van de wereld. We kwamen uit het station en dan weet je niet welke kant je op moet. Het station loopt dood op de Chicago rivier en bij de brug hingen een paar jongens. Een had zes gouden voortanden. Dan wil je wel lachen de hele dag. Hij wist het allemaal keurig te vertellen, ik keek alleen naar zijn tanden. En toen naar de toren. Met de lift en die telt meteen 10,20 enz verdiepingen in plaats van 1,2, tot 99 dan remt hij en bij 103 stopt hij. Dan sta je op het skydeck. Het was geweldig, mooi helder weer en dus goed zicht ook over het Michigan meer. We hebben alles op de foto natuurlijk. Weer beneden zijn we door de stad gaan lopen. Ik vond het prachtig. Wat een leven en drukte, geweldige stad, wat je noemt bruisend. Hardstikke gezellig. Ik heb genoten. We gaan zeker nog een dag. Op de terugweg zat de halve trein te knikkebollen want vermoeiend is het wel. In onze kamer knipperde de telefoon. Een bericht. En jawel er is een baby. Kim is vandaag bevallen van een jongen. Alles is goed, 22 inches en 7 Amerikaanse pounds en een kop met dik donker haar. Hij heet Devon, een echte Amerikaanse naam zei Marja. We gaan er vandaag niet meer naartoe, ze is nog in het ziekenhuis. Vrijdag is ze thuis en dan zijn wij er ook weer. Want morgen gaan we voor twee nachten naar Nick en Krysten, de jongste zoon en vrouw en twee dochters. Die wonen in Romeoville, een hele verre buitenwijk. Zal ook best gezellig zijn. Voor wie het adres van de foto's niet meer kan vinden of nog niet heeft: picasaweb.google.nl/otenels
Reacties op bericht (1)
25-06-2008
gefeliciteerd
Hallo Otto en Els, van harte gefeliciteerd met de nieuwe wereldburger. Jullie zullen wel trots zijn dat het met iedereen zo goed gaat. Ik heb het idee dat jullie geweldig genieten en dat Otto de tijd van zijn leven heeft (jij natuurlijk ook Els). Hier doen wij ons best alle planten in leven te houden in drie tuinen. Het is al lange tijd heel droog dus hier en daar gaat er wel wat mis. Af en toe reanimeren helpt niet altijd. Over twee dagen heb ik alle tijd van de wereld en dan ga ik er flink tegen aan. Marjolein heeft het gras gemaaid, hoewel het lijkt meer op een stroveld. Ik heb het gisteravond flink watergegeven maar of dat helpt? Jullie zien het wij hebben hele andere dagelijkse zorgen. Jullie moeten gewoon genieten. Liefs, Willy
