De startpagina voor een zorgeloze vakantie! www.dierenoppas.info
08-09-2011
Witje en molli
Ook Molli en Witje behoren tot het gezin van Rocky.Ze verblijven in een ruimte die geheel voor hen alleen is.Er staat ook een huisje voor hen in deze ruimte.Het zijn heel lieve poezen maar witje is toch een speciale poes.Verschillende kleur v ogen en een driekwart staart.Het zijn alle twee raskatten maar ik moet het juiste ras nog opzoeken.
Na een korte rustperiode kunnen we weer van start.Rocky is een kruising tussen een labrador en een Beagle.Hij heeft de speurneus duidelijk meegekregen van zijn beagle bloed.Hij is ruwharig en een echte lieverd.Als hij langs de weg iets ruikt op de grond(waarschijnlijk van een vrouwtje) dan maakt hij eerst een klein putje en zet dan zijn geurvlag af.Zo is hij zeker dat de geur lang blijft en niemand er zo maar doorheen kan lopen.
In het vredegerecht(ik moest gaan voor burenhinder)is het nog meegevallen.Ozzy mijn hond moet binnenblijven tot de middag omdat madam graag uitslaapt ,na de middag kan hij buiten tot 22uur. Ben ik thuis (want dan hoor ik hem weinig blaffen) dan mag ie de hele dag buiten.Moderne wereld zeker, ze slapen slecht, zijn vol van stress en het geluid van een kip is al te veel voor sommige. Al ontken ik niet dat geblaf storend kan werken .Gisteren ozzy nog eens goed laten uitrennen op een stuk open veld.Plots sprong er een konijntje op, Ozzy ging in de achtervolging. Zen baasje maar roepen ,maar van terugkomen geen sprake.Waarna hij volledig uit mijn gezichtsveld verdween.Ik drie kwartier alles uitgekamd en al fluitend ,zodat hij mij kon lokaliseren .Dan zag ik het niet meer zitten en wandelde terug naar de auto.Wie zat er daar?, jaja den Ozzy, hij had zelf zijn weg naar de auto terug gevonden.Volgende keer ga ik gewoon bij de auto staan en wacht op meneer tot hij opdaagt!!
Baasje terug in goede gezondheid en terug thuis.Lady was superblij met de terugkomst van zijn baasje.Gisteren was het de laatste keer dat ik met lady een ommetje maakte.Het was en bleef een schuchter hondje maar we hebben ons goed geamuseerd .Het ga je goed lady en graag tot nog eens.
Misschien begreep ze mijn hondentaal,want ze zei:"het spijt me zo".Ze hield me tegen zich aan en legde mij haastig uit dat het haar taak was ervoor te zorgen dat ik naar een beter wereld ging,waar ik niet genegeerd,mishandeld of verlaten kon worden of voor mezelf moest zorgen,een plaats van licht en liefde,zo verschillend van dit aardse bestaan.Met het laatste beetje energie dat ik nog had, probeerde ik haar met een laatste kwispel te vertellen dat mijn "hoe kon je " niet tegen haar gericht was.Ik dacht aan jou, lieve baas.Ik zal altijd aan je denken en altijd op je wachten.Moge iedereen in je leven je zoveel trouw betonen.Noot van de auteur:Als de tranen in je ogen stonden bij het lezen van"Hoe kon je?,zoals bij mij toen ik het schreef,komt dat doordat het een samenstelling is van de verhalen van miljoenen dieren die ieder jaar in asiels over heel de wereld sterven.Vertel mensen dat een huisdier in huis nemen een belangrijke beslissing is ,dat dieren onze liefde en zorg verdienen,dat het vinden van een ander,goed tehuis voor je dier je eigen verantwoordelijkheid is en dat ieder asiel en ieder dierenbeschermingsorganisatie je daarvoor goede adviezen kan geven, en dat alle leven kostbaar is .Doe alstublieft al het mogelijke om te voorkomen dat een dier als ongewenst wordt afgemaakt.
Na je vertrek zeiden de twee aardige dames dat je waarschijnlijk al maanden wist dat je zou verhuizen en dat je geen poging had gedaan om een goede thuis voor me te vinden.Ze schudden het hoofd en zeiden:"hoe kon je?".Ze geven ons hier in het asiel zoveel aandacht als mogelijk met hun drukke bezigheden.Ze voeren ons natuurlijk ,maar al dagen heb ik geen trek meer.In het begin rende ik iedere keer als er iemand langskwam naar het hek, hopend dat jij het was.Dat je van gedachten was veranderd.Dat dit slechts een nare droomwas.Of ik hoopte tenminste dat het iemand was die medelijden van met me had,die me zou redden.Toen ik me realiseerde dat ik niet op kon tegen die met gekke fratsen aandacht vragende pupjes,die geen idee hadden wat hen te wachten stond,trok ik me maar terug in het verste hoekje van mijn kennel en wachtte af.Ik hoorde haar voetstappen toen ze me kwam halen aan het einde van de dag,en ik liep met haar de gang door naar een aparte kamer.Een gelukzalig stille kamer.Ze plaatste me op de tafel en wreef over mijn oren en vertelde me dat ik mij geen zorgen moest maken.Mijn hart bonkte in afwachting van wat er ging gebeuren,maar ook voelde ik een zekere opluchting.De "gevangene van de liefde" was aan het einde van haar dagen gekomen.Omdat het mijn aard is had ik met haar te doen.De last die zij moest torsen is zwaar,dat weet ik zoals ik ook altijd jouw stemmingen voelde.Voorzichtig plaatste een tourniquet over mijn voorpoot terwijl een traan over haar wang gleed.Ik likte haat hand op dezelfde manier als ik altijd bij jou deed om je te troosten,al die jaren geleden.Met grote vaardigheid liet ze de injectienaald in mijn ader glijden.Toen ik de steek voelde en de koele vloeistof die zich door mijn lichaam verspreidde,ging ik slaperig liggen,keek haar in de ogen en fluisterde:"hoe kon je?"
Ik zelf heb een australian Sheperd.Nu klaagt de buurvrouw al geruime tijd dat hij teveel lawaai maakt.Niemand anders in het gebuurte heeft er last van.S morgens blijft hij binnen op de middag gaat hij buiten in zijn ren en om 17 uur ben ik terug thuis.Ga ik weg dan gaat ie binnen.Toch al de politie over de vloer gehad ook als was hij dan binnen.Sommige mensen kunnen echt niks meer verdragen.
IK wil geen honden horen
blaffen, IK wil geen vliegtuig horen, IK wil geen jeugd in de buurt
IK wil uitslapen maar die rotvogels fluiten en ga zo maar door ..... En
dat terwijl we toch sociale dieren horen te zijn.
Nu mag ik toch wel opdraven naar de vrederechter om tot een regeling te komen wanneer ik hem mag buitenlaten.De gevreesde uitspraak" nooit meer".Maar dan kan een hond ook geen hond meer zijn en kan je hem beter laten inslapen al is dit geen optie.
Het baasje van Lady is aan de beterhand.Hij herstelt beter dan verwacht en zal vrijdag reeds het ziekenhuis mogen verlaten.Lady zal blij zijn met zijn thuiskomst want telkens als ik de voordeur binnenkom en ze ziet dat het haar baasje niet is word ze wat afstandelijk. Maar ik doe mijn best om het Lady zo goed mogelijk te verzorgen. Na de wandeling is ze steeds wat vrolijker en dat doet mij deugd.
Morgenochtend ga ik de laatste keer langs ,zal de vroege ochtend worden want mijn verlof zit erop.Ook Lady moet voor het werk nog bezocht worden.Hopelijk schrikken ze zich geen bult zo vroeg op de ochtend.Het ga je goed Spiky,Oscar en Pastis en graag tot volgend jaar.
Lady is een Teckel van ongeveer 3 jaar.Daar zijn baasje opgenomen is in het ziekenhuis mag ik de verzorging op mij nemen. Het is een heel schuchter hondje die alleen te benaderen is als men er rustig op inpraat en liefst als je op je hurkje zit.Gaat men er recht naar toe zonder eerst een beetje te praten dan spurt hij weg. Het is bij ieder bezoek een klein beetje afwachten en zeker voorzichtig te werk gaan,anders zit een wandeling er niet in.
Ik kreeg te horen van de baasjes dat sanko graag met zijn varkentje speelt. Het grappige is dat toen hij het speeltje kreeg(vertelden de baasjes) er een knorrend geluid uitkwam maar sanko had het niet begrepen op dit geluid.Al vlug was het knorrend varken veranderd in een varken die alleen nog windjes kon laten als hij er op beet.
Sanko is een Stafford en een heel slimme hond.Hij is al meerdere keren
clubkampioen en dat is hem aan te zien.Kom je bij het achterpoortje dan
gaan bij Sanko de remmen op,eerst het baasje dan de hond. Toen ik
gisteren ging wandelen was het heel warm,na een tijdje ging ik wat in de
schaduw staan om af te koelen en kon Sanko ook wat rusten.Ik gaf hem
het bevel"af" en hij ging liggen.Ik gaf hem een beloning.Na een tijdje
deed ik aanstalten om door te gaan ,de riem was al gespannen toen ik
besefte dat ik iets vergeten was.Ik had het bevel "af" gegeven maar was
vergeten"vrij" te zeggen dus bleef hij gewoon liggen.Slim en gehoorzaam
kerelke.Doe ik dit met mijn hond dan gaat hij ook liggen maar één vinger
bewegen en hij is terug recht.
Hij is ook een lieve hond ,de eerste
dag dat( was maandag) was hij een beetje achterdochtig,maar wat wil je
ik ben trouwens voor hem een vreemde.
Morgen is het voor hem en mij
de laatste dag.Het was een korte samenwerking maar het was tof om ook
eens met dit ras te werken.Lief,aanhankelijk en zeker geen agressie.Aan
dit laatste woord is de stafford steeds gekoppeld door de pers die
sensatie zoekt en alleen dan hun naam vernoemd.
Sanko het gaat je goed en als het van mij afhangt graag tot volgend jaar.
Vanmorgen de laatste keer dat ik langs moest gaan bij indigo.We hadden toch een goede band denk ik wat voor een poes niet zo evident is.Als ik aankwam zat ze al aan het raam te kijken en als je ze opnam gaf ze kopjes door met haar hoofd tegen het mijne te duwen. Dit is echt een kat die perfect in huis kan gehouden worden;Kalm ,altijd aanhankelijk,miauwen doet ze nauwelijks,altijd proper(nooit naast de bak)...... een aanrader voor wie een huiskat wil. Het gaat je goed indigo ,maar ook de cavia en het konijn die echt voor elkaar zorgen.
Ook Spiky en Oscar waren vandaag weer aan de beurt.Toen ik al in de tuin was en klaar om te vertrekken moest ik nog wat doen in huis.Oscar(Bearded colli) dacht dat ik weg zou gaan ,met een grote sprong ging hij gewoon over een poort v 1 meter hoog om me op te wachten aan de voordeur.Ook langs geweest bij Indigo die is altijd blij als ik er ben en staat me altijd op te wachten aan het raam.Van het borstelen kan ze echt genieten en soms duwt ze zelf haar kop tegen de borstel op de plaatsen waar het meest deugd doet.Ook haar nep muis kan ze aanvallen alsof het een echte is.Ik stap rond de tafel en geef dan een shot op de muis waarop indigo als een echte leeuw van onder tafel springt en met enkele flinke halen de muis uitschakelt.
Vandaag was het de laatste dag met Luna.Vanmorgen nog een toffe wandeling gemaakt en dan de vloer in huis wat proper gemaakt.Alhoewel Luna de meeste tijd buiten doorbracht lag er toch elke dag een pak haar op de vloer.Ze was al zo aan mij gewend dat ze spontaan op haar rug ging liggen om haar buik te strelen.Met pijn in het hart hebben we maar afscheid genomen. Het was een vlotte en fijne samenwerking.Het ga je goed Luna en als het van mij afhangt tot volgend jaar.....
Toen ik mijn avondwandeling deed met spiky en oscar en een smal wegje insloeg stonden er twee mensen te praten.Bij hen een Cane Corso een collos v een hond en niet aangelijnd. De hond zat braaf naast hen en toen ik bijna voorbij was kon spiky het niet laten om even zijn stem te laten horen.De Cane corso kon hier niet mee overweg en stormde op spiky af alsof zijn leven er van af ging.Hij begon te bijten op spiky en een gevecht brak uit. Toen was roepen,brullen en allerhande bewegingen maken het enige middel om ze uit elkaar te krijgen.Dat is uiteindelijk gelukt maar het baasje v de Cane Corso zag er geen begin aan en bleef verstomt staan. De les is laat je hond nooit zonder lijn buiten of los lopen waar andere honden zijn.Er kan zoveel mis lopen.Gelukkig is hier alles goed afgelopen,ik heb spiky onderzocht op bijtwonden of uiterlijke verwondingen maar heb niks gevonden. Morgen zal ik het zeker zijn indien enige twijfel ga ik ermee naar de dierenarts.
Toen ik vanmorgen aan kwam,zag ik indigo het overgordijn wegduwen om te kijken wie er was. Hij had waarschijnlijk het geluid van de motor erkend. Ik had een ontbijtkoek meegenomen ,toen ik deze op had maakte ik een balletje van de zak wierp die in de richting van indigo. Dat was weer iets nieuws en hij rolde en tolde in het rond.Toen ik plots buiten keek zag ik dat we bezoek hadden een poes met zwartte en witte vlekken.Ook indigo plaatse zich voor het raam het was blijkbaar geen vreemde,maar een vriend. Daar indigo een huiskat is en nooit buitenkomt kon ik ze ook niet buiten laten. De bevriende kat is ook geen vreemde voor het konijn en de cavia die zelfs niet opschrikken als ze dicht bij hun huisje komt.
Goed weer of niet spiky en oscar zien er geen graten in om mooi thuis te blijven.De tuin is zeker groot genoeg en ze hebben ook een mooie grote vijver. Wanneer we ons uitleven met het tennisballetje en ze hebben er al ontelbare sprintjes op zitten,is het tijd voor afkoeling. Na de afkoeling is de energie terug,dan maar een wandeling van 45 minuten om ze terug een beetje droog te krijgen. Thuis gekomen zet ik me nog even in de tuin om wat te rusten en de vijver te bekijken van op een afstand.Maar de rust is gauw voorbij als spiky letterlijk de bal onder men neus duwt. Als ik zeg nee kijkt hij mij aan alsof ik een boeman ben die niks wil. Ok we laten ze nog eens rennen en dan op naar de volgende wachtende indigo,luna. Luna is nog altijd de welgezinde hond en erg aanhangkelijk.Indigo is al zo goed hersteld dat hij een namaakmuis het leven zuur maakt door ze constant te besluipen en bespringen.Hij kan echt tijgersprongen maken en doorglijden op de gladde vloer tot tegen het raam.
Gisteren zijn we gestart met een nieuwe opdracht.Spiky is een kruising heeft ruw haar en grote v een herdershond.Hij is slank gebouwd en maakt nogal veel grommende geluiden.Toen ik de eerste keer bij de klanten kwam een jaar geleden vroeg ik hen om even de woonkamer te verlaten omdat ik dacht dat hij nogal veel agressie in zich had.Maar niks was minder waar . Oscar(Bearded collie)is het baasje over spiky.Ze doen niks liever dan een tennisbal terughalen ,ik moet wel een hefboom gebruiken anders zijn ze al ter plaatse voor het balletje de kans heeft om hun richting uit te gaan.