Mijn dagen in Landéda zijn te kort. Alleen al de afwasbeurten kosten me soms meer dan een uur. Ik kom dan altijd in gesprek met ofwel een Brit, ofwel een Zwitser, ofwel een Duitser. Dan praten we over de schoonheid van de eilanden Rügen en Usedom, over het valse beeld van de eeuwige regen in Schotland, over het gerechtvaardigde protectionisme in Zwitserland, over geschikte campings.
Dan komt elke dag onze vriend uit Bayern langs om verslag uit te brengen over zijn vorderingen in het schrijven van zijn “krimi” (zie foto met onze Diarmuid).
Günther, mijn Duitse leraar vervolmaking fotografie, komt tot mijn genoegen langs om een onderwerp aan te snijden, zoals CMOS-sensoren, rasters, stitchingproblemen, enz.. onderwerpen genoeg voor uren discussie en verduidelijking. Er is nog iets als “Deutsche Gründlichkeit”. Af en toe neemt Günther een test af om te checken of ik alles wel goed begrepen heb.
Nog iets leuks. Met de Duitsers praat ik over de Duitse wegenbelasting, die in 2016 had moeten ingevoerd worden, maar ondertussen uitgesteld werd. De wegenbelasting is een “Stammtisch Entscheidung”, een beslissing die aan de toog of Stammtisch genomen werd, en politiek doorgedrukt werd. Europa gaat er zich nu me gaan moeien en de kans is groot dat het dossier op de lange kegelbaan terecht komt. Voorlopig moeten we er ons geen zorgen meer om maken.
En dan stond ik aan de afwas te praten met een Zwitser uit Basel. Nadat de man ruim een half uur in zijn “Zwitsersduits” bezig was, schakelde hij spontaan over naar het Nederlands. Zijn moeder kwam namelijk uit Burcht, een dorp vlak bij Beveren.
De kustwacht komt regelmatig met helikopter over vliegen om mensen op te halen, die zich geen rekenschap gaven van het getij. Toeristen zonder kennis van getijden en getijdentabel laten zich verrassen.
Vanavond konden we weer genieten van een gratis concert op de camping. Het 30-koppig koor “Luci Care” gaf het beste van hun nummers. Prachtig! Na het applaus kregen ze een staande ovatie en moesten nog vier nummers extra brengen.
|