Inhoud blog
  • KLEINDOCHTER
  • KLEINDOCHTER
  • ALS BIJ AVOND
  • DE WEELDE
  • OP DE TOTEM
    stilte brengt je tot bij jezelf
    het ontdekken van je eigenheid
    laat je groeien tot wie je worden wil.

    Edith Oeyen
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    ZELFMOORD

    Woorden noteren
    tot je barst
    en koud wordt.

    Edith Oeyen
    Als kinderen poëzie zijn
    wil ik steeds bij
    de jongeren horen.

    Edith Oeyen
    Gebrek aan zuurstof
    doet velen happen  naar lucht
    zoveel zomerzon.

    Edith Oeyen
    Laat ons samen
    de zomer vieren
    en drinken
    van het frisse water.

    Edith Oeyen

    Foto
    Foto
    Foto
    Zij heeft een mond
    als een schuurpoort zei opa:
    hij zoende hem dicht

    Edith Oeyen
    Foto
    Secretaris, penningmeester, voorzitter en cultureel afgevaardigde van de Koninklijke Vereniging van Limburgse Schrijvers.
    Foto
    Zoeken in blog

    Foto
    Foto

    Titels van verschenen werk:

    Glimlach van een zonnebloem, 1981

    Neveldraden en morgendauw, 1983

    1000 Jaar Jericho, 1985

    De schaduw van witte bloemen, 1985

    Het oog parelt, 1986

    De wolken nabij, (met anderen) 1986

    Een huis met duizend ramen, 1987

    Als al de dagen geuren naar jouw naam, 1989

    Een kruisweg door het huis van eenzaamheid, 1990

    De boom van stilte draagt vruchten van vrede, (met anderen) 1990

    Als een zwerfspin schuim ik langs jou, 1993

    Whitehaven, met Deen Engels) 1993

    Op vleugels van verlegen schaamte, 1994

    Dwalend langs onbekende wegen, (met anderen) 1997

    Woeste golven slaan hoog op uit zee, 1999

    Expressie, (met ingrid Lenaerts) 2001

    Van Beringen tot Brussel, 2002

    De ijslaag die ons draagt is dun, 2005

    De Witte Slaap, 2005

    In voorbereiding: DE KNIEPROTHESE



    KINDERVERHALEN

    Leila Muggelijn, 1983

    De zingende roos, 1986

    De toverbloemboom, 1990

     

    Toneel

    Korte stukjes  voor verenigingen.

    en vele andere

    Musicals voor kinderen

    Vivaldi's Lente

    De kinderen van het plein

    Herman, doe iets

    Poëzietheaters

    4 stuks

    Monografie over haar en haar werk

    Geschreven door Raoul Maria de Puydt, over haar werk en haar leven, verscheen in november 2005

    In februari 1993 mocht zij de oorkonde en de medaille van Ridder in de Orde van leopold II in ontvangst nemen als blijk en erkentelijkheid voor haar inzet als letterkundige.Dit ereteken werd verleend door zijne Majesteit Koning Boudewijn.


    Op 3 december 2006 verleende Zijne Majesteit Koning Albert II,  dit op voordracht van de eerste Minister, het ereteken van RIDDER IN DE KROONORDE, als blijk van erkentelijkheid voor bewezen diensten, als letterkundige.

    Foto
    Willy Nelissen en Edith Oeyen op de alg. vergadering van de KVLS oktober 2009
    Foto
    Foto
    Foto

    Recente foto's van de presentatie van de bundel 'EEN NAALD ZONDER OOG', de inleiding werd gedaan door Ina Stabergh en Willy Nelissen, Edith Oeyen en Ingrid Lenaerts lazen gedichten. Het Beverkoor bracht enkele liederen En Raymond Alberghs wist de honderdtwintig aanwezig aangenaam te verrassen met wondermooie pianoklanken.

    Welkom bij De Vrolijke Bloggers
    Welkom op mijn blog!
    Foto
    Foto
    Gedichten: Edith Oeyen, poëzie is mijn passie
    elke dag een gedicht
    27-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Laat me
    Klik op de afbeelding om de link te volgen







    Laat me bedwelmen in geheimen,
    wij zullen slapen
    in duistere hulpeloosheid
    de naaktheid van de dood
    laat ons sidderend beven
    als kantelende hoogte
    leeftijd noemt


    laat ons dan
    de schemer van de bloemen vinden
    zodat de betovering overslaat,
    wij zullen dan slapen
    met een bloedwarm hart.


    Edith Oeyen

    27-10-2006 om 00:15 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Laten we

    Laten we de duisternis ontkleden
    de wind zacht slapen in zijn slaap
    zo kan de geur
    van wilde bloemen ons omhullen,
    wij duizelen dan
    vallen in een ravijn
    dit samenzijn:
    ons bloed wordt wild
    na degen somberheid
    want jij
    jij bent de waterval
    die aan mij
    leven geeft.

    Edith Oeyen

    27-10-2006 om 00:10 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    26-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.industrie

    INDUSTRIE

     

    Afschuwelijk hoe verval

    groene bomen sterven laat,

    hoe uitlaatpijpen rook

    van grijze gifwolken

    naar de lucht uitblazen.

     

     

    Als bedelaars smeken wij

    om weer het huis te ontbloten

    en zijn broze ramen te ontsluiten

    zodat de zon

    zich glimlachend op de tafel legt

     

     

    en een kind weer spelen kan

    zonder angst om morgen.

     

     

    Edith Oeyen

     

     

    26-10-2006 om 13:23 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dolgijnen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen










    DOLFIJNEN

     

    Dit blauw water

    laat droomgewassen leven

    nu golven hun

    hoogste lied zingen

     

    deze klanken verheugen

    de dolfijnen

    zij springen op en duiken

    met volle vreugde naar de diepte 

     

    vreemde geuren lokken

    vanaf het eiland

    toch zij dartelen koninklijk

    in hun wonderbare wereld,

    water geeft leven, geeft rust.

     

    Edith Oeyen

     

    26-10-2006 om 08:26 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    25-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Haar ogen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Haar ogen als verdwaalde kogel

    kijken dwaas, scherp en heimelijk

    boren gaten in vele harten 

     

    grillen bewonen haar

    buien van woede

    en agressie wisselen af

    apathisch en leeg

    als een fles zonder inhoud

    zo voelt zij zich soms.

     

    Leven met haar

    is verblijven in de hel

    het vuur van pijn

    aan de hielen voelen

    de kwelling en onzekerheid

    maakt houden van onmogelijk

     

    ooit zal zij inzien

    dat verkeerde wegen bewandelen

    zich wagen is op glas ijs

    dat invloeden van buitenaf niet goed zijn.

     

    Haar ogen als verdwaalde kogel

    worden dof en doods

    als ze haar zin niet krijgt.

     

     

    Edith Oeyen

    25-10-2006 om 15:39 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    24-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZE BUIGT

    Ze buigt zich een beetje stram

    de winter heeft haar leden

    stijf en koud gemaakt

     

    toch blijft ze

    hardnekkig geloven in zichzelf

    verzet zich tegen natuurgrillen

    en kijkt zacht

    over mijn schouders heen

    ze verwarmt me

    en terwijl ik geniet

    van haar gevoelligheid

    vallen haar stralen

    op de bevroren grond

     

    een langverwachte zoen

    ontdooit de kilte

    na zoveel dagen wachten.

     

     

    Edith Oeyen

    24-10-2006 om 03:00 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    23-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn kind


    MIJN KIND

     

    Met je heldere ogen

    heb jij de glans van de zon veroverd

    het goud dat over je haren straalt is edel

    en je hart is een kwetsbaar huis.

     

    Maar in de verwondering van je zijn

    lees ik de vreugde om je bestaan

    je speelse blik steelt mijn liefde

    en op je wang kleurt blijheid een blos

     

    mijn kind

    nu de dag sneller wordt

    en ik in verlegenheid naar je kijk

    hoor ik weer mijn eigen taal e

    n lach om de jeugd die mij eens bewoonde

     

    maar jij belooft duizend en zes dingen

    aan morgen

    en in je handen ligt een vragen de toekomst

     

    hoe dan ook mijn kind

    je leven is meer

    dan duizend vragen

    je leven is meer dan

    duizend beloften

     

    je leven is een geschenk

    van de schepper

     

    wees er zuinig mee.

     

     

    Edith oeyen

    23-10-2006 om 15:13 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De tijd heeft

     

    DE TIJD HEEFT…

     

                Aan W. N.

     

    Traag ontwaakt de lente

    zij strooit zonnestralen om je heen,

    jij leeft intens en ademt

    gedreven de stiptheid uit,

    geluidloos beweeg jij je

    in het letterland

    met in je hand

    de mildheid van een ochtend.

     

    De tijd heeft met vlugge jaren gespeeld

    en drijft nu op een late zomerwind.

     

    Op vleugels van witte sluiers

    leg ik mijn wensen voor jou

    voor al de dagen die nog voor je liggen.

     

     

    Edith Oeyen

    23-10-2006 om 05:02 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    21-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Samen

     

    SAMEN

     

    Kijk, in dit rood

    brandt de zon onzichtbaar

    leed in vele leden

     

    wij weten,

    moordenaars hebben een zwarte ziel

    mijn hart verteert van angst.

     

    Ach, het rood

    kleurt ook het bloed van vogels

    één hoogstaand

    één gebogen,

     

    samen gaan ze op zoek naar bloesems

    strooien tederheid in zoveel pijn

    als zachte balsem voor latere dagen.

     

    Edith Oeyen

     

     

     

     

    21-10-2006 om 20:13 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Er is zoveel

     

    Er is zoveel te zeggen

     

    Hoe heeft het groen zich daar kunnen nestelen

    hoog op de berg van ver gelegen,

    ademt hij niet de zuurstof in

    opdat de blauwe lucht  zijn flanken kleurt

     

    zichtbaar ontdaan
    prijkt hij statig boven struiken

    weet zich koning
    en bij wijlen

    een eenzaamheid op vrije hoogte.

     

     

     

    Edith Oeyen

     

    21-10-2006 om 03:28 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    18-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De kinesist

    De kinesist

     

                      Aan G. Delamotte

     

    Levendige ogen

    vol pretlichtjes

    begroeten haar als hij

    de kamer binnenkomt.

     

    Hij bekijkt de patiënt

    en glimlacht:

            

    -         er is nog werk

          verduidelijkt hij -

     

    schuift de tafel vrij

    en zegt haar

    daarop plaats te nemen

     

    ze luistert als lamgeslagen

    trotseert de bewegingen

    die hij doet

     

    soms klinkt

    een geluid van onmacht

    uit haar mond

     

    hij tracht haar te helpen

    en zij beseft dat hardheid hier

    zijn plaats heeft.

     

    Straks kan ze er wellicht om lachen

    dan heeft zij pretlichtjes in haar ogen.

     

     

    Edith Oeyen

    18-10-2006 om 17:05 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verpleegster VIII

    Verpleegster VIII

     

    Hoe zij de doodservaring had beleefd 

    waren woorden van angst

    die uit haar braken,

    haar adem nog kort en
    zweet op het voorhoofd.

     

    Ze had gestreden,

    tot tweemaal toe

    ze had gewonnen

    en de overwinning was haar gegund.

     

    Nog steeds draagt ze

    herinneringen van blauw

    op haar lijf,

    ze herademt als ze vertelt

    hoe kort de poort van de dood

    bij haar stond,

    hoe zij ontglipte aan

    de man in zwart.

     

    Zij prijst haar man

    en weet zich gelukkig

    nu ze weer haar dagtaak aankan.

     

    Zij lijkt van steen

    maar het merg

    is van het zachtste zacht.

     

    Edith Oeyen

    18-10-2006 om 15:07 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.VERPLEEGSTER V
    Klik op de afbeelding om de link te volgen






    Verpleegster V

     

    Zorgzaam wast ze haar handen

    kijkt even de kamer rond

    en wist de haren

    uit haar gezicht ze glimlacht

    de tijd naar morgen toe,

     

    dan is ze weer paraat

    en zweeft zij

    als een witte vlinder

    van deur naar deur.

     

    Niemand die haar zorgen kent,

    niemand die weet

    hoe vreugde of leed

    haar hart vervullen,

     

    zorgzaam als een witte vlinder

    draait ze zich om

    met de nacht voor zich

    en de rust die wacht.

     

     

     

    Edith Oeyen

     

    18-10-2006 om 10:26 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    17-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Walman smog

    WALMEN SMOG

     

    Hier leeft somberheid

    deze vlakte getekend in grijs-wit

    laat ons mediteren

    en zoeken naar heldere horizonten 

     

    wit stof drijft blauw uit de wolken,

    walmen rook ontstijgen

    de schoorsteenpijpen

    smog beneemt ons de adem

     

    wij hebben vrees voor onze longen

    voor duisternis en het mortuarium 

     

    laat ons vluchten

    uit deze cirkel van grijs

    want in de verte geven autolampen

    weer licht.

     

    Edith Oeyen

     

     

    17-10-2006 om 21:36 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    16-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hij belt me
    Klik op de afbeelding om de link te volgen






    Hij belt me

    het wenen van zijn stem

    snijdt door mijn hart,

     

    ik luister naar het verhaal

    kanker is een erge ziekte,

    de pest gelijk

    hij praat de woorden na elkaar

    steeds weer en weer

     

    zijn schoonzus

    heeft nog enkele dagen

     

    soms zij weet niet meer

    waar ze woont

    zij wil nog blijven

    maar de cellen

    hebben haar lijf vernield

    ze hebben een woning gebouwd in haar 

    en zij vecht gelaten tegen de tijd

    als moedeloos skelet wacht ze.

     

    Hij belt me

    en vraagt om begrip

     

    ik weet dat de dood

    een zwarte mantel draagt, 

    hij rouwt reeds dagen voordien.

     

     

    Edith Oeyen

    16-10-2006 om 21:35 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Brug aan de Seine

    BRUG AAN DE SEINE

     

    Hoe blauw en kleur hier samenvloeien,

    hoe water beweegt en levend wordt

    dit beeld op het netvlies getekend 

    is als een schaduw van huizen

    die ontwaken onder de rode daken

     

    over de brug lopen dichters

    en schilders hand in hand

    bekijken het water

    als dunne wijn ,

    dat vloeit van hier naar elders

     

    een kind prevelt met zachte stem:

    spoel jij het water over elke nacht

    en geef de dag nieuw leven

    want hier is blauw en kleur

    een samenspel van zoveel dingen 

     

    zuurstof laat mijn bloed weer stromen.

     

     

    Edith Oeyen

    16-10-2006 om 03:03 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    15-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.TIJD
    Klik op de afbeelding om de link te volgen









    Om zoveel tijd te doden moet je fit zijn
    zwemmen kun je dan,
    fietsen en lopen

    maar om de tijd  te doden dat je
    op heling wacht moet je
    geduld hebben
    niet te veel vragen stellen

    en hopen dat je ergens de kracht vindt
    om positief te blijven

    zoveel tijd nu en niets 
    wat boeien kan

    was ik maar weer zoals voorheen.

    Edith Oeyen 

    15-10-2006 om 12:35 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    14-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.najaarszon
    Klik op de afbeelding om de link te volgen







    Met zoveel zon
    kan het najaar niet leven
    of toch denken we dan

    we proeven de warmte nog even
    vooraleer de grote koude
    ons weer rillen laat


    het raam weerkaatst nog een laatste maal
    de gouden stralen die
    ik missen zal
    en waar ik naar vraag
    elke dag weer
    tot de zomer zijn poorten opent


    dan zal ik zingen op het groene gras
    en weten de winter is voorbij.

    edith oeyen

    14-10-2006 om 14:07 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verpleegster II
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Alsof ze de macht

    in de hand had

    werpt ze een blik op mij

    als onderdaan,

     

    ik ben ondergeschikt

    lig machteloos op mijn bed.

     








    Met één zwaai

    zet ze het dienblad neer,

    stoot een glas water om in mijn bed,

    ik schrik als ze zegt

    ‘Het is maar water,

    straks ververzen we het laken’.

     

    Een uur voorbij

    en op mijn vraag

    keert ze in gezelschap weer

    een arrogante stem zegt tot mij

    ‘Hier is zij uit de keuken’

     

    ze triomfeert even,

    toch weet ik dat zij

    nooit een tafelgast van mij zal zijn.

     

     

    Edith Oeyen

     

    14-10-2006 om 12:37 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Ze telt de tijd

    per seconde af

    verbijt de pijn

    schudt rillingen uit haar lijf

    kijkt naar de bloemenvaas

     

    witte rozen

    vertellen haar

    dat er langer doornen zijn

    dan bloemblaadjes

     

    kon ze maar dagelijks

    het fluweel voelen

    van de zachtheid

    die soms het leven biedt.

     

    Edith Oeyen

    14-10-2006 om 07:53 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)

    Archief per week
  • 21/04-27/04 2014
  • 20/05-26/05 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 31/10-06/11 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 06/12-12/12 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 09/08-15/08 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 28/06-04/07 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 14/09-20/09 2009
  • 10/08-16/08 2009
  • 13/07-19/07 2009
  • 22/06-28/06 2009
  • 23/02-01/03 2009
  • 22/12-28/12 2008
  • 06/10-12/10 2008
  • 21/07-27/07 2008
  • 14/04-20/04 2008
  • 07/04-13/04 2008
  • 31/03-06/04 2008
  • 04/02-10/02 2008
  • 21/01-27/01 2008
  • 07/01-13/01 2008
  • 17/12-23/12 2007
  • 12/11-18/11 2007
  • 29/10-04/11 2007
  • 15/10-21/10 2007
  • 01/10-07/10 2007
  • 24/09-30/09 2007
  • 17/09-23/09 2007
  • 10/09-16/09 2007
  • 03/09-09/09 2007
  • 20/08-26/08 2007
  • 06/08-12/08 2007
  • 09/07-15/07 2007
  • 25/06-01/07 2007
  • 18/06-24/06 2007
  • 11/06-17/06 2007
  • 28/05-03/06 2007
  • 21/05-27/05 2007
  • 14/05-20/05 2007
  • 07/05-13/05 2007
  • 30/04-06/05 2007
  • 23/04-29/04 2007
  • 16/04-22/04 2007
  • 09/04-15/04 2007
  • 02/04-08/04 2007
  • 26/03-01/04 2007
  • 19/03-25/03 2007
  • 12/03-18/03 2007
  • 05/03-11/03 2007
  • 26/02-04/03 2007
  • 19/02-25/02 2007
  • 12/02-18/02 2007
  • 05/02-11/02 2007
  • 29/01-04/02 2007
  • 22/01-28/01 2007
  • 15/01-21/01 2007
  • 08/01-14/01 2007
  • 01/01-07/01 2007
  • 25/12-31/12 2006
  • 18/12-24/12 2006
  • 11/12-17/12 2006
  • 04/12-10/12 2006
  • 27/11-03/12 2006
  • 20/11-26/11 2006
  • 13/11-19/11 2006
  • 06/11-12/11 2006
  • 30/10-05/11 2006
  • 23/10-29/10 2006
  • 16/10-22/10 2006
  • 09/10-15/10 2006
  • 18/09-24/09 2006
  • 11/09-17/09 2006
  • 04/09-10/09 2006
  • 28/08-03/09 2006
  • 21/08-27/08 2006
  • 07/08-13/08 2006
  • 31/07-06/08 2006
  • 24/07-30/07 2006
  • 17/07-23/07 2006

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek



    Foto

    Foto

    Laatste commentaren
  • Autisme Storm (Autisme Storm)
        op KLEINDOCHTER
  • ...... (micheline.)
        op Vanop afstand
  • PNJuwJCCdTMQA (pYTZKdbsjhY)
        op WEERAL IS DE TIJD
  • mYwZUsbvZOHHmZSLr (QrDLDjLVJOaD)
        op
  • zeer mooi (veerle Ruijsch van Dugteren)
        op Als angst
  • ppsjes en nog van alles (georges)
        op
  • dag Edith (ingridstranella)
        op HET PLEIN
  • Prachtig gedicht blogmaatje (marylou)
        op eenzaamheid
  • .... (merel)
        op MIJN KLEINZOON
  • Lieve groetjes vanuit De Klinge (Lana & Pip)
        op
  • PPSJES LINK NAAR ONZE UITSTAPPEN EN NOG WAT (georges)
        op Zelfs
  • hey :o) (Lutje)
        op WEERAL IS DE TIJD
  • Lieve winter groetjes van uit De Klinge (Lana en Pip)
        op WEERAL IS DE TIJD
  • uitnodiging (jovo)
        op uitnodiging
  • Een zaterdag groet (Patricia)
        op Groeten
  • ontzettend knap verwoord edith (hartendame2)
        op GOOI ALLE
  • het was (merel)
        op GOOI ALLE
  • ook (merel)
        op Beste wensen aan allen
  • Dag (cleo)
        op ZIE ZE
  • met (merel)
        op Voor zijn tijd
  • Mooie poëzie Edith (Pierre Van Laeken)
        op Voor zijn tijd
  • wat knap verwoord!! (hartendame2)
        op ALLERHEILIGEN
  • even (merel)
        op ZIE ZE
  • even komen (merel)
        op Ruimte
  • Heel mooi gedichtje...lieve groetjes (Athea )
        op OP DE DREMPEL
  • voor? (Hilde De Backer)
        op VRIENDEN
  • Leopold Laarmans (Leopold)
        op INGEPAKT
  • Mooi Edith. (Pierre Van Laeken)
        op
  • wat mooi (merel)
        op
  • maak er (merel)
        op Waarover
  • dag edith (hartendame2)
        op Waarover
  • lang (merel)
        op Hier dreigen
  • mooi verwoord edith (hartendame2)
        op WAT IK NOOIT ZOU WILLEN
  • inderdaad (maarten)
        op we
  • zoals altijd (merel)
        op WAT IK NOOIT ZOU WILLEN
  • prachtig gedicht (hartendame2)
        op Bij Muziek van Trigon over Lichtmis
  • mooi (merel)
        op we
  • Heel toevallig . . . (merel)
        op
  • groeten (naneke)
        op is het
  • mooi (merel)
        op woorden
  • mooi (begrijphetnietje)
        op Mijn moeder
  • Ik wens u een fijne zondag. Erwin (Eros)
        op Nu nog
  • wensjes (begrijphetnietje)
        op Lente 4
  • prachtig (hartendame2)
        op BEN IK
  • gedichten (begrijphetnietje)
        op BEN IK
  • mooi (begrijphetnietje)
        op Leef ik
  • vind ik heel mooi edith (hartendame2)
        op Leef ik
  • ontmoetingsplaats (ingridstranella)
        op Haiku
  • een beetje (begrijphetnietje)
        op Hier ben ik
  • bezoekje (hartendame2)
        op Zo werd ik niets
  • lentezon (begrijphetnietje)
        op Niets
  • haiku's (begrijphetnietje)
        op twee kinderen
  • geluk (begrijphetnietje)
        op Een doosje
  • mooi (begrijphetnietje)
        op Zoveel
  • witte engel (begrijphetnietje)
        op Verpleegster X
  • hoop (begrijphetnietje)
        op EEN STILLE PLEK
  • moord (Pp)
        op ONDER
  • mooi (begrijphetnietje)
        op DE DICHTER
  • universeel (ingridstranella)
        op WINTER
  • feestdag (begrijphetnietje)
        op
  • gedicht 15/12 (ingridstranella)
        op Als een
  • mooi (begrijphetnietje)
        op Kinderen
  • kerstwensen (ingridstranella)
        op Kerstwensen
  • natuur (begrijphetnietje)
        op Onrust
  • op de drempel van december (ingridstranella)
        op Op de drempel
  • gedicht 02/12/06 (ingridstranella)
        op NU DE STILTE
  • 26/11/2006 (ingridstranella)
        op Zal ik
  • dit is een prachtig gedicht (Erna)
        op REGENDRUPPELS
  • gedicht van 21/11/2006 (ingridstranella)
        op REGENDRUPPELS
  • woord en dank (ingridstranella)
        op soms
  • mooi (begrijphetnietje)
        op soms
  • ik schrijf (ingridstranella)
        op IK SCHRIJF
  • liefde (begrijphetnietje)
        op liefde
  • gedichten (begrijphetnietje)
        op Muzikaal landscahp
  • dit gedicht (ingridstranella)
        op NU DE WIND
  • waarheid (begrijphetnietje)
        op EEN WERELD VOL PIJN
  • raar (begrijphetnietje)
        op Jullie jeugd
  • het leven (begrijphetnietje)
        op Ontmantel
  • Als de dood (hartendame2)
        op Als de dood
  • heimwee (begrijphetnietje)
        op Herfstwonder
  • Prachtig Edith!! (hartendame2)
        op Vergiftigd zweet
  • mooi (diaspora)
        op Vergiftigd zweet
  • heel mooi (begrijphetnietje)
        op Samen
  • mooi (begrijphetnietje)
        op VERTROUWEN
  • Hallo Edith (thea)
        op VERTROUWEN
  • ...bekoren. (Herman Coppens)
        op Dit zonderling geheim
  • koude rillingen (begrijphetnietje)
        op Mistige blik
  • gedicht (begrijphetnietje)
        op Dit landschap draagt
  • dit lanschap (ingridstranella)
        op Dit landschap draagt
  • wie zijn wij? (ingridstranella)
        op Wie zijn wij
  • vorige maand (ingridstranella)
        op Vorige maand
  • eenzaamheid (begrijphetnietje)
        op Avond te brussel
  • bij dit gedicht (ingridstanella)
        op MEISJE
  • hallo palued (ingridstanella)
        op WOORD
  • mijnstreek (ingridstranella)
        op Vergane weelde


  • Foto

    Foto


    DE IJSLAAG DIE ONS DRAAGT IS DUN'.

    Deze bundel wordt voorgesteld op het stadhuis te Beringen om 20.00 uur. Hierover schrijft Ingrid Lenaerts: 'In “De ijslaag die ons draagt is dun” viert  Edith de verbintenis van haar wereld met de puurste romantiek die ze aan het witte blad kan toevertrouwen. Ze heeft een patent op een duurzame taallegering verworven, zowel naar vorm als naar inhoud.

    Haar levenspad wordt doorkruist door het voor haar zo kenmerkend gedachtegoed, de analyse van thema’s die de dagdagelijkse dingen omvatten.

    Ze exploreert natuur en liefde, geboorte en dood in een beeldspraak en taalkoloriet die niemand haar kan ontnemen. Daar en alleen daar groeien haar verzen waar zij haar woorden en emoties aan de dichtersgrond toevertrouwt.

    Hier in deze bundel zijn haar gedichten vaak miniaturen van liefde, ongekunstelde landschappen, bloeiende tuinen of kunstwerken om in te wandelen, te verblijven of te verdwalen.

    Maar je vindt er zeker je weg in, de gedichten van Edith geven liefde, ze vragen liefde, ze zijn soms zo eenzaam, dan klateren ze weer van ontzettend zonnelicht. ( Ingrid Lenaerts)


    Foto

    beste

    Na een periode van een drietal weken zal ik weer de draad opnemen  en met de regelmaat van de klok een gedicht plaatsen op deze blog. Een heelkundige ingreep heeft me een tijdje op non actief gezet.
    Groetjes


    Edith
    Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • gedichten ingrid lenaerts
  • met hart en ziel
  • begrijphetnietje

  • Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • begrijphetnietje
  • jovo

  • Foto

    Foto

    Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • http://erna


  • Blog als favoriet !



    Foto

    Foto

    Foto

    Blog als favoriet !

    Blog als favoriet !

    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!