Tussen u en ons, lieve zoon,
is nu een muur van stilte
een onherkenbaar landschap
beangstigend roerloos
ijl en stil.
Geen zucht, geen blad dat trilt,
vermag tot ons te brengen
een boodschap van de overkant
waar wij zo naar verlangen.
Toch blijft bestaan,
van ziel tot ziel,
de innige liefdesband
uit eigen bloed ontsproten.
Een ongesproken taal
verbindt ons met uw geest
en geeft ons hoop,
de stille hoop,
dat ooit ons wacht
een feest van vreugdevol weerzien,
van eindeloos samen zijn.
|