Aan mijn kindjes, kleinkindjes,zus en de rest van de familie. Allemaal dank voor het feit dat jullie mijn verjaardag niet vergeten waren.Hier in Z.A.was er ook een verrassing van Erna en Paul:bij aankomst in de prachtige Lodge was er een fles champagne en taart. Onze host had zelfs een heel feestmenu gekookt.Heerlijk. wij hebben ons zeer ongerust gemaakt over bompa stad,maar de toestan d schijnt nu toch stabiel.Hopelijk komt het toch nog een beetje goed. Wij denken er in ieder geval dikwijls aan. Als jullie hem berzoeken, doe de groeten van ons allemaal. Liefs van Solange, Walter, Erna en Paul.
Na een aantal dagen bush zijn we terug in de bewoonde wereld. Daar in het noorden is het een grote leegte, dus ook geen internet cafees o.d. Wel eentje in Springbok maar alleen open op werkdagen, vandaar een paar dagen windstil.
Eerst berichtje voor Stijn en Pieter van de Oma (anderen mogen dit uiteraard ook lezen): we rijden met een Toyota Condor, model bestaat niet in Europa, maar lijkt wat op een Land Cruiser. Hebben in Richtersveld een skelet gevonden, en een stuk meegebracht (alhoewel dat eigenlijk niet mag), verder ook nog wat mooie stenen.
Terug naar de reis nu.
Vanuit Springbok ging het naar Augrabies. Mooie bungalows in dat Nat Park, en ook goed zwembad en restaurant. Hebben daar ook maar de locale wijn gesampeld, want Upington is een groot druivencentrum. Meeste druiven worden echter gebruikt om rozijnen te maken.
Met het bezichtigen van de Augrabies waterval hebben we maar gewacht tot dag erna. Oranje rivier stort zich daar in een kloof naar beneden (heeft nog geprobeerd om zich omhoog te storten, maar is niet gelukt), en vormt daar dan een enorme canyon. Mooi spektakel zo vroeg in de morgen. Daarna een wandeling gemaakt; we dachten dat die 1 uur was, maar na 1,5uur waren we nog niet halfweg. Hadden wel wat water bij, maar niet voldoende, en dat met een temperatuur van 35graden! Resultaat: Solange helemaal van de kaart, dacht dat ze aan haren tikker kreeg, maar was een combimatie van hitte en paniek (was ook een nogal ruwe wandeling, over rotsen en beekjes en zo, echte boyscouts dus. Gelukkig stond er hier en daar een boom om te verkoelen, en was er water om ons uitwendig te benatten.
Straffe pint gedronken daarna.
Na de middag moesten we nog 360km verder. Geen probleem hier, is in 3 uur afgehaspeld. Om een idee te vormen: tussen Kakamas em Pofadder (hoe, ge kent die steden niet? Niet goed opgelet in de aardrijkskunde les?) is het 130km. We hebben daar 4 farms geteld, 1 kleine kudde schapen, 1 kudde koeien, en 12 tegenliggers! Druk , druk dus.
Op aanraden van de hotel eigenaar in Springbok, hebben we een andere route naar het Richterveld genomen, anders moesten we te veel dezelfde route nemen op de terugweg. Eerst naar de grens met Namibië, en vervolgens via de Hellekloof naar een klein San dorp. Nou, Hellekloof was niet overdreven. Hebben Solange en Erna een heletijd niet meer gehoord (moesten zulke routes dus maar eens wat meer nemen). Zeer rotsachtig en smal, veel in 1ste of hooguit 2de. Leuk!
Logeren deden we aan de oevers van de Oranje, mooi uitzicht maar wel wat veel wind. We dachten daar ook te tanken, maar ze hebben daar alleen high octane (met lood) en diesel, terwijl wij loodvrij nodig hadden. Er zat dus neits anders op dan de volgende morgen naar loodvrije benzine op zoek te gaan, 65km buiten het park!! Om 8.30u waren Walter en ik terug, na 130km over grind en wasbord; goed begin van de dag dus.
Richtersveld is echter zeer indrukwekkend. Prachtige rotsformaties temidden van droge woestijn, veel bloeiende vetplanten ook. Wegen uit de Dakar rally, vooral veel rotsen, dus rijden tegen 10-15. En nog geen enkele keer vastgereden (goed he zoon).
Vandaag dan naar de diamantmijn van Alexander Bay geweest. 75% van de diamant wordt uit zee gehaald, de rest via open pit op het strand. Wat een werk, men graaft eerst alle bovenlaag weg, en dan wordt de laag die op de rots zit met een borstel schoongeveegd, want in die laag zitten de diamanten. Verleden jaar hebben ze hier nog 200.000 karaat bovengehaald. Security alom dus, ge kunt niet gaan pissen zonder bewaking (letterlijk).
Gaan morgen naar Namaqualand en de bloemen dus, weer wat anders. Ga nu een stevige pint drinken, want van al dat stof droog je behoorlijk uit.
Groeten nog aan iedereen.
Felix, verzorg je lip maar goed, en ook de konijnen
Aan mijn kindjes, kleinkindjes,zus en de rest van de familie. Allemaal dank voor het feit dat jullie mijn verjaardag niet vergeten waren.Hier in Z.A.was er ook een verrassing van Erna en Paul:bij aankomst in de prachtige Lodge was er een fles champagne en taart. Onze host had zelfs een heel feestmenu gekookt.Heerlijk.
Op aanraden van de hotel eigenaar in Springbok, hebben we een andere route naar het Richterveld genomen, anders moesten we te veel dezelfde route nemen op de terugweg. Eerst naar de grens met Namibië, en vervolgens via de Hellekloof naar een klein San dorp. Nou, Hellekloof was niet overdreven. Hebben Solange en Erna een heletijd niet meer gehoord (moesten zulke routes dus maar eens wat meer nemen). Zeer rotsachtig en smal, veel in 1ste of hooguit 2de. Leuk!
