Wat valt er te zien en te lezen in dit blog??? 1. Hoe ik ooit begon als muziekant. 2. Orkesten en groepen waar ik in speelde. 3. Enkele zangers en zangeressen die ik begeleide als muziekant. 4. Mijn favoriete saxofonisten e.a. instrumentisten. 5. Ontstaan van de " Jazz ".De eerste pioniers. 6. Hoe ik overstapten van amateur naar beroepsmuziekant 7. Waarom ik stopte als muziekant????? 8. Hoe ik "PR " werd van Boekingskantoor VOLENDAM. 9. Korte biografie's van de beste Nederl. groepen waar ik in Begië voor werkte, THE CATS. GEORGE BAKER SELECTION en vele andere.( jaren 60--70 ) 10. Muzikale films van af de eerste sprekende film, foto's en de de titels van de muziek. 11. Foto's en korte biografie van mijn favoriete jazz zagers en zangeressen. 12. enz. enz.
Van onderstaande jazz legendes was ik al grote fan in mijn jeugdjaren.
Inhoud. 1 Oude jazz legendes 2 Orkest foto's. 3 Publ.rel. Volendam. 4 Nederl. topgroepen uit jaren 1970. 5 Diversen,kan van alles zijn. 6 Muzikale films jaren 30- 40 vanaf de eerste geluidsfilmen. Titels van film- Acteurs- en de liedjes.
GERRY MULLIGAN Sax Bariton
STAN GETZ Sax Tenor
SONNY ROLLINS Sax Tenor
CHARLY PARKER. Sax Alto
JACK SELS Belg. Sax Tenor
DIVERSE JAZZ zangers- zangeressen- muziekanten en big bands
FRANK SINATRA
Louis Armstrong
SAMMY DAVIS jr
Dizzie Gillespie trompet
SIDNEY BECHET sax sopraan
SLIDE HAMPTON. Samen met opgetreden in Tessnderlo ook met George Coleman
Eén tussendoortje. René Vlayen van Theaterbureau KING had PAUL DAVINCHY naar Belgie ge- haald, hij had wel een probleem, hij moest drie blazers hebben, twee saxen en één trompet, dat was nog niet alles, er moest ook nog muziek geschreven worden. Ik vroeg René mij de singel- tjes op te sturen van de zangnummers Pitt De Coninck uit Mechelen, ook sax, copierde de muziek, en samen met trompet Marcel Vervaet speelde wij een zeer mooie avond in TESTELT, met PAUL DAVINCHY
In mijn "glorietijd", zowat 32 jaar geleden, wat gaat dat vlug.
AVOND OPTREDEN IN EDEN BLANKENBERG, samen met NICOLE JOSI.
Ook in Blankenberg JOE HARRIS in vorm.
Deze foto is nog uit de tijd van "Joske Harris" en The Music- Fans.
Deze foto werd gefotografeerd van tv scherm, wij stonden hier in "Tienerklanken", of misschien in " Binnen en buiten"
Music- Fans samen met ADAMO.
Music-Fans en "Joske" Harris in Londen(foto 1)
De laatste dag gingen wij ons"busje" halen om het materiaal te laden, maar ons busje was weg. Een politieagent die juist in de buurt was gaf ons een adres, waarschijnlijk stond het daar, het was gewoon weggesleept.(foto 2)
Hier speelde wij ergens in de buurt van het Noordstation in Brussel, foto werd gemaakt voor het toen bestaand "boekske" Music-Fan"
Als U vanaf hier begint te lezen, denkt U misschien dat ik PRO Nederland ben, maar ik ben niet PRO Nederland,en ook niet PRO Belgie, ik schrijf alleen toestanden die ik met mijn groepen heb meegemaakt, en soms ook met Belgissche artiesten. Voor "DEN HARRIS" zijn orkest verkleinde ( dus zonder de blazers) had ik al kontakt gehad met BOEKINGSKANTOOR VOLENDAM ik kreeg de groepen exclusief voor Belgie, en moest dus zelf geen kontrakten maken of ondertekenen, deze gingen tussen de inrichter en de managers van die groep. Het Boekingskantoor in Nederland werd gerund door drie gebroers Buys. Jan Buys, in Volendam beter gekend als JAN TUF was manager van THE CATS, de tweede oudste was JAAP BUIJS, manager van de GEORGE BAKER SELECTION en DIZZY MANS BAND, en LARRY, de jongste was manager van LEFT SIDE plus nog enkele kleinere groepen.
P.S.Ze noemde Jan Buys, JAN TUF zo, omdat hij in het begin, gans Nederland doorkruiste op zijn brommer om kontrakten te gaan afsluiten voor zijn "CATS", Jan is spijtig genoeg op 46 jarige leeftijd overleden. Jaap heeft zich ontfermd over Jan zijn groepen.
Een beetje wegwijs in het mooie stadje Volendam.
Verschil tussen ons en VOLENDAMMERS ?
Volendammers zijn misschien wel een beetje chaufinistisch,bvb er staat een huis te koop in Volendam, dan tracht men dat het door een Volendammer gekocht wordt.
Volendammers zijn één grote famulie, iedereen kent iedereen met naam en bijnaam, want dat laatste hebben ze bijna allemaal.Zit er iemand wat in de "pinarie", staan ze direct klaar om te helpen .
Als vreemde wordt ge niet gemakkelijk aanvaard, wat mij betreft was dat na een tijdje wel het geval,zelf's in de café's op den dijk waar wij wel eens een pintje gingen pakken, kreeg ik wel een Belgissche pint, "nen 33 cl." , niet zo'n cola glaasje.
Bij een eventueel bezoek aan Volendam moet ge niet "verschieten" dat ge op den dijk bvb een Elisabeth Taylor of een ander grote filmvedette tegen komt, dat is daar de gewoonste zaak van "Volendam"
Bijzonderste Nederl.groepen Die ik plaatste in Belgie.
" THE CATS"
George Baker selection.
DIZZY MAN'S BAND.
Peter en de Rockets (Peter Koelewijn)
Mouth en Mc Neal.
SPOOKY EN SUE
THE BUFFOONS
ARNE JANSSEN( meisjes, met rooie haren) maar wel een goede "popgroep)
BONNIE St CLAIR (solo)
HAPPY FAMILIE (paket) Groep= UNIT GLORIA+Bonnie St Clair+Robert Long+Haerts of Soul.
Van UNIT GLORIE & HAERTS OF SOUL momenteel geen foto's.
AD VISSER Van AVRO'S TOPPOP.
KRIJN TORRINGA Dj van AVRO Momenteel geen foto.
PUSSYCAT Hit nummer "missisipi" Wel zeer goede "popgroep" Momenteel geen foto.
TEACH-IN. Winnaars van het Eurosongfestival1975.
BZN, Volendamse groep.Had ik niet exclusief voor Belgie.
JAAP BUIJS,is niet alleen "manager" van GEORGE BAKER, PIET VEERMAN, en nog andere, maar hij heeft jaren terug ook "JANTJE SMIT" onder zijn vleugels genomen. Jantje is intussen wel " JAN SMIT" geworden, die wist in korte tijd Duitsland, Oostenrijk te veroveren, en in korte tijd een paar millioen cd's te verkopen.
Nu wat foto's over ons zelf.
ALEX ; piano- orgel- zang en schreef de muziek voor gans het orkest, ook dat deed hij formidabel goed.
JERRY; Is van Poolse afkomst, speelt solo gitaar, bas, en piano. Hij was ook de orkestzanger, en later ook gitarist zanger bij Wil Tura.
Paul. ik zelf. Sax tenor- bariton, clarinet.
GROEPSFOTO'S en diverse.
JOE HARRIS met PAUL ANKA
JOE HARRIS en HEIDI BRÛHL, Duitse filmster.
Vroeger met mijn Nederl. groepen kreeg ik eens van iemand uit een zeer gekend Belgisch orkest te horen dat door mijn toedoen zoveel Nederlandse groepen in Belgie kwamen spelen, maar dat zij zelf nooit een aanvraag kregen om in Nederland te gaan optreden. Ik vertelde dat aan Jaap in Nederland, minder dan een week later kreeg ik telefoon van Jaap, die groep moest maar kontakt opnemen met hem, en ze zouden een tournée van 14 dagen kunnen werken in Nederland. Ik belde direct die bepaalde persoon terug, maar ik heb er nooit nog maar iets van gehoord. Nog zo iets. Als er door mijn toedoen een minder gekende Nederl. groep voor de eerste maal speelde in Belgie, en de baas was na het optreden tevreden, en wilde hij al een nieuwe datum voorstellen, dat deed die groep nooit rechtstreeks, dat moest langs mij gaan. Nu het tegenovergestelde. Op zekere dag kreeg ik telefoon van een BV aan de lijn , om te vragen of ik iets voor hem kon doen kwa optredens. Ik vertelde hem dat als ze mij belde het wel ging om popgroepen, maar beloofde toch iets voor hem te doen. Begin de jaren 70 hadden wij op Zondag middag op TV "BINNEN EN BUITEN"Ik stond daar bijna iedere Zondag met een bepaalde groep. Op die dagen kon ik voor die avond de groep plaatsen aan verminderde prijs. In het Leuvense was er een zaaltje dat heel graag George Baker Selection eens had geboekt, maar aan de gewone prijs wilde ik deze man niet deze groep te geven, zelfs als de zaal bomvol zat, moest hij er geld bij inschieten, wel tegen mijn "commerce" maar zo was het. (daarom ben ik ook nooit rijk geworden) Ik sprak af met die inrichter, als hij een kontrakje met die BV afsloot, zou ik zorgen dat hij George Baker op een Zondag zou krijgen, daar ging hij mee akkoord. Die BV werkte die datum,George Baker speelde in zijn zaak zoals afgesproken. Maanden later reed ik voorbij die bepaalde zaal, en wat zag ik, affichen van dat BV ke die ik maanden terug een plezier had gedaan, hij had dat maar vlug zelf afgesloten, zonder mijn kleine vergoeding.Het gaat hier niet om die kleine vergoeding, maar over "MENTALITEIT"
Een anecdote WITTE PIANO.
Wij moesten ergens in Duitsland optreden met JOHAN STOLTZ als atraktie. Het was een opening van een groot hotel restaurant. Zijn witte piano stond al op het podium, want in die tijd MOEST hij een witte piano, of het optreden ging niet door. Wij waren al volop aan het opstellen, als Johan arriveerde. Wat bleek? hij had wel zijn witte piano, maar stond op de verkeerde plaats. Wij wilden dat vlug "arangeren" om die piano op ZIJN plaats te rollen. Man lief, hij kreeg bijna een beroerte, DAT WAS GEEN WERK VOOR MUZIKANTEN, DAT PASTE NIET. Dus het personeel van de zaak heeft de piano dan maar op zijn plaats gerold. Na het optreden legde hij uit waarom hij zo " uitvloog" wij moesten ons laten gelden als artiesten, wat als er iemand gekwets zou raken bij het verschuiven van zo een vleugelpiano. In feite had hij gelijk, maar wij waren wel wat anders gewoon. Dat leest U wel in een van de volgende berichten.
Beroeps muzikanten & Beroepsrenners & ASKZ. Zoals al in vorige geschreven berichten heb ik altijd braaf mijn bijdrage betaald, eerst als zelstandig bijberoep, later gewoon als zelfstandig muziekant. Dit tot wij een kontrakt hadden in het HOF VAN WESTERLO,de enige plaats waar wij volgens de wet 100% in orde waren, wij stonden ingeschreven als bediende, kregen op tijd onze centen, en ook onze ziekenbon. Ik ging naar mijn kas ASKZ om mij te laten uitschrijven als zelfstandige. Na een 4 tal maanden was het afgelopen in het hof van westerlo, ik ging terug naar mijn vroegere kas, waar ik al 15 jaar ingeschreven was, en vroeg om mij terug in te schrijven, wat kreeg ik te horen. Een muziekant kan niet zelstandig zijn, met muziekanten en beroepsrenners weten wij geen blijf, wie is de werkgever???? Maar ik ben hier al 15 jaar ingescheven geweest. Het enige dat ge kunt doen is, BETAAL DIE 4 MAANDEN GEWOON DOOR, DAN ZIJT GE ZOGEZEGD NIET WEG GEWEEST, EN DAN IS ALLES IN ORDE. Toch gene contraire die man.
Nu iets over de JAZZ MOEDERS. Mijn dochter Sigrid liet mij vorige week horen dat ze wel eens wilde lezen over ge weet wel wat... Ik moet U wel zeggen, als wij ergens in Belgie gingen optreden, hadden wij wel een 100 tal fans, die ons zowat overal volgde. Er was zelfs een koppel uit Wilrijk, die ons volledig schema van buiten kon opzeggen, en telkens VOOR ons terplaatse waren, ze hielpen om het matriaal binnen te sleuren, en bleven dan ook tot het einde van het optreden om te helpen inladen, dat waren echte fans. Bij de music-fans zaten wel snelle jongens, en er zullen wel fans in de zaal gezeten hebben die speciaal voor één van hen naar de optredens kwamen, maar wat veel mensen denken over muziekanten, echte lady killers zijn het wel niet. Meestal hadden wij al 2 uur in het busje gezeten, dan 1 uur nodig om op te stellen, dan omkleden en 6 uur de ziel uit ons lichaam te blazen, weer 1 uur om alles af te breken, gaan ontvangen en nog een pintje drinken met de inrichters, en dan te weten dat we nog eens twee uur in het busje moesten, dan hebt ge wel géén goesting meer om nog zotte dingen te doen. Ik heb wel ondervonden, als ge boven op die "plank" ( podium) staat, wel meer aantrek hebt, dan wanneer ge in een overal aan t'werken zijt. Nu zijn er wel van die JAZZ moeders, die weten dan tegen hun vriendinnen te vertellen van die, of van die andere, daar heb ik........... Hopelijk komt dit geloofwaardig over, anders...............
Een JAZZ moeder uit Lommel.( in feite een Jazz meisje) Wij moesten optreden met Joske Harris enTHE MUSIC FANS in LOMMEL, wij moesten spelen in de spiegel tent van VANBAEL, wij waren telkens van de partij met kermissen rond Lommel, Mol, Dessel, Retie, Arendonk, deze kermissen waren telkens voor ons. Op de meeste van deze kermissen hadden wij altijd zware concurentie met nog een feesttent, KLESKENS; Ik woonde toen in Leopoldsburg, dus den HARRIS was mij komen uithalen, om niet met twee auto's naar Lommel te moeten rijden. In die tijd kon je je auto gerust parkeren zonder de deuren te sluiten, soms bleef zelfs de kontaktsleutel in het kontakt. Na het optreden vetrokken wij naar huis. Wij waren al "efkes" aan t'rijden, toen wij bemerkte dat wij niet allen waren. Jos stop zijn wagen, en ja, op de bodem tussen voor en achter zetel, lag op de vloer, een jaz meisje ( geen moeder). Wij hebben (Jos en ik) moeten sleuren om dat wicht uit de auto te krijgen, wij zijn dan gewoon teruggereden en hebben haar gewoon aan de tent terug afgezet.
Raar maar waar, (alleen in Mol meegemaakt)
Heel ,heel vroeger, in de tijd dat ik nog speelde met de "jazz" in cafeetjes. Bij de afspraak met de inrichter legden wij een bepaalde datum van optreden vast, kontrakten bestonden toen nog niet, er waren alleen mondelinge afspraken. Wij waren wel verwonderd dat wij hem een lijst moesten bezorgen met de nummers die wij zouden gaan spelen, ook de teksten van de zangnummers. Volgens hem moest hij die voorleggen aan de burgemeester, en die besliste welke nummers eventueel niet mochten gespeeld worden. Ik weet niet meer welk, maar er was één bepaald nummer dat wij niet mochten spelen, omdat er ergens iets in tekst stond wat volgens hem niet door de beugel kon. Amaai, moest dat nu nog zo zijn, er zouden niet veel meer nummers gezongen mogen worden.
ECHT WAAR.
Héél, héél vroeger ging ik spelen... Voor het plezier.
Later. Voor het plezier, en de centjes.
Toen ik beroeps werd. Voor de centjes, en voor het plezier.
Moest ik nu nog kunnen. Voor het plezier, en zou nog centjes bijgeven.
paulsax
Jazz cursus in Heist op den berg.
Jazz cursus in Heist op den berg???? Jawel, dikke Jules, een ongelooflijke jazz liefhebber, had dat jaar Slide Hampton, met George Coleman gevraagd om een Jazz cursus te komen aanleren in Heist Op Den Berg. Ik had dat al het jaar voordien gevolgd, maar dit jaar was het met een zestal muzikanten uit de Rene Beckers big-band, allemaal eerste prijzen conservatorium, classiekers dus, wel héél goede lezers. Dit jaar zou het gaan over improviseren . Op het bord stond een korte melodie, gevolgd door alleen de akkoorden. Slide en Georgen speelden de melodie, en vervolgens duide hij iemand aan om te improviseren, acht, zestien of 32 maten,op die accoorden, wel ik was wel altijd "DE SIGAAR" alhoewel die anderen " nen hele hoop noten meer kende dan ik " Wat die Jules betreft, Toen wij ons lieten inschrijven bij die Jules voor die cursus, liet hij ons zijn colectie JAZZ L.P,'s zien, niet te geloven, rekken langs de muur, van op de vloer tot aan het plafond. Ik mocht een willekeurige artiest vragen ,in een "wip" had hij die gevonden, en dat zonder p.c. Wat hij heel vroeger ook deed ( heb ik horen vertellen, ik was toen nog maar "een menneke". Hij haalde jazz muzikanten naar Heist, zorgde voor wat optredens in JAZZ clubs, maar ze moesten ook Heist Op Den Berg een optreden doen voor genodigde klanten van Jules, deze laatste heb ik van horen zeggen, maar ik ben bijna zeker dat het zo was.
Mijn schoonbroer EDDY HOUSE sax alto clarinet sax bariton.
Den Eddy kon in die periode wel bij de top 3 gerekend worden, samen met EDDY. DEVOS, en MARCEL DENNY de eerste alt van FRANCIS BAY big band, het orkest van de BRT. Deze laatste had ook problemen met ongeveer hetzelfde wat ik had aan mijn gezicht. Wij hadden regelmatig telefonisch kontakt om te vragen of het al beter ging, later heb ik van hem wat muziek betreft niets meer gehoord. Dus Eddy House is mijn schoonbroer, hij trouwde één jaar na mij met de zuster van mijn vrouw. Hij had voor zijn trouwfeest een jazz ingehuurd, om het muzikaal wat op te vrolijken. Hij had wel gevraagd dat ik mij sax wou meebrengen. Na een paar gangen aan tafel gaf hij mij een teken, en wij gingen onze instrumenten uit de wagen halen, 5 minuten later stonden wij boven op de planken, en hebben zowat de ganse avond tesamen met " de jazz" meegespeeld. Rare bruiloft, maar zijn vrouw had zoiets wel verwacht.
Mijn grote vriend JAN BUYS.
PIET VEERMAN. Zanger van THE CATS.
JAN BUYS, was in Nederland beter gekend als JAN TUF, hij was van in het begin van de CATS hun manager. Hij doorkruiste heel Nederland met zijn brommer om kontrakten af te sluiten, en ook om hun belangen te behartigen. Na een tijdje starte hij het Internationaal Boekingskantoor Volendam, samen met nog twee van zijn broers, JAAP en LARRY, zijn nog andere broers zaten in een andere handel. Jan was een keiharde, maar eerlijke zakenman, het was ook Jan die een tijdje nodig had om zijn groepen exklusief voor Belgie aan mij toe te vertrouwen. Spijtig genoeg is Jan op 46 jarige leeftijd na een langdurige en pijnlijke ziekte overleden.
Weet U van wat ge MANAGERSZIEKTE kunt krijgen? Ik wel.
De Cats hadden een optreden te doen in Lier. Ik was één uur op voorhand al terplaatse, de opstellers van Cats waren al bezig de instrumenten te stemmen, en lege kisten te verwijderen, nu nog de zanginstallatie, en dan konden de mannen iets gaan eten. Ik had in de zaal al wel een paar jonge mannen zie rondlopen, toen ik ging vragen waar de inrichter was, kreeg ik te horen dat zij dat waren, dat stond mij al niet zo aan. Jan Buys was intussen ook geariveerd met de cats. Ik had al zo'n voorgevoel dat het " platte talloren" ging zijn dezen avond. Toen ik aan die jonge snaken ging vragen wat ze hadden gedaan voor reklame; NOPPES, alleen een tiental affichen opgehangen, ook nog eens veel te laat mee begonnen. Zoals ik verwacht had, véél te weinig volk, misschien genoeg ontvangen om het klein orkest uit te betalen. Nu moest het komen, de centjes voor de CATS, het ging hier toch om een 165.000-fr.(dat was in die tijd wel veel geld) Met bezwete handen naar die twee snaken, ze wisten direct te zeggen dat het wel hun fout was, zeker wat reklame betrof. Eén van die snaken schiet in zijn portefeuille, en haalt daar een wel ondertekend blaco cheque uit, alleen het bedrag moest worden ingevuld. Ik ben niet zo cheque achtig, Jan Buys ook niet, die had al andere toestanden meegemaakt met" chequeske"s, maar allé, beter dat dan niets. Jan gaf die cheque aan mij en moest daar de volgende ochtend mee naar de bank, en hem dan telefonerten. Natuurlijk van slapen kwam niets in huis, en s'mogens stond ik al aan de bank voor ze open was. Ik vroeg aan de bediende of hij eerst wilde bellen om te zien dat het wel OK was, en wat bleek, geen probleem, hij was gedekt.
Nog zoiets....
De dagen dat er Nederlandse groepen moesten optreden in Belgie , moest iedereen mij wel gerust laten, zeker van 17 u tot 19 u, die tussen tijd was ik wel mijn " kas aan t'opfretten",als ik tot dan geen telefoon gekregen had wist ik dat iedereen terplaatse was. Deze keer was het dus niet. Dizzy mans band moest hier optreden, zo rond 17 uur kreeg ik telefoon van hen, zij stonden aan de grens en mochten Belgie niet binnen, zij hadden een bepaals document niet in bezit. Normaal moet ge een formulier hebben waar al de instrumenten worden vernoemd met " merk " en serie nummers, ook wat zanginstallatie betreft. Zij waren al io tal keren de grens overgegaan, en nooit werd er naar dat document gevraagd, dus deze keer wel. Ik ging vlug naar de bank om redelijk wat centen op te vragen, misschien om een borg of zoiets te regelen, ( misschien ook om om te kopen) Dan maar vlug naar die grenspost gereden. Daar aangekomen, de groep was terug Nederland ingereden. Daar ergens gezocht naar een café waar ik Volendam kon bellen, er bestonden nog geen GSM, daar hoorde ik Jaap( hun manager) dat Dizzy al terplaatse waren waar ze moesten optreden. Ze waren wel terug gereden, maar ergens langs een smokkelweg toch in Belgie geraakt. Van dat document wist ik, met den Harris hetzelfde meegemaat, wij waren al 10 tal keren weg en weer Duitsland binnen en buiten gereden, toen, die ene keer niet.
Drie Harpoentjes Conamus. Een zilveren harp Conamus. Een gouden harp Conamus. Exportprijs 1976.
Onderscheidingen buitenland.
Bronzen Leeuw Radio Luxemburg. Europa Welle Bild am Sortag. Die schönste melodie der letzte 30 jaar.
Onderscheidingen USA.
Listner choise award 1976. USA WHNS. Most out standing country song 1975. Paloma Blanca ASCAP
Muziek gebruikt in films.
o.a. THE executioner Song boek Norman Mailer
Nederlandse en buitenlandse artiesten die gebruik hebben gemaakt van George Baker composities.
Nederland. Corry Kon,inks André Hazes. Koos Albert. Frank Aston. Anny Schilder. en vele andere Buitenland. Tom Jones Great Britain. Slim Withman USA. Boris Gardiner. USA. The Ray Conniff singers USA James Last. Germany. Heine. Germany. Freddy Quinn. Germany. Jonathan King. Great Britain. Tony Marshal. Germany. Jurgen Maas. Germany. Costa Cordalis. Germany. Fisher Chore. Germany. Karel Gott. Germany. Nina und Mike. Germany. Rika Zarai. France. Sheila. France. Patricia Lavila. France. Roberto Delgado. Germany.
Hoogtepunt van George Baker 1975 Paloma Blanca.
Van PALOMA BLANCA werden er bijna 6,5 miljoen platen verkocht, stond bijna in ieder land nummer1. Buiten dit alles bestaan er nog ongeveer 125 verschillende versies van "PALOMA BLANCA" VERZAMEL LP EN CD ONGEVEER 25 STUKS TOTAAL GOUD EN PLATINE 30 stuks. vermelde cijfers en gebeurtenissen zijn tot in het jaar 1996. Na meer dan 25 jaar ongeveer 600 succesvolle composities, ongeveer 20.000.000 verkochte platen en cd, talloze binnen en buitenlandse tournees. Moet er nog zand zijn.
Gestart met mijn nieuwe hobby. In mijn voorgaand tekske DIT WIL TOCH EVEN KWIJT, sprak ik dus dat ik ging overstappen op fotografie als hobby, nadat ik een jaar als een "zomby" in mijn zetel had gezeten met mijn scheef gezicht, vroeger dag en nacht weg, en nu ineens voor niets meer goed. Ik heb toen maar een fototoestel aangeschaft, met de nodige lenzen, 35 mm- 50 mm-telelens 200 mm, later kwam daar nog veel meer bij. Ook had ik mij een ganse reeks boeken over fotografie aangeschaft, en ik ben beginnen "blokken", had ik vroeger op school zo moeten blokken, had ik misschien wel advokaat geweest. Ik ben dan ook bij een fotoclub gegaan, daar zaten de mannen van den ouden stempel, die kende wel de knepen van het vak, en gaven er niets om, om ons dingen te leren waar zij zelf jaren hadden op gezocht, die mannen hadden nog van die meters lange foto's gemaakt van landschappen en boerderijen en zo, (deze waren wel "in" in die tijd) die ze dan ontwikkelde in zelf gemaakte ontwikkelingsbakken, en het fotopapier daarin bewerkte met een spons gedrenkt in ontwikkelaar en fixeer. Ik ben gestart met het maken van "dias", ik heb er nog zo'n 2.000- liggen die ik maar niet kan wegdoen, alhoewel ik ze nooit "afschijn". Ik werkte altijd met FUJITSU film, die kleuren vond ik persoonlijk mooi, behalve de kleur groen,die was niet zo natuurlijk. Frans Verlinden, de stichter van de club FDT, gaf mij de raad om hetzelfde merk film, maar deze wel op rol aan te schaffen, die was meer professioneel, en Frans had zo een machientje om de film te spoelen op gewoon lege rolletjes, zo kon ik filmkes maken met aantal beelden die ik zelf verkoos, 12- 24- 36 beelden. Dat werk moest wel gebeuren in het "pikke donker, want anders wel de hele filmrol" FUTCHIE". Later ben ik overgestapt op wit- zwart, landschappen, portret, zeker landschappen deed ik het lieft, en kon ik wel het beste. Wit zwart foto's, die ik dan naderhand inkleurde, véél mooier dan de originele kleuren foto's. Ik was weeral geen uitzonderlijke fotograaf, maar behoorde wel bij de " redelijke". Als ik bijvoorbeeld 6 foto's instuurde voor een wedstrijd, en ik een stuk of twee AANVAARDINGEN, was ik al heel tevreden.
Even pauseren voor het zware werk begint. Precies de nacht voordien maar weinig geslapen
Nog vlug een fotoke, en dan vliegen wij er in.
Een foto voor de boekskes.
OUDE JAZZ LEGENDES. Jazz saxofonisten
SIDNEY BECHET. sopraan saxofonist.
Sidney Bechet
Sidney Bechet werd geboren in New Orleans en was al in zijn tienerjaren een gevierd muzikant. Envenals enkele andere vroege blaasinstrumentspecialisten produceert ook Bechet een licht en vloeiend geluid dat gekenmerkt wordt door een specifiek vibrato. Hij speelde samen met de cornettist Louis Armstrong, pianist Clarence Williams, en saxofonist Johnny Hodges, maar Bechet was een kei van een saxofonist die in bijna elke situatie wist te overtuigen. Met de opleving van de traditionele Jazz in de jaren 40 beleefde ook de carrière van Bechet een opleving die tot diep in de jaren vijftig zou aanhouden. Ook bracht hij in deze tweede periode diverse albums uit die echter maar zelden het niveau halen van zijn vroegere periode-- een kwestie van energie en bevlogen inspiratie.
BENNY CARTER.
Benny Carter
Carter is een van de eerste grote altsaxofonisten (samen met Johnny Hodges), maar ook een zeer verdienstelijk trompettist, arrangeur en componist. Als multi-instrumentalist was Carter in de jaren twintig en vroege jaren dertig van onschatbare waarde voor orkesten. En als arrangeur geldt Carter in de swingperiode als een belangrijk architect van de bigband. De stijl van Carters saxofoonspel gaat in een andere richting dan de stijl van Hodges. Beide mannen zijn pure muzikanten, waarbij het spel van Carter vergeleken bij het milde geluid van Hodges iets bijtender is. Carter soleert in lange lijnen en blaast zich bijna onmerkelijk een nummer binnen.
Coleman"bean"Hawkins.
Coleman 'Bean' Hawkins
Met het ontleden van de structuur en de melodie van het nummer 'Body and Soul', om het vervolgens in een milde maar complexe solo weer op te bouwen, wees Coleman Hawkins de weg tot de moderne saximprovisatie - in 1939. Vijf jaar later begonnen trompettist Dizzy Gillespie,
saxofonist Charlie Parker en enkele anderen met het ontwikkelen van een nieuwe, interessante en veelbelovende stijl, de bebop (zie hoofdstuk 4). Tenorsaxofonist Hawkins, die veelal in verband wordt gebracht met de swing van de jaren dertig en veertig, was zo bedreven dat hem de aansluiting bij deze nieuwe revolutie geen enkele moeite kostte.
Johnny Hodges.
Johnny Hodges Hoewel Hodges vooraf werd gegaan door andere begaafde saxofonisten behoort hij toch tot de eersten die ditinstrument in de jazz als een solo-instrument gebruiken (met name in de band van Duke Ellington waar Hodges vanaf 1928 het grootste deel van zijncarrière deel van uitmaakt).
Ben Webster
Ben Webster
Evenals Coleman Hawkins en Lester Young (beiden ontsproten aan de 'territoriumorkesten' van de jaren twintig) was ook Ben Webster een uiterst invloedrijk tenorsaxofonist die tot zijndood in 1973 uitstekende muziek bleef maken. Websters ruige en zware toon vormt een wezenlijk onderdeel van zijnspel. Het past zowel bij een ballade als bij de spetterende duels. Al neemt Webster geen buitensporige risico's in zijnspel, zijngevoelvolle en ontroerende toonbehandeling is ronduit meesterlijk.
Lester ' pres ' Young.
Lester 'pres' Young
De toon van Young is aangenaam en zoet als siroop. Elke toon versmelt zich met de volgende en elke frase eindigt in een langzaam, sensibel vibrato - een licht trillende, golvende toon. Een van zijnbelangwekkendste verworvenheden is het in lengte laten variëren van frasen, terwijl zijncollega's op tenorsax, zoals Ben Webster en Coleman Hawkins, hun solo's meer in clusters van tonen spelen van gelijke duur. Talloze saxofonisten rekenen Young tot hun belangrijkste inspirator. De iets jongere Charlie Parker leerde veel van de solo's van Young door ze tot op de noot nauwkeurig na te spelen.
Chu Berry.
Chu Berry
Chu Berry was in de jaren dertig een collega van Ben Webster, Lester Young en Coleman Hawkins en hij was een eersteklas solist in de orkesten van Benny Carter, Teddy Hill, Fletcher Henderson en Cab Calloway. Beluister hem op Berry Story (Jazz Archives) en op Blowing Up A Breeze (Topaz), en verder op Cab Calloway/1938-1939 (Classics) en Cab Callo-way/1939-1940 (Classics).
Don Byas.
Don Byas
Sommige liefhebbers kennen zijn muziek niet of nauwelijks, maar onder saxofonisten hoor je zijnnaam geregeld noemen. Byas werd in Oklahoma geboren en speelde tenorsax in de jaren dertig bij de orkesten van Andy Kirk, Lucky Millinder, Lionel Hampton en anderen. Ook maakte Byas sensationele muziek als orkestleider, balancerend tussen vriendelijke,lichtvoetige swing en flitsende,complexe bebop. Beluister Introduction to Don Byas/1938-46 (Best of Jazz), A Night in Tunisia (Black Lion), Autumn Leaves (Jazz House), Don Byas, Vol. 2/1945 (Classics).
Charlie Parker.
Charlie Parker
En toen kwam Bird. Als je jazzkenners naar de naam vraagt van de belangrijkste jazzmuzikant van de twintigste eeuw, dan wordt negenennegentig van de honderd keer de naam Charlie Parker genoemd.
Volgens de beroemde bandleider Jay McShann kreeg Parker zijn bijnaam tijdens een tournee met zijnorkest. Parker overreed met zijnauto een kip (hij noemde het een 'yardbird') en wilde het dode beest per sé meenemen, 's Avonds glipte Parker naar de keuken om het avondmaal te bereiden ... Vanaf die tijdnoemen zijnvrienden hem 'Yardbird' of kortweg 'Bird'.
Earl Bostic.
Earl Bostic
Bostic vermengt swing en bebop met bezielde rhythm&blues en werd door andere saxofonisten geroemd om zijnkennis van blaasinstrumenten en mondstukken. Hij wist een verbijsterende hoeveelheid geluiden aan een sax te ontlokken. The Best of EarlBostic (King/DeLuxe) geeft een aardig beeld van deze meester van de altsax in de jaren vijftig.
Dexter Gordon.
Dexter Gordon
Terwijl Bird bop speelde in New York hield Cordon zich in Los Angeles bezig met het verkennen van het nieuwe, complexe en snelle idioom. Hij was waarschijnlijk de eerste tenorsaxofonist die het tempo van Parkers altsax kon bijhouden.
Omdat hij een lichaamlengte had van bijnatwee meter stond Cordon bekend als 'Long Tall Dex'. Hij onderging de invloed van Parkers muzikale genialiteit en snelheid en hij werd getroffen door de dromerige, gevoelige en vloeiende improvisaties van tenorsaxofonist Lester Young.
In de jaren veertig speelde Cordon in de band van Louis Armstrong, maar hij voelde zich meer op zijnplaats toen hij in 1944 bij Billy Ecksti-ne ging spelen. Daar blies hij zijnvroege bebop met zijnmedemuzikanten Parker en Gillespie
Sonny Rollins.
Sonny Rollins
Tenosaxofonist Sonny Rolins was nog een tiener tijdensde vormingsjaren van de bebop toen hij al een eigen sound begon te ontwikkelen. Naar eigen zeggen vormde ook Coleman Hawkins een belangrijke inspiratiebron, toch vond hij zijn eigen stijl en maakte tientallen voortreffelijke albums. Vergeleken met andere saxofonisten die hun wortels in de bebop hebben, maakte Rollins over een periode die meerdere decennia beslaat een uiterst vruchtbare carrière. Je krijgt zo een idee van de rijkdom die zou zijnopgebouwd door Charlie Parker, Clifford Brown en
Fats Navarro indien deze giganten een langer leven beschoren geweest zou zijn.Rollins - die in Nederland enkele jaren geleden elke zondagavond te horen was in de leader van het televisieprogramma Keek op de Week van Van Kooten en De Bie maakte in de jaren zestig zelfs een korte excursie in het rijkvan de freejazz.
CANONBALL ADDERLY.
Julien 'Canonball' Adderley
Adderley was zowel fysiek als creatief een gigant. Hij speelde een bluesachtige bop uit.op zijnaltsax en bracht in de jaren vijftig en zestig een grote hoeveelheid platen Presenting Cannonball (Savoy) is zijn eerste album en geeft al een aardige indicatie van de fabuleuze muziek die nog zou volgen.
Adderley bereikte een mijlpaal in zijncarrière toen hij eind jaren vijftig bij het All Star Sextet van Miles Davis ging spelen. Veel van zijnbeste eigen albums maakte hij met medewerking van het personeel van Davis: het fraaie Portmit of Cannonball (Original Jazz Classics), met pianist Bill Evans en drummer Philly Joe Jones. Somethin'Else (Blue Note), met Miles Davis in hoogst eigen persoon. Cannonball in Chicago with John Coltrane (EmArcy) is een legendarisch tête-a-tête van twee saxmeesters - ook weer samen met de ritmesectie van Davis.
PAUL DESMOND.
Paul Desmond
Pianist Dave Brubeck wordt er veelvuldig om bejubeld, maar in werkelijkheid was het altsaxofonist Desmond die in de jaren vijftig het relaxte meesterwerk 'Take Five' componeerde. Het stuk werd populair door de band van Brubeck waar Desmond deel van uitmaakte. Hoewel Desmond in New York City werd geboren, heeft zijnspel juistde lichte en milde stijlvan Californië. Proef iets van zijn vroege kwartetmuziek via Brubeck and Desmond in Concert (Fantasy), Jazz Goes to College (Sony) en Time Out (Sony), waar je het beroemde 'Take Five' op aantreft. Nadat Desmond (Sony), Take Ten (Bluevertrokken was bij Brubeck nam hij zelf de leiding in handen: Pure Desmond bird) en Two of a Mind (Bluebird, met baritonsaxofonist Gerry Mulligan.
STAN GETZ.
Stan Getz
Stan Getz staat bekend om de tedere, rijketoon die hij uit zijntenorsax wist te halen. Hij was in de jaren zestig een belangrijk initiator van de vermenging van jazzmet latinritmen - vooral de bossa nova (zie hoofdstuk 6). Hij maakte tientallen albums en de meesten zijnvan bijzondere klasse. Roost Quartets (Roulette) toont een vroege Getz uitde jaren vijftig. Hamp and Getz (Verve) is het resultaat van een samenwerkingsproject met Lionel Hampton. Luister ook naar Stan Getz and J. J. Johnson at the Opera House (Verve), Getz and Gilberto (Mobile Fidelity), Live at Montmartre (SteepleChase) en People Time (Verve). Op de cd dit bij dit boek hoort, vind je het nummer Trezervation' dat afkomstig is van het album met dezelfde titel (Original Jazz Classics).
GERRY MILLIGAN.
Gerry Mulligan
Waarschijnlijk heeft geen mens meer voor (en met) de baritonsax gedaan. Mulligan werd geboren in New York en groeide uittot een van de architecten van de cooljazz. Niet alleen was hij betrokken bij de totstandkoming van Miles Davis' Birth of the Cool, waaraan hij ook meewerkte als arrangeur, hij maakte tevens opnamen met en/of arrangementen voor een lange lijst muzikale zwaargewichten, waaronder trompettist Chet Baker, orkestleider Stan Kenton, pianist Thelonious Monk, de saxofonisten Paul Desmond, Ben Webster, Stan Getz en John-ny Hodges, pianist Dave Brubeck en zelfs het orkest van Duke Ellington. The Atranger (Columbia) biedt een goede weergave van Mulligan als geniaal arrangeur. Ook zeer de moeite waard zijnWhat /s There To Say (Columbia), Gerry Mulligan Meets Ben Webster (Verve) en Soft Lights and Sweet Music (Concord).
ZOOT SIMS.
Zoot Sims
Sims was een cool/bobkameleon met een uiterst productieve carrière die vijf decennia omspant. Een kleine greep uitde muzikanten met wie hij heeft samengewerkt: klarinettist Benny Goodman, de saxofonisten Jimmy Giuffre, Stan Getz, John Coltrane en Sonny Rollins. Je krijgt een goed overzicht van zijn kunnen viaMorningFun (Black Lion), ZootSims and the Gershwin Brothers (Original Jazz Classics), Zoot Plays Soprano (Pablo), Blues for Two (Original Jazz Classics) en On the Korner (Pablo). Beluister Sims ook met de Herd van Woody Herman op Keeper of the Flame: Complete Capitol Recordings (Capitol).
JOHN COLTRANE.
John Coltrane
Van de generatie saxofonisten na Charlie Parker steekt John Coltrane, die tenor- en altsax speelde, met kop en schouders boven de rest uit. Coltrane speelde in formaties met Miles Davis en Dizzy Gillespie, maar ook met de spitsvondige pianist Thelonious Monk. Coltrane heeft twee jaar samengespeeld met de bigband van Dizzy Gillespie, maar anders dan enkele van zijn voorgangers bereikte hij zijnmuzikale volwassenheid voornamelijk in kleine formaties en niet in een van de bigbands die in de late jaren veertig en de jaren vijftig juist zo'n opgang maakten.
BRANFORD MARSALIS.
Branford Marsalis
Hoewel misprezen door zijn oudere broer Wynton, omdat hij op tournee ging met popmuzikant Sting en de muzikale leidingin handen nam van de Tonight Show van Jay Leno, geldt Branford Marsalis desondanks als de beste tenor- en sopraansaxofonist van zijn generatie. Zijn toon is bluesy en de emotionele werking is pakkender dan het spel van zijn grote broer. Scènes in the City (Columbia), Trio Jeepy (Columbia) en The Beautyful Ones Are Not YetBorn ( columbia) zijnallemaal voortreffelijk.
PHIL WOODS.
Phil Woods
Woods verkeert in de bloei van zijnleven en heeft al een respectabele hoeveelheid albums op zijnnaam staan. Hij is geschoold in de orkesten van trompettist Dizzy Gillespie en drummer Buddy Rich en is specialist op de altsax, die hij als een eigentijdse Charlie Parker bespeelt. Pairing CW(Original Jazz Classics) presenteert Woods in de jaren vijftig, Phil Woods/Lew Tabackin (Omnisound) uit1980 is het resultaat van een samenwerkingsproject met de ondergewaardeerde fluitisten saxofonist, Bob Stew (Concord) toont Woods samen met de fenomenale trompettist Torn Harrell. My Man Benny, My Man Phil (Musicmasters) is een van mijn favoriete saxofoonalbums, waarop Woods samenspeelt met de legendarische saxofonist en orkestleider Benny Carter.
Vervolg van einde middenkolom. Het ontstaan van de " Jazz " deel 7.
Met de jaren konden meer en meer negers hun brood verdienen met het spelen van dansmuziek te Storeville; velen van hen speelden overdag in paradefanfares en s'nachts in Storeville. Op het einde van vorige eeuw trok de zwarte pistonspeler " BUDDY KID " sterk de aandacht. Behalve de gewone dansdeuntjes uit de tijd ( kwadrilles-- polka's---en walsen- speelde zijn fanfare ook nieuwe ragtimeswijsjes, die dadelijk met geestdrift in Storeville begroet werden. Bolden en zijn ensemble steelden in een gans nieuwe stijl; hun muziek die niet geschreven was drukte hun eigen zielstoestand uit en was het resultaat van een gemeenschappelijke improvizatie; de begeleiding veroorzaakte de meest verbluffende contrapuntische en " polyritmische" effekten. Daar de vrije improvizatie beschouwd wordt als het typische kenmerk voor de JAZZ wordt BOLDEN'S fanfare als de oorspronkelijke jazzband beschouwd.
Fanfares deel 7. Een ander belangrijk belangrijk Jazzpionier was de trompettist MANUEL PEREZ. Sommige schrijvers beweren dat zijn " keirzerlijke " fanfare de nieuwe stijl lanceerde voor de fanfare van BOLDEN. Onder de ensembles die gevormd werden om met BOLDEN en PEREZ te wedijveren, waren de " OLYMPIA BAND " en de " ORIGINAL CREOLE ORCHESTRA " van vitaal belang voor de ontwikkeling van de Jazz. Andere beroemde Jazzvoorvechters uit New Orleans waren; Trompet. William "Bunk" Johnson. Joseph "King" Oliver. Freddy Keppard. Louis Armstrong. Tommy Ladnier.
Klarinet. Alphonse Pico. "Bid Eye Louis" Nelson. Johnny Dodds. Jimmy Noone. Sidney Bechet. "Mez" Mezzrow.
Trombone. Honoré Ditrey. Edward "Kid" Ory.
Piano. Tony Jackson. "Jelly Roll" Morton.
DIXIELAND deel 8. De blanke orkesten uit New Orleans poogden met meer of minder sukses de negerjazz na te bootsen. De " RAGTIME BAND" van JACK LAINE, die men algemeen als " DE VADER VAN DE BLANKE JAZZMUZIEK" beschouwd, lanceerde de DIXIELANDSTIJL. Het eerste blank orkest, dat buiten Louisiana optrad was, " TOM BROWN and his DUSTERS", dat in 1914 in Chicago verscheen. De finaciële krisis van 1929, veroorzaakt door de korenworm, die de vrucht van de katoenplant aantaste, had een belangrijke uitwijking naar het Noorden tot gevolg, en de muzikanten volgden de arbeiders van de plantages. Het is met deze muzikanten dat de beroemde " ORIGINAL DIXIELAND JAZZ BAND " gevormd werd. In 1915 speelde dit orkest in het café " SCHILDER" te Chicago en weinig later trad het in New York op. Het bestond uit trompet, een klarinet,een trombone, een piano, en slagwerk. Het werd geleid door de trompet NICK LA ROCCA, van wie de " TIGER RAG " in gans de wereld populair werd.
CHICAGO deel 9. Twaalf November 1917 is een belangrijke datum in de Jazzgeschiedenis. Op bevel van de regering der Verenigde Staten en op aanvraag van de vlootautoriteiten werden op die dag al de ontspanningsgelegenheden van Storeville, een wijk van New Orleans, gesloten. Die laatste avond vermaakte men zich meer dan ooit, en op het sluitingsuur trokken al de orkesten onder het spelen van treurmarsen door de stad. Zij werden door een enorme mensenmassa gevolgd. De Jazz had geen vaderland meer. Het Negerkwartier van Chicago--- de Black Belt--- ligt in het Zuiden van de stad. Rond 1920 was Blach Belt voor Chicago, wat Storeville voor New Orleans geweest was, sinds. Sinds 1910 hadden de pianisten " JELLY ROLL" Morton,en Tony Jackson er om de gunst van het publiek gestreden en vier of vijfjaar later werd de BLACK BELT overrompeld door de orkesten van New Orleans.
De " Kleurlingen" Jazz van Chicago. deel 10. "King Oliver ", die in 1918 in Chicago aankwam, werd geëngageerd om in twee café's te spelen ( de ROYAL GARDENS en DREAMLAND ) Toen hij later zijn persoonlijk orkest vormde, kwamen de muzikanten uit gans de Verenigde Staten hem in massa's beluisteren. Hij maakte ophef toen hij in 1922 de toen 22 jarige LOUIS ARMSTRONG als tweede tropettist in zijn orkest opnam. In 1923 werd het New Orleans repertorium van OLIVER en zijn " CREOLE JAZZ BAND " geënregistreerd en zijn fonoplaten werden als voorbeelden beschouwd door al wie Jazz studeert. Men maakte ook opnamen van uitvoeringen van LADNIER, DODDS, en NOONE ; ook deze platen vormen stukken die onmisbaar zijn in de verzameling. Nadat ARMSTRONG- OLIVER verlaten had keerde hij terug naar New York en vormde hij zijn eigen ensembles " HOT FIVE" en " HOT SEVEN" die, na OLIVER, de tweede plaats in de geschiedenis van Chicago- Jazz innemen.
De " blanke" Jazz van Chicago.
Een groot aantal blanke muzikanten, die--- het was in Chicago---voor de eerste maal Jazzmuziek hoorden als " levende "muziek, vatten het plan op deze na te bootsen en zij schiepen de zogenaamde "Chicagostijl " van de Jazz, in tegenstelling met de stijl van de negermuzikanten, die bijna allen uit New Orleans afkomstig waren. Het blanke Jazzorkest dat als pionier van de nieuwe stijl doorgaat, was het "NEW ORLEANS RHYTMN KINGS ". Daarin speelde Paul Mares(trompet)--Leon Rappolo(klarinet)-- en Georges Brunies(trombone. Een blanke muzikant die zich bijzonder onderscheide in de loop van deze periode was de talent volle "BIX " Beiderbecke, een opvallende figuur uit het beroemde blank orkest " THE WOLVERINES " Dit orkest, dat volledig toevallig onstond, voerde de saxofoon in de Jazzmuziek in. De leerlingen van de AUSTIN HIGH SCHOOL waren zodanig op Jazzmuziek verzot dat ze een orkest oprichten. Hun muzikale studies bestonden hoofdzakelijk in het beluisteren van het ensemble "KING OLIVER ". Enkele leden van het orkest van de AUSTIN HIGH SCHOOL werden beroemde Jazzspelers, o.m. JIMMY Mc PARTLAND ( trompet)---DICK Mc PARTLAND ( gitaar)--BUD FREEMAN (saxofoon)---en FRANK TESCHEMAKER (klarinet) en ( saxofoon). Andere beroemde blanke muzikanten uit de Chicago-periode zij; Eddie Condon ( banjo) Benny Goodman (klarinet) " Pee Wee " Russel ( klarinet ) " Mez " Mezzow. (klarinet) Joe Sullivan (piano ) Jess Stacy ( piano ) "Muggsy " Spanier ( trompet ) Gene Krupa ( slagwerk )
Wat wordt bedoeld met Chicagostijl?
De Chicagostijl was in principe dezelfde als de New Orleansstijl, waaruit hij ontstaan was. De saxofoon verving de trombone en de " ritmesektie " werd versterkt door de piano. Maar de gezamelijke improvizatie moest gedeeltelijk wijken voor geschreven arrangementen en solopartijen; onder invloed van de Europese muziek, vereiste men een spel met grotere eenheid en meer elegantie. Van dan af aan begon de essentie zelf van de Jazz te verwateren en op korte tijd moesten de spelers van de originele Jazz wijken voor de druk die door de gramafoonplaatmaatschappijen uitgeoefend werd.
Andere voorname Jazzcentra waren; Sain Louis, Los Angeles, Kansas City en vooral New York, dat weldra het nieuwe hoofdkwartier van de Jazz worden zou.
Onderstaande foto. Billie Holiday luisterd scherp toe om de trompetsolo van Louis Armstrong te horen, in de fim " New Orleans "
Kansas City stijl.
In Kansas City was er een wijk die in veel opzichten grote gelijkenissen vertoonde met die van New Orleans. Honderden nachtclubs, kleine restaurants en danszalen bevonden zich daar, in twee straten, dich bij elkaar verenigd. En daar de zeer inschikkelijke politie aan deze gelegenheden de toelating gaf om de ganse nacht open te blijven en oogluikend de onwettelijke alkoholverkoop toeliet, werd de stad het ontmoetingscentrum van de op spel en plezier beluste burgers uit gans de Verenigde Staten.
De Jazz-muzikanten uit Kansas City verbeterden hun persoonlijke stijl. Ofschoon hun ensembles gewoonlijk uit minstens tien spelers samengesteld waren, had hun manier van spelen iets intiem, terwijl het ritme duidelijk werd aangegeven. De ' tuba' weefde een soepel melodisch gordijn achter de anderee instrumenten. De saxofoon-bariton was zeer populair, daar de stad verschillende talentvolle saxofonisten aanmoedigde.. Rond 1930 ontwikkelde deze stijl zich tot de zogenaamde " RIF " techniek, waarbij één solist improvizeert, terwijl het orkest korte motieven speelt, die voortdurend hethaald werden "COUNT BASIE" en zijn orkest spelen in deze stijl.
De New York stijl.
Te New York bevind zich de grootste negerwijk ter wereld; ( de toen, 325.000 inwoners) In de hoofdstraat van deze wijk, in Lenox Avenue, bevond zich de beroemde dancing "SAVOY BALLROOM ", het " HOME of HAPPY FEET " ( het huis der gelukkige voeten) Het is het goedkoopste etablissement van gans Harlem en het wordt door een talrijk en trouw publiek publiek bezocht, dat uit dans verzotte negers bestaat.
In 1916 en 1917 had New York het bezoek gehad van de "ORIGINAL DIXYLAND JAZZBAND ", die er zeer populair geworden was. De Jazz die door de stadsmuzikanten zelf uitgevoerd werd, was evenwel van veel minder kwaliteit dan die van Chicago en New Orleans. Hij wilde vooral behagen aan de hogere kringen van New York; deze begunstigden het oprichten van grote ensembles, die dan modedeuntjes speelden, goed gekomponeerd weliswaar, maar gemakkelijk van orkestratie. Deze stijl werd rond 1920 door TED LEWIS, BEN POLLACK, en JEAN GOLDKETTE gelanceerd en geperfektioneerd door PAUL WHITEMAN, die de zogenaamde "SYMFONISCHE JAZZ" lanceerde. In 1924 bereikte WHITEMAN zijn grootste sukses door de " RHAPSODY IN BLUE" van GERSWIN bekend te maken. Ofschoon, rond 1920, negermuzikanten van allereerste gehalte zoals OLIVER, ARMSTRONG, BECHET, LADNIER, en MORTON, verschillende malen in New York optraden, verscheen de de eerste blanke Jazz met een zekere waarde in deze stad toch pas in 1925 toen de trompettist "RED NICHOLS" zijn" RED HEADS " samenstelde. Zijn laatste ensemble, de "FIVE PENNIES ", telde muzikanten zoals JIMMY DORSEY(klarinet) en JOE VENUTI(viool). Dit ensemble wedijverde met de " MEMPHIS FIVE " waartoe ondermeer de trompettist PHIL NAPOLEON en de pianist FRANS SIGNORELLI behoorden.
De drie onderstaande foto's zijn van Jimmy Dorsey.
De ekonomische krisis van 1929.
De ekonomische krisis van 1929 die begon met de ineenstorting van Wall Street, had een diepe weerslag op de ontspanningsgelegenheden. De muzikanten van zuivere Jazz werden het zwaarst getroffen, want een Jazz vol leven en optimisme kon niet wedijveren met het gerne van " zoete " muziek, dat populair begon te worden en een kalmerende invloed uitoefende op de sterk geschokte zenuwen. Om hun broodwinning te verzekeren werden veel muzikanten van echte Jazz gedwongen zich aan te sluiten bij grote orkesten, die vooral commerciële bedoelingen hadden. " BIX BEIDERBECKE ", de gebroeders "DORSEY ", de gebroeders " TEAGARDEN ", "EDDIE LANG"en nog andere werden in het orkest van WHITEMAN opgenomen en verloren er alle persoonlijkheid, want de toen in zwang zijnde salonsdanstijd bood slechts zelden gelegenheid om een Jazzsolo te spelen.
Wat de muziek aan de JAZZ verschuldigd is.
De Jazz verleende aan de ernstige muziek nieuwe ritmische ontwikkelingen, een vrijere opvatting van de tonaliteit, een harmonische verrijking en een veel groter begrip aan de mogelijkheden der instrumenten in een orkest. Daarenboven was de Jazz de eerste om bij het groot publiek begrip en liefde voor de polyfonie te wekken. Het feit, dat de Jazz de belangstelling deed herleven voor de vrijere improvizatie is wellicht nog belangrijker. Hierdoor werd de oude opvatting, die men over de uitvoerders had, opnieuw hersteld ; hij is niet alleen een instrumentist die in staat is de muziek te spelen die hij voor zich heeft, maar hij is een volledig musicus. Ernest Krenek schreef. " De Jazz... heeft de improvizatiekunst doen herleven in een mate zoals die sinds de periode van het ' super librum cantare' , de contrapuntische improvizatie uit de XV e eeuw, door de ernstige misici niet meer gekend was" .
De invloed van de Jazz. deel 1.
Reeds in 1908 bediende DEBUSSY zich in GOLLYWOG'S CAKE- WALK van ritmen aan de ragtime onleend, en twee jaar later deed hij hetzelfde in MINSTRELS maar dit geschiede lang voor dat de nieuwe negermuziek een invloed van enig belang in Europa begon uit te oefenen. De rondreizen van de jazz - bands, na de eerste Wereld Oorlog, verwekten veel opschudding onder de musici. In 1917 verscheen een ballet " PARADE ( ragtime van de paketboot) van ERNST SATIE. Een jaar later liet STRAWINSKY zich enkele bladzijden ragtimemuziek opsturen. Hij was er opgetogen over.
Onderstaande foto DEBUSSY.
De invloed van de Jazz. deel 2.
Het inspireede hem voor zijn GESCHIEDENIS VAN EEN SOLDAAT en in RAGTIME voor elf instrumenten, stukken waarin hij talrijke jazzritmen aanwende. Zijn voorbeeld werd weldra gevolgd door jongere komponisten, vooral in Frankrijk waar MILHAUD jazzritmen gebruikte in werken als zijn ballet LE BOEUF SUR LE TOIT (1919) en zijn negerballet LA CREATION DU MONDE. Onmiddelijke jazzinvloed is merkbaar in het Conserttino voor piano en orkest van HONEGGER ( 1925) In 1927 publiceerde RAVEL een sonate voor viool en piano waarvan de tweede beweging " BLEUS " getiteld is.
Onderstaan foto's; MILHAUD. HONEGGER.
De invloed van de Jazz. deel 3.
ERNEST KRENEK komponeerde de eerste "JAZZ OPERA " , "JONNY SPIELT AUF", in 1927. KURT WEILL gebruikte lange tijd de Jazz; hiervan getuigen ondermeer zijn ' "DREIGROSCHENOPER", moderne versie van de DRIESTUIVERS OPERA, en zijn operette MAHAGONNY, die in jazstijl geschreven is. CONSTANT LAMBERT was de eerste komponist die in Engeland Jazzvormen gebruikte; het was toen hij het gedicht van SACHEVERELL SITWEL, RIO GRANDE, op muziek zette voor solostem en orkest. Nochtans hebben slechts weinig Engelse komponisten zich rechtstreeks door de Jazz laten inspireren. Indien men de invloed van de Jazz op de moderne muziek beschouwt, mag men zeggen dat,ofschoon enkele komponisten de waarde ervan ontkend hebben en daarbij vooral het belang van de " BLEUS " en de " Sentiments" van de Jazz beklemtoonden, toch weinigen de Jazz rechtstreeks in hun eigen werk hebben toegepast. Onderstaande foto's. Ernest Krenek. Constant Lambert.
FILMMUZIEK.
De verbinding van beeld en klank.
De opzoekingen van de grote Franse fysioloog, Jules Marey, in de laboratoria Edison te Amerika leidden tot de moderne geperforeerde film, die Louis Lumière gebruikte in zijn apparaat voor levende beelden. Het was van dit apparaat dat men gebruikt maakte voor de eerste publieke, betaalde voorstellingen die plaats vonden op 28 December 1895, in het souterrain van het Grand Café op de Boulevard des Capucines te Parijs. De levende beelden van Lumière, die een reusachtige sukses kenden, gaven het ontstaan aan dokumentaire films, openlucht opnamen, reis- aktualiteit- en reportagefilms.. In 1902 richte Charles Pathé een grote industrie van kinematografische fims op, die vanaf 1907 opnametoestelen en filmbobijnen fabriceerde. Hij was eigenaar van de grootste en talrijkste studio's ter wereld, hij draaide zelf zijn films en projekteerde ze in zijn zalen. Hij vertegenwoordigde een geweldige macht die zich over de vijf werelddelen uitstrekte en zich vooral in Duitsland, Engeland, en Amerika liet gelden, evengoed als in Rusland, Italië, België,Nederland, en Japan. Op dit ogenblik verkocht Pathé alleen driemaal meer films in de Verenigde Staten dan al de Amerikaanse firma's samen. Kort voor de oorlog van 1914, was de internationale filmhandel een Franse monopolium geworden en 80 tot 90% van de uitgevoerde films kwamen uit Parijse studio's. In de eerste stadia van de film-- van 1910 tot 1925 ongeveer--werden de stomme films begeleid door willekeurig gekozen muziek, die evengoed op een piano gespeeld werd als uitgevoerd door een groot orkest. In de kleine kinima's begeleide een pianist met aangepaste muziek de fims, die van de aktualiteiten overgingen naar de fratsen of naar het melodramma en vise versa. Op het einde van de Eerste Wereldoorlog werd een meer oordeelkundige metode toegepast bij het kiezen van de omkledingsmuziek. Men zocht een muzikale achtergrond die aan de film aangepast was ; de muzikanten van alle kinema's, waar men die film draaide, speelden dezelfde partituur. In de grote zalen gebruikte men vooral groote orkesten ; het trio ( viool, cello, en piano ) vormde evenwel een ensemble dat de volle gunst der kinemadirecteurs genoot.
KLANKFILMS.
De uitvinding van het klankspoor die een ware revolutie in de filmwereld ontketend, gaf een nieuwe, sterke impuls aan de Franse kinema.
MUZIEK ALS ACHTERGROND.
Deze filmmuziek kan in twee kategerieën ingedeeld worden ; de muziek die door een vooraanstaand criticus bestempeld werd als " vulling van het klankspoor " en die waardeloos is indien met ze scheidt van de begeleidende film, waarvoor ze een vage sfeer schept ; en de muziek die voldoende originaliteit bezit om op zichzelf te kunnen bestaan. De muziek van deze laatste kategerie heeft veel bijgedragen tot de superioriteit van enkele der merkwaardigste films van de laatste jaren.
MUZIKALE FILMS.
De techniek van de filmproduktie werd in 1926 gewijzigd door de kreatie van de klankfilm. De Amerikaanse film " DE JAZZ-SINGER (1927) was de eerste grote film waarin woorden en muziek gesynkronizeerd waren. AL JOLSON, de vedette van deze avabt-garde film, behaalde hetzelfde sukses met THE SINGING FOOL en tot in 1935 diende deze films als voorbeeld van de muzikale films in hun geheel genomen. Toen het publiek aan het nieuwtje van de klank gewoon werd, ontstonden er ingewikkelder muzikale films. In Frankrijk schreef JACQUES IBERT de eerste muzikale gesynkronizeerde filmpartituur. In 1930 schonk ons RENE CLAIR een spirituele film ; SOUS LES TOITS DE PARIS. De partetuur van IRVING BERLIN voor TOP HAT (1935), waarvan de grote vedetten FRED ASTAIRE en GINGER ROGERS waren, werd het vertrekpunt voor meer geraffineerde muzikale ontspanningsfilms, die een toppunt bereikten in de films van GENE KELLY; ANCHORS AWEIGH en AN AMERICAN IN PARIS. Men verwezenlijkte een hoger soort muzikale films door het verfilmen van opera en ballet. Frankrijk gaf enkele kinematografische versies van bekende opera's o.m. FIGARO'S BRUILOFT van Mozart, en MANON, van Massenet. De muziek van Tsjaikofski, Chopin, Rossini, en Léo Delibes werd met een grote behendigheid aangewend als materiaal voor het ballet; DE RODE SCHOENTJES ( The Red Shoes ) ( 1948), Hoffman's Vertellingen ( 1951 ) enz... In FANTASIA verwezenlijkte WALT DISNEY een ganse film, die hij op een muzikale basis liet steunen. Hij bediende zich van zijn kunstenaarspotlood om een fantaziewereld op te bouwen, die op een aangepaste manier de werken van beroemde komponisten illustreerde. Gedurende de jaren 1945 tot 1949 verkocht men in Frankrijk jaarlijks vierhonderd miljoen kinimabiljetten; in Groot Brittannië een biljoen driehonderd miljoen, en in de Verenigde Staten vier biljoen vijhonderd miljoen. Ongeveer tweehonderdduizend mensen kunnen aldus van de filmindustrie leven.
AL JOLSON.
Fred Astaire en Ginger Rogers.
GENE KELLY.
Louis Mariano.
Enkele Beroemde Muzikale Films.
ALEXANDER RAGTIME BAND ( 1938) Alexander Ragtime Band Blue Skies. Easter Parade. Remember Everybody doin'tit. Cheeck to cheeck. MUZIEK; IRVING BERLIN. Vertolkers- TYRONE POWER - ALICE FAYE - ETHEL MERMAN.
TYRONE POWER.
ALICE FAYE.
ETHEL MERMAN.
AN AMERICAN IN PARIS. ( 1951 )
OUR LOVE IS HERE TO STAY. I'LL BUILD A STARWAY TO PARADISE CONCERTO IN F GROOT AN AMERICAN IN PARIS I GOT RHYTM MUZIEK ; GEORGE GERSHWIN. Vertolkers ; GENE KELLY. OSCAR LEVANT. LESLIE CARON.
GENE KELLY.
OSCAR LEVANT.
LESLIE CARON.
ANCHORS AWEIGH ( 1945 ) JEALOUSY. ANCHORS AWEIGH. WE HATE TO LAEVE. I BEGGED HER. Hongaarse rapsodie n° 2. I FALL IN LOVE TOO EASILY. MY HAERT SINGS. THE CHARM OF YOU. THE DANKEY SERENADE. IF YOU KNEW SASIE. Vertolkers. FRANK SINATRA. KATHRYN GRAYSON. GENE en JOSE ITURBI
FRANK SINATRA.
KATHRYN GRAYSON.
JOSE ITURBI.
ANDALOUSIE ( 1950 ) ANDALOUSIE. OLE ! TORREO. SANTA MARIA MUZIEK VAN FRANCIS LOPEZ. VERTOLKERS. LUIS MARIANO. CARMEN SEVILLA. MAURICE BAQUET.
LUIS MARIANO.
CARMEN SEVILLA.
MAURICE BAQUET.
ANNIE GET YOUR GUN. THEY SAY IT'S WONDERFUL. DOIN' WHAT COMES NATURALLY. THE GIRL THAT I MARRY. YOU CAN'T GET A MAN WITHE A GUN. Muziek ; IRVING BERLIN. VERTOLKERS. BETTY HUTTON. HOWARD KEEL. LOUIS CALHERN.
BETTIE HUTTON.
HOWARD KEEL.
LOUIS CALHERN.
APRIL IN PARIS. ( 1952 ) MOON OVER MIAMI. Saint- Louis Bleus. NAGASAKI. APRIL IN PARIS. VERTOLKERS. DORIS DAY. RAY BOLGER.
DORIS DAY.
RAY BOLGER.
( THE ) GLENN MILLER STORY. MOONLIGHT SERENADE. IN THE MOOD. PENSYLVANIA 6.500. STRING OF PEARLS. TUXEDO JUNCTION. BASIN STREET BLEUS. St- LOUIS BLEUS. LITTLE BROWN JUG. AMERICAN PETROL. NATIONAL EMBLEM MARCH. BINDIN' MY TIME. CHATANOOGA CHOO- CHOU. I KNOW WHY. AT LAST. ADIOS. EVERYBODY LOVES MY BABY. LOOKING AT THE WORLD. OVER THE RAINBOW. ELMER' S TUNE. STAIRWY TO THE STARS. I FOUND A NEW BABY. LOVE THEM FROM THE GLENN MILLER STORY.
NAAR HET LEVEN VAN DE AMERIKAANSE DIRIGENT, GLENN MILLER. VERTOLKERS. JAMES STUART. JUNE ALLYSON.
DE FILM BRENGT TALRIJKE MUZIKALE TUSSENSPELEN MEE, WAARAAN DEELNEMEN... BEN POLLACK. THE ARCHIE SAVAGE DANCERS. THE MODERN AIRES EN IN HET BIJZONDER LOUIS ARMSTRONG. GENE KRUPA in een verbluffende " JAM- SESSION "
De tijd van toen, wie zou die niet willen overdoen...
Vanwege de omvang van dit blog gelieve de archieven te raadplegen in de rechterkolom...
Veel plezier Paul
28-02-2006
In 1974 kwam MARLENE DIETRICH naar Belgie, een optreden in VORST NATIONAL, een in ELISABETHS ZAAL, een in CARE in AMSTERDAM. Een week voor datum van optreden kwam de rythme-sectie overgevlogen, voor de blazers zou de inrichter instaan, zo kwam hij bij RENE BECKERS BIg-BAND terecht. Er was één week dagelijkse repetitie voorzien, ( ook betaald ), de muziek was niet zo speciaal, het waren wel copies van copies, niet zo duidelijk dus. Bij de laatste repetitie werd er flink gewerkt in de zaal, de geluidsinstallatie, en de verlichting werden opgesteld en opgehangen. Op zeker ogenblik stond er een mevrouw voor op het podium die aanwijzingen gaf, waar de spots moesten geschoven worden. Zij was gekleed in jeans die zeker niet uit een "stockamericain" kwam, maar wel op maat gemaakt, dat was MARLENE DIETRICH. De inrichter wist ons later te vertellen welke eisen mevrouw stelde, ze moest afgehaald worden in een bepaalde wagen, er mochten geen foto's genomen worden, de kleedkamer moest op het zelfde niveau als het podium zijn, zodat ze als het nodig was met een rolstoel kon verplaatst worden (die had zij bij ) De binnenzijde van haar kleedkamer moest in rode "floer"zijn. Tijdens het optreden stonden er " bodygards" klaar, moest er iets gebeuren. Achter het gordijn van het podium stonden vier grote tafels tegen mekaar,; daar op lag haar nertssenmantel, met allemaal kaartes er rond geplaatst , in drie talen , NIET AANRAKEN. Dat was de mantel die zij droeg in de film. DE BLAUWE ENGEL. Ik ben wel fier zo'n madam begeleid te hebben, ik een klein saxofoniske uit LOOI
Eind HOF VAN WESTERLO- Begin RENE BECKERS big-band 27/30.
Na een viertal maanden. Opeens was Louis Neefs er niet meer, was hij opgestap? afgedankt? wij wisten het niet zo goed. Een paar muziekanten gingen naar het bureel om te vragen wat er feitelijk gebeurd was, waarschijnlijk was Vermeer in een slechte bui, en wist te vertellen, als het ons niet aanstond, wij konden opstappen, wat wij ook deden, zonder Louis zou het vroeg of laat toch gedaan zijn.
Korte tijd nadien kwam ik René Beckers tegen, die ook directeur van de muziekschool was, hij ging een bigband oprichten, en vroeg mij of ik intresse had om mee te doen, wat ik ook" zo wie zo" aannam. De repetities zouden in het gemeentehuis Tessenderlo s'Maandags s'avonds. Voor mijn groepen geen enkele hinder. Hij had al een 10 tal muziekanten, leeraren uit de muziekschool wel allemaal klasiekers, wel zeer goede lezers, met zijn conecties had hij vlug 18 man tesamen. Mijn schoonbroeder EDDY HOUSE speelde niet alleen sax alto (zeer goed zelfs) maar schreef veel stukken voor Big Band. Het was niet de bedoeling om veel te gaan optreden met dit orkest, maar wij moesten toch eens uitpakken. Zo speelde wij in CASINO in KNOKKE, en voor de BRT-radio. Op de volgende optredens ben ik wel fier................ In 1973 trok het orkest op samen met SLIDE HAMPTON trombone ,en GEORGE COLEMAN , sax tenor, twee Amerikaanse jazz- muziekanten, wel bij de 3 beste van Amerika geplaatst. In 1974 nodigde MARLENE DIETRICH de band uit om haar te begeleiden bij haar concerten Belgie en Nederland. Wij traden op in met haar op in VORST NATIONAL- Brussel. Elisebethzaal Antwerpen Caré Amsterdam Op 6 Maart 1975 verscheen de Big Band voor de eerste keer op het kleine scherm,tijdens " Hasselt Internationaal" een Latijns- Amerikaans tornooi voor professionals.Ook voor het Belgisch kampioenschap Standaard dansen voor amateurs werd er beroep gedaan op de Big Band En toen het BelgischVorstenpaar op bezoek kwam naar Limburg, werd er weer beroep gedaan op de Big- Band. Blij om dit alles te hebben meegemaakt. ( vervolgt)
René Beckers big-band plus ook nog de YELLOW-Citi big band 26/30.
Met mijn Nederlandse groepen ging het uitstekend, ik stond ook 24 uur paraat voor hen en ook voor mijn klienten. Ik had voor mij persoonlijk wel de Maandag avond, en Donderdag avond, want na Beckers werd ik ook gevraagd als sax Bariton bij Yellow Citi band ,wat ik ook "gretig" had aangenomen. De Yellox Citi band, dat was echt professioneel, muziekanten uit orkesten zoal Francis Bay- Harry Segers, plus mannen die jaren lang in andere gekende groepen.
Intussen had ik bijna al de Nederlandse topgroepen onder mijn hoede. THE CATS - GEORGE BAKER SELECTION- DIZZI MANS BAND -ARNE JANSSEN ( van meisjes met rode haren) MOUTH EN Mc NEAL- TEACH IN ( eerste in songfestival voor Nederland ) PETER EN DE ROCKETS- LEFT SIDE- HAPPY FAMILIE,bestond uit groep UNIT GLORIE + BONNIE St CLAIRE + ROBERT LONG ( ook goede popzanger) + HAERTS OF SOUL TEE SET. AD VISSER ( dj Veronica) KREIN TORINGA ( dj Veronica) PUSSY CAT,....e.a.
Met Beckers bb zouden wij binnenkort in Hasselt een Latijns - Amerikaans tornooi voor professionals moeten spelen. Met de Yellow Citi een maand later een jaarlijks consert Maar er gebeurde wel iets ernstig, voor mij persoonlijk toch.
Na de repetitie bij Beckers, de laatste voor het danstornooi, zoals gewoonlijk gingen wij na de repetitie een paar pintjes drinken, deze keer misschien wel een paar paar. Ik kwam wat later thuis dan gewoonlijk, en wilde mijn gezin niet wakker maken, stil in het donker naar de badkamer, ik "strunkel "over iets, en met mijn mond juist op de rand van de wastafel, mijn linker snijtand door mijn bovenlip, (een klein winkelhaak,) als ik aan mijn tand voelde, was het om in mijn broek te p... s'Anderen daags direct naar de tandarts om een foto te laten maken, en ja, hij zag een " lijntje " in de wortel, misschien gewoon een fout, ik moest een paar dagen wachten, was de lijn breder, dan was mijn tand gebroken in het tandvlees. Het optreden in Hasselt ( het danstornooi ) heb ik zo gespeeld, mijn lip was al bijna dicht, dat geneest nogal vlug, maar " mijnen " tand!!!!!! Na een tijdje zo gespeelt te hebben,en onder de pauze,( ik heb zo'n klein spleetje tussen mijn twee voortanden) heb ik met een stukje van een bierkaartje tussen mijn voortanden " gefrommeld "zodat die vast geblokeerd zat,en het ging wel al beter, maar na het optreden was mijn mondstuk wel mooi rood gekleurd, het was een avond waar precies geen eind aan kwam, zolang duurde dat spel. (vervolgt)
De tijd van het einde bij het orkest begon te naderen. Het boekingskantoor van Harris was een dikke flop. Ik moest dringend " uit de pijp komen" Ik was intussen juist hertrouwd ( mijn eerste vrouw overleed op 36 jarige leeftijd) had drie kinderen, 13-5-2 jaar oud. Ik de wagen in, en naar Volendam. Ik kende de broers JAN-JAAP en LARY BUYS, van boekingskantoor BLW, was dus geen" goeie" reklame . Jan was de oudste, en stichter van BOEKINGSKANTOOR VOLENDAM. Jan was de manager van The Cats, Jaap van de George Baker Selection en Dizzymans Band - Lary van Leftside, plus nog verschillende opkomende groepen. Ik kwam met Jan en Jaap te spreken over groepen, en eventuele optredens in Belgie, niet zo gemakkelijk na de slechte ervaringen die zij hadden gehad met BLW. Ik wilde met hun groepen werken, maar ik moest ze wel "exklusief" hebben, dus ieder optreden moest langs mij gebeuren, ik sprak nogal zelfverzekerd, maar ik zag Jaap naar Jan knikken,en spraken hetvolgende af, JAAP zou één dag naar België komen, en mee de baan opgaan.Dat gebeurde,en Jaap ging terug naar Volendam met 12 kontrakten. Ik had wel de beste zalen uitgekozen, die ik al jaren kende van er zelf opgetreden te hebben. ( vervolgt)
Tot nog toe hadden wij als zelfstandig muziekanten braaf onze driemaandelijkse bijdrage als zelfstandige betaald , en ook braaf onze belastingen betaald, maar wij hoorden links en rechts dat er moeilijkheden op komst waren voor de muziekanten "kwa" RMZ. De grote vraag dat ZIJ stelden was, WIE IS DE WERKGEVER???? Ja, dan maar de leiders van de orkesten ( diegene die het kontrakt afsloot) dat was het gemakkelijkste. Tura en Harris , en waarschijnlijk nog andere hadden daarvan al bericht gekregen. Ik had een voorgevoel, er gingen veranderingen komen, Jos kon altijd alleen met de "ritmesectie" gaan optreden, en dat gebeurde dan ook, de blazers zouden eindigen oktober 1972.
Voor die tijd starte Jos met nog een paar colega's een boekingskantoor,n.m.l. BLW boekingskantoor te St Truiden, en mij had hij gevraagd om de baan te doen. Zij hadden alles wel groot gezien, zij huurde een mooi pand, met alles er op en er aan, burelen als ministers, maar meestal zat ik daar wel alleen. De B stond voor BELET JOS- was ook boekhouder, dus wijnig op post. De L stond voor Liesbeth is achternaam van Joe hij begon laat-en stopte vroeg De W stond voor Wagemans, stond in voor buitelandse groepen, en veddetten. Ik heb daar alles geleerd wat ik later zeker niet moest gaan doen. Om een voorbeeld te geven,Wagemans bestelde 5 datums van bvb George Baker Selection, gaf zelfs plaats van optreden op die er nog niet waren, en probeerde dan toch maar die datums te plaatsen, bleef hij met één datum over, huurde hij vlug ergens een zaaltje, hing wat poosters op, dat werd natuurlijk een dikke flop,zo zonder reklame. ( vervolgt)
Met wie hebben wij zoal gewerkt,begeleid, en in voorprogramma.23/30.
1970 Wat werk betreft, zelfde als de voorgaande jaren , van de ene zaal naar feesttenten, van feesttenten naar dancings.Soms traden wij op met een speciale gastvedette. Met ons orkest speelden wij bvb met.... De meeste Belg. namen van toen+bvb JESSE EN JAMES in Meerhout. STRANGERS in Blankenberg. ENGELBERT HUMPERDING in Putte DAVE BERRY in Putte ADAMO in Herk de stad FREDDY SUNDER in Londerzeel GILBERT BECAUD in Waregem Ik persoonlijk heb later gewerkt met volgende artiesten.( na J.Harris) PAUL DAVINCHY in TESTELT.(de hoge stem van de RUBBETS) MARLENE DIETRICH .Vorst National BRUSSEL Elisabethzaal ANTWERPEN Carré AMSTERDAM (de drie in 1974) DALIDA "voorpr." Zaal GOLDMUNTZ in ANTWERPEN SLIDE HAMPTON - Beste Amerik. trombonist-zie Jaz Middelheim GEORGE COLEMAN Amerikaanse sax.tenor (ik laat hier een ruimte open,want er komen zeker nog namen bij)
Ik heb zeker geen dikke nek, maar ik ben wel fier om dat meegemaakt te hebben, en klein "saxofonisteke "gewoon uit Tessenderlo. ( vervolgt-).
Waar ik ook wel fier over ben, is om MARLENE DIETRICHT begeleid te hebben met R.B BIG-BAND.Eén optreden in VORST NATIONAL. Eén optreden in ELISABETHSZAAL Antwerpen, en Eén optreden in CARE in Amsterdam Dit was in 1974
Wij zijn al in 1970. Januari 1970 begon ons kontrakt, één maand op dezelfde plaats, ieder dag op en neer. Wij hadden al dikwijls gespeeld met tussendoor atrakties, maar nog niet zoals hier in AKEN. Wij moesten spelen in het restaurant LA BELLE EPOQUE voor luister publiek. Het programma zag er als volgt uit. Januar 1970. Taglich abends ab 20.00 Uhr. Gastspiel zum ersten Mal in Deutschland. Joe Harris. And The Pink-Umbrellas. das belgische Starseptett-eine musikalische Sensation - bekannt durch zahlreiche schallplatten sowie Fernsehaufzeichnungen. Charles van Dijk. der meister der frohen Unterhaltung und ein Könner an der Hifi Stereoanlage
Worchester in seinen extravaganten Balancen
Lamara. in einen akrobatischen Cocktail
Erwin und Eva Angelas. in einer Parodie auf den Montmartre.
Maria Angeles. in akrobatischen Tanz- und elastikshows Wij moesten alleen de gaten opvullen, zeer mooie post hier in Aken Duitsland ( vervolgt)
Langs een impressario dhr.Delcuve uit Drongen hadden wij dit kontrakt aangenomen, wij haden nog nooit in Frankrijk opgetreden, daarom had hij de twee eerste kontrakten meer in gewone zalen gemaakt, zodat wij een doorzicht kregen van wat het Franse publiek zoal wilde, voor het grote werk begon. Het eerste optreden was in een gewone dancing, niet veel verschillend van hier. Ook het publiek was ongeveer hetzelfde als hier, wij speelde de dancing vol, ze kwamen denkelijk wel uit nieusgierigheid naar dat Belgisch orkest,of uit gewoonte, want Harris had nooit een plaat uitgebracht in Frankrijk.Hoe dat stadje hete, weet ik niet meer, in ieder geval niet zo ver over de Belgische grens. Na het optreden bleven wij in dat stadje overnachten, om s'anderendaags naar de volgende dancing te surfen. Dat was al veel dieper in het land,, ook deze naam van de stad kan ik niet meer herinneren, ( zal waarschijnlijk den ouwendag zijn) Wat deze zaal betreft, dat had ik nog nooit gezien, 2.000 zitplaatsen, de zijwanden waren volledig in spiegel, zodat alles nog groter toonde, er hingen meters hoge affichen van Sylvie Vartan, Johhny Hollidy, en hier en daar een "poosterke" van Joe Harris en The Pink-Umbrella's. Boven de dancing was er een even grote cinema, en beneden naast de dancing een grote "catch zaal" , gans dat "spul" was van dezelfde eigenaar. Het optreden verliep echt geweldig , want de baas wilde ons terug, maar voor één kontrakt die afstand doen, was niet te doen.Na het opteden zijn wij gewoon naar onze volgende bestemming gereden, alleen wat geslapen in de auto , kwamen wij tegen de middag aan. De drie volgende optredens waren in casino's, de muziek die wij daar moesten brengen was wel niet van hetgeen wij in de twee vorige zalen hadden gespeeld ,maar na een half uurtje wisten wij wel wat we moesten brengen, wij speelde ook regelmatig voor de Amerikanen in SCAPE bij Bergen (Mons), die muziek brachten wij ook daar. Dat was ook daar in Frankrijk wat deze mensen moesten hebben. Wij waren toch wel blij om terug in Begie te zijn, maar dat hadden wij toch maar weer meegemaakt, OPTREDEN IN FRANCE ( vervolg)
JOE HARRIS en THE PINK-UMBRELLA\'S in BOBEJAAN LAND20/30
Jos had een kontrakt aangenomen om te werken in Bobejaanland. Bobejaanland was toen nog niet van wat het nu is, maar er was toch al flink bijgebouwd. (ik bewonder Bob en zeker ook José om van een modderpoel te maken wat het later is geworden.) Achter op zijn domein had Bob een "SPIEGELTENT" laten bouwen, daar zouden wij een maand alle dagen optreden. Wij speelde die elke dag vol, dikwijls hadden wij ook bussen met "mongooltjes", maar dan speelden wij nummers die zij misschien wel kende, zodat die gastjes konden mee zingen of dansen. Het moeilijke was wel, als er eentje op het podium klom, stond het podium na twee minuten bomvol. De ene nam de "rumba bollen, dan andere nen " tamboerijn "en klopten en zongen er duchtig op los. De zuster van José was de grote chef van de spiegeltent, " nen echte gendarm". Als het wat kalm was in de tent, of er werd niet genoeg verteerd, belde zij naar haar zus, dan moesten wij altijd in looppas naar de grote zaal met onze spullen om daar wat nummers te brengen, wie het laatste aankwam kreeg geweldig naar zijn voeten. Alex den orgelist was nogal "nen toffe gast", hij had daar een meisje leren kennen, in de pauze stond hij wat "te flik flooien " achter de gordijn van het podium, en pech, José had dat gezien, dat was daar " nen kleine oorlog". De bekende acordeonist ROGER EGGERMOND speelde van kort na de middag in het cafetaria van Bob, gelegen in de zelfde bouw als de grote zaal,hij had aan Bobejaan gevraagd of ik vroeger kon opkomen om met hem te spelen tot wanneer ik met Joe Harris moest optreden, dat heb ik dan ook gedaan. Dubbel "posten maken" was toch gewoon. Bij het opmaken van het kontrakt, had Joe, Bobejaan wel gezegd dat hijzelf,één week niet kon optreden met ons, daar hij in SPLIT een zekere zangwedstrijd moest gaan doen. MICHA MARA zou hem vervangen, dus Micha heef haar "debuut" gemaakt bij ons. Bobejaan is bij het eerste optreden van haar eens komen luisteren, heeft wat opmerkingen gemaakt, en zij heeft achter het podium lange tijd zitten wenen Och arme. ( vervolgt)
Terug thuis, na een zwaar seizoen in Blankenberg.....19/30
Terug thuis hadden wij paar dagen rust, maar dan begonnen de optredens weer, de meeste bij onze vaste zalen - dancings - en feesttenten. Ik moet wel zeggen de jaren eind 1960 begin jaren 70 waren goude tijden voor de muzikanten, in het kleinste dorpje werden er feesttenten geplaats, dan weer voor een voetbalclub dan weer voor een ander vereniging, die tijden komen wel niet meer terug, .Soms lees ik in de "boekskes" vedetten zeggen dat ze het druk hebben, en als ge dan hun agende bekijkt hebben ze een tiental optredens, soms nog minder. Er zullen wel artiesten zijn die optredens dubbelen, maar geloof mij, dat is maar van korte duur, de spelen hun eigen tijdelijk succes kapot. Op de eerste plaats zijn ze te vroeg, de tweede plaats ongeveer op het juiste tijdstip, op de derde plaats zijn er al mensen naar huis, daar ze veel te laat terplaatse waren, verkeerd !!! Doe één optreden goed, maak wat tijd voor de "fans", dat is 100 maal beter voor de duur van Uw cariere. Ik ben even aan 't afwijken, maar dat moest ik wel even kwijt. Met ons orkest ging het goed, André den drummer werd vervangen opnieuw met Gilbert Haesen, die ook vroeger bij ons speelde, Maurice Rayen tweede tenor sax, werd vervangen door Jos ...... ? uit Werchter , ook sax tenor, Jerry de sologitarist, zanger, ging als gitarist- zanger bij Will Tura, die werd vervangen door de sologitarist van "THE SHAKES- SPEARE'S" CHRIS. Aan de accordeon terug MARCEL VERVAET uit Eeklo, dus hadden wij weer een zevenmans orkest. De shakes-speares was een groep uit Australië, die waren hier in Belgie op goed geluk aangeland, maar na een tijd kregen de meeste heimwee,BRAIN de zanger, en CHRIS de gitarist bleven hier. THE SHAKES-SRAERES hebben wel een dikke hit gemaakt, die nog altijd gedraaid wordt, de titel ben ik wel vergeten, als die mij te binnen schiet, voeg ik deze wel bij ( vervolgt )
Wij hadden nog een paar dagen te gaan in "EDEN " Blankenberg, en waren stilaan aan het uitbollen; Wij hadden het gans seizoen " vollen bak " gespeeld, ook de vermoeidheid begon parten te spelen. Wat de baas ( uitbater) betreft, een toffe kerel, maar wel streng, zag hij iets op het podium wat hem niet aanstond, zagen wij ( meestal) dat hij dat noteerde, en dan moesten wij na het optreden op rapport komen Wat het logement betreft, alles verliep vlot "Joséke Harris "kookte goed, verzorde ons met ons coifure en kleren, dat was allemaal dik O.K. s' Nachts na het optreden was het soms wel druk in het appartement De jonge muzikanten hadden al vroeg vriendinnen gemaakt, die soms na het optreden nog een kofie kwamen drinken, dan kon het druk worden. Na de eerste week had ik een klein Jazz-club ontdekt, niet zo ver van den eden, met een viermans orkest, zeer goede muzikanten, zeer goede muziek. Daar ging ik dikwijls na het optreden nog een koffie drinken, en bleef ik daar een paar uur genieten. Door de dubbele posten die ik voordien gemaakt had,was ik aangepast aan weinig slaap. Soms reed ik na optreden naar Tessenderlo, waar ik woonde, dan wel met Joe Harris zijn "VAILLANT. In die tijd was er nog geen snelheidsbeperking, en was er niet zoveel verkeer, Ik ben geweest dat ik op 1 uur thuis was, alleen om even thuis te zijn, maar ik had wel mijn gezin gezien. (vervolgd)
Namiddag optreden in het schuifvenster in Blankenberg.
Optreden voor de "APEN", wij noemde dat zo, omdat het overvolle terras omgeven was tot op den dijk van het volk. In feite waren wij de apen. Dat was wel plezant spelen, zo met uitzicht op de zee. Alleen den "HARRIS" had daar problemen mee, zijn amandelen werden zou dik als tennisballen van de zoute lucht, ik kreeg er alleen maar meer dorst van.
Wij waren de dag voor wij moesten optreden aangekomen. Wij waren wel benieuwd hoe dat er ging uitzien, maar dat viel 200 % mee, proper, en zeer groot , dat moest wel met zeven muzikanten plus de vrouw van Joe, ( want zij stond in voor het proper houden, en de kook, dat heeft ze ook formidabel goed gedaan.). Ik moest in de living slapen op zo'n openklapbaar bed, dat was prima. Van zo vlug wij geinstalleerd waren vetrokken wij naar de plaats waar het moest gaan gebeuren," DEN EDEN." De baas van de zaak viel wel best mee. Het podium was juist groot genoeg , in t'kort, alles viel best mee. Normaal mochten wij met het busje niet op den dijk, maar wij deden of we dat niet wisten, wij gingen toch niet die Hamond honderd meter gaan sleuren. Wij waren zinnens om alles al op te stellen voor s'anderendaags, maar de baas zij dat dat verloren werk was, daar wij die dag om 1.30u moesten beginnen te spelen voor de mensen op het terras, en het volk op den dijk. De voorkant van de zaak was voorzien met schuifvensters, daartussen moesten wij spelen, eerlijk gezegd later vond ik dat wel fijn, veel volk op het terras, en een hoop volk er rond, wij noemde dat later " voor de apen" spelen. Het kontrakt was zo opgesteld................. De dag begon zo ......van 12.30u tot 17.30u spelen voor de apen. Na deze, al het matriaal naar het podium sleuren en opstellen voor s'avonds, dan vlug naar het apartement eten, onze avond "tenu" aangetrokken, en terug voor de avond vertoning, die om 20.00 uur begon, spelen tot 0.30 uur, iedere dag. s' Zondags kwam er nog een dienst bij. Ieder jaar werd er op Zondag voormiddag dansles gegeven door iemand, dan moesten wij beginnen om 10.00u tot 11.30u, dan moesten wij cha-cha- bolero- rumba enz. spelen. De show s'avonds was altijd met een vedette, Nicole Josy, Fauvette ( een Franse artieste),de Strangers, Franky Bodet, e.a. Tussen door kregen wij bezoek van een cameraploeg van de BRT, voor het programa Tienerklanken, Binnen en buiten, of iets dergelijks. Eén anecdote. Wij hadden weer deze mensen daar, Van in plaats s'middags te gaan eten moesten wij een opname doen. Met opgerolde broekspijpen in de zee gaan staan met onze instrumenten, ( wel geen drum natuurlijk) en playbacken op Eerst zien en dan geloven. Frany Bodet die ook vastaangenomen was voor het seizoen vroeg mij of ik dat niet kon regelen dat hij er ook niet kon bijzijn. Ik had dat gevraagd aan de verantwoordelijke van de groep, en ja, plaats hem in zo'n rubber bootje, en laat hem zo wat langs de groep varen. Met zijn kleren van optreden in zo een klein geleend bootje paradeerde hij langs ons door, toen hij omdraaide met zijn "titanic", sloeg dat geval om, en pardoesde hij het water in. Zijn horloge, zijn foto's in zijn brieventas, alles naar de knoppen. Het mooiste van al, bij de uitzending van het programma, was van zijne " titanic" niets in beeld geweest ( vervolgt )
Dit geval gebeurde wel een hele tijd terug, toen nog THE MUSIC-FANS. Wij hadden het week- end opgetreden, de Vrijdag, de Zaterdag- en de Zondag, verder waren wij vrij tot de eerstkomende Zaterdag 24 December. Gilbert had na de laatst gespeelde Zondag zijn kleine en grote trom mee naar huis genomen om te oefenen. Ik had ook mijn instrumenten die dag mee naar huis genomen omdat die dringend eens moesten gepoetst worden. Al jaren speelden wij op Kerstavond in zaal PRINS LEOPOLD in Zemst. Fintje de bazin wist dat 25 December Joe Harris zijn verjaardag was, en dan deed ze altijd iets speciaals. Links en Rechts van het podium waren er trappen om van in de zaal naar het podium te klimmen. Opde achterzijde van het podium had zij dan drie cafétafels tegen elkaar "geschoven" en dan met " pateekes" een grote verjaardagstaart gemaakt, en na een uurtje spelen werd het beschermdoek weggenomen, en ieder aanwezige kon langs de trap naar boven komen,een pateke halen en langs de andere trap terug naar beneden.
Dus dit jaar zouden wij daar terug gaan spelen, s'morgens 24 december een telefoontje van Jos. PAUL,WIJ KUNNEN DEZENAVOND NIET GAAN OPTREDEN. Ik dacht eerst dat het een grap was, nee, ZE HEBBEN DE RAMORQUE EN HET MATRIAAL UIT DE GARAGE GESTOLEN, maar wij hebben alles doorgegeven aan de verzekering, Rijmen had nog een lijst met welke en ook de nummers van de geregistreerde instrumenten, dat hadden wij nodig als we in het buitenland moesten optreden, dus ook mijn saxen, ook het halve drumstel van Gilbert. ( later veel last mee gehad, maar niet opzettelijk gedaan). De ramorque was splinternieuw, en groot genoeg om zelfs de Hamond en electr. piano te bergen. Rijmen had dat niet opzettelijk zo doorgegeven, want hij wist niet dat er bepaalde spullen niet inzaten. Hij heeft dagenlang rondgereden om misschien ergens de nochtans opvallende ramorque te zien staan, maar " noppes", is zelfs nog naar een pendelaar gegaan, die wist te zeggen dat ze ergens in Landen te vinden zou zijn, maar zij is nooit gevonden. Laat in de middag belde Jos me op; dat het optreden in Zemst toch doorging, wij mochten het nodige gebruiken van een orkest uit St Truiden dat juist vrij was. Jos heeft veel later een " kruimel" ontvangen, van de verzekering,en heeft het ontbrekende zelf bijgekocht. Wij waren wel geschorts bij de verzekering. ( vervolgt)
Eerst zien en dan geloven, 1ste hit..............15/30
Wij hadden vroeger al een stuk of zes singeltjes opgenomen, de eerste twee waren dan nog zelf betaalde, ge betaalde een zeker bedrag, en ge "kreeg" een bepaald aantal singels, die ge dan zelf kon verkopen, en naar radio stations brengen Jos heeft het geprobeerd in het nederlands, in het engels, zelfs in het chinees had het ons toen nog niet gelukt. Momenteel is het veel gemakkelijker, nu zijn het al BV 's als ze regelmatig op tv komen, kunnen zingen of niet. Eindelijk had Joe Harris ( en wij) wat meer geluk, EERST ZIEN EN DAN GELOVEN ( was wel een "cover") werd grijs gedraaid op de radio, en van toen af kregen wij regelmatig TV optredens. LOUIS VAN RYMENANT, platenbaas en producer had ons ook opgemerkt, wij moesten een LP opnemen en uitbrengen VOOR wij naar Blankenberg vertrokken,ook de naam van het orkest moest veranderen, van toen af waren wij........... JOE HARRIS EN "THE PINK-UMBRELLAS."
Nu nog de LP opnemen. Wij moesten s'morgens vroeg in de studio aanwezig zijn, want de LP moest op één dag opgenomen worden. Echt gekkenwerk. Wij zetten er wel nummers op die wij ook op optredens speelden, maar een LP, weerskanten?????. Ik heb later meegemaakt dat de Nerderlandse groep THE CATS een week studio huurde voor één singen A en B kant, die was dan ook AF!!!! De naam van het orkest was dus THE PINK-UMBRELLA'S, dus ROZE PARAPLU'S. Ik kende in Brussel een fabrikant KNIRPS paraplu's, ik nam met hem kontakt op om te vragen dat hij 7 paraplu's niet in t'zwart, maar in t'rose kom maken, dat was geen probleem. Louis Vanreymenant vond dat een schitterend idée, wij moesten die in Blankenberg ALTIJD bij hebben , zelfs als wij op het strand lagen. ( ik had er zo een paar honderd moeten laten maken, dan had half Blankenberg met een roze paraplu rondgelopen.) De LP stond er op, nu nog MIXEN, het was intussen half nacht geworden , dat mixen vraagt veel werk, en eerlijk gezegd, volgens mij hebben zij daar niet genoeg tijd ingestoken, op een schaal van 1 tot 10, geef ik maar een 7.
Nu morgen nog een fotocessie, en dan op weg naar Blankenberg.
nieuwe sax tenor en twee jaar later nieuw sax bariton...14/30
Ik had heel vroeger bouwgrond gekocht in Zolder, acht are groot. Ik was toch niet van gedacht daar te gaan bouwen, ik had gezien dat zelfs nieuwe huizen door grondverzakkingen scheurden, ( veroozaakt door de koolmijn in de buurt. Ik had al een lange tijd een folder met muziek instrumenten, daar stond een sax tenor in, die moest ik hebben, van het merk " KING SILVERBEL". Met akkoord van mijn wederhelft verkocht ik die bouwplaats voor 50.000-fr, mijn sax moest wel 75.000-fr kosten, zonder koffer, want die koste nog eens 1.500-fr, dit maar om een vergelijking te maken, maar in die tijd was dat zeer veel geld. De saxofonist Johnny Sax van het orkest van Tura had in die zelfde periode het zelfde merk gekocht, de zijne was volledig verguld, die van mij ook, maar het bovenstuk en het pavillioen was in massief zilver, ik had wel waar voor zijn geld. Een paar jaar later kocht ik mij een sax bariton SELMER dit terloops gezegd.
Bij ons terug keer van Londen, begonnen er verschuivingen van muzikanten, de accordeonist veranderde van werk, de drummer had het te druk met zijn werk. De accordeon werd vervangen door......... ALEX GRUARIN hamondorgel - piano- en schreef de partituren uit, voor het orkest. GILBERT HAESEN ( de broer van onze vroegere drummer Andre) speelde drum, hij had een dubbele RODGER met alles er op en aan, dat was al een atraktie op zich als dat op podium stond, hij kon ook zeer goed zingen. RONNY BEELEN werd onze bassist, want Jos zou maar 2-3 maal 45 min. doen. JERRY BLUE speelde solo gitaar ( werd veel later de orkestzanger bij Wil Tura.) en was orkestzanger IKZELF speelde tenor- bariton - clarinet. MAURICE RAYEN speelde saxtenor. clarinet- dwarsfluit. MARCEL VERVAAT uit Eenklo speelde trompet.- accordeon Dat was het begin van een tijd later van de PINK-UMBRELLAS
Opkomend succes van JOE HARRIS en The Music-Fans....13/30
Het zeven man orkest werd maar beter en beter. Wij toerden door gans Belgie, vandaag in Wenen, s'anderendaags diep in Limburg,dan weer naar de vlaanders, kilometers dat wij deden.Wij kregen meer en meer werk. Sommige muzikanten waren al gestopt met werken, en waren ingeschreven als zelfstandig muzikant, ik werkte nog altijd, en had ik weken dat ik maar 12 uur sliep op een week. Op zekere dag kwam Jos af, hij had een kontrakt aangenomen voor een gans seizoen aan de kust te spelen, n.m.l in Blankenberg, in den "EDEN," op den dijk. Ik ging nog altijd werken, hoe moest ik dat "flikken"Waarschijnlijk had mijn baas al ergens "iets horen fluiten" over dat kontrakt. Op zekere dag moest ik op het bureel komen, en ik moest beslissen , "spelen of werken," dat was vlug beslist. Was het een goede beslissing, ik weet het niet, maar ik denk wel dat ik het nu juist hetzelfde zou doen. Ik moest nu wel gaan "doppen" tot het kontrakt begon aan zee, ik kreeg wel geen dopgeld ( ik speelde nog wel de kontrakten die nog moesten afgewerkt worden) maar ik " bleef wel in orde".Er waren een paar veranderingen in het orkest. Wij vertrokken met................ Orgel Piano..Alex Drum............Andre Bas.............. Ronny Gitaar.......... Jerry Sax-clar.fluit Maurice Sax .clar. Ikzelf. Zang........... JOE HARRIS ( vervolgt )
Joske Harris en Thr Music-Fans treden op in Londen.....12/30
Ik weet niet hoe de impressario Rijmen daaraangeraakt is, maar wij moesten met de groep gaan optreden in Londen. Ik werkte in die tijd als vertegenwoordiger sanitair, ik kreeg van de baas wel een weekje verlof. Wij moesten met de boot Oostende- Doover, s'avonds inladen, en s'nachts varen. Joske Harris had al van voor het vertrek een duivelse schrik, iemand had hem gezegd voor het vertrek goed wat whisky te drinken, dat had wel niet veel geholpen, want hij moest niet alleen de ganse nacht overgeven, maar zag ook nog zo groen als gras van schrik. Ik moet wel zeggen dat de zee wel zeer woelig was, zelfs een kleine storm, voor ons toch. In Doover aangekomen moesten wij met ons " buske " naar Londen, dat links rijden was in het begin niet zo gemakkelijk, maar na een tijdje ging dat wel. Aan het hotel aangekomen, en een kijkje genomen te hebben van onze kamers, zouden wij zoal terug naar huis gereden hebben. Gelukkig vond impressario Rijmen dat ook, en hebben wij een ander hotel geboekt n.m.l. REGENT PALACE HOTEL LONDEON, kort aan het PICCADILLY CIRCUS. Wij hadden ons matriaal uitgeladen aan de dancing waar wij moesten optreden, en ons " buske" in de buurt geparkeerd .De optredens verliepen zo ongeveer zoals hier. Na ons laatste optreden wilden wij ons matriaal inladen, en wilde wij zo vlug mogelijk vertrekken naar Doover Maar wat bleek. Ons buske was niet te vinden, in t' begin dachten wij dat wij op de verkeerde plaats aan t' zoeken waren, maar neen, ons " buske" was weg. Een politieagent die juist in de buurt was wist ons te vertellen dat ze ons "buske" zeker hadden weggesleept, en ja, op het adres dat hij ons gegeven had stond ons "machien" achter afgeschermde draad. Na het betalen van de boete konden wij vertrekken. Wij hadden wel in Londen opgetreden, wij hadden alleen niets verdiend, zelfs geld toegestoken,maar "WIJ HADDEN TOCH IN LONDEN OPGETREDEN"
"Joske Harris" en The Music-Fans drie dagen in Londen.
Er waren drie optredens voorzien in Londen. Wat het publiek betreft, heel tof. De dancing was ook heel speciaal. Links en rechts hingen twee kooien waarin twee danseressen hun kunstjes lieten zien.De dancing op zich zag er wel heel vreemd uit.
De zijruiten achter van VW 1500 gaan niet open van boven naar onder, die kun je wel openen op een kier, dat moest met zo'n chromé "klinkske".Toen ik s'anderen daags de wagen aan t'poetsen was, ik de buitenkant, mijn vrouw de binnen kant, deed zij de ontdekking, tussen dat scharnierend " geval " zat een plukje ros haar, ik heb het wel fel moeten uitleggen. Wie hebben wij zoal begeleid hebben met THE MUSIC-FANS......
WILL TURA, een paar keer, wat Will betreft, soms na een optreden, en er stond een piano op het podium, zong en speelde hij nog wat na, ongelooflijk goed. Wat ik nu nog bewonder, dat hij het al die jaren in zo'n klein Belgie heeft moeten doen, en nog altijd. Proficiat.
JAQUES RAYMOND. Toffe gast, en een zeer.goede stem, wat mij betreft staat hij in de top 3.Lang niet meer gezien.
JOHNNY WHITE. Een zeer goede stem, voor mij ook in de top 3.
LOUIS NEEFS. Ik geloof zelfs dat wij opgetreden hebben met Louis in Mechelen, periode 1963- 64.Ik heb nog altijd een grote foto van hem, dezelfde die toen uitgestald werd als" afiche", veel later hebben wij hem begeleid met Big-Band in t'Hof van Westerlo, dat was niet met the MUSIC-FANS,daar heb ik het verder wel over. Wat stem betreft, ongelooflijk, Zo worden ze nu niet meer gemaakt Verder nog met.......... Tonia Adamo Nicole Josi Micha Mara Ann Christy. Samanta e.a.
Toen ik begon bij de groep waren er veel zangers en zangeressen die zelf nog geen begeleidingsorkest hadden, Zo hebben wij verschillende zangers (en zangeressen)begeleid, ik bedoel wel begeleid met muziek. Een paar keer zelfs met Will Tura, de enige plaats die ik mij momenteel herinner was in Aarschot, in "t'bloemenhof". Ik weet dat nog omdat ik die dag voor de eerste keer met mijn nieuwe auto ( was wel een demonstratie wagen) VW 1500 reed. Na het optreden wilde Will en de muzikanten mijn wagen eens zien ( misschien uit beleefdheid) en toen ik dat ding eens wilde laten draaien kwam daar "geen noot muziek" uit. Den Harris heeft mij moeten thuis brengen.De volgende dag is de garagehouder de auto gaan halen, het had die beruchte nacht fel gevroren, mijn baterie was volgens hem niet volledig opgeladen, zodat dat ding bevroren was.Verder heb ik met die wagen geen last meer gehad. Jawel, nog één keer, maar het lag niet aan de wagen.Wij hadden weer een bepaalde artiest begeleid, ( de naam zal ik wel niet vermelden) die moest de dag daarop weer met ons optreden, daarom bleef die in Sint Truiden slapen, wij hadden gewerkt rond "de kanten" van Tienen, en had mij gevraagd of ik hem naar SintTruiden kon brengen. Hij had op het bal een vriendinnetje leren kennen die ook naar Sint Truiden moest, die had ik dan ook maar meegenomen,hun beiden van achter in de wagen. (vervolgt)
Einde VAN THE FLAMINGO\\\'S- Begin van THE MUSIC-FANS met JOSKE HARRIS....9/30
De laatste jaren voor het einde van The Flamingo's was ik verhuisd naar Leopoldsburg. Leo Caerts had daar een commercehuis gekocht waar zijn vrouw een zaak opstarte, ik huurde van hen de eerste verdieping. Dus zoals al vermeld, kreeg ik het bezoek van Joske Harris met zijn manager, na lang beraadslagen, en met goedkeuring van mijn wederhelft, stemde ik toe, ik had intussen een dochter van drie jaar, en mijn vrouw zou nu meer tijd voor haar hebben.Ik moest wel voor elke repetitie naar Sint-Truiden, want de andere muzikanten, en ook Jos woonde in Sint-Truiden De groep bestond toen uit.. Accodeon Albert Scholts, uit Wellen. Drum Andre Haesen Trompet Maurits Leenaerts Sax Tenor-Clarinet Ik zels Joske Harris zang en Basgitaar.
Het opstarten van het orkest verliep vlot, en al vlug begonnen wij wat bekend te worden, want in die tijd ging het wel heel anders dan nu, bij de hedendaagse tv programma's zoals bvb Idool, zijn zelfs die halfweg uitvallen al BV, maar vroeger moest ge wel eerst presteren, en de reklame moest van "goede optredens" komen, zo kreeg je meer en meer werk, en ook bekendheid.Het was niet alleen zo voor orkesten, maar ook voor zangers (zangeressen), zangers zoals Will Tura. Louis Neefs, Jaques Raymond,Johnny White,Rocco Granata enz. hebben het moeten halen zonder TV, maar wel met kwaliteit. Wij hebben met ons orkestje wel verschillende artiesten begeleid, daarover meer vanavond of morgen. .
Einde van The Pickup boys, begin van THE FLAMINGO'S...8/30
Ik was intussentijd getrouwd, woonde in Zolder, en wij speelde nog altijd ieder in een ander orkest. Van Piere Rekkers kreeg ik te horen dat hij voor zijn werk overgeplaats werd naar Brugge. Ik had intussen al uitgekeken voor muzikanten om zelf een groep te beginnen. Voor accordeon had ik een Poolse jongen uit Heusden. Drum Raymond Beckers uit Koersel, was ook buschaufeur. Trombone, LEO CAERTS,( later pianist van Will Tura) Trompet Edgard Caerts, neef van Leo Sax Alto Maurice Borremans Sax tenor, mij zelf. Zangeres, mijn vrouw. Vrij vlug waren wij toch één van de topgroepen die voor Louis Vanierschot werkten, wij speelde zo'n 130 dagen per jaar. Na een tijd had de accordeonist ons zonder te verwittigen laten vallen, wij moesten spelen in Zolder bij "Beekske", zo hete de eigenaar van de zaal. Leo Caerts ging vlug terug naar huis, (want hij speelde ook accordeon klavier) om zijn accordeon te halen, hij is dat altijd blijven doen, als er een piano stond, wisselde hij af, piano- accodeon. Wij zijn zo jaren blijven doorgaan, ik denk tot begin jaren 60. Wij waren zo een beetje uitgekeken op mekaar. Leo had ook een aanvraag gekregen om pianist te worden in het opkomend orkerst van Will Tura. Leo was wel een uitstekend muzikant. Na het stopzetten van het orkest THE FLAMINGOS dacht ik er wel aan difinitief te stoppen met muziek, spelen en dat zwaar en gevaarlijk werk als monteerder begon zwaar door te wegen. Ik was nog maar een paar weken gestopt, toen ik bezoek kreeg van JOSKE HARRIS met zijn manager Fernand Rijmen ( word vervolgd)
Een zeer goed balorkest, speelde zowat van alles Wij speelde toen voor Louis Vanieschot, die had zo'n dertig orkestjes waar hij werk moest voor vinden. Het vervelendste voor mij was dat ik iedere keer met de fiets van Tessenderlo naar Houthalen moest met al mijn spullen, door weer en wind.
Ik was zo ongeveer een week terug thuis, kreeg ik een telefoontje uit Houthalen, zij waren opzoek naar een saxofonist, ik belde onmiddelijk terug,en nam dat aanbod aan, Het was al een tijd een bestaand orkest, de naam van die groep was THE PICK-UP BOYS. Zij speelde voor een Limburgse impressario, de heer Louis Vanierschot. De groep bestond uit... Accordeon - George. Paula - orgel. Jean - drum Victor- trompet Piere Rekkers - zanger Sax - mijzelf Lisette - zangeres De impressario had zo'n dertig orkesten, wij behoorden wel bij de vijf beste, en werkte toch zo'v 130 dagen per jaar, dus viel het nog redelijk te combineren met mijn werk, ik werkte in de bouw als monteerder van metalen gebinten, toen op de mijn te Zolder. Ik had voor mijn legerdienst verkering met de tweede zangees indertijds van DE CANARIES, zij zong wel in een ander orkest, ook ééntje van Vanierschot. Ik moest wel voor elke repetitie en optreden met de fiets van Tessenderlo naar Houthalen, en s'achts ( s'morgens ) terug naar Tessenderlo.De verplaatsing van Houthalen naar plaats van optreden was met de wagen, ikzelf moest met Piere Rekkers met de VESPA, want in de wagen was niet genoeg plaats. Na een tijdje had de moeder van mijn lief de logeerkamer voor mij klaar gemaakt, zodat ik na een optreden maar terug naar Zolder moest, en niet naar Tessenderlo. Na lange tijd zo gedaan, besliste ik om zelf een orkest te stichten, daarover morgen........
Op mijn "driedaagse" in t'klein kasteeltje in Brussel hadden zij beslist dat ik met mijn diploma "metaalberwerking- mechanica" het beste bij de "dienstencompagnie" onderofficieren school kon gaan. Ik moest dus 4 maanden opleiding krijgen in Doornik, en daarna 4 maanden in Luik ,dat was wel " zwaren toebak", veel dril, nachtoefeningen, en veel " koeken".Na drie weken mochten wij voor het eerste naar huis. Ik had tussendoor wel de tijd gevonden om enkele muzikanten bijeen te krijgen, en zouden bij het terug keren naar de kazerne onze instrumenten en muziek-partituren.meebrengen. Na enkele repetitie's hadden wij genoeg om enkele uren fatsoenlijke muziek te brengen, dat kon gebeuren in de kantine, of in de mes onderofficieren. Een keer hebben wij een bal van officieren gespeeld, dat moest in smoking zijn, de smokings werden ergens gehuurd door iemand, het enige wat ik mij herrinner is, mijn kostuum was waarschijnlijk één geweest van ne " kleine dikke", en ik " ne lange magere", mijn broek kwam halfweg mijn benen, gelukkig speelden wij achter gesloten pupitters. Na deze 4 maand moesten wij naar Luik, nog 4 maanden school. Daar was een bestaand orkest waar ik bij introk, goeie muzikanten. De bezetting was piano- drum- gitaar- drie saxen, zes in totaal. De pianist was een zekere Fiers, zoon van de beiardier in Gent of Brugge een echte Jazz muzikant. Wij deden daar optredens in kantine, en mes onderofficieren. Na Luik hadden wij onze drie strepen, ( ik heb daar echt niets speciaal voor gedaan ,maar hebben is de kunst. Van Luik moesten wij naar SIEGEN, duitsland, daar moesten wij nog 18 maanden trachten te overleven, maar dat viel best mee.( de diensttijd was toen nog 24 maand ) Nu ik sergant was had ik wel wat meer tijd, mijn werk in de garage was de 6 maandelijse inspectie's voertuigen op wielen en kleine rupswagens. Ik moest met ieder eerst een testrit maken, vermelden wat er eventueel moest nagekeken worden. Ondertussen had ik al muzikanten gevonden, Accordeon- drum- bas-sax- trompet. Onze almoezenier was verzot op muziek,( en body bulding) hij kreeg dan ook van alles geregeld voor ons, wij hebben zelf één keer niet moeten op maneuver gaan, om te repeteren met het orkest, er was een orkest wedstrijd van orkesten bezet-Duitsland, de ganse kazerne was leeg, behalve wij vijf. Wij hebben die wedstrijd gespeeld en derde plaats behaald. Ik was in verlof , had 20 maanden geklopt, en... opeens op de radio, al de soldaten klas 52 direct terug naar de kazerne, de diesttijd was veranderd van 24 naar 18 maand, ik had dus nog twee maand teveel gedaan. Ik ben nooit zo goed gezind opgestapt naar Siegen. (wordt vervolgd)
Het orkest bestond uit............... ACCORDEON. Blind Jefke, is momenteel 82 jaar, en speelt nog altijd DRUM. Jef Jazz GITAAR TROMPET SAX- CLARINET ikzelf ZANGERES ( zingt nog altijd met Jefke.) Het was in de tijd van HELMA en SELMA, twee Nederlandse zangeressen, veel gedraaid op de radio, dus er moest nog een zangeres bijkomen, wij waren dan met 7 in totaal.. Wij speelden zowat van alles, tiroler muziek, marsen, walsen, "den hele sante boutik", dus zowat alles wat op de radio kwam. In het wintersezoen waren er niet zoveel "bals" dan had Jef Jaz ( den drummer) er niet beter opgevonden, wij gingen ook " cabaret" spelen. Hij huurde in kleine gemeentes kleine zalen op, de muziekanten met nog een paar vrienden uit de "turnkring" hadden een nog niet zo'n slecht programma ineengestoken. Als wij gingen "bal spelen" werden wij diezelfde avond uitbetaald, nu hadden wij al redelijk " cabaret avonden" gespeeld, en nog geen geld gezien. Ik had intussen bericht gekregen dat ik moest soldaat worden, ik moest op 1 october 52 binnen. Toen ik juist daarvoor naar mijn centen vroeg, liet hij mij de onkostennota's zien, en er schoot werkelijk niets over. Er schiet mij juist nog iets te binnen. Het vervoer van de canaries. Liza van Miel Verbeeck, de vrouw dus van een garagist uit het dorp deed het vervoer. De auto was vroeger van het "hof" geweest ,zo'n vierkant geval, de bestuurder zat in een glazen kooi, langs de zijkant kwam daar een soort slang van een stofzuiger uit met " nen trefter", dat ding diende dus om met de bestuurder te praten. " De vloer was zo "rot als kees " als wij door een plas water reden, moesten wij onze voeten oplichten of wij waren nat.
Eindelijk bij een echt orkest. Ik heb zo nog een hele tijd in café's gewerkt, ik moet wel zeggen " dat is werken dag ", meestal waren dat kermissen, dwz kort na de middag moesten wij terplaatse zijn, zodat wij rond 2à3 uur konden starten, en dat zolang er volk was, dus ook tot 2à3 uur s'nachts, en dan moesten wij nog met de fiets naar huis. Het matriaal van de drummer werd zowat verdeeld, zodat wij buiten onze eigen instrumenten, ook nog een "trommel, of " nen tam-tam " op onze rug kregen, maar ja, wij hadden dan ook 25 fr verdiend, en daar mochten wij dan ook wel iets voor terug doen.S' Maandags of Dinsdags was het gewoonlijk " koers ", opnieuw hetzelfde, vroeg daar, en laat spelen. Eén anecdote wil ik tog nog kwijt. Wij speelde in Beringen, een nieuw café, wij waren al een uur aan spelen, en binnen was het nog altijd "platte talloren" De drummer die er toen bij was, Jef Jaz, ( later ook drummer van De Canarie's) ging het eens "arrangeren", met een koord rond zijne buik zijn trommel opgehangen, en met ons naar buiten, de foor rond. Toen wij terug aan ons café kwamen, konden de mense niet binnen, en wij hebben ze binnen gehouden. Eerlijk gezegd, ik kon wel doodgevallen kunnen zijn, want van zo'n toestanden, of gelijk met carnaval zo'n stom hoedje op uwen knikker, ben ik niet zo voor te vinden, daarom misschien kan ik mij deze nog herinneren. " Blind Jefke" en de bovenvernoemde drummer hadden een hele tijd terug een orkest samengesteld, en ik werd gevraagd als saxofoonist. Wat ik ook deed. ( wordt vervolgd )
Verrassing 3. Jef Verbeeck, een oudere kamaraad had onder de oorlog in Duitsland gevangen gezeten. Toen hij terug thuiskwan had hij van Duitsland een zeer mooie sax alto meegebracht. Hij speelde daarna ook in de harmonie. Wij moesten een consert spelen met "statiekermis" in t'dorp. De chef had graag het stuk." Papillon" gespeeld, een solo voor sax alto, tamelijk ingewikkeld, een bepaals thema, met daarop een 10 tazl variaties.Jef was niet zo'n goed muziekant, met een smoes " slechte tanden " heeft hij forfait gegeven, hij schonk ook zijn sax aan de harmonie.De chef vroeg mij of ik dat stuk zou kunnen spelen, natuurlijk kon ik dat ( al moest ik dag en nacht studeren ) Het consert verliep schitterend, ik kreeg er niet alleen een sax alto bij, maar ook een applaus van de toeschouwers, ( ik moet wel zeggen dat daaronder veel familie van mij bijstond). Het eerste betaald optreden. Mijn eerste optreden met " ne jazz " ging door in Zichem, in de café"wij heren van zichem", ik moet zo'n 14 à 15 jaar geweest zijn. De verplaatsing naar plaats van optreden was nog met fiets. Wij hadden die datum gekregen van " Blind Jefke", een goed accordeonist uit het dorp. Normaal moest hij daar spelen, (alleen de zondag) maar hij had een aanvraag op een ander plaats voor het volledig week-end. De accordeonist die met mij moest spelen, was een leerling van Jef, hij kende in totaal een 10 tal nummersd, de drummer was ook een beginneling, ik kan U verzekeren dat die avond lang geduurd heeft, dan hadden wij nog pech, want in dat café mocht niet gedanst worden, dus wij speelde voor luisterpubliek. (Wordt vervolgd)e
Uiteindelijk had mijn grootvader het ook door dat er toch iets moest schelen aan dat instrument, en op een zekere dag kwam hij na de repetitie thuis met een ander instrument, ook nog met een nieuwe koffer.Daar had iemand op gespeeld die in posten ging werken, en zodoende de repetities niet meer kon halen. Ik was verwonderd dat daar klanken uitkwamen,dat was ik niet gewoon, dat hard blazen had dan toch vruchten afgeworpen. Ik moest nu ook les gaan volgen, de repetities van de harmonie begon om 8 uur, ik moest om 6uur daar zijn, de chef ( Guske Gheys ) zou mij les geven, gene gemakkelijke, maar ik heb er veel van geleerd. Na een paar maanden was ik al zover dat ik bepaalde "stukken " mocht meeblazen met de grote muzikanten. Na ongeveer één jaar moest ik mijn sax terug inleveren, de chef had beslist dat ik voor eigen goed beter op clarinet zou verder doen, want " als ge clarinet kunt spelen, kunt ge ook sax spelen, maar niet andersom" Dat kon mij juist geen fluit schelen, na veel gebleit heb ik dan toch maar clarinet geleerd ( in feite is dat wel een zeer mooi instrument, teminste als het goed gespeeld wordt ) Alleen onze hond had daar last van, als hij zag dat ik begon te blazen was hij niet meer te houden en moest naar buiten Ik moet zowat ongeveer 12 jaar geweest zijn, dat mijn grootvader tegen mij zei, " wij gaan morgen naar Brussel, wij gaan eens kijken in de muziekwinkel bij Polfliet, maar alleen maar kijken. Dat deden wij dan ook, maar ik kwam wel thuis met " ne nieuwe sax tenor ".Nu was ik niet meer te houden, als ik thuis was, was ik ook aan t'blazen, 3 à 4 uur per dag, soms nog langer. Ik begon zo stilaan wat " straatliedjes " te spelen, en ik was niet meer te houden.
Voor ik begin met JOE HARRIS en The Pink- Umbrellas wil ik eerst vertellen hoe ik als orkest muzikant ben begonnen.Ik was nog zeer jong, ik was verzot op muziek, zeker als er sax tonen bij te pas kwamen. Het soort muziek dat ik het liefst hoorde was jazmuziek.Mijn grootvader ( ik ben opgegroeid bij mijn grootouders ) noemde dat negermuziek maar liet mij maar doen, in feite had hij gelijk. Mijn grootvader had vroeger de Koniklijke Harmonie helpen oprichten, speelde toen piston of trompet, dat weet ik niet meer zogoed.Op zekere dag kwam hij van de repetitie terug met een verrassing voor mij, een zelf ineengeknutselde kist, met stof overtrokken, met daarin, ja, een saxofoon alto.Het was gene gewone, maar "ne pure kopere ", groen uitgeslagen. Hoe jong ik ook was, ik heb dat ding opgekuist met sidol, en na een paar dagen blonk die " gelijk ne nieuwe "Alhoewel dat 60 jaar geleden is, zie ik dat "ding " zo voor mijn ogen, kleppen die rammelde, een " riet " dat verhakkeld was,maar ik dacht dat dat zo moest ziin. Wat heb ik daar opgeblazen, de ziel uit mijn lichaam, maar muziek kwam er niet uit, zelf het "instrument " had er de brui aangegeven, het zag er weer zo groen uit als toen ik hem gekregen had. (wordt vervolgd )
ADOLF SAX; uitvinder van het mooie instrument, DE SAXOFOON.
ORIGINELE SAXOFOON VAN ADOLF SAX
Inhoud. 1 Oude Jazz legendes. 2 Belg. en andere artiesten die ik heb begeleid. 3 Oude JAZZ legendes 4 Diversen, van alles wat.
EARL BOSTIC Sax Alto
COLEMAN HAWKINS Sax Bariton + Tenor
DEXTER GORDON Sax Tenor.
CHET BAKER; meest gevoelige zanger muzikant, zijn slow nummers zijn de gevoeligste klanken, zowel zijn stem, als de klanken uit zijn trompet.
BEN WEBSTER Sax Tenor.
TOOTS TIELEMANS Mondharmonica Gitaar
DIVERSE JAZZ ZANGERS- ZANGERESSEN- MUZIEKANTEN EN BIG BANDS
Nat King COLE
Ella Fitzgerald.
Duke Ellington.
SARAH VAUGHAN
COUNT BASIE bb.
GEORGE COLEMAN SAX TENOR. Samen met opgetreden in Tessenderlo
Met deze een lijstje van artiesten die wij ooit begeleid hebben, en van sommige in het voorprogramma stonden, deze laatste geef ik aan met VP.
Louis Neefs, mijn persoonlijke favoriet,ook toffe gast als vriend.
Jaques Raymond, ook zeker bij mijn favorieten zangers.
FAUVETTE; Franse zangeres, samen gewerkt in EDEN in Blankenberg.
TONIA Goede en toffe zangeres, was later getrouwd met één van de gebroeders MERTENS, trombonist. Lang na zijn dood hertrouwde zij met ook een trombonist,Pol. Even later vertrokken zij naar Duitsland, en verblijven er nog.
FREDDY SUNDER, zeker één van de beste gitaristen van Belgie(op jazz gebied)Samen gewerkt op een festival in LONDERZEEL
DALIDA grote Franse artieste, in VP gewerkt in Antwerpen in Zaal GOLDMUNTZ, ik schrijf hier over nog een volledig bericht.
Engelbert Humperdinck. Begeleid in PUTTE, bij Mechelen, dit in de geweldige zaak "DE TOEKOMST"
DAVE BERRY. Begeleid ook in Putte bij Mechelen. Putte was er bijna in primeur bij, en altijd juist op tijd geboekt.Proficiat Jef.
The 'STRANGERS" In het voorprogramma gestaan in Blankenberg, in "DEN EDEN". Na het optreden gezellig een pintje gedronken. Zoals de Strangers krijgen wij nooit meer zo'n groep.
ANN CHRISTY. samen gewerkt met René Beckers big-band, plaats van optreden TESSENDERLO.
NICOLE JOSI; Veel samen gewerkt, ook in EDEN, Blankenberg.
ANNEKE GRÖNLOH. Samen gewerkt in Peer. Ik kan me dat nog voorstellen, na haar optreden vertrok ze, maar had wel haar daimjasje vergeten, later kwam ze wel terug om dat op te halen.
LIONEL HAMPTON. Vibrafoon,slagwerk. Is de vader van SLIDE HAMPTON, de trombonist waarmee ik gespeeld heb.
BENNY GOODMAN, Clarinet
GENE KRUPA, wereld beroemde drummer.
DIVERSEN, van alles wat.
Solidaliteit tussen Nl. & Be.
Nederlanders. Ergens in de Vlaanders moesten de CATS tussen 20u en 02u twee optredens verzorgen, elk 45 min. Zoals altijd was het matriaal opgesteld minimum één uur voor het startsein . Het orkest dat verder de avond moest vullen, waren op de sukkel met hun geluidsinstalatie, de jongens van de Cats stelde direct voor dat ze op hun installatie mochten werken, zelfs hun technieker mocht alles regelen, in samenwerking met technieker van Cats.
Belgen. Ergens op het één of ander festival stond ik met MOUTH & Mc NAEL, zij moesten twee optredens van elk 45 min.doen. Het orkest dat de avond verder moest vullen was al opgesteld, het was het begeleidings orkest van een zekere princes? keizerin?( toch in ieder geval een hooggeplaatste persoon) van het vlaamse lied, de naam ben ik vergeten, maar hij begon met een M en eindigde met een A. Toen Mouth & Mc Nael moest beginnen stelde zij vast dat de verbindingskabel van de bassist stuk was, ik vroeg aan die princes of zij misschien hun kabel even mochten gebruiken, wat dacht U. Ze moeten maar zorgen dat ze alles bijhebben, dus noppi. Het verschil, wel een installatie van 100.000- gulden, geen kabel van 200- fr.
Een hele eer dit meegemaat te hebben. Ik had een aanvraag voor één van mijn groepen, SPOOKY & SUE, voor datum 27 September 1975,plaats van optreden Antwerpen, in zaal GOLDMUNTZ ( van, en in het Joden kwartier, diamant sector Antwerpen) Er had daar een "souper" plaats, er waren zo'n, schat ik, een 80 genodigden, en voor dat publiek hadden de inrichters zowat alle soorten muziek voorzien. Tijdens het eten was er een zigeuner orkest, dat aan de tafels ging spelen, dan was het weer de beurt aan het dans orkest, dan weer iets voor de jongere, enz.enz. De hoofd atraktie was wel de Franse geweldige zangeres, DALIDA. De kleedkamet van Spooky & Sue was juist naast deze van DALIDA. Terwijl spooky & Sue hun ding deden, had ik de kans een gezellig babbeltje te slagen met één van de grote Franse zangeres. Wat dat volledig programma zou kunnen gekost habben , kan ik op 200 à 300.000-fr niet schatten.
The "WALLACE COLECTION"
WALLACE COLLECTION is de groep waar ik veel bewondering voor heb, niet alleen zijn het stuk voor stuk uitstekende muziekanten, maar ook voor de gedurfde samenstelling van de groep, dit omzeggens in het " gitaren tijdperk" Hun bezetting was; Marc Hérouet.................piano-orgel. Sylvain Vanholme.......... gitaar. Fred Nieuland................ drum. Raymond Vincent.......... viool. Jaques Namotte............ cello. Chris Janssens............... bas. Eén van hun eerste opnames was"DAYDREAM" het was direct midden in de roos, en werd niet alleen grijs gedraaid in Belgie. Nu, na al die jaren word dit geweldig nummer nog regelmatig gedraaid. Ik denk dat het in 71 was dat de groep splitte, Marc Hérout begon iets later met" SALIX ALBA", Silvain Vanholme met "TWO MAN SOUND" van die andere weet ik niet.
Belgissche POPGROEP. "SALIX ALBA"
Op uitnodiging van deze jongens ben ik naar Brussel gereden, zij hadden mij de plaats opgegeven waar ze repeteerden. Na een paar nummers had ik al door dat het formidabele muzikanten waren, pianist was dan ook MARC HEROUET ( van de vroegere WALLACE COLLECTION) PIETER, zanger gitarist had al meerdere "stijlen" gespeeld en gezongen, hij imiteerde LOUIS PRIMA zoals geen ander. De drummer was een Rus, zijn naam valt mij niet te binnen, PINO bespeelde electr. bas. Gino ook Italiaan speelde sax alt en sax tenor, hij speelde een paar nummers met twee saxen tegelijk, dan had hij nog een speciale installatie, als hij één noot speelde, kon hij zijn installatie zo instellen dat deze één noot veranderde in een volledig akkoord, dan met twee saxen tegelijk,dat klonk zoals een vol akkoord op en kerkorgel. Ik heb zo vlug mogelijk gezorgd voor " cliché's" voor het nodige drukwerk, en ook zo vlug mogelijk gezorgd voor "poosters" , en wij konden vertrekken met optredens. ( vervolg zie hieronder)
Optredens en singels van SALIX ALBA.
Tegen dat het drukwerk allemaal rond was, had ik al tameljk wat datums voor SALIX ALBA. Ongeveer die periode kwam ook hun eerste singel uit " OH MAMA" , gezongen in de stijl van LOUIS PRIMA. Op korte tijd stond het nummer in de hitparade, zelfs in Nederland werd hun plaatje gedraaid. Wat betreft de optredens; de mannen speelde non stop, ik bedoel hiermee, het nummer was gedaan, en de intro van het volgend nummer werd al gespeeld, soms verdween de zanger ongemerkt terwijl demuziek verder speelde, en kwam hij ook ongemerkt terug, maar met aangepaste kledij, of aangepaste atributen. Zo deed hij bvb; onder het nummer verdween hij ongezien, bij de start van het volgend nummer kwam hij het podium opgekropen verkleed als vogelspin, en dat met aangepaste verlichting, en aangepast nummer. Salix bracht niet alleen goeie muziek, maar speelde tergelijker tijd ook theater. Moeilijk te begrijpen als ge de show niet gezien hebt. Ik had met Peter Koelewijn een afspraak gemaakt samen met de jongens van Salix , want hij had wel intresse in de groep, hij wilde zelfs het Belgisch kontrakt overnemen, ook" kwa" platenkontrakt, stukken beter dan hier, maar het werd niets. Na een jaartje splitte de groep, waarom? ze hadden te veel werk, ik weet het niet, ik heb er verder niets meer van gehoord. Het was wel een speciale maar ook EEN BESTE POPGROEP van die tijd, spijtig 15 jaar te vroeg. Hun singels OH MAMA---- SWEET TIME----WE WANT PETROL. I CAN'T RESIST---BLUE SKY----+ LP
WIE WAS JOE HARRIS.
Ik was dus van héél in t'begin van "JOSKE HARRIS enTHE MUSIC-FANS" bij de groep. Momenteel ben ik, en Andre Haesen ( drummer) de enige overlevenden van de groep. Jos was echt " nen toffe vent" , later kreeg hij wel wat kapsones, zeker na zijn hitsingel,"eerst zien en dan geloven", toen noemde de groep zich al wel "JOE HARRIS EN THE PINK-UMBRELLAS" Wat Jos betreft, als zanger, vond ik persoonlijk niet de allerbeste, maar kwestie verkopen van zijn kunnen, was formidabel, dat deed geen ander hem na. Wij hadden een zeer gevuld programma, 22 tot 24 optredens per maand, wat Jos niet wist was wel dat 50% van ons publiek voor de goep kwam, het waren ook stuk voor stuk goede muzikanten, en er zaten dan ook, buiten mezelf, toffe gasten bij, dat was dan ook "licht meegenomen." Ik ben gestopt bij de groep in Oktober 1972, Ik heb Jos nog eens gezien in zijn dancing in Itegem, ik schrok toen ik hem zag, na zijn optreden kwam hij bij ons aan tafel zitten, en vertelde tussendoor soms iets van vroeger, en telkens vroeg hij mij, WAART GIJ ER TOEN AL BIJ? Ik had hem zeker al vijf keer gezegd," Jos van in het begin van de groep was ik er bij" Wat ik nog altijd niet begrijp, waarom zo'n einde????????
Nu het weeral bijna PASEN is, schiet mij ineens iets te binnen van vroeger, toen nog de MUSIC-FANS. Albert de accordeonist, en ANDRE de drummer waren altijd aan t' ruzieën, en elkaar zowat te pesten. Albert was BAKKER samen met zijn broer, die broer bakte, en Albert deed de baan. In de periode van Pasen nam hij ook ingekleurde Paaseieren mee de baan op om te verkopen. Toen wij hem met het "buske" gingen ophalen voor een optreden, had hij voor ieder van ons een koppel eieren mee, wij sloegen die stuk tegen het voorhoofd van die gene die het korst in de buurt zat Albert zat naast Andre. Albert had wel één ongekookt ei mee, dat hij dan maar op Andre zijn voorhoofd stuk sloeg, de spijs droop van zijn gezicht, klinkt wel als een stomme grap, maar terwijl ik dat hier neer schrijf zit ik nog te lachen " gelijk ne gek" Ik zie dat na al die jaren zo voor ogen. Wij zijn met het busje moeten stoppen, en lagen krom van het lachen.
Mijn dochter SIGRID.
Mijn PETEKIND SILVANA. Geb.29.08.1992. dochter van Sigrid & Fiorenzo
Mijn vrouw Mariette met mijn petekind Silvana (juist 1 jaar geworden)
Tessenderlo_ vroeger en nu
23-08-2006
Vraagjes van bezoekers.
Ik kreeg al meermaals de vraag van bezoekers,of wij verschil uitmaakte in welke soort zalen wij moesten optreden. Wel toen wij beroeps werden speelde het zo geen rol, het ging er om veel optredens te doen, en die hadden wij wel, zonder een dikke nek te hebben, durf ik gerust zeggen dat wij in de jaren 60-70 wel één van de meest gevraagde orkesten waren, goede muzikanten, en Jos die het schitterend kon brengen. Natuurlijk speelden wij wel graag in goed draaiende zalen, maar feesttenten waren ook zeer welkom. Waar ik niet zo graag gespeeld heb was in Vreren, een prachtige zaal, een klein dorpje vlak aan de grens vlaams-walonië. De zaal was één van de mooiste qua inrichting, het was juist of ge in een oerwoud terecht kwam, met palmbomen, met verhoogde dansvloer in glas boven een vijver met fontijn, de zijmuren waren gevormd alseen rotsmassa, met een waterval, dat beneden uitliep in de vijver, dat was allemaal o.k, het vervelendste was het geluid dat opgevangen werd de micros van het orkest, na 7 uur spelen met dat geluid van fontijn en waterval stond Uw hoofd wel op springen, geloof mij vrij.
Ooit speelde wij in een feesttent juist naasr de omloop formule één in Francochamps. Telkens die wagens voorbij snorde, was het geluid, juist alsof die wagens dwars door de feesttent raasden. Maar ja, na het optreden hadden wij onze centen, daar ging het feitelijk wel om.
Dit heeft in feite niets met mijn blog te maken, maar het gaat over muziek, of daarover zou het moeten gaan, want muziek, op een paar uitzonderingen na, was er dit jaar niet veel te horen. Ik heb mij zo "geerregerd" dat het niet meer gezond voor mij was. Mijn vraag is, WAT IS DE BEDOELING van Eurosong??? Héél vroeger ging Eurosong in de eerste plaats over het mooiste lied, ieder artiest deed zijn eigen ding, en het beste lied werd nummer één. Hoe moet het tegenwoordig?? Mooie kleding, veel bloot ( niet te versmaden, maar heeft niets met zingen te maken), een hoop clowns op het podium met extravagante kostuums, daarbij duivelse geluiden uitbrengen, en gitaren die raketten afschieten, ze zouden gans de boel nog in brand steken ook. Dan de manier van stemmen, "smsessen", ook bij kleinere programma's zoals idool e.a, dat vind ik de grootste lulkoek die er bestaat, wie stemt er?? Jonge snaken, mensen van gezette leeftijd amuseren zich daar niet aan, op de tijd dat wij een bericht hebben ingetikt, is de zandloper al leeggelopen, en die jonge gasten tikken een bericht met hun gsm in hun broekszak. Wat ik persoonlijk vind, Ik zou als zanger of zangeres niet meespelen in zulke programma's, zeker niet als ge al zover staat als onze KATE RYAN, het is nu niet omdat Kate hier in de buurt woont, maar ik vind dat ze ten eerste zeker in de finale had moeten halen, en in de finale zeker bij de drie eerste had moeten uitkomen. Maar wij ben ik, een klein saxofoniske uit Looi.
Waarom JEF PEDAAL, wel Jef was een accordeonist uit St. Truiden, nen toffe gast qua karakter. Jef ging " jazzen" op kermissen, hij speelde accordeon en tergelijkertijd ook drum, alleen zijn dikke trom plus " nen charleston", met zijne rechter voet trapte hij op de PEDAAL van zijn dikke trom, met zijne linker bediende hij de "charleston" vandaar zijn naam, PEDAAL. Jef had wel de ganse tijd gedurende EXPO 58 daar opgetreden, volledig in orde, ingeschreven als beroepsmuziekant, en kon na de expo gewoon gaan doppen.Wij zijn eens met onze groep gaan kijken waar Jef speelde.( Eerst moet ik jullie nog iets zeggen, hij was altijd piek fijn in orde, zwart kostuum, wit gesteven hemd, witte vlinderdas ( groot model ), zijn haar pikzwart geverfd, zijn " fachen", ook de omtrek van zijn haardos bijgewerkt met zwart potlood of iets dergelijks.) Wel, Jef speelde in St.Truiden, wij waren na een optreden van ons even binnengestapt waar Jef speelde, hoe die man tekeer ging, niet te beschrijven, het zweet liep over zijn aangezicht, ook het produkt waar hij zijn haartooi mee bewerkte loste op van zweet, een liep in striemen naar beneden, tot op zijn " neuke". Toen Joske Harris wat meer bekend geraakte, ging Jef met ons mee naar optredens, hij installeerde zich achter in de zaal aan een tafel, waar hij een kleine winkel op uitstalleerde, verkocht singeltjes en souveniers van Harris.
Ik krijg veel mailtjes binnen met vragen zoals, hoe was Joe Harris in omgang, hoe is het om muzikant te zijn ? enz, enz. 1. Wel Joe Harris was echt " nen toffe gast," zeker toen hij nog Joske Harris was, ook het orkest THE MUSIC FANS, allemaal toffe gasten. In het begin was het knokken om aan "kontrakskes" te geraken, wij werkten ons uit de naad met het gedacht als de baas tevreden is mogen wij de volgende kermis of balavond terug komen, meestal was het ook zo. Jos stond met ons 7 uur op het podium, en zong "de klok uit de toren". Joske had in zijn prille jeugf een plaatje gemaakt, de titel weet ik niet meer, maar het ging over " mama ??" in de stijl van Heintje, dat moet in die tijd goed gedraaid hebben. Joske Harris woond toen in Zwevezele. Fernand Rijmen uit St. Truiden heeft Joske toen naar St. Truiden gehaald, en werd impressario en manager van Jos, en Jos woonde bij hem in, tot veel later Jos trouwde met José. 2. Hoe is het om muzikant te zijn? Ja muzikant is een zeer mooi beroep, maar zoals ook in de SPORT, moet ge een héél uitzonderlijk muzikant zijn om schoon geld te verdienen, dus rijk wordt ge er zeker niet van. Zolang je "jongman" bent, een mooi werk hebt, en één of twee dagen per week gaat optreden is het nog te doen, komen er meer optredens wordt het echt zwaar, ik heb het persoonlijk meegemaakt, 10 à 12 slaap per week, als ge dan 50 jaar wordt " is uw kaars wel uit", uwe " tikker" begint raar te doen, enz. Ook niet te vergeten Bijvoorbeeld, Uw vrouw, of één van de kinderen is ziek, of wat ook gebeurd, je bent zelf ziek, het optreden moet doorgaan, ik ben dikwijls thuis vertrokken met 40° koorts, maar het rare is, als ge een uur op het podium staat, zijt ge genezen. Ik vraag mijzelf dikwijls af. Ik had een zeer goed werk, op zeker ogenblik moest ik mijn keuze maken, beroeps worden, of mijn werk behouden . Wel ik denk dat ik juist hetzelfde zou doen, beroeps worden.
GILDA ( 1945 ) PUT THE BLAME AMADO MIO. VERTEOLKERS ; RITA HAYWORTH. GLENN FORD. GEORGES MACREADY.
RITA HAYWORTH.
GLENN FORD.
GEORGES MACREADY.
FOLIES BERGERE. ( 1935 ) LA ROMANCE DE LA PLUIE. LE CHAREAU DE PAILLE. Muzikale komedie geïnterpreteerd door MAURICE CHEVALIER. FERNAND LEDOUX.
MAURICE CHEVALIER.
FERNAND LEDOUX.
FOLOW THE FLEET ( 1936 ) LET'S FACE THE MUSIC DANCE. WE SAW THE SEA. I'M PUTTING ALL MY EGGS IN ONE BASKET. MUZIEK VAN ; INVING BERLIN. Naar het stuk van OSBORNE ; " Shore Leave " VERTOLKERS ; FRED ASTAIRE. GINGER ROGERS.
FRED ASTAIRE.
GINGER ROGERS.
GOING MY WY (1944 ). SWINGING ONE A STAR.( THE DAYS AFTER FOREVER. AVE MARIA. ( Schubert ) SILENT NIGHT. ( Gruber ) GOING MY WY. THAT'S AN IRISH LULLABY. MUZIEK VAN : JAMES VAN HEUSDEN. VERTOLKERS; BING CROSBY. BARRY FITZGERALD.
BING CROSBY.
BARRY FITZGERALD.
THE GREAT CARUSO. ( 1951 ). RIGOLETTA; LA DONNA E MOBILE ( VERDIO ) AIDA; CELESTE AIDA. VERSCHILLENDE ARIA'S UIT BEROEMDE OPERA'S " THE LOVELIEST NIGHT OF THE YEAR." VERTOLKERS. MARIO LANZA. ANN BLYTH.
MARIO LANZA.
ANN BLYTH.
GOLD DIGGERS OF 1933. EEN DER BEROEMDSTE AMERIKAANSE MUSIC- HALL FILMS ; HIJ DROEG BIJ TOT HET LANCEREN VAN DE MODE DER VERFILMDE REVUES EN MUZIKALE KOMEDIES. VERTOLKERS ; DICK POWEL. RUBY KEELER. GINGER ROGERS. WARREN WILLIAMS.
DICK POWEL.
RUBY KEELER.
GINGER ROGERS.
WARREN WILLIAMS.
HANS CHRISTIAN ANDERSEN ( 1952 ) WONDERFUL COPENHAGEN. THUMBELINA. THE UGLI DUCKLING. ANYWHERE I WANDER. MUZIEK ; FRANK LOESSER. NAAR DE SPROOKJES VAN ANDERSEN. VERTOLKERS ; DANNY KAYE. RENEE JEANMAIRE.
DANNY KAYE.
RENEE JEANMAIRE.
HOLIDAY INN. (1942 ) WHITE CHRISTMAS. EASTER PARADE. YOU'RE EASY TO DENCE WITH. LET'S START TO NEW YEAR RIGHT. BE CAREFUL, IT'S MY HEART. I'VE GOT PLENTY TO BE THANKFUL FOR I CAN'T TELL A LIE. SONG OF FREEDOM. I'LL CAPTURE YOUR HEART SINGING. LET'S SAY IT WITH FIRECRACKERS. HAPPY HOLIDAY. LAZIE. MUZIEK VAN ; IRVING BERLIN. VERTOLKERS. BING CROSBY & FRED ASTAIRE.
BING CROSBY & FRED ASTAIRE.
ILS SONT DANS LES VIGNES... ( 1951 ) LE JUPON DE LISON. DANS MON VERRE. MON PETIT BONHOMME DE CHEMIN. LE SOLEIL SUR L'HORIZON. MUZIEK : LOULOU GASTE. VERTOLKERS; LINE RENAUD. LUCIEN BAROUX. ALBERT PREJEAN. SUZANNE DEHELLY.
LINE RENAUD.
LUCIEN BAROUX.
ALBERT PREJEAN.
SUZANNE DEHELLY.
THE JAZZ- SINGER ( 1927 ). MAMMY. ( Irving Berlin ) LOVER. JUST ONE OF THOS THINGS. IF I COULD BE WITH YOU.BIRTH OF THE BLEUS. KOL NIDREL. MUZIEK ;LOUIS SILVERS. DE EERSTE SPREKENDE FILM. VERTOLKERS; AL JOLSON.
EEN ANDERE " JAZZ SINGER " WERD GEDRAAID IN 1953. GEINSPIREERD OP DE EERSTE FILM. HIJ VERTELT EVENWEL EEN GANS ANDERE GESCHIEDENIS. VERTOLKERS ; DANNY THOMAS. PEGGY LEE. MILDRED DUNNOCK. EDUARD FRANZ.
AL JOLSON.
DANNY THOMAS.
PEGGY LEE.
MILDRED DUNNOCK.
EDUARD FRANZ.
( THE ) LOVE PARADE. ( 1931 ) RÊVE D' AMOUR PARADE D' AMOUR. LA MACHE DES GRENADIERS. PARIS JE T'AIME, D'AMOUR. MUZIKALE KOMEDIE GEÏNTERPRETEERD DOOR... MAURICE CHEVALIER. JEANETTE MAC DONALD.
MAURICE CHEVALIER.
JEANETTE MAC DONALD.
MAD ABOUT MUSIC. ( 1938 ) I LOVE TO WHISTLE. CHAPEL BELLS. AVE MARIA ( Gounod ) MUZIEK ; JIMMY MC HUGH. VERTOLKERS ; DEANNE DURBIN. ARTHUR TREACHER.
DEANNA DURBIN.
ARTHUR TREACHER.
NIGHT AND DAY. ( 1946 ) BEGIN THE BEGUINE. IN THE STILL OF THE NIGHT. MY HEART BELONGS TO DADDY. NIGHT AND DAY. DON'T FENCE ME IN. MUZIEK ; COLE PORTER. VERTOLKERS ; CARY GRANT. ALEXIS SMITH. MONTY WOOLLY. JANE WYMAN.
CARY GRANT.
ALEXIS SMITH.
MONTY WOOLLEY.
JANE WYMAN.
NOUS IRONS A PARIS ( 1949 ) A LA MI- AOÜT. TANT JE SUIS AMOUTEUX DE VOUS. J'AI PEUT- ÊTRE TORT, J'AI PEUT-ÊTRE RAISON. MUZIEK ; MISKRAKI. MUZIKALE KOMODIE. VERTOLKERS ; PHILIPPE LEMAIRE. FRANCOISE ARNOUL. RAY VENTURA EN ZIJN COLEGIENS.
FRANCOISE ARNOUL.
PHILIPPE LEMAIRE.
RAY VENTURA en zijn Collégiens.
ON THE TOWN ( 1946 ) NEW- YORK , NEw YORK. MIS TURNSTILE BALLET. ON THE TOWN. A DAY IN NEW- YORK BALLET. MUZIEK ; LEONARD BERNSTEIN. Muzikale komedie met balletten. VERTOLKERS . GENE KELLY. FRANK SINATRA. VERA ELLEN. ANN MILLER.
GENE KELLY.
FRANK SINATRA.
VERA ELLEN .
ANN MILLER.
( THE ) RED SHOES ( 1948 ) Ballet der Rode Schoentjes. MUZIEK ; BRIAN EASDALE. Koreografie van Robert Helpman. Naar het sprookje van ANDERSEN. VERTOLKERS. MOIRA SHEARER. LEONIDE MASSINE. ANTON WALBROOK. MARIUS GORING.
MOIRA SHEARER.
LEONIDE MASSINE.
ANTON WALBROOK.
MARIUS GORING.
RHAPSODY IN BLUE ( 1945 ). THE MAN I LOVE. EMBRACEABLE YOU. I GOT RYTHM. RHAPSODY IN BLUE. SOMEBODY LOVES ME. PORGY AND BESS:"Summertime" CONSERTO IN F GROOT. MUZIEK ; GEORGES GERSHWIN. VERTOLKERS. ROBERT ALDA. JOAN LESLIE. ALEXIS SMITH. AL JOLSON. OSCAR LEVANT. HAZEL SCOTT. PAUL WHITEMAN en orkest.
ROBERT ALDA.
JOAN LESLIE.
ALEXIS SMITH.
AL JOLSON.
OSCAR LEVANT.
HAZEL SCOT.
PAUL WHITEMAN.
ROBERTA. ( 1935 ) SMOKE GETS IN YOUR EYES. YESTERDAY. YOU'RE DEVASTATING. ARMFUL OF TROUBLE. SOMETHING HAD TO HAPPEN THE TOUCH OF YOUR HAND. I WON DANCE. LOVELY TO LOOK AT MUZIEK ; JEROME KERN. Naar de operette van OTTO ITERBACH. VERTOLKERS. FRED ASTAIRE. GINGER ROGERS. IRENE DUNNE.
FRED ASTAIRE.
GINGER ROGERS.
IRENE DUNNE.
ROSE- MARIE. ( 1939 ) INDIAN LOVE CALL. O ROSE- MARIE I LOVE YOU. MUZIEK : RUDOLF FRIML. Naar de beroemde operette van Rudolf Friml. VERTOLKERS. JEANETTE Mc DONALD. NELSON EDDY. JAMES STEWART.
JEANETTE Mc DONALD.
NELSON EDDY.
JAMES STEWART.
(THE ) SEVENTH VEIL ( 1945 ) PRELUDE N° 7 (Chopin). SONATE IN C GROOT ( Mozart ). DE LUSTIGE VROUWTJES VAN WINDSOR OUVERTURE (NICOLAI) PIANOCONSERTO IN a KLEIN (Grieg ) PATETISCHE SONATE ( Beethoven) WALTZ OF THE SEVENTH VEIL (Ben Franke) De geschiedenis van een vrouw, die een uitstekende pianiste werd toen ze bevrijd werd van haar complexen. VERTOLKERS. JAMES MASON. ANN TODD. HERBERT LOM. PIANOSOLO'S DOOR EILEEN JOYCE.
JAMES MASON.
ANN TODD.
HERBERT LOM.
EILEEN JOYCE..
SONG OF SHEHERAZADE. ( 1947 ) HINDOELIED. ZIGEUNERLIED. HYMNE AAN DE ZON. FANDANGO. SHEHERAZADE. ARABESKE. DE VLUCHT VAN DE HOMMEL. SPAANS CAPRICCIO. MARS VAN DE MAINE. MUZIEK ; RIMSKI-KORSAKOF. VERTOLKERS; YVONNE DE CARLO. BRIAN DONLEVY. JEAN PIERRE AUMONT.
YVONNE DE CARLO.
BRIAN DONLEVY.
JEAN PIERRE AUMONT.
STORMY WEATER ( 1943 ) STORMY WEATER. ( Harold Arlen). AIN'T MISBEHAVIN ( Thomas"Fats Waller" ) I CAN'T GIVE YOU ANYTHING BUT LOVE,BABY. MUZIKALE FILM, die volledig door zwarten wordt vertolkt.
LENA HORNE.
BILL ROBINSON.
BESSIE SMITH.
FATS WALLER.
NICOLAS BROTHERS.
CAB CALLOWAY.
TEA FOR TWO. ( 1951 ) TEA FOS TWO. NO, NO, NANETTE. I WANT TO BE HAPPY. OH ME - OH MY. MUZIEK ; VINCENT YOUMANS. Naar de operette " NO NO NANETTE" VERTOLKER. DORIS DAY. GORDON MAC RAE. GENE NELSON. EVE ARDEN.
DORIS DAY.
GORDON MAC RAE.
GENE NELSON.
EVE ARDEN.
TWO GIRLS AND A SAILOR.( 1944. ) A LOVE LIKE OURS.(Albert Nichols) TAKE IT EASY. (EARL BRENT ) A TISKET A TASKET. Ella Fitzgerald ) THRIL OF A NEW ROMANCE ( Cugat en Curbelo ) SWEET AND LOVELY (Gus Armheim.) GRANADA ( Agustin Lra.) RAPER DOLL (Johnny Black ) IN A MOMENT OF MADNESS.( J.Mc.Hugh.) YOUNG MAN WITH A HORN. (G.Stoll ) YOU DEAR. (Sammy Fain) MY MOTHER TOLD ME. (J. Mc HUGH ) Muzikale komedie ; VERTOLKERS ; VAN JOHNSON. JUNE ALLYSON. GLORIA DE HAVEN. JOSE ITURBI. LENA HORNE.
VAN JOHNSON.
JUNE ALLYSON.
GLORIA de HAVEN.
JOSE ITURBI.
LENA HORNE.
TOP HAT. ( Hoge Hoeden ) 1935 ) TOP HAT NO STRINGS. ISN' T IT A LOVELY DAY ? CHEEK TO CHEEK. PICCOLINO. MUZIEK ; IVING BERLIN. MUZIKALE KOMEIE. FRED ASTAIRE en GINGER ROGERS.
FRED ASTAIRE en GINGER ROGERS.
SONG TO REMEMBER. ( 1944 ) POLONAISE IN AS GROOT. FANTAISIE- IMPROMPTU. REGENPRELUDE. WALS IN AS GROOT. SCHERZO N° 2 IN BES KLEIN. ETUDE IN AS GROOT. WALS IN DES GROOT. NOCTURNE IN ES GROOT. BERCEASE. WALS IN CIS KLEIN. REVOLUTIE- ETUDE. MUZIEK VAN ; CHOPIN. Naar het leven van Chopin. VERTOLKERS : CORNEL WILDE. PAUL MUNI. MERLE OBERON.
CHOPIN.
CORNEL WILDE.
PAUL MUNI.
MERLE OBERON.
( A ) SONG IS BORN. 1949 ) FLYING HOME. STEALING APPLES ( Thomas "FATS " WALLER ) DINAH ( H. Hartman ) MUSKAT RAMBLE ( Kid Ory ) A SONG IS BORN. ( A. Samson ) I'M GETTING SENTIMENTAL OVER YOU. (G. Basman ) ANITRA'S BOUGIE De geschiedenis van zeven professoren die zich voorgenomen hebben de Jazz en zijn weerslag op de man uit de straat over te bestuderen. VERTOLKERS ; DANNY KAYE. VIRGINIA MAYO. BENNY GOODMAN. LOUIS ARMSTRONG. TOMMY DORSEY. LIONEL HAMPTON. CHARLES BERNET. MEL POWELL.
DANNY KAYE.
VIRGINIA MAYO.
BENNY GOODMAN.
LOUIS ARMSTRONG.
TOMMY DORSEY.
LIONEL HAMPTON.
CHARLIE BARNET.
MEL POWELL.
LE CAVALIER NOIR ( 1944 à CAVALIER. CHIC A CHIQUITO. AVEC L' AMOUR. LA PLUS BELLE. MUZIEK ; FRANCIS LOPEZ. Muzikale operette.. VERTOLKERS. GEORGES GUETARY. SIMONE VALERE.. MICHELE PHILIPPE. ALERME. JEAN TISSIER.
GEORGES GUETARY.
SIMONE VALERE.
MICHELE PHILIPPE.
ALERME.
JEAN TISSIER.
MUZIEK ; FRANCIS LOPEZ.
MADEMOISELLE SWING. ( 1942 ) J'AI UN CLOU DANS MA CHAUSSURE. APRES L'IVER, VIENT LE PRINTEMPS. MADEMOISELLE SWING. MUZIEK ; RAYMOND LEGRAND. Muzikale komedie. VERTOLKERS. PIERRE MINGAND. IRENE DE TREBERT. RAYMOND LEGRAND EN ZIJN ORKEST. JEAN MURAT. ELVIRE POPESCO.
PIERRE MINGAND.
IRENE DE TREBERT.
RAYMOND LE GRAND EN ZIJN ORKEST.
JEAN MURAT.
ELVIRE POPESCO.
( THE ) MAGIC BOW. (1945 ) LA CAMPANELLA ( Paginini ) IL TRILLO DEL DIAVOLO. ( Tartini ) VIOOLCONSERTO N° 1 (Paginini ) CAPRICCIO N° 1 en 20. (Paginini ) VIOOLCONCERTO RONDO ( Beethoven ) Biografie van Paginini naar het boek van Manuel KOMROFF " L"archet magique " VERTOLKERS; STEWART GRANGER. PHYLIS CALVERT. JEAN KENT.
STEWART GRANGER.
PHYLIS CALVERT.
JEAN KENT.
MA POMME ( 1950 ) Y A TANT D' AMOUR. CLODO- SERENADE. T' EN FAIS PAS FISTON. MA POMME. Muzikale komedie. VERTOLKERS; MAURICE CHEVALIER. SOPHIE DESMARETS. RAYMOND BUSSIERES. FELIX PAQUET
MAURICE CHAVALIER.
SOPHIE DESMARETS.
RAYMOND BUSSIERES.
FELIX PAQUET.
JE CHEMIN DU PARADIS ( 1931 ) AVOIR UN BON COPAIN. LE CHEMIN DU PARADIS. AIR DE LA TROPE D' AUTO. TOUT EST PERMIS QUAND ON AIME. MUZIEK ; W.R. HEYMAN. VERTOLKERS; LILIAN HARVEY. HENRI GARAT. RENE LEFEVRE. JACQUES MAURY. GASTON JACQUET.
LILIAN HARVEY.
HENRI GARAT.
RENE LEFEVRE.
JACQUES MAURY.
GASTON JAQUET.
COVER GIRL ( 1944 ) MAKE WAY FOR TO- MORROW. COVER GIRL. PUT ME TO THE TEST. LONG AGO AND FAR AWAY THE SHOW MUST GO ON. MUZIEK; JEROME KERN. Muzikale komedie. VERTOLKERS. RITA HAYWORTH. GENE KELLY. LEE BOWMAN.
RITA HAYWORTH.
GENE KELLY.
LEE BOWMAN.
ENVOI DES FLEURS. (1949 ) QUAND LES LILAS REFLEURIRON. LA PETITE EGLISE. ANVOI DES FLEURS. en verschillende andere wijsjes van PAUL DELMET. MUZIEK, PAUL DELMET naar het leven van Paul Delmet. VERTOLKERS. TINO ROSSI. MICHELINE FRANCEY. JEAN BROCHARD. ARLETTE MERY.
TINO ROSSI.
MICHELINE FRANCEY.
JEAN BROCHARD.
ARLETTE MERRY.
ES WAR EINE RAUSCHENDE BALLNACHT ( 1941 ) VAINES TOUTES LES PEINES. NOTENKRAKER ( fragmenten ) TSJAIKOFSKIDOORNROOSJE. PATETISCHE SYMFONIE MUZIEK. TSJAIKOFSKI. Naar het leven van Tsjaikofski. VERTOLKERS. HANS STUWE. ZARAH LEANDER. MARIKA ROKK.
HANS STUWE.
ZARAH LEANDER.
MARIKA ROKK.
ONE HUNDRED MEN AND A GIRL. ( 1947 ) IT'S RAINIG SUNBEAMS (Fr. Hollander ) A HEART THAT'S FREE ( A.G. Rubin) LA TRAVIATA. (Verdi ) Lohengrin. Hongaarse Rapsodie ALLELUIA. 5mozart ) VERTOLKERS. DEANNA DURBIN. LEOPOLD STOKOWSKI. ADOLPHE MENJOU. MISHA AUER.
DEANNA DURBIN.
LEOPOLD STOKOWSKI.
ADOLPHE MENJOU.
MISHA AUER.
PREMIER RENDEZ- VOUS. ( 1941 ) PREMIER REDE VOUS. MUZIEK. RENE SYLVIANO. Muzikale komedie. VERTOLKERS. DANIELLE DARRIEUX. LOUIS JOURDAN. FERNAND LEDOUX. GEBRIELLE DORZIAT.
DANIELLE DARIEUX.
LOUIS JOURDAN.
FERNAND LEDOUX.
GABRIELLE DORZIAT.
CAREFREE ( 1938 ) CHANGE PARTNERS. CAREFREE. MUZIEK. IRVING BERLIN. VERTOLKERS. FRED ASTAIRE & GINGER ROGERS. RALPH BELLAMY.
FRED ASTAIRE & GINGER ROGERS.
RALPH BELLAMY.
(LE ) CONGRES S' AMUSE ( 1932 ) SERAIT-CE UN REVE ? JE T'AIMERAI TOUJOURS, VILLE D' AMOUR. MUZIEK. WERNER R. HEYMANN. De operette speelt zich af achter de schermen van het Kongres van Wenen. VERTOLKERS. LILIAN HARVEY. HENRI GARAT. ARMAND BERNARD.
LILIAN HARVEY.
HENRI GARAT.
ARMAND BERNARD.
( THE ) GLASS MOUNTAIN. ( 1949 ) THE MONTANARA. THE LEGEND OF THE GLASS MOUNTAIN. TAKE THE SUN. THE WAYFARER'S SONG. MUZIEK. NINO ROTA VERTOLKERS. VALENTINE CORTESE. TITO GOBBI. SEBASTIAN SHAW.
VALENTINE CORTESE.
TITO GOBBI.
SEBASTIAN SHAW.
LOUISE ( 1939 ) OH ! LOUISE, SI TU M'AIMES. DANS LE CITE LOINTAINE. DEPUIS LE JOUR OU JE ME SUIS DONNEE. MUZIEK; GUSTAVE CHARPENTIER. Naar de gelijknamige opera in 4 bedrijven. Muzikale leiding ; LOUIS BEYTS. VERTOLKERS. GRACE MOORE. GEORGES THILL. ANDRE PERNET. GINETTE LECLERC. ROBERT LE VIGAN.
GRACE MOORE.
GEORGES THILL.
ANDRE PERNET.
GINETTE LECLERC.
ROBERT LE VIGAN.
MOULIN ROUGE. (1953 ) MOULIN ROUGE ( Georges Auric en Jaques LARUE.) IT 'S APRIL AGAIN. Een biografie van de schilder TOULOUSE- LAUTREE VERTOLKERS. JOSE FERRER. COLETTE MARCHAND. ZSA ZSA GABOR.
JOSE FERRER.
COLETTE MARCHAND.
ZSA ZSA GOBOR.
NEW ORLEANS ( 1946.) WEST- END BLEUS. MAHOGANY HALL STOMP. WHERE THE BLEUS WERE BORN IN NEW ORLEANS. THE BLEUS ARE BREWIN. Een film geinspireed op het begin van de jazz in Amerika. VERTOLKERS. LOUIS ARMSTRONG. BARNEY BIGARD. KID ORY. CHARLIE BEAL. BUD SCOT. RED CALENDER. ZUTTY SINGLETON. "LUX" LEWIS. ARTURO DE CORDOVA. WOODY HERMAN & ORKEST.
LOUIS ARMSTRONG.
BARNEY BIGARD.
KID ORY.
CHARLIE BEAL.
BUD SCOTT.
RED CALLENDER.
ZUTTY SINGLETON.
" LUX " LEWIS.
ARTURO DE CORDOVA.
WOODY HERMAN & zijn orkest.
SHOW BOAT ( 1936 ) OL' MAN RIVER. BILL. CAN'T HELP LOVING THAT MAN. LIVE UPON THE WICKED STAGE. WHY DO I LOVE YOU ? AFTER THE BALL. MUZIEK; JEROME KERN. Naar de beroemde operette. VERTOLKERS EERSTE VERSIE. PAUL ROBESON. IRENE DUNE. ALLAN JONES. Een tweede versie van " SHOW BOAT " werd gedraaid in 1951. VERTOLKERS TWEEDE VERSIE. AVA GARDNER. KATHRYN GRAYSON. HOWARD KEEL. JOE E BROWN. GOWER CHAMPION.
Uit eerste versie.
PAUL ROBESON.
IRENE DUNE.
ALLAN JONES.
Uit tweede versie.
AVA GARDNER.
KATHRYN GRAYSON.
HOWARD KEEL.
JOE E BROWN.
GOWER CHAMPION.
EASTER PARADE. ( 1948 ) EASTER PARADE. IT ONLY HAPPENS WHEN I DANCE WITH YOU. BETTER LUCK NEXT TIME. A FELLA WITH AN UMBRELLA. SHAKING' THE BLEUS AWAY. MUZIEK. IRVING BERLIN. Terugblik op de wijsjes van Irving Berlin. VERTOLKERS. JUDY GARLAND. FRED ASTAIRE.
JUDY GARLAND.
FRED ASTAIRE.
JUDY GARLAND & FRED ASTAIRE.
( LA ) BELLE MEUNIERE ( 1948 ) De schone molenarin. VOAGES. WOHIN (uittreksel.) LES FLEURS DU MEUNIERE. SALUT DU MATIN. SERENADE. UNGEDULD. MUZIEK. SCHUBERT aangepast door TONY AUBIN. Nieuwe tekst van PAGNOL. De enige muzikale film van MARCEL PAGNOL; geïnspireerd op een min of meer denkbeeldige episode uit SCHUBERT'S leven VERTOLKERS. TINO ROSSI. JACQUELINE PAGNOL. LILLA VETTI. RAOUL MARCO.
TINO ROSSI.
JACQUELINE PAGNOL.
LILLA VETTI.
RAOUL MARCO.
UN GRAND AMOUR DE BEETHOVEN. ( 1936 ) PASTORALE MONDSCHEINSONATE. enz. MUZIEK. BEETHOVEN. VERTOLKERS. HARRY BAUR. ANNIE DUCAUX. JANY HOLT. JEAN- LOUIS BARAULT. PAULY. enz.
HARRY BAUR.
ANNIE DUCAUX.
JANY HOLT.
JEAN- LOUIS BARRAULT.
PAULY.
JAMM' IN THE BLEUS ( 1950 ) ZERR MERKWAARDIGE KORTE MUZIKALE FILM VERWEZENTLIJK DOOR DE BEROEMDE FOTOGRAAF " GON MILLI." MET HET ORKEST VAN COUNT BASIE.
COUNT BASIE.
ORKEST " COUNT BASIE "
TILL THE CLOUDS ROLL BY ( 1947 ) De zingende regen. OL' MAN RIVER. THE LAST TIME I SAW PARIS. LONG AGO AND FAR AWAY. SMOKE GETS IN YOUR EYES. SINGING IN THE RAIN. THEY DITN' T BELIEVE ME. I WON' T DANCE. LAND WHERE THE GOOD SONGS GO. LEAVE IT TO JANE. LOOK FOR THE SILVER LINING. A FINE ROMANCE. ALL THE THINGS YOU ARE. WHY WAS I BORN ? MUZIEK ; JEROME KERN. VERTOLKERS. VAN JOHNSON. FRANK SINATRA. ROBERT WALKER. VAN HEFLIN. JUDY GARLAND. JUNE ALLYSON. KATHRYN GRAYSON. LENA HORN. TONY MARTIN.
VAN JOHNSON.
FRANK SINATRA.
ROBERT WALKER.
VAN HEFLIN.
JUDY GARLAND.
JUNE ALLYSON.
KATHRYN GRAYSON.
LENA HORNE.
TONY MARTIN.
SONG OF LOVE. ( 1947 ) CONCERTO IN ES GROOT ( Liszt ) WIDMUNG. TRÄUMEREI. RAZPSODIE No 2 IN g KLEIN. FRÜLINGSSUMPHONIE. MEPHISTO. FAUST. SUMPRONIE. in C KLEIN. PIANOCONCERTO IN A KLEIN. CARNAVAL. HONGAARSE DANSEN. WIEGELIED. ARABESKE. MUZIEK: ROBERT SHUMANN. De schone liefdesgeschiedenis van Clara en Robert Shumann. VERTOLKERS: KATHERINE HEPBURN. PAUL HENREID. ROBERT WALKER. HENRY DANIELL.
KATHERINE HEPBURN.
PAUL HENREID.
ROBERT WALKER.
HENRI DANIELL.
SONG OF THE SOUTH. ( 1950 ) SONG OF THE SOUTH. ( A. WRUBEL ) UNCLE REMUS SAID ( H.F.GILBERT ) ZIP- A- DEE- DOOH- DAH. HOW DO JOU DO.? ( PHIL FLEMING ) Naar de " SPROOKJES VAN ONKEL REMUS" van J. Chandler Harris. Eerste tekenfilm van Walt Disney waarin ook levende akteurs voorkomen. VERTOLKERS. ERIC ROLF. RUTH WARWICK. BOBBY DRISCOLL.
ERIC ROLF.
RUTH WARWICK.
BOBBY DRISCOLL.
SWING TIME. ( 1936 ) THE WAY YOU LOOK TO- NICHT. A FINE ROMANCE. BOJANGLES GONNA DANCE. NEVER GONNA DANCE. THE WALTZ IN SWING TIME. PICK YOURSELF UP. MUZIEK : JEROME KERN. Eén der grootste suksessen van FRED ASTAIRE en GINGER ROGERS. ANDERE VERTOLKERS. VICTOR MOORE. HELEN BRODERICK.
FRED ASTAIRE & GINGER ROGERS.
VICTOR MOORE.
HELEN BRODERICK.
SYNCOPATION ( 1942 ) BLUES IN THE NICHT. I' M COMING VIRGINA. STRICTLY INSTRUMENTAL. TRUMPET BLUES. MUSIC TILL DAWN. DOIN' THINGS WILDCAT. Jazz van New Orleans, Dixieland, Jive en Boogie- Woogie, Negro spirituals, enz.. VERTOLKERS; ADOLPHE MENJOU. JACKIE COOPER. BONITA GRANVILLE. HARRY JAMES. BENNY GOODMAN. JOE VENUTI. JACK BENNY. CHARLIE BARNET. AlVINO REY. GENE KRUPA.
ADOLPHE MENJOU.
JACKIE COOPER.
BONITA GRANVILLE.
HARRY JAMES.
BENNY GOODMAN.
JOE VENUTI.
JACK BENNY.
CHARLIE BARNET.
ALVINO REY.
GENE KRUPA.
MAKE MINE MUSIC ( 1949 ) TWO SILHOUETTES. CASEY. WITHOUT YOU. JOHNNY FEDORA. ALL THE CATS JOIN IN. PETER EN DE WOLF. AFTER YOU' VE GONE. Een geheel van acht tekenfilmpjes door Walt Disney. LIEDEREN EN MUZIEK VERTOLKT DOOR; BENNY GOODMAN. THE PIED PIPERS. DINAH SHORE. ANDREWS SISTERS. NELSON EDDY. ANDY RUSSEL
FRANSE VERSIE VERTOLKT DOOR; EDITH PIAF. COMPAGNONS DE LA CHANSON. JEAN DENIS. JACQUES JANSEN.
BENNY GOODMAN.
THE PIED PIPERS.
DINAH SHORE.
ANDREWS SISTERS.
NELSON EDDY.
ANDY RUSSELL.
FRANSE VERSIE VERTOLKT DOOR;
EDITH PIAF.
LES " COMPAGNONS DE LA CHANSON ".
JEAN DENIS.
JACQUES JANSEN.
IT STARTED WITH EVE. ( 1941 ) THE LORDS PRAYER. GOING HOME. CLAVELITOS. VIENE LA CONGA. DOORNROOSJE. MUZIKALE FILM geïnterpreteerd door VERTOLKERS. DEANNA DURBIN. CHARLES LAUGHTON. ROBERT CUMMINGS.
Met mijn Nederlandse groepen ging het uitstekend, ik stond ook 24 uur paraat voor hen en ook voor mijn klienten. Ik had voor mij persoonlijk wel de Maandag avond, en Donderdag avond, want na Beckers werd ik ook gevraagd als sax Bariton bij Yellow Citi band ,wat ik ook "gretig" had aangenomen. De Yellox Citi band, dat was echt professioneel, muziekanten uit orkesten zoal Francis Bay- Harry Segers, plus mannen die jaren lang in andere gekende groepen.
1970 Wat werk betreft, zelfde als de voorgaande jaren , van de ene zaal naar feesttenten, van feesttenten naar dancings.Soms traden wij op met een speciale gastvedette. Met ons orkest speelden wij bvb met....
Langs een impressario dhr.Delcuve uit Drongen hadden wij dit kontrakt aangenomen, wij haden nog nooit in Frankrijk opgetreden, daarom had hij de twee eerste kontrakten meer in gewone zalen gemaakt, zodat wij een doorzicht kregen van wat het Franse publiek zoal wilde, voor het grote werk begon.
Jos had een kontrakt aangenomen om te werken in Bobejaanland. Bobejaanland was toen nog niet van wat het nu is, maar er was toch al flink bijgebouwd. (ik bewonder Bob en zeker ook José om van een modderpoel te maken wat het later is geworden.)
De zijruiten achter van VW 1500 gaan niet open van boven naar onder, die kun je wel openen op een kier, dat moest met zo'n chromé "klinkske".Toen ik s'anderen daags de wagen aan t'poetsen was, ik de buitenkant, mijn vrouw de binnen kant, deed zij de ontdekking, tussen dat scharnierend " geval " zat een plukje ros haar, ik heb het wel fel moeten uitleggen.
Op mijn "driedaagse" in t'klein kasteeltje in Brussel hadden zij beslist dat ik met mijn diploma "metaalberwerking- mechanica" het beste bij de "dienstencompagnie" onderofficieren school kon gaan. Ik moest dus 4 maanden opleiding krijgen in Doornik, en daarna 4 maanden in Luik ,dat was wel " zwaren toebak", veel dril, nachtoefeningen, en veel " koeken".Na drie weken mochten wij voor het eerste naar huis. Ik had tussendoor wel de tijd gevonden om enkele muzikanten bijeen te krijgen, en zouden bij het terug keren naar de kazerne onze instrumenten en muziek-partituren.meebrengen.
Het orkest bestond uit...............
Eindelijk bij een echt orkest.
Verrassing n° 2.
Welkom.
