|
Voor het eerst is er een Vlaams kampioenschap triplette homogeen voor veteranen ingericht. Voor drie spelers van eenzelfde club dus. Mede door een gebrek aan publiciteit was de opkomst vandaag aan de lage kant. Veel spelers waren immers niet op de hoogte. Toch wist het bestuur van de pfv aan het einde van de dag te melden dat dit kampioenschap volgend jaar weer zou doorgaan.
Wie wilde winnen of zich meten met de besten was toch aanwezig. Vandaag speelde ik met Marc Deplancke en André Demuynck. Alles liep vlot tot we in de 1/2 finale Bob Vanweymeersch, Marc Vandesteen en Georges Coppens tegen kwamen. Die oudjes zijn ook in vorm want ze haalden vorige week de 1/2 finale in het PKT in Oost-Vlaanderen. Ze speelden steeds heel kort en we vonden niet direct een oplossing voor ons probleem. Ze liepen uit tot 10-2 en de enige optie die we hadden was dat Marc eerst opging en André als tweede man speelde. Stilaan kwamen we terug tot 12-11. Dan liep het mis. We hadden geen ballen meer, maar lagen met 2 punten op een 70 cm. Georges had nog 2 ballen om het winnende punt te maken... De stress sloeg hem echter om het hart en hij speelde meters te kort zodat we alsnog wonnen. In de finale tegen Marcel Van Gorp waren we de betere. In het begin van de match lieten we enkele punten liggen anders hadden we vlot gewonnen. Nu was het 13-10. Niemand van ons team speelde heel goed, maar niemand speelde ook heel slecht. Dat bleek voldoende om de derde titel in één week binnen te halen voor Okapi. Als ik uit de laatste weken iets geleerd heb is het wel dit: Hoe meer we winnen, hoe meer ik besef dat ik er eigenlijk nog niets van ken. Blijven oefenen dus.
|
