Gebruik baard, pruik en snor nooit om uw gezicht te verbergen!
Hoofdpunten blog wandelen
sinterklaas
10-06-2013
Sinterklaas en Pieterbaas
Sinterklaas en Pieterbaas (uit het archief) (slot)
In Nederland aangekomen wordt hij door een massa mensen verwelkomt, die dringen en duwen om de Sint te bewonderen tijdens zijn tocht door de stad. De schoentjes worden dan ook klaargezet, en volverwachting wordt er uitgekeken naar de geschenkjes. Omdat de Sint wil dat iedereen wat krijgt moet hij echter gaan winkelen om de dromen van de kinderen te kunnen verwezenlijken. Het is zo ver en Sinterklaas rijdt met zijn paard en trouwe knecht over ieder dak om de brave kinderen te belonen, maar de stoute kinderen krijgen niemendal. Sinterklaas vergeet ook niemand en gaat op bezoek bij de zieke kinderen en de oude mensen. Vooraleer hij terug naar Spanje reist gaat hij nog langs de scholen waar de kinderen met vreugde wachten om wat hij strooien gaat. Sommigen weten dat ze wel eens stout zijn geweest en hopen om niet in de zak te worden gestoken. Jos Daems uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Sinterklaas en Pieterbaas werd vermoedelijk rond 1927 uitgegeven door Ph. van Amerdongen uit Amsterdam. De versjes zijn van Freddy Last en het werd geïlustreerd door R. van Praag. Het heeft een harde gekleurde kaft (rode mantel) en binnenin zijn de pagina's afwisselend in kleur en zwart/wit. Het boekje is 11,5/26 cm groot.
De inhoud: Sinterklaas wil weer op reis om zijn verjaardag te vieren en wijst op de landkaart het land waarheen hij wil gaan, Nederland. De nodige voorbereidingen zijn gedaan, de cadeautjes zijn aangekocht en de grote tocht kan beginnen. De Sint wil zijn trouwe schimmel niet achterlaten en rijdt te paard naar de boot, gevolgd door Zwarte Piet op een ezeltje. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Het is niet te verwonderen Nicolaas zo dikwijls aan te treffen langs de Moezel door het feit dat onze vriend de patroon is van de schippers en de scheepsbouwers. Ook hier staat hij rechts op het hoofdaltaar weliswaar baardloos en zonder direkte herkenningstekens, maar zijn naam werd fraai geschreven onderaan het gepolychromeerde beeld van ongeveer 50 cm. Links naast het schilderij van het hoofdaltaar staat de H. Catharina, niet zelden de gezelsschapsdame van Nicolaas. Het linkse zij-altaar is toegewijd aan de H. Jozef, boven zijn beeld, bijna niet te ontdekken, staat er nog een Nicolaasbeeldje, amper 30 cm groot maar hier wel met baard, staf, boek en bollen. Achteraan in de kerk op de rechterwand nog een groot gepolychromeerd Nicolaasbeeld, maar ook hier enkel met baard, staf en mijter. Raf Rumes uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Ontmoetingen met de Sint (1) Duitsland Fankel (Mosel)
Bij een rondrit in het dorpje Fankel, waar zich een van de negen grote sluizen op de Moezel bevindt, zien we op een honderdtal meter van de rivier het kleine St-Nikolausstraatje. Het eerste huis op de rechterzijde heeft een afgeschuinde hoek waarop een kleurrijke Nicolaas is geschilderd, zo te zien nog niet zo lang geleden.
Müden (Mosel) Op de linkeroever van de Moezel, een twaalftal km van Cochem ligt het wijndorp Müden tegen de flank van de stijgende oever. In het midden van het dorp zien we de St-Stephanuskerk. (wordt vervolgd) uit:Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Als Sinterklaas wat jonger was en hollen kon als jij dan maakte dit cadeau hem vast nog als een kind zo blij.
Want Sint houdt best van sport en spel, van rennen en van trappen, maar hij is bang dat als hij valt zijn knieën zullen knappen.
Daarom is dit cadeau voor jou. Hij vindt het best bij je horen. Wil jij misschien dan op een dag een puntje voor hem scoren? geschreven door Jolande Treffers uit: Sinterklaasgedichten.com
Het échte boek van Sinterklaas is uit! (slot) Guy Daniëls maakt een bruikbaar Sinterklaasboek
Een verjaar-dagskalender van Pieten, foto's (ook plek genoeg om foto's samen met de sint in te plakken), recepten, speelgoedontwerpen, een soort poëziealbumoverzicht, aan te vullen met pasfotootjes, belangrijke telefoonnummers van de Sint. Kijkplezier met een zeer practische achtergrond, waarbij je twee vliegen in één klap slaat: een mooi boek om als Sinterklaas de straat over te gaan én zeer bruikbare info binnenin. Benieuwd hoe groot de oplage dit jaar zal zijn. Een fraai SNG-jubileumcadeau om jezelf op te trakteren! Uitgeverij Clavis, isbn 9789044818017, geen paginanummering Guus Smits uit:Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Foto's uit Sints jeugd, namenlijsten met genummerde schoorstenen en verlanglijstjes, routekaarten (bovenaanzicht!), afgewisseld met sierplekken om lijstjes, tekeningen of aantekeningen te bewaren voor (huis-)visites. Zo kun je de kinderen een kijkje gunnen in het 'geheime leven' van de Sint. Een heuse agenda vanaf het vertrek in Spanje, onderweg en in Nederland. Afwisselend een gedicht, een lied, een inpaklijst van Sint én Piet (bijvoorbeeld een roe: erachter geschreven: om roet uit de schoorsteen te roeren), dakschoenen (antislip), het Sintmobieltje, een gouden loper ('een sleutel die op alle deuren moet passen!): leuk om eens met de kinderen te bespreken. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Afgelopen november ging een lange wens van schrijver Guy Daniëls in vervulling: het échte boek van Sinterklaas schrijven! Daniëls volgde een opleiding tot kleuterleider, zo lezen we op zijn leuke website (www.guydaniels.be), en stond zeven jaar voor de klas. Zijn eerste verhaal dat hij in zijn vrije tijd schreef won meteen de kinder- en jeugdjury Prijs Vlaanderen. Hij werkte ook een boek om tot theatervoorstelling in een verteltent. Door deze successen besloot hij zich fulltime met schrijven bezig te gaan houden.
Uitgeverij Clavis durfde het aan, maar (nog) niet in grote oplagen. Een boek voor de praktiserende Sint "niet geschikt voor kinderen, alleen voor Sinterklaas en zijn helpers". Afgewerkt met roodfluweel en-zoals het hoort- goud op snee. 500 exemplaren die (aldus Daniëls) snel waren uitverkocht, dus in 2013 komt er vast weer een oplage. Het boek arriveert in een kartonnen doos met een sierlijke S en versierde zijkanten. Een smakelijke verrassing bij het openmaken: te gebruiken als werkboek in de drukke drie weken en boordevol tips en verhalen. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Elk jaar hoop ik dat ik de paardenvoetjes weer kan horen, zachtjes over de daken met een stukje wind, dat vrolijk zingt en die avond tot een feest tovert.
Ik hoop dat ik de blijheid van de Sint kan zien en horen hoe hij zachtjes lacht met een stukje wind, dat vrolijk danst en die avond onvergetelijk maakt.
En ik hoop dat ik de braafste ben. Dat ik zachtjes juich met een stukje wind, dat om me heen zweeft en die avond van goud maakt.
Elnura Kasikirik Het Sinterklaas gedicht van de kinderstadsdichter van Sint-Niklaas 2012 uit:Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Confraternité Saint-Nicolas en Sinterklaas in Luik
Confraternité Saint-Nicolas en Sinterklaas in Luik (slot)
Onze stoet is, naast door wat we zelf aan centen krijgen, ook gesponsord door de Luikse schepen (wethouder) van familie, sociale zaken en gezondheid. Tijdens de optocht delen wij meer dan 200 kg. snoep uit, warme chocolademelk, pannenkoeken en meer dan 600 zakjes gevuld met hebbedingetjes en geschenkjes; Dit alles helemaal gratis.
Daarnaast proberen wij een cheque te schenken aan een organisatie die zich inzet voor kinderen en net zoals wij over beperkte middelen beschikt, of ze te helpen door onze aanwezigheid zoals bij "Les camions du coeur" Verder bezoeken wij andere broederschappen rond: gastronomie, wijnbouw, wijnproeverij, folklore...om onszelf meer bekend te maken. Het SNG Vlaanderen leerden wij kennen toen wij jullie ontmoetten in Bari bij de basiliek waar onze heilige vriend begraven ligt. Sindsdien zijn wij al een paar keer in Sint-Niklaas naar de "Dag van de Sint" geweest". uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Confraternité Saint-Nicolas en Sinterklaas in Luik
Confraternité Saint-Nicolas en Sinterklaas in Luik (1)
In Luik, in de wijk Outremeuse, staat een Sint-Nicolaaskerk in wiens schaduw de beroemde krimischrijver Georges Simenon (commisaris Maigret) werd geboren. Onder de toren van deze kerk richtte Marcel Janssens - een echte Waal, maar met Vlaamse roots en vlot tweetalig - in april 2007 de "Confraternité Saint-Nicolas", ("Broederschap van Sint-Nicolaas"), op
Hij vertelt:
"Zelf ben ik al 37 jaar Sinterklaas in scholen, bij particulieren en in het kerstdorp van de stad Luik. Ik stichtte deze broederschap om het feest van onze heilige Nicolaas in ere te houden, te beschermen en te promoten. Elk jaar in mei komt onze confraternité in kapittel samen om een beetje centen te verzamelen en om de stoet te organiseren die vertrekt van de Sint-Nicolaaskerk en rondtrekt in de wijk Outremeuse. Aan deze optocht nemen ongeveer 140 vertegenwoordigers uit de verschillende folkloristische groepen en sportverenigingen uit alle hoeken van de provincie Luik deel. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Zoiets moet het geweest zijn. Uit was groot geschreven zodat het niet alleen de zin maar zelfs het hele vers afsloot. Gelukkig hoefde ik niet echt te zingen, maar uitpakken moest ik wel. De snelle gever had vanmorgen nog tijd gehad voor een cadeau noch voor een surprise. Een voetbal van krantenpapier viel mij ten deel. In het hart van de voetbal zat ... zeep. Doordeweekse, saaie, 'o is het vandaag al Sinterklaas' zeep. Zeep zo uit de linnenkast alsof we ons thuis nooit wasten. "En", vroeg mijn moeder toen ik thuis kwam. "Zeep", zeidde ik. "Geef maar" , zei ze. Ik had een wijze en aardige moeder. De zeep verdween uit mijn oog, langzaam uit mijn hart. Sint kwam 's avonds. En dit keer was het de echte. Dat wisten we allemaal zeker. De gedichten waren mooi, de cadeaus goed en het feest was gered. Nog een heel jaar dan zou ik me weer door de schoolse viering heen worstelen om aan het eind van de dag alles weer te kunnen vergeten omdat Sinterklaas ons nooit teleur stelde. Co Baas - Tekening Gera Baas uit : Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Sinterklaas! Wat een idee. De man had zich duidelijk vermomd en veel kinderen zagen dwars door die vermomming wie deze sint in werkelijkheid was. Ik wist het niet, wilde heus nog wel wat ontzag voelen, maar kon slechts hopen dat hij weer gauw ging met zijn Pieten. Ook die Pieten vielen tegen. En ook zij waren bij sommigen gekend. Na het intermezzo greep de meester weer in de cadeaustapel. Een cadeau voor mij. Nu kwam het er op aan op het juiste moment blijverrast te kijken en het gedicht een beetje dragelijk voor te lezen. 'Sint zat te denken wat hij jou moest schenken. Hij wist het niet en riep toen Zwarte Piet. Ik weet het niet, zei Zwarte Piet. Zing maar een lied en pak maar UIT.' (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap.
Het eerste cadeau tartte al direct de voorgeschreven wetten. "Geen vieze plakboel", hoorde ik de meester op bezwerende toon verordineren, maar deze anonieme gever had daar geen rekening mee wensen te houden. De meester, die alle handschriften kende, probeerde de gever niet te verraden door zijn strenge blik. Dat was eigenlijk het meest feestelijke aan de morgen. Na heel wat cadeautjes en hakkelend voorgelezen gedichten werd eindelijk de deur zonder kloppen opengegooid. Zwarte Piet kwam jolig binnen om ons de komst van Sinterklaas te melden. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Was dagen aan het denken voor een presentje. Wat gaf je iemand die je eigenlijk niet kende? Bedacht en plakte een surprise en schreef een gedicht. In mijn netste handschrift schreef ik het kladje over. Op de dag van vieren ging alles geheimzinnig verpakt in een tas mee naar school. Na een mislukte rekenles begon dan het 'vieren'. Ik weet niet of we er voor in de kring gingen zitten, wel weet ik dat het absoluut niet de bedoeling was je uitbundiger dan anders te gedragen. Straks zou Sinterklaas met zijn Pieten ook nog even onze klas bezoeken en dan moest de klas, in allerlei betekenissen van het woord, er netjes bij staan. (Wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Een liefdevolle schoolganger was ik niet. Wel een trouwe en een die vanzelfsprekend deed wat de meester zei. In december verbaasde het mij ieder jaar opnieuw dat je ook heel anders kon omspringen met de schoolse taken. Je kon er met je pet naar gooien, je kon ze lichtvoetig opnemen of je kon ze pas op het nippertje herinneren. Vooral dat laatste was zo verbazingwekkend dat het mij nooit gelukt is. In november kreeg ieder kind uit de klas een lootje. Ik schrijf krijgen, omdat ik me van spannend lootjes trekken niets herinner. Dat lootje moest opgevouwen in je zak en onder geen beding mocht iemand anders uit de klas vertellen welke naam op jouw verkreukt papiertje stond. Ja, het was zelfs het beste thuis ook je mond te houden. Stel dat het via een omweg van een praatgrage zus of een roddelzieke broer toch bekend zou worden wie je 'had'. Ik hield dus mijn mond. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Op bijgaande foto staat Sinterklaas in volle glorie als "poesjenel" (stangpop). Deze marionet is gemaakt door een Luikse dame, lid van de confraternité. Het vervaardigen van poppenkastpoppen is haar hobby, waar bij de beroemde poesjenellen van Luik: Tchantchés en zijn vrouw niet mogen ontbreken. (http://www.cwarzee.net/tchanches/index.htm)
Dit "lief kind" van de Sint maakte hoofd, lichaam en ledematen. Andere lieve kinderen, vrouwelijke leden van de confraternité, zorgden voor de mooie sintelijke kledij en Marcel, de voorzitter himself, nam de afwerking - pareltjes, bril, medailles, staf en degelijke -voor zijn rekening.
Het documentatiebestand van het Sint-Nicolaasgenootschap bevat vele mooie en belangrijke items, maar deze stangpop is toch wel veruit de origineelste. Luc Vermeulen Foto's SNG Vlaanderen
Aquarel Een grafisch werkje van schrijver Hugo Claus dat hij als 15-jarige maakte. Een kleurig aquarel verbeeldt een vrolijke Sinterklaas. uit: Het Nieuwsblad
Het was weer feest bij Hubo en De Dageraad in Kortessem. Een mengeling van zang en dans. Een uitgelaten jeugdig volkje en een Sinterklaas en Piet die zich weer gelukkig voelden dat ze erbij mochten zijn!
Deze Wonderbare Nacht. De NACHT dat Sinterklaas op SLECHTWEERVANDAAG over de daken rijdt en de Pieten al dansend de gevraagde cadeautjes door de SCHOORSTEEN brengt!
Oh Lieve Sint Nicolaas. Oh komt toch bij mij.......... En rijdt toch ons huisje niet stilletjes voorbij.........
Namiddag een bezoek gebracht aan Heideland. Nog nooit zo ontroerd geweest, maar ook fier op hun prestatie ter gelegenheid van mijn aanwezigheid. Zelden heb ik "Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje weer aan", door hun, uit volle borst horen zingen. En met de Pietendans ging iedereen uit de bol! Ik incluis!! Yé! Yé! Yé! (foto's volgen)
HUN Sinterklaas en Zwarte Piet mogen zijn?.DAAR DOE JE HET VOOR!
Populair Sint-speelgoed nu al uitverkocht (Niet iedereen zal in het schoentje vinden wat hij of zij gevraagd heeft)
De goedheilige man komt pas volgende week langs, maar in vele speelgoedwinkels blijken al gaten te zitten in het aanbod. De K3-dansmat en de babypop Annabell van zapf: ze zijn gewoon op, zo zegt Gunther Desmet van Dreamland in Het Nieuwsblad. En niet omdat de ouders al massaal gaan sintshoppen zijn:de grootste rush wordt nog verwacht.
Wat zijn dan wel de redenen voor de vele uitverkochte goederen?
1) de crisis, waardoor de stock kleiner is en niet snel genoeg kan aangevuld worden 2) het buitenland: als daar iets scoort, worden er kleinere pakketten geleverd in België. 3)onderschatting:een product dat geheel onverwacht toch heel goed scoort. Daardoor hebben de winkels te weinig voorraad, of zijn er gewoon te weinig gemaakt. uit: Het Laatste Nieuws (bron Het Nieuwblad)
Beste Sint Mijn wens voor dit jaar is een dikke vette bankrekening en een slank lichaam. Het zou fijn zijn als u deze 2 niet door elkaar zou halen, zoals vorig jaar
Sint niet te spreken over "Stoute Ruben en Louise"
De Sint is met zijn stoomboot en een heel gevolg aan Zwarte Pieten op het Steenplein in Antwerpen aangekomen. Duizenden kinderen gaven hem een warme ontvangst. Hoogtepunt van de aankomst was de toespraak van de Sint op 't Schoon Verdiep. Zijn er dit jaar stoute kinderen?
"Het ziet er goed uit", juichte de Sint toen hij zijn Grote Boek nakeek. Maar hij vergiste zich. "Oh nee, er zijn 2 stoute kinderen! Ruben heeft het been van zijn opa aan zijn hond gegeven en Louise zegt dat haar mama en papa zagen." Gelukkig kon Piet de Sint erop wijzen dat het om een misverstand ging. Ruben gaf na een etentje met zijn opa diens knookje van zijn kotelet aan zijn hond en de mama en papa van Louise timmerden een konijnenhok in elkaar. "Er zijn dus géén stoute kinderen dit jaar". Concludeerde de Sint. En dat tot grote opluchting van alle kinderen.
Hij komt! Hij komt! Nog 3 keer slapen! Aankomst Sinterklaas in Antwerpen op 17 november!
Een jaarlijks terugkerende vraag!! 'ZULLEN ER DIT JAAR ALWEER GEEN STOUTE KINDEREN ZIJN?'
Vanaf 13 uur kan je het allemaal live volgen aan het Steenplein, op de Suikerrui (wat een naam) en op de Grote Markt in Antwerpen of ook al rechtstreeks, vanaf 13u30 op Ketnet.
Naar jaarlijkse traditie zijn ook Bart Peeters, professor Van den Uytleg, Conchita Ramon, de trouwe kapiteins Paelinkx en Verschepen en weerman Renaat Van Zon van de partij. Al even traditioneel schreef Hugo Matthyssen het scenario en neemt Stijn Coninx de regie voor zijn rekening.
Martinus was de zoon van een rijke koopman. Lang geleden was hij soldaat in het Romeinse leger. Op een dag reed Martinus met een groep soldaten naar een grote stad. Het was koud en mistig.
Martinus had zijn lange mantel goed om zich heen geslagen. Zo had hij het heerlijk warm. Ze hadden haast, want ze wilden voor donker binnen de stadsmuren zijn. Toen ze bij de stadspoort aankwamen, stapte er plotseling een arme man op hem af. Hij had geen schoenen, geen jas en geen sokken aan. Je kon aan hem zien dat hij het erg koud had. "Wat is er met jou aan de hand?" vroeg Martinus. "Ach", rilde de man, "ik heb het koud en ik heb zo'n honger". Martinus dacht even na. Hij zou zijn mantel wel willen geven. Maar in die tijd mochten soldaten zonder mantel de stadspoort niet in. De mantel hoorde bij hun uniform. Wat moest Martinus nu doen? Hij kon die arme man toch niet zo laten staan?
Plotseling kreeg hij een goed idee. "Ik geef hem de helft van mijn mantel. Dan kan ik de andere helft omgeslagen houden!" Hij deed zijn mantel af. Trok zijn zwaard en hakte de mantel in twee stukken. Eén stuk gaf hij aan de arme man. En een stuk sloeg hij zelf om zijn schouders. Daarna pakte hij zijn beurs en gaf de man wat geld. De arme man was erg blij. Nu had hij een mantel tegen de kou en wat geld om wat eten te kopen. Hij bedankte Martinus en vertrok. En Martinus? Die reed daarna tevreden met zijn soldaten de stad binnen.
Het verhaal van Martinus en de arme man is een oud verhaal. Maar nog altijd wordt het feest van Sint Martinus gevierd.......Sint Maarten. Elk jaar, op 11 november, gaan kinderen met een lampion en een vrolijk liedje bij de mensen langs. Om ze licht te brengen......vrolijk te maken. uit: Primair onderwijs
Het mag dan nog wel enkele weken duren voordat de Sint vanuit Spanje naar België afzakt, in de speelgoedwinkels is de pakjesstrijd al volop losgebarsten. Met kortingen, kleefacties, stuntprijzen en dikke speelgoedboeken proberen de ketens ouders en kinderen massaal voor zich te winnen. "Kinderen plaatsen hun bestelling bij de Sint steeds vroeger" ,klinkt het. uit: Het nieuwsblad
Goed nieuws voor alle kinderen: de Sint heeft in een telegram aan Ketnet laten weten dat hij dit jaar op zaterdag 17 november om 13.40 uur met zijn stoomboot uit Spanje in Antwerpen arriveert. De goedheilig man zal aan het Steenplein aanleggen. Na de ontvangst door de burgermeester zal de Sint te voet naar de Antwerpse Grote markt stappen waar hij omstreeks 14.40 uur vanop het bordes van het stadhuis de kinderen en hun mama's en papa's zal toespreken. Ketnet laat alvast weten de intrede van de Sint rechtstreeks uit te zenden vanaf 13 uur. We kijken er naar uit. uit: Het nieuwsblad
Verwarm de oven voor op 150 tot 160 graden. Klop het ei los in een schaaltje. Doe alle ingrediënten in een kom. Snij de boter in klein klompjes en voeg dit toe aan het mengsel en kneed tot een soepele bal. Strooi wat bloem op een werkvlak en rol hierop uit tot een lap van een centimeter dikte. Snij de lap in twee of vier stukken en leg op een ingevette bakplaat. Bestrijk het deeg met ei en versier met de amandelen. Schuif de bakplaat in de oven en bak het in 25 tot 30 minuten in de voorverwarmde oven gaar. Laat de speculaas 10 minuten afkoelen en maak hem met een spatel voorzichtig los. uit: Sinterklaas Recepten
Duitsland 'Berlijn - Spandau) In 1539 wordt het een evangelische kerk als gevolg van de reformatie, daardoor werden alle beelden verwijderd waaronder ook een zilveren Nicolaas die sindsdien spoorloos is. In 2001 besloot de gemeente een Nicolaasbeeld in de kerk op te stellen en hiervoor gaven zij de opdracht aan de kunstenaar Bern Gisevius. Nicolaas wordt meestal statig voorgesteld en men wou iets meer levendig en uit de legenden en het leven gegrepen en dit in tweevoud, voor elk wat wils. Het ene, kleinere beeld is een bijbellezende Nicolaas op het concilie van Nicea, het tweede is een levensgrote poedelnaakte Nicolaas als redder der zeelieden. In onze kleurrijke volkstaal zou men zeggen "goed voorzien van oren en poten". Twee felle contrasten die voor zichzelf spreken maar wel ongewoon, en zeker in een evangelische kerk, die er een oecumenische uitleg aan tracht te geven. Gewaagd maar niet verwacht, wij boeken vooruitgang? Raf Rumes. (met dank aan Prof. W. Sharrer) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Duitsland (Berlijn - Spandau) Als ondertitel zouden we kunnen meegeven: Spannend in Spandau. Dit zal u verderop duidelijker worden. De Nikolaikirche van Spandau dankt haar ontstaan aan het feit dat Spandau een handelsnederzetting was op de samenvloeiing van de Spree en de Havel en in 1240 als "ecclesia forensis" of Marktkirche erkend wordt. Zij droeg destijds reeds de naam van Nikolaikirche vermits Nicolaas de patroon van de handelaars was. Het is een driebeukige hallenkerk die in 1944 door de geallieerden gebombardeerd werd, waarbij de toren totaal uitbrandde, toren die tussen 1979 en 96 met zijn barokuitzicht werd herbouwd. (wordt vervolgd) uit:Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Strooien: Liefst ongezien, ten teken van vrijgevigheid en bescheidenheid. Ook weer te herleiden naar de legende van de drie huwbare meisjes.
Chocoladeletters: Eetbare letters werden gebruikt op kloosterscholen in de Middeleeuwen om kinderen te leren schrijven. Zodra ze een letter goed konden schrijven, mochten ze als beloning de bijhorende broodletter opeten. Een andere verklaring kan zijn dat in de 19e eeuw mensen de Sinterklaascadeaus bedekten met een laken. Hier bovenop legden ze de eerste letter (van brood) van het kind waarvoor de cadeaus waren bedoeld. Chocoladeletters werden ergens in de 19e eeuw geïntroduceerd. Tot die tijd werden de letters gemaakt van brood of banket.
Suikergoed: Vroeger vooral in de vorm van een hart. Net als de Vrijer een teken van een aanbidder.
Chocolademunten: Eén van de bekenste legenden over Sinterklaas vertelt dat hij 's nachts stiekem beurzen met goudstukken naar binnen gooide. Dit om te voorkomen dat een vader zijn dochters de prostitutie instuurde om aan geld te komen voor een goede bruidschat. (wordt vervolgd)
Pepernoten: Weer een symbool van Vruchtbaarheid, vroeger werden ze met muntstukken gemengd, tegenwoordig met suikergoed.
Marsepein: Amandelbrood met Indisch rietsuiker, in de Middeleeuwen als geneesmiddel gebruikt. Het wilde zwijn was een Germaans symbool van de jacht en werd in oude tijden regelmatig geofferd. Nu vervangen door zijn achterneefje: het marsepeinen varken. (wordt vervolgd)
Roe: Berkentakken met bamboe of een lint eromheen, symbool van vruchtbaarheid en daarnaast handig om de schoorsteen schoon te maken (wat gezien Piets uiterlijk misschien niet de beste methode is)
Schoorsteen: Verbinding tussen mensen en de 'bovenwereld' waar geesten en goden wonen (volgens de Germanen tenminste)
Speculaaspoppen: Ook wel 'Vrijers' genoemd, kreeg je er één, dan had je een aanbidder. Vroeger afbeeldingen van heiligen of van Germaanse vruchtbaarheidsgodin Freia. (wordt vervolgd)
'Goedheiligman': Een verbastering van "goet-hylik man" (= "goed-huwelijks man"), een titel die Sint verdiende door te zorgen voor de bruidsschat van een paar arme meisjes.
Zwarte Piet Vroeger de tegenpool van Sint en boeman voor kleine kinderen, tegenwoordig Sints onmisbare rechterhand, zwart geworden door al dat geklauter in schoorstenen (wie zou daar niet zwart van worden?) (wordt vervolgd)
Mijter: Waarschijnlijk een 'verbastering' van een Frygische muts (dat is een oosterse, godsdienstige hoofdbedekking), Hij werd meer gedragen door bisschoppen.
Staf: De staf heeft ook een bepaalde betekenis. Het is een symbool voor de boom van het leven, maar ook van het goede werken, eensgezindheid en naasteliefde. De echte staf van Sinterklaas is niet zomaar een stok met een krul aan de bovenkant. De echte staf is versierd met allerlei tekens. Al die symbolen hebben een bepaalde betekenis. zo staat op de stam van de staf een man getekend met vier engelen er om heen. Dit is Petrus, een van de leerlingen van Jezus. Petrus is degene geweest die de christelijke kerk gesticht heeft. (wordt vervolgd)
Stoomboot: Sinterklaas is pas in de negentiende eeuw een stoomboot gaan gebruiken naast zijn schimmel. Tegenwoordig komt hij in sommige plaatsen nog wel aan met de boot, maar ook de auto en helikopter gebruikt hij vaak. Dat van die boot is niet toevallig: Sint-Nicolaas is ook de beschermer van havensteden,zeelieden, vissers, ongetrouwde meisjes en scholieren.
Spanje: Uit Spanje kwamen vroeger veel luxe artikelen en lekkere dingen vandaan (en nu dus nog in december).
Schimmel: Stamt af van de Germaanse god Wodan. Dus zijn schimmel Sleipnir. (wordt vervolgd)
Hoor de wind waait door de bomen, hier in huis daar waait de wind. Zou de goede Sint wel komen, nu hij het weer zo lelijk vindt? Nu hij het weer zo lelijk vindt. Als hij komt in donkere nachten, op zijn paardje o zo snel, als hij wist hoe zeer wij wachten, ja, gewis dan kwam hij wel, ja gewis dan kwam hij wel. uit: Sinterklaasliedjes
Ook Sint en Piet vinden hun weg naar de graffiti. Koen Rumes wandelde over de brug over de spoorlijn Gent-Brussel in de Schollestraat te Anderlecht en vond het de moeite waard om ons deze beelden te bezorgen. uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Jouw allergrootste uitlaatklep Is wel het wereldwijde web Je zit steeds op het internet Waar jij met vele mensen chat.
Zodra je tijd hebt, ga je snel Naar .com of nl. En ben je klaar, dan check je nog Of er reacties zijn op je blog
Hierover wou de Sint jou nu eens spreken Hij vraagt je de verbinding nu te breken Want echt, het internet is lang niet zo fijn Als een leuk cadeautje, en marsepein! uit: Sinterklaasgedichten.nl
Sint-Nicolaas is immers de kindervriend en niet zoals ouders dachten een opvoedkundige. De Sinterklaasboekjes, LP's, e.d. rijzen de pan uit. Maar ook de mallen voor chocoladeletters, in vele soorten en maten, de vormen voor de chocoladefiguren. Om toch ook weer terug te gaan naar het begin zijn er natuurlijk ook de beelden van de Heilige Nicolaas. De rages uit de tweede helft 20e eeuw, het sparen van sigarenbandjes, speldjes etc. laten het Sint-Nicolaasfeest niet voorbij gaan. Kortom een uitgebreid scala aan artikelen wat bij velen weer jeugdherinneringen oproept.
Het bijzondere aan het museum zijn, naast de getoonde zaken, de openingstijden: Wij zijn geopend als we thuis zijn, dus, vooraf, even bellen kan geen kwaad 06-28869413 of 06-38169616. Ondanks deze 'handicap' mogen we ons verheugen in ruim duizend bezoekers per jaar, bezoekers die uit alle delen van het land komen. Regelmatig ook bezoekers die ook een grote zolder blijken te hebben en dan wat later de postbode aan het werk zetten. En toch blijven we nog steeds roepen 'Opruimen, Sinterklaasspullen niet weggooien, want dat kan altijd nog' Arie Kornegoor uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Onder het genot van een drankje nemen de aanwezigen een kijkje in het museum en blijft het nog geruime tijd gezellig aan het museumplein achter Borculoseweg 46a. De volgende dag hebben we open huis en is het een drukte van belang. Tientallen mensen van jong tot oud brengen ons een bezoek. De toegang is gratis, een vrije gift is altijd welkom. We laten u aan de hand van meerdere iconen zien waar het ooit eeuwen terug begint. Dan een tijd dat het feest er wel is maar dat de Goedheiligman niet in beeld is. Maar als Jan Schenkman komt dan komt er wat leven in de brouwerij. Eerst nog mondjesmaat maar naarmate de tijd vordert komen er de eerste intochten en wordt het aanbod van sinterklaasvoorwerpen groter. Getuigen zijn de vele speculaasplanken en uitgehakte stenen als vorm voor marsepein figuren. De jaarlijkse intocht van Sint-Nicolaas en Zwarte Piet gaan meer met de tijd mee, Sint-Nicolaas gooit, tijdens de intocht de grote jute zak overboord om aan te geven dat het verhaal over stoute kinderen die mee gaan in de zak naar Spanje tot het verleden behoort. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Dan moeten we zorgen dat het dan geopend kan worden, de druk stijgt. Het lijkt alsof de verf minder snel droogt dan normaal maar met vereende krachten wordt toch op tijd de eindstreep gehaald. Een bijzonder woord van dank aan alle medewerkers is hier op zijn plaats. Tussendoor is ook de naam voor het museum gevonden. "Oh, kom er eens kijken".
De bestrating wordt opgesierd met een mijter, een idee van de stratenmaker. Uitnodigingen voor de officiële opening worden verstuurd en dan....dan is het 4 april 2009 en zal kleinzoon Mads (04-10-2007), geassisteerd door burgemeester Bloemen, de officiële opening verrichten. Na deze daad wordt overgegaan tot het nuttigen van een openingsdrankje. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Tinneke en ik hebben al wel eens gezegd dat het heel mooi zou zijn om de garage een keer op te knappen en in te richten als expositieruimte, maar daar blijft het steeds bij. Maar na de exposities bij de Historische Kring komt dat idee weer ter sprake. We gaan eens bij de buurman, een allround bouwvakker, te rade om een advies. Nou dat is geen probleem, gewoon afbreken en nieuw bouwen. Opknappen van een oude garage is geen goedkope oplossing en je blijft met een oud gebouw zitten. En dan, na een paar dagen wel / niet, is het net als bij de Elfstedentocht maar dan Achterhoeks "wi'j doot 't". Zo wordt in het najaar 2007 driftig een begin gemaakt met het slopen en daarna bouwen van onze hobbyruimte / berging. Dit wordt door ons al snel omgedoopt tot museum. Alles verloopt naar wens, een gezellige prettige samenwerking met de heren bouwers, noeste hulp van vrienden en de bouw staat er. Dan komen de inrichtingsideeën: muurverf hier, gewone verf daar en ga zo maar door. Plots komt een hele goedkope agenda ter tafel waarin het eerste weekend van april wordt aangemerkt als museumweekend. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Je woont in een dorp velen weten van je kwaal en helpen je daarbij door nog meer aan te bieden en dus moet er nog een doos op zolder worden bijgeplaatst. Maar toch blijkt dat je het niet voor niets doet, de plaatselijke Historische Kring heeft een eigen pand gekregen en komt informeren of er geen mogelijkheid bestaat om een expositie in te richten. Tja, we hebben wel het één en ander maar om daarmee een behoorlijke ruimte te vullen is wel wat anders. Toch proberen en dan blijkt dat er nog meer gevulde dozen mee terug gaan naar huis. Het is een groot succes, enthousiaste bezoekers waarvan velen nog wel wat op zolder hebben liggen. M.a.w. onze zolder wordt na afloop nog voller en het volgende jaar zijn we weer te gast bij de Historische Kring. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Een uit de hand gelopen hobby zo noemen we, Tineke en ik, ons Sinterklaasmuseum. Het is eind vorige eeuw dat we begonnen te zoeken naar bekers met een afbeelding van Sint Nicolaas en / of Zwarte Piet. Het leek ons namelijk leuk om tijdens de Sint periode, en dan in het bijzonder als de Pieten onze "zwartwerkers", 's morgens in alle vroegte binnen komen, koffie te drinken uit zo'n beker. Maar als je daarnaar op zoek gaat kom je natuurlijk meer aan Sint en Piet gerelateerde dingen tegen. Ja, want het is ook best leuk om in die periode ook de hele kamer in Sint Nicolaas sfeer te brengen. En zo begint het verzamelen. En echt, dan kun je proberen wat je wilt, je komt er niet meer vanaf, het Sint-Nicolaasvirus. Geen medicijnen, geen praatgroepen (dan wordt het alleen maar erger) gewoon mee leren leven. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Tegenwoordig moet alles steeds duurder en groter, origineler, hipper en idioter. Maar daar doet de Sint niet meer aan mee. Het gaat om de gedachte, om het idee. Een nuttig cadeautje waar je iets aan hebt. En niet iets waar je over op schept. Dus geeft Sint jou onverschrokken Een paar mooie, nieuwe sokken. uit: Sinterklaasgedichten
Sinterview met de Zweedse schrijver Arne Norlin (slot) Op bezoek in Sint-Niklaas en bij SNG Vlaanderen
Vind je bepaalde elementen in de volksgebruiken storend? Niet echt. Mensen hebben, de eeuwen door, sprookjesfiguren verzonnen die hen kunnen helpen in het leven. Natuurlijk zou ik de excessen met Kertsmis - hier in Zweden kunnen de ouders verschrikkelijk dure cadeautjes kopen voor hun kinderen - wat van het goede teveel kunnen noemen, maar wie ben ik om te oordelen. Dit jaar zal ik de Kerstperiode in Nieuw-Zeeland doorbrengen, met een telefoontje naar de kinderen op Kerstdag zelf. Geen geschenken!
Waarom is het belangrijk de nicolaiaanse traditie verder te zetten? Hoe wordt dat best aangepakt? Ik weet het niet en, echt : ik lig er niet wakket van. Ik zie Nicolaas als een interessant cultureel fenomeen, niet als een belangrijk religieus icoon. Maar ik denk dat mensen goed voor elkaar moeten zijn, niet alleen maar tussen 5 en 6 december en met Kerstmis. Luc Vermeulen uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Sinterview met de Zweedse schrijver Arne Nordin (3) Op bezoek in Sint-Niklaas en bij SNG Vlaanderen
Wat is je meest markante "Sint-Nicolaaservaring"? Al de aardige mensen die ik ontmoette tijdens mijn reizen naar Turkije, Italië, Frankrijk, Duitsland, Nederland en België. Ze waren allemaal zeer enthousiast om hun kennis met mij te delen. Zelfs in Turkije, waar de bevolking voor 99% moslim is, waren de mensen zeer behulpzaam en zeer fier op hun geschiedenis. Maar van de Sint lagen ze niet bepaald wakker.
Wat betekent Sinterklaas voor jou? Als heilige zo goed als niets. Als cultureel fenomeen wellicht de interessante heilige in de geschiedenis van de kerk. Waar je ook komt in de wereld, kent men zijn "vertakking", Santa Claus. (wordt vervolgdt) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Sinterview met de Zweedse schrijver Arne Norlin (2) Op bezoek in Sint-Niklaas en bij SNG Vlaanderen
Arne, hoe leerde je Sinterklaas kennen?
Ik wist dat het Kerstpersonage Santa Claus gebaseerd was op een heilige uit Turkije, de heilige Nicolaas. Maar ik had geen idee hoe dat gebeurd was. Daarom besloot ik mezelf te scholen door boeken te lezen over godsdienstgeschiedenis, cultuurgeschiedenis en geschiedenis. Hierbij kwam ik tot de vaststelling dat het verhaal van deze heilige een groot verhaal is, nooit echt geschreven. Daarom besliste ik 4 jaar geleden het zelf te schrijven. De titel van dit boek wordt wellicht "Op zoek naar Santa Claus" Een bemerking hierbij: Zweden is niet bepaald een godsdienstig land. Ikzelf ben geen lid van een kerk. Mensen die naar de kerk gaan (2à3%) zijn protestants en over heiligen hoor je bijna nooit.
Sinterview met de Zweedse schrijver Arne Norlin(1) Op bezoek in Sint-Niklaas en bij SNG Vlaanderen.
Aan het Nicolaasbeeld aan het stadhuis: Arne Norlin op een paaltje gezeten, wachtend op Luc en Anne-Mie, de beheerders van ons documentatiebestand. Hij had met hen contact opgenomen via het wereldwijde web. Nicolaas als cultuurfenomeen boeit hem enorm. Hij vindt dat het echte verhaal van onze grote vriend nog nooit echt geschreven is, buiten de context van de heiligencultus en de "amerikanisering" (Santa Claus) Daarom besloot hij het zelf te schrijven. Hij deed de reis van bisschop Nicolaas van Lycië (toen Grieks, nu Turkijë) naar west-Europa over. Zijn laatste stop was Sint-Niklaas, van waaruit hij zijn boek wil starten. Even een korte biografie: Arne 62 jaar was meer dan 30 jaar journalist bij Zwedens grootste dagblad "Aftonbladet". Hij begon als schrijver van misdaadromans. Vier van zijn boeken zijn in het Nederlands vertaald. Sinds 2002 is hij fulltime schrijver. Hij schrijft vooral kinderboeken. Elk jaar schrijft hij minstens 1 prentenboek en 1 boek voor 9 tot 13 jarigen. Op dit ogenblik staat hij nummer 12 op de toplijst van de bibliotheken in Zweden: de 12de meest ontleende schrijver. Wij stelden hem via de digitale snelweg onze klassieke sinterviewvragen: (wordt vervogdt) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
5 December is het feest van Sinterklaas, komt hij samen met zijn Pieterbaas. Op zijn schimmel rijdt hij met een zak vol pepernoten en cadeautjes, familie hebben al getrokken hun lootjes. Kinderen zingen: "Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht, want wij zitten allemaal even recht." Rijmpjes en surprises worden vezonnen, Sinterklaas is begonnen. Ellen Verstegen
Op zijn rug een ton in trechtervorm die men in de Alpen aantreft om hout te dragen of gebruikt bij de druivenpluk. Die moest dienen om stoute kinderen mee te nemen. Krampus was op drie terreinen werkzaam. Het eerste was als dienstdoende kinderverschrikker, het tweede als getemde duivel, die zelfs door een klein meisje kon gewassen worden. Als derde punt wordt hij naar voor geschoven als vrouwenverleider en versierder. De meer modernere kaarten tonen dat bestraffing en verleiding niet zover uit elkaar liggen. Zijn roede doet dienst als weegschaal, links het geld en rechts het hart of de liefde. De echtgenotes werd de raad gegeven: "Maak de juiste keuze, anders komt Krampus" Verwonderlijk is wel dat men op het eind van de 19é eeuw kaarten drukte waarop schaars geklede dames in de handen van Krampus zijn gevallen, en hieruit enkel konden ontsnappen door hem ter wille te zijn. In de hele verzameling is slechts een kaart te vinden waarop een tafereel is te zien waarin een klein meisje Krampus buiten jaagt met een roede. Op de kast zien we een klein Sinterklaasbeeldje. Dit was de enige kaart waarop Krampus in aanraking kwam met Sint Nikolaas. Het is pas in het begin van de 20é eeuw dat Krampus gelinkt werd aan de komst van de Sint. Zo ging het ook in Vlaanderen, zestig jaar geleden was Zwarte Piet ook nog niet van de partij en sprak men hier steevast van Nicodemus die je in de zak stak bij slecht gedrag. Raf Rumes uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
In delen van Zwitserland en Zuid-Tirol is het gezelschap van Nikolaas vredelievender. Meisjes als witgeklede engelen, met of zonder vleugels, maar wel met een gouden kroon en een zweem van heiligheid op hun gezicht helpen de Sint bij het bedelen van de gaven. In Duitsland maar vooral in Oostenrijk is Krampus in dienst, alhoewel dit een geval apart is.
Onlangs kon ik inzage krijgen in een postkaartenverzameling van Mr Hans Huber uit Graz (A). Postkaarten met het opschrift "Grüss vom Krampus", kaarten die wij hier een halve eeuw geleden ook kenden zoals "Groeten van Sinterklaas" of "Vrolijk Pasen". De traditie elkaar zulke kaarten te zenden is volledig verdwenen, enkel met Kerstmis en Nieuwjaar houdt het nog stand. In het begin van de 19é eeuw had Krampus niets te maken met Sint-Nikolaas. Nikolaas beloonde de brave kinderen op 5 december en Krampus de stoute op 6 december. Krampus is afgebeeld als een vervaarlijke duivel, met een lange staart, een lange rode tong, horens zoals een duivel, kettingen en een roede van berkenrijs in de hand, en rechtop lopend op bokkepoten. (wordt vervolgdt) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Hier ten lande en ook bij onze noorderburen, is het vanzelfsprekend dat de Sint op zijn ronde vergezeld is van Zwarte Piet. In de ons omringende landen is het verschillend van land tot land. In Frankrijk kennen we Pére Fouettard, in Duitsland spreken we van Krampus, in Oostenrijk en Zwitserland zijn het meestal Rumpelklause en in Zuid-Tirol zijn het voor het merendeel engelen die onze vriend vergezellen. De Franse pére Fouettard ziet men meestal als een gebaarde oude man in een bruine pij met een bussel berkenrijs in de hand die dienst doet als roede. De Rumpelklause zijn gekleed met balen, een masker verbergt hun gezicht, en een baard van hennep moet het geheel kompleet maken. Rond hun middel bengelen kettingen en talrijke bellen, groot en klein. Zij zijn niet de directe helpers van de Sint, maar als deze zich op pad begeeft lopen zij in zijn omgeving en zijn een beetje de stoorzenders in het spel. Zij zijn er enkel op uit de jonge meisjes de stuipen op het lijf te jagen. (wordt vervolgdt) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Op zes december telt de nacht een sterretje meer Als je heel goed kijkt naar het twinkelen in de nacht Als je zoekt boven de daken tussen de bomen en de maan Als je luistert vanuit je bedje naar KLIKKLAK hoefjes op het dak Als je droomt van varkentjes, varkentjes biggetjes van marsepein van appeltje, appeltje, sientjes mandarijntjes o zo klein Als je zingt over de stoomboot En over letters van banket Wel dan, onder die sterrenpracht Komt Sinterklaas En 's morgens, langverwacht Kijk je dan naar wat die ster ons heeft gebracht
Emma Franckaert uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Van Sinter Claes en Santa Claus (slot) Santa Claus van Irving Washington
Opvallend aan de prent van de Sint is de stok die hij in de rechterhand heeft, de bijenkorf die op de achtergrond staat en het hondje aan zijn voeten. In de Engelse vertaling heeft Pintard verklarende voetnoten gezet bij Tabard ("kind of jacket") bij Apples bright of Oranje ("Oranges") en bij Granate ("pomegranatas"). Misschien geven deze verklaringen al meteen de moeilijkheid aan bij deze poging van Pintard om Amerika een 'echte' Sint-Nicolaas te geven. Er moest teveel uitgelegd worden over het oude Nicolaasfeest. In elk geval sloeg Pintards opstartpoging voor een St. Nicolas Day op 5/6 december niet aan. Wellicht lag het politieke aspect er te dik bovenop. De onafhankelijkheidsoorlog eindigde in 1814 dus de Amerikaanse soldaten hadden ook geen geuzenheilige meer nodig. Drs. H.J. Franzen uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Van Sinter Claes en Santa Claus (4) Sancte Claes van Irving Washington
Sancte Claus goed heylig man! Reis daer me' na Amsterdam Van Amsterdam na 'Spanje Vaer appelen van Oranje Vaer appelen van granaten Die rollen door de straten Sancte Claus, mijn goede Vriend! Ik heb u allen tijd gedient, Wille u mij wat geven Ik zal u dienen alle mijn Leven.
Saint Nicholas, good holy man! Put on the Tabard best you can Go, clad therewith, to Amsterdam From Amsterdan to Hispanje where apples bright of Oranje and likewise those granate surnam'd roll through the streets, all free unclaim'd Saint Nicholas my dear good friend To serve you ever was my end If you will, now, me something give, I 'll serve you ever while I live. (wordt vervolgd) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Van Sinter Claes en Santa Claus (3) Santa Claus van Irving Washington
In 1810 gaf John Pintard, vriend van Irving, op 6 december een groots banket voor de leden van Historical Society en bracht een toost uit op Santa Claus goed heylig man. Hij liet zelfs een prent drukken voor de gelegenheid. Saint Nicholas staat erop met z'n sterfdatum 6 dec 343, een lief en een stout kind, een open haard met twee kousen waarvan één gevuld met cadeautjes, de andere met een roe. Verder twee sinterklaasversjes: het Nederlandse 'Sinter Claes goed heylig man' met een Engelse vertaling erbij. Het woord 'Sinter Claes' was aangepast aan de spelling die Irving had toegepast in zijn 'Knickerbocker's History. (wordt vervolgdt) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Van Sinter Claes en Santa Claus (2) Santa Caus van Irvin Washington
In 1804 werd in New York de Historical Society opgericht als teken van de ontwaakte geschiedenisbestudering, nu de ene na de andere Amerikaanse staat zich afscheidde van de Britse overheersing. De Amerikanen kregen behoefte aan een eigen identiteit, een eigen cultuur en eigen gebruiken. Een uiting daarvan is het boek 'Kinckerbocker's History' van de schrijver Washington Irving uitgegeven in 1809. Hij schijnt de eerste te zijn geweest die Sint-Nicolaas de schutspatroon van Nieuw Amsterdam heeft genoemd. Een voordehand liggende veronderstelling, omdat onze Sint al eeuwen de beschermheilige was van 'oud Amsterdam'. Hij beschrijft de Sint zo: a jolly old Dutchman, nicknamed Santa Claus, who parket his wagon on rooftops and slid down chimneys with gifts for sleeping children. Het idealiseren van de band met Nederland was waarschijnlijk met opzet gekozen: de Nederlanders vochten zich vrij van de Spanjaarden in de Tachtigjarige Oorlog, zo zouden de Amerikanen zich vrij vechten van de Engelsen in de Onafhankelijksoorlogen. De Engelsen hadden een machtige schutspatroon in Saint Georges, maar Sint-Nicolaas van de Nederlanders zou een geduchte geuzenheilige zijn voor Manhattan. (wordt vervolgdt) uit:Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Van Sinter Claes en Sante Claus (1) Santa Claus van Irving Washington
Hollandse emigranten namen de gebruiken rond 5 en 6 december mee toen ze zich vestigden in Amerika en zo ontstond uit Sinter Claes na een tijdje Sante Claus. Deze verklaring van het ontstaan van de naam van de Amerikaanse Kerstman kom je vaak tegen in allerlei bronnen. Maar is dit ook zo? En waarom komt Santa in Amerika in the night before Christmas en niet op 5 december?
Een verkenning.
In 1660 ging Nieuw Nederland met de hoofdstad Nieuw Amsterdam over in Engelse handen. De vroegste vermelding (uit 1733) van het vieren van het Sinterklaasfeest wordt aangehaald door E.G. Burrows en M. Wallace in 'Gotham, a history of New York City' (Newyork Oxford,1999): A group of descendants of the ancient Dutch families celebrated the sixth of December with great joy and festivity. De schrijvers melden ook dat er rond 1800 geen spoor meer te vinden was van een Sinterklaasfeest op Manhattan. Het enige winterfeest schijnt New Year's Day te zijn geweest. Geen Sint, geen Kerst. (wordt vervolgdt) uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Opa en Oma, De kleinkinderen zijn een lust in je leven. Je wilt ze graag alle aandacht geven. Ze vinden het fijn om bij julie te spelen. Jij mag dan graag wat snoepgoed uitdelen.
Ze mogen bij julie wat ze thuis niet mogen. Ze hoeven niet stil te zijn en ingetogen. Julie zorgen voor veel gezelligheid. En tot oppassen zijn julie altijd bereid.
Julie zijn echt een Opa en Oma naar ons hart Sint en Piet legden voor beiden een pakje apart.
Ontmoetingen met de Sint Frankrijk (Côtes-d'Armor - Bretagne)
Plufur (slot) De buitenkant is overdadig versierd met kantelen en spitse kleine torentjes en schijnt de tand des tijds goed doorstaan te hebben. De binnenzijde is in-triest, geen vloer, enkel gestampte aarde, alle vensters zijn vervangen door plastieken platen en verder ook geen interieur of meubilering. De dakstoel, met immens balkwerk, werd reeds gerestaureerd en oogt majestatisch. De eigenaar van de verderop gelegen boerderij wist ons te vertellen dat de restauratie voorzien is met nieuwe ramen en deuren. Hopelijk legt men dan ook een vloer. PS : begin augustus kan je in Plufur de "Pardon de St Nicolas" meemaken, dat is een processie. Raf Rumes uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Ontmoetingen met de Sint Frankrijk (Côtes-d'Armor - Bretangne)
Plufur Komende van Morlaix volgen we de richting St Brieuc, links naar Trêmel en Plufur. Op de rechterkant in het dorp staat de "Chapelle de St Nicolas" reeds aangegeven. Men kan de wagen langs de weg parkeren en dan te voet nog een vijfhonderd meter een breed pad volgen. Midden in het bos, idyllisch gelegen langs een rustig kabbelend riviertje, een plek om romantisch van te worden, vinden we "Chapel Sant Nikolaz" Plufur (Bretoense benaming). Dit is werkelijk een prachtig kleinood, met romaanse, maar hoofdzakelijk gothische trekken gebouwd in het jaar 1499. Zij is zonder het eerste werk van het atelier Beaumanoir en stond model voor talrijke kerken en kapellen in de regio. Langs de kapel kronkelt een GR-wandelpad dat je verder kan volgen langs de "Moulin de St Nicolas" en de hoeve "Kernevez Sant Nikolaz". (wordt vervolgdt)
Port blanc Tussen het haventje van Port blanc en Buguéles langs de wegkant een kleine Nicolaaskapel. Op het naambord aangegeven als "Crec'h St Nicolas". De muren zijn met ruwe rotsblokken opgebouwd en bekroond met een klein vierkant torentje met bijhorende klok. Verdere inlichtingen konden we niet vinden maar naar onze schatting is het zeker middeleeuws. Raf Rumes uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Dit plaatsje heeft een kerk uit de 15-16e eeuw. Het is echter geen Nicolaaskerk. De plaatsnaam is afkomstig van de Nicolaasbron die je links achter de kerk kan vinden. Zij is tegen een huis aangebouwd en is uit de 17e eeuw. Men moet een tiental trappen naar beneden om het geheel te kunnen bekijken. Zij is gebouwd met een nis, waarin achter tralies, een zeer oud, houten Nicolaasbeeld, met kuip en kindjes, is opgesteld, met vooraan enkele waterbekkens die het water van de traag vloeiende bron opvangen. Volgens ons was dit ook de openbare wasplaats. Gezien haar ouderdom is het ook normaal dat het geheel uit bretoense granietsteen opgetrokken bouwwerk reeds sterk verweerd is. Raf Rumens uit: Tijdingen van het Sint-Nicolaasgenootschap
Als kind was ik altijd blij 5 december dat mij enorm opwond, Winterpenen, en suikerklontjes. Grote en kleine schoenen Sinterklaas en Pieterbaas Schimmel en pepernoten Een gezellige avond, met Sinterklaas ieder jaar heb ik er van genoten. Ik geloofde toen nog heilig Sint en Piet waren echt. Toch werd ik achterdochtig Hoe kwam de kleding van de Sint bij mijn opa thuis terecht. Mijn opa en Sinterklaas hebben dezelfde geur en schoenen Mijn oma vertelde mij Wie de echte Sinterklaas nu was Ik ben nog steeds blij anders dan als kind Sinterklaas is niet mijn boezem vrind Het was mijn lieve opa de goede Sint.
'De Sint is een kindervriend, maar met mate' Nee, de charme van het sinterklaasfeest zit hem in de aanloop. Zij toveren een geheimzinnige wereld, waarin brieven 's nachts verdwijnen en er 's ochtends - maar kijk nu toch eens! - een chocoladen ventje naast een schoentje staat. Zwarte handafdrukken op de muur. En het allermooiste is dat die volwassenen er helemaal niet in geloven. Dat is het grote verschil met de gruwel die wij Kerstmis noemen: dat je wordt aangespoord om een soort naaldboom uit een travestietentent gezellig te vinden, dat je als een hond de winkelstraten wordt ingejaagd om iets origineels te kopen, en dat je met een steeds maar uitdijende familie wordt opgesloten in een enge ruimte waar het griepvirus handenwrijvend rondspookt, het is op het randje af mensonterend. Nee, dan maar Sinterklaas. Hugo Matthysen. uit: HUMO
'De Sint is een kindervriend maar met mate' Het angstige aanschuiven voor zijn troon. De tekeningen, de brieven, de vraag of je voor Zwarte Piet een glaasje water of een pintje moet klaarzetten. En dan Sinterklaas zelf: vol verwachting de trap af, in de gang wachten tot je toestemming krijgt om op het speelgoed af te stormen. Dat was het mooiste moment. Want dat speelgoed zelf was na drie dagen al voor de helft kapot, en van de andere helft ontbraken stukken. En die snoep, ach ja, zo lekker is speculaas nu ook weer niet. Marsepein wordt door elke kinderarts met klem afgeraden, omdat het constipatie veroorzaakt. En chocolade is de belangrijkste oorzaak van obesitas. (wordt vervolgdt) uit: HUMO
'De Sint is een kindervriend maar met mate' Waar was u toen John Lennon het hoekje om ging? Of Kurt Cobain, voor een volgende generatie? Wie in dat tijdperk al bij volle bewustzijn was, kan het zich doorgaans herinneren. Beroepshalve maak ik weleens gesprekken over Sinterklaas mee, en dan blijkt dat veel volwassenen zich ook glashelder herinneren wanneer en hoe ze ontdekten dat Sinterklaas eigenlijk niet euh...bestaat. Voor velen was dat de eerste grote teleurstelling in hun leven. Er zouden er nog meer volgen, maar die zijn lang niet zo bespreekbaar. En ach, lieve lezers, met welk mengsel van smart en dankbaarheid denken zij niet terug aan de periode dat zij nog wél geloofden! 's Nachts in bed luisteren naar verre, vreemde geluiden en je dan afvragen of het de Sint is die je hoort. (wordt vervolgdt) uit: HUMO
'De Sint is een kindervriend, maar met mate' Nooit heeft hij zesjarigen opgeroepen om met hem op kamp te gaan,in de zomer, bij hem in Spanje, waar de kleintjes dan in leegstaande paardenstallen mogen overnachten. Nimmer is hij op de grond gaan zitten om samen met een kleuter met plastieken diertjes te spelen. De Sint vreet nog liever een week lang diepvrieslasagna dan dat hij samen met de kinderen een liedje zou zingen. En na drie weken kindvriendelijkheid kan hij er weer voor een heel jaar tegen. Bovendien houdt Sinterklaas vooral van brave kinderen. Sommigen zullen misschien zeggen dat stoute kinderen eigenlijk brave kinderen zijn die nog niet de juiste medicatie krijgen. Ik denk dat Sinterklaas daar geen boodschap aan heeft. Uit het prachtige lied 'Zie ginds komt de stoomboot' kunnen we leren dat de Sint vroeger wel eens dreigde met lijfstraffen. Wie stout is de roe, weet u wel. Dat is toch wat anders dan in korte broek rondlopen op een speelplein, of een kinderatelier oprichten. Pardon: kinderateljee! (wordt vervolgdt) uit: HUMO
'De Sint is een kindervriend maar met mate' We zouden ook nog een boom kunnen opzetten over de vraag of het goed is dat de Sint na zijn 65ste is blijven werken, of dat hij integendeel al lang plaats had moeten ruimen voor de jeugd. Of om het helemaal moeilijk te maken: hoe zit het met het vervoeren van overlevenden van Spanje naar hier en terug? Zijn daar geen vergunningen voor nodig? Ja, zo zijn we nog wel eventjes bezig.
Lijfstraffen We zouden dus tegen die brave Oekraïense ouders zeggen: "We zullen het simpel houden. Beschouw Sinterklaas gewoon als een grote kindervriend. En kijk niet zo verschrikt, lieve ouders, want hij is een kindervriend, maar gelukkig: met mate!" Sinterklaas doet inderdaad niet al te veel voor de kinderen, en maar goed ook. Hij geeft geen zwemlessen aan kleuters en hij runt geen kindertheater. Hij loopt niet door het park met een schattig maltezertje dat de kinderen gerust mogen komen aaien. (wordt vervolgdt) uit: HUMO
Sinterklaas voor beginners verklaard 'De Sint is een kindervriend maar met mate' (4)
Nu wil dat op zich niks zeggen, er zijn ook negers die bijvoorbeeld ook Ronny heten. Ik ken er zo een. Maar het is nooit in mij opgekomen om hem Zwarte Ronny te noemen. Of halfzwarte, om hypercorrect te zijn. Bij Zwarte Piet doen we dat wel. Om elke twijfel weg te nemen. "Kijk mama, daar is een Zwartgemaakte Piet!" "Maar nee! Zwijg toch, jij omhoogbegaafd kind. Het is gewoon Zwarte Piet. Niks zwartgemaakt!" Zwarte Piet is dus een zwarte die geen zwarte is. Want een echte zwarte zouden we nooit met zwarte aanspreken.Toch is Zwarte Piet niet geschminkt, hij is van nature eh......zwart! Kunt u nog volgen? Er is weleens geopperd dat het schandalig is dat de Sint een zwarte knecht heeft. Dat zou immers getuigen van een postkoloniale mentaliteit. Volgens die redenering had Condoleezza Rice nooit een ministerschap mogen aanvaarden onder die bleekscheet van een G.W. Bush. Vreemde naam heeft dat mens overigens. Zou nog van pas kunnen komen in een quizvraag:"Van welke politica kan je de naam vertalen als Rouwbeklagia Graangewas?"(wordt vervolgdt) uit: HUMO
"De sint is een kindervriend, maar met mate" De kwestie was: het is een schande dat de katholieke oorsprong van de Sint onder de mat wordt geveeegd. Nu wilde het toeval dat een half-jaar later een zekere Roger Vangheluwe....enfin, u kent het droevige verhaal. Sindsdien durft geen hond nog te reppen over de bisschoppelijke status van de Sint, want voor de weinige kinderen die de actualiteit volgen betekent bisschop iets heel anders dan voor ons, die nog hebben mogen meemaken dat onderpastoors met een gitaar 'Angie' van de Stones vervlaamsten tot 'Jezus! Je-he-he-zus! Gij brengt de mensen bij elka-ha-ha-ha-haar!' En dan heb je zijn knecht. Volgens sommigen is hij een zwarte Afrikaan die luistert naar de in die bevolkingsgroep zelden voorkomende naam Piet. (wordt vervolgdt) uit: HUMO
Een bijkomende moeilijkheid is dat het gebeente van Sinterklaas in Italië ligt. En de Sint woont in spanje. Vaart Zwarte Piet dan misschien elk jaar met de stoomboot naar Bari, waar het levende lijk van Sinterklaas dan aan boord stapt, om vervolgens koers te zetten naar ons land? En worden die stoffelijke resten dan onderweg opgelapt om tegen half november enigzins toonbaar voor de dag te komen? Het zou kunnen. Maar het lijkt ons niet verstandig om tegen de kindertjes te zeggen: "Deze levende dode is speciaal voor jou uit zijn grafkelder geklommen. Wees maar niet bang mijn kind, er is alles aan gedaan om geurhinder te vermijden. Ga gerust bij de grote kindervriend op schoot!" Nee, over de troebele afkomst van de Goede Sint kunnen we maar beter zwijgen. Dan heb je dat andere heikele punt: de Sint is een bisschop. Toen de Heilige Man twee jaar geleden in Antwerpen aanmeerde, stond er tussen de wachtende kindertjes een groep nijdige zestigers die de tijd hadden gevonden om tussen het schelden op internetfora door de Sint te verwelkomen. De Grote Kindervriend werd onthaald op kreten als "Woar is a kroas, gij ze voalen ippocriet?" Als ze hun ogen hadden gebruikt, hadden ze kunnen zien dat de Sint zoals steeds een halsketting met een kruis van 14 bij 7 cm droeg, maar ze hadden al wekenlang hun internet-hetzetje gevoerd, en daar moesten de feiten dan maar even voor wijken. (wordt vervolgdt) uit: HUMO
"Hij schuift ze gewoon onder de deur!" Dat was het verrassende antwoord dat een zesjarig meisje laatst gaf op de vraag hoe de Sint cadeautjes brengt. Het kind was van Oekraïense afkomst, en haar ouders hadden blijkbaar begrepen dat hier te lande één of andere vreemde kwast begin december midden in de nacht cadeautjes brengt. Omdat ze hun kinderen niet willen ontzeggen wat andere kinderen ook krijgen, leggen ze nu een briefje van 20 euro naast de schoen. En waarom niet? Daar kunnen de kindjes een rekening mee openen en zo de solvabiliteit van onze banken verhogen.
Stel nu dat iemand het in zijn hoofd zou halen om aan die welmenende ouders uit te leggen wie de Sint precies is. Hoe pakken we dat aan? De Sintfundi's zullen meteen roepen: "Hij is een Turk. Hij komt uit Turkije!" Als dat klopt, dan was Thales (een man die veel interessants te vertellen had over evenwijdige rechten) ook een Turk. En Montezuma een Mexicaan. We zouden aan die brave Oekraïeners kunnen uitleggen dat Sint-Nicolaas werd geboren in Klein-Azië, en dat hij 1600 jaar geleden stierf. De Sint zou dus een walking dead zijn, een zombie. Alleen, een beetje zombie kruipt 's nachts uit zijn graf. (wordt vervolgdt) uit: HUMO
