|
De herfstregen klopt irritant,
Haalt al onze plannen tegelijk door elkaar,
Soms kun je Hem niet eens begrijpen Wat hij dacht, alles in een sluier wikkelen...
Oncontroleerbaar slaat op de stoep,
Haast zich om weer ergens te komen,
Swift, maakt kennis met de bladeren,
Opdringerig en zelfs brutaal.
Vrij recent viel er een bladval,
Nu is de melodie compleet anders,
En je zult niet begrijpen waar de regen de schuld van is,
Omdat het gewoon zo'n lot is...
De regen is eenzaam en dit is zijn ongeluk,
Hij huilt, spaart geen moeite voor tranen,
Wast de kleuren van de herfst van het doek,
Koestert zijn ervaringen...
|
