|
versie aangepast op 27/02/2019
Te lezen zonder rijmen
(versie #10)
Ik ben blij dat ik je morgen vergezel,
jij op je paard en ik op een bergezel.
Op een tocht die ik me eeuwig zal herinneren
langs wegen die we even lang vereren,
al die jaren sinds ik er bij jou voor bedel
dat jij niet langer doet als een gewoontedel.
Te zelden hoor ik je van vreugde jubelen
met je outfits en je dure juwelen.
Het begint in mijn hoofd te wervelen,
als jij ophoudt met je te vervelen.
Zo ga je recht op je ondergang stevenen
tenzij je meereist naar de Hoge Venen.
We paren het aangename aan het nuttige,
dat is het gezondst voor ons prestige.
Je kunt me hiervoor blijven hekelen
en schreeuwen met al je luide kelen.
Je gaat straks nog revolutie ontketenen,
al loop je de ganse dag op je tenen.
Je ergert je alvast aan dat rommelding
en schrikt niet van die bommelding.
Wie zal dan de wapens willen leveren
en verpakken in zachte kippeveren ?
Liever laat je je verwennen op een massagebed
of worden we meegesleept in een massagebed.
Pak maar snel je paternoster
En bid voor de vervelende pornoster
De vooruitzichten zullen ooit kantelen
wanneer niemand voedsel zal telen,
zoals wortelen op een peneveld;
want dan raakt de helderste geest beneveld;
of de favoriete kost van een oorlogsheld:
een toetje ijs met bessenextract besprenkeld,
de oogst haal ik binnen met muilezels
vastgesjord op hun rug met mijn bretels.
27-02-2019 om 14:49
geschreven door plonkje
|
Plonkje2010
Ik ben Daan Oniem, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Plonkje.