Hij lag alweer bijna een jaar stof te vergaren, mijn ouwe trouwe accoustische gitaar. Nu ik weer een achtergrondmuziekje wil ineen knutselen voor mijn op stapel staande audio-visuele reeks voor ons komende fotosalon heb ik 'm nog eens uit mijn tot bergruimte omgetoverde homestudio gehaald. Hoewel ik lid ben van Sabam als ex-beroepsmuzikant vind ik dat gedoe met auteursrechten als je commerciele muziek gebruikt aan de overdreven dure kant en ik maak daarom zelf wel iets. Het schiet goed op trouwens, ik ben ongeveer gereed om het op te nemen en vanavond dacht ik er aan mijn strijdmakker ook een plaatsje te gunnen in mijn jaaralbum. Ik koos voor een zwart-wit omzetting en een sfeervolle "low-key" bewerking.
Het vrouwke houdt van poezen. Er lopen in de buurt nogal wat zwerfkatten rond en die weten allemaal dat in huize Pol en Josee altijd wel iets te vinden is om van te smullen. Het vrouwke koopt dan ook regelmatig poezenbrokjes in de supermarkt en wat charcuterie op overschot en pappeke vinden ook hun weg naar de schoteltjes en voederbakjes. Zoals mijn kennissen wel weten ben ik een langslaper en als ik in de loop van de voormiddag uit de bedstee gesukkeld ben heeft het vrouwke op diverse plaatsen in de tuin al lekkere hapjes klaar gezet voor de poezenpopulatie. Twee onafscheidelijke, bijna identieke exemplaren zijn meestal eerst op post om van het feest te komen genieten. Ze zien er helemaal niet ondervoed uit en ik vermoed dan ook dat ze in de in de loop van de dag nog wel op enkele andere plaatsen gaan schooien. Vandaag heb ik voor de gelegenheid de 300 nog eens op mijn toestel gezet met een 1,4x extender dan heb je een bereik van 420 mm, zat genoeg om de maaltijd van op afstand in beeld te nemen.
Ik had opnieuw blauwe-uurtje-plannen. Gisteren was ik net iets te vroeg en daatom ben ik vandaag wat later richting dorp gewandeld. Het was al rond half elf toen ik op het kerkplein klaar stond om de Wannes, standbeeld en symbool van de noeste Kempense landbewerkers, te fotograferen. Ik heb een laag standpunt gekozen om alle onnodige achtergrond objecten weg te moffelen en omdat er een beetje wind was heb ik het diafragma niet al te klein ingesteld zodat de sluitertijd zo rond de 5 seconden uitkwam. Er zit nog wel een tikkeltje beweging in de grassen maar daar kan ik mee leven. Het standbeeld en zijn hond stonden stil he. En het blauwe uurtje gaf ook acte de présence.
Ik ben nog eens op stap geweest om avondfotografie te doen. Het sterrenrestaurant De Pastorie is nog geen 200 meter van onze voordeur verwijderd en nu het weer op de vertrouwde locatie heropend is na de verbouwing wilde ik dat natuurlijk nog eens in beeld nemen. Op zondag zijn ze gesloten en dat heeft als voordeel dat je niet gestoord wordt door in- en uitlopende klanten of personeel, anderzijds mis je dan de gezelligheid van het warm licht dat door de ramen komt. In deze tijd van het jaar blijft het al erg lang licht en eigenlijk was het nog net iets te vroeg voor het blauwe uurtje. Het oude gedeelte van het restaurant is geklasseerd erfgoed en daar mocht niks aan veranderd worden maar aan de linkerkant is er een spiksplinternieuw gedeelte aangebouwd en ik vind de combinatie van oud en nieuw best meevallen. Door de begroeing heb je van op de straat eigenlijk nergens vrij zicht, er staat altijd wel iets in de weg. Ik heb een standpunt gekozen van waaruit de lichtreclame helemaal ongestoord in beeld is. De lichtinval van de straatverlichtig op sommige delen van de voorgrond helpt de sfeer nog een beetje te verhogen. Voor de aardigheid nog eens de gegevens: F9 - ISO 100 - 30 sec bij 22 mm met de 16-35mm op de Canon 5D Mk IV
Aanstaande donderdag is er het Waterputfestival op het Bobbejaan Schoepenplein. De accomodatie is al helemaal opgebouwd en die werd vandaag ook al gebruikt merkte ik. Toen het in de loop van de avond even droog was wilde ik nog wat stappen gaan plukken om mijn gemiddelde alsnog een beetje op te krikken en in de verte hoorde ik muziek. Nieuwsgierig als altijd ben ik tot in het centrum gewandeld en inderdaad, er was een big band (of was het een fanfare) aan het spelen en er was behoorlijk wat publiek. Het repertoire bestond uit gekende populaire hits en er waren ook 3 zangeresjes die o.a. het K3 repertoire ten gehore brachten. Ik vond het allemaal razend interessant en vaak ook grappig. Nog grappiger werd het zeker toen ze om het showgehalte extra te verhogen de percussionisten langs het podium lieten plaatsnemen. Bongo's en conga's werden naast de olievaten geplaatst die daar al langer klaar stonden. Die vaten hadden wel al de ganse dag in de regen gestaan en vanaf het moment dat er de eerste mep op werd gegeven had ik in de gaten dat het wel eens plezant zou kunnen worden. Ik heb mijn camera dan ook even vaak naast het podium gericht als op de zangeressen of de rest van de band. En ja hoor de percussionisten vonden het ook leuk en ze gingen steeds harder slaan en het water spatte steeds hoger op. Live music... je wordt er soms nat van.
We hebben weer enkele dagen een logé. Chouffe, een al iets oudere rustige viervoeter komt ons tot maandag gezelschap houden terwijl zijn baasjes naar Lille trekken om er een optreden van Bruce Springsteen te gaan bijwonen. Het is niet de eerste keer dat ie bij ons logeert trouwens. Hij kent de woef van de buren ook al langer. Het is wel een beetje grappig... de woef van de buren heet Bruce. Dus terwijl de baasjes van Chouffe naar Bruce gaan, komt Chouffe ook naar Bruce. En om in de sfeer te blijven heb ik ook weer wat gelijknamig drinkbaars in huis gehaald: Chouffe (0,4 he !!!).
Het wil maar niet regenen. Na een beloftevolle donkere lucht deze morgen werd het zonder dat er enige nattigheid gevallen was toch weer zonnig in de loop van de namiddag. Dan zijn we alsnog weer maar een kort rondje gaan fietsen, kwestie van de oude knoken toch in beweging te houden. Een stukje fiets-o-strade tussen de Lichtaartse weg in Herentals en het Kempisch Kanaal bracht ons langs de Hellekens. Telkens we daar langs komen stoppen we er wel even om te zien of er niks te fotograferen valt. Vandaag waren enkele Galloway runderen binnen shoot-afstand en ik heb er dan ook meerdere beelden van meegebracht. Dit is mijn keuze uit het aanbod voor vandaag.
Een fietstocht is wat mij betreft pas helemaal af als je onderweg ook ergens stopt aan een gezellig terrasje om het energiepeil weer wat op te krikken. Als er dan op of in de buurt van dat terras interessante personen, toestanden of andere fotomogelijkheden zijn ben ik als amateurfotograaf altijd geïnteresseerd. Je moet natuurlijk wel opletten met privacy. Straatfotografie is nog altijd een van de richtingen in de fotografie waar ik vaak een beetje gène bij voel. Deze meneer had gezien wat ik aan het doen was, met een hoofdknik vroeg ik hem of het mocht en hij knikte terug. Dan ga ik er van uit dat het oke is... Ik vind het een prachtig portret.
Tussen Gierle en Tielen, bij het brugje over de Aa, kwamen we een collega fietser tegen die ons vroeg om even aan de kant te gaan staan want achter hem kwam een grote groep schoolkinderen die op fietsuitstap waren. En inderdaad, voorafgegaan door een tweede leerkracht kwam een hele sliert jeugd aangereden. Omdat ik toch stilstond heb ik het Sonytje weer eens uit mijn zak gehaald en diverse opnames gemaakt. Dit is eigenlijk de eerste uit het rijtje. Tegenlicht en... wat me bijzonder opviel was dat alle kinderen een fietshelm droegen en de voorop rijdende leerkracht, waarvan je toch denkt dat die het voorbeeld moet geven... niet!
Na een mooie dag fietsen zijn we, liever dan alsnog zelf te koken, een hapje gaan eten, en waar kun je dat beter doen dan bij Toke in de Korte Hei. We hadden ons behaaglijk in het zonnetje geïnstalleerd op het terras aan het water en alvorens we onze avondmaaltijd bestelden hebben we eerst nog wat ge-aperitiefd. En dan gebeurt het dat mijn aandacht plots wordt afgeleid naar enkele spelende kinderen in het tegenlicht aan de waterkant. Nu en dan was er zelfs een moedige die zich tot in het water durfde te wagen. Zoals zo vaak kwam mijn Sonytje weer uit mijn jaszak geslopen en voor ik het door had stonden er al enkele opnames op het geheugenkaartje. Deze vond ik bijzonder geslaagd, ook al omwille van de plek die mijn onderwerp uitgekozen had, precies in een lichter gedeelte van de spiegeling in het water.
