Bij een leuk potje voetbal met vrienden onder elkaar gebeurde het, weer stekende pijn in de lies en dit na enkele weken pijnloos te zijn. Het is me al meerdere maal gezegd, als het geen wedstrijd is moet je ontspannender spelen en er niet zo invliegen. Maar dat zal de aard van het beestje zijn zeker, eens op het veld is er maar een doel "winnen" met de nodige risico's. Het resulteert weer in rust en een bezoek aan de kiné, maar deze stelde vast dat de oorzaak wel eens aan de voeten zou kunnen liggen. In ieder geval gaan we dit trachten op te lossen met een voetcorrectie door steunzolen. We hopen dat dit inderdaad het euvel is en ik in de toekomst minder gevoelig zal zijn voor deze overbelasting door het verkeerd lopen. Bij deze snelle oplossing zal ik niet teveel moeten missen zodat ik mijn ploeggenoten terug kan ondersteunen.
Na een leuke en goede midweekse oefenpot tegen KV Mechelen, trokken we naar Lierse. Knappe accomodatie maar ons terrein was een voetbalveld onwaardig, van gras was hier nog weinig te bespeuren, en de scheids wist blijkbaar niet dat het fluitje gebruikt mocht worden. Nu over ons, het liep langs geen meter, we kwamen wel op voorsprong maar voor mezelf was het zoals ze zeggen "hij raakt geen leer" dit buiten enkele voorzetten. Zodat we aan de rust met een 1-1 stand moesten tevreden zijn. Net na de rust beterde het iets en trof ik 2x de lat, m.a.w. nu zat het nog niet mee ook, en pats boem het doelpunt viel onverwacht aan de overzijde. De trainer greep in en ik verhuisde van op links naar het centrum, en dit loonde. Na veel loop werk kwam er een bal van de linkerkant en kon ik hem binnen knikken "jawel met het hoofd" de ban was gebroken en enige tijd later prikte ik er nog eentje bij, de zege was binnen. Ondanks de overwinning mochten wij over deze wedstrijd niet tevreden zijn als ze nu maar beginnen met hun pettaten te planten. Dit was voorlopig het slechtste veld waar we op gespeeld hebben.
Het verschil van trainings intensiteit, gaf na enkele weken de verschijnselen van overbelasting van de adductoren met een verplichte rust als gevolg. Maar ook volgens de kiné zou het gedeeltelijke groeipijnen kunnen zijn maar hier werden geen risico's genomen. Gelukkig is deze periode voorlopig achter de rug en was ik tegen Germinal-Beerschot terug van de partij. Deze wedstrijd was een doel, want een ploeg met zulke achtergrond daar wil je natuurlijk tegen spelen. Groot is de naam, maar voetballend kwamen ze toch tekort en dit was eigenlijk zeer overwacht, zodat wij nog een ruime overwinning boekten en ik m'n steentje toch heb bijgedragen met een mooie assist voor de 1ste treffer.
Eindelijk mijn aller eerste wedstrijd in Nationale, de busreis was geen meevaller (misselijk) maar het was om te voetballen en daar moet je iets voor over hebben. Van bij de aftrap werd de tegenstrever onder druk gezet zoals de trainer had gevraagd en werden er enkele knappe combinaties in het spel gebracht. Voor mijzelf vlotte het scoren niet naar wens doch kon ik uitpakken met veel inzet enkele knappe assist en een behoorlijk samenspel, uiteindelijk kon ik er toch ééntje binnen prikken. Voor een goede wedstrijd te hebben, viel de tegenpartij iets te licht uit zodat we ze volledig overdonderden waardoor de eindstand uitdraaide op een 0- 8. Het positieve is dat ik mits hard werken toch wel op dit niveau kan meedraaien.
De eerste 2 weken van training bij m'n nieuwe ploeg zitten er op, en bij ondervinding ervaar ik dat het zeer vermoeiend en intensief is. Ja, heel wat anders dan in gewestelijke bij Heindonk, dit zal wel de nodige tijd vragen om het verhoogde ritme op te doen. De sfeer zit er goed in en de kennismaking met de nieuwe medespelers verloopt ook prima, er wordt wel veel disipline gevraagd in de vorm van houding en kledij dit als uitstraling van de ploeg naar de omgeving. Mijn hoop is tot hiertoe uitgekomen, ik kreeg namelijk het nummer "10" dit heb ik met zéér veel dank aanvaard en zal trachten de verwachtingen waar te maken. Tot zo ver de eerste ervaring !!!!
Met veel plezier denk ik terug aan de tijd bij VK Heindonk, maar zoals bij vele dingen is er een tijd van komen en gaan. Vermits het langer wachten om de overstap te maken wel eens voor problemen zou kunnen zorgen betreffende het aanpassen naar het sneller ritme, was nu de tijd gekomen. Hierbij dank ik de medespelers van mijn ploeg voor hun goede vriendschap en toffe tijd en veel waardering aangaande de trainers en de begeleiding, die mij de basis technieken van dit knap spelletje hebben bijgebracht.
Mooier kan het niet zijn, met een 200 tal doelpunten voor en een 100tal tegen is het jaar zeer positief verlopen. Ondanks het zeer interessante rotatie systeem dat onze trainer er op na hield, is het me toch gelukt van er een 80tal in te stampen en daarbij, nog veel belangrijker, een hele resem assists. Ook door dit systeem ben ik een stukje steviger geworden in verdediging wat m'n frele lichaamsbouw in de toekomst ten goede komt. Dit is reeds aan den lijve ondervonden door de wedstrijden, als gastspeler, bij Rupel-Boom waar het er toch een pak steviger en sneller aan to gaat Qdh
