De groep rond de zanger Kailash Kher lijkt even populair te zijn in India als Clouseau bij ons. We konden een Evening Concert bij wonen, dat zeer professioneel georganiseerd werd in het kader van het 1 week durende Jaipur Festival.
Meerdere duizenden mensen waren samengestroomd op Amrodon Kabach, gaande van de eerste minister (een vrouw!) tot hysterische jonge meisjes.
Wij, buitenlandse gasten, werden als VIP's behandeld en kregen een zitplaats (met kussens) toebedeeld, enkele rijen achter de notabelen.
De personen op rij 999 zullen echter het optreden moeten volgen via de grote T.V. schermen, verspreid over het plein....
Toegegeven, de "moderne" soufi muziek die gespeeld werd en de prachtige stem van de zanger kon zelfs ons, westerlingen, bekoren.
Op weg naar huis raakt de toek-toek chauffeur het noorden kwijt en een stel jonge mannen op een moto rijdt een heel stuk voorop om ons alsnog in het hotel te krijgen.
De dagreizen van honderden kilometers kunnen gelukkig soms overbrugd worden in "comfortabele" nachttreinen, die op enkele uren na op tijd vertrekken of aankomen.....
*Delhi - Jaisalmer : Over de 900 km doen we 20 uur, dat is 45 km/uur gemiddeld. Boonen fietst vlugger.... *Agra - Orchha : trein komt met 4u20' vertraging aan in Agra. Kruipen pas om 3u45' in bed... *Varanasi - Delhi : trein STIPT op tijd, maar loopt onder weg uuuuuren vertraging op. Durf het niet meer aan te reclameren op de NMBS over "vijf minuten retard"!
*Het gewoel op de perrons van de stations en in en rond het grote aantal wagons, waaruit die treinen zijn samengesteld, is onbeschrijflijk. Verkopers van alle mogelijke etenswaren rijden met hun karren al roepend op en neer, door de massa volk heen.
*Er bestaan vier à vijf klassen op het Indiase spoor, gaande van de wagons waar ijzeren staven de ruiten in de ramen vervangen tot slaapwagens met afzonderlijke couchettes.
*Wij reizen tweede klas in "open slaapwagens". Rechts van een smalle gang in de lengte van de wagon bevinden zich telkens 2 maal drie boven elkaar liggende slaapbanken en links nog 2 bedden boven één.
Eenmaal de trein vertrokken, dommelt men plus-minus in, gelegen op de harde banken en tussen al het rumoer door van op- en afstappende Indiërs en het treinpersoneel, dat continu "chai" en andere levensmiddelen tracht aan de man de brengen. Rustig is wat anders...
* het levende fort van Jaisalmer, gelegen op een 76m hoge heuvel, dat de kern vormt van de stad. Het oude stadsdeel is omgeven door 5 km muur en nu nog leeft een hele bevolking binnen dit machtige bouwwerk (4.000 mensen).
* het massieve Mehrangarch-fort, ook Citadel of the Sun genoemd, in de blauwe stad Jodhpur, waar we via moderne middelen uitleg kregen en een audiotoer in 33 stappen konden meemaken door alle schitterend luxueuze zalen en andere ruimtes. Beschermd door muren tot 36 meter hoog, heb je er alleen toegang via 3 poorten : de Jey-, Fath- en Lohapoort.
* het praktisch oninneembare fort van Kumbalgarch, strategisch 1100 meter hoog in de ruige bergen gelegen, met zijn 36 km lange buitenmuur en 12 km vestingswallen. Binnen dit terrein liggen vele tempels, waarvan er één zeer Grieks aandeed met zijn zeer hoge zuilen.
* het subtiele fort van Amber, met paleisachtige allures, waar het opvallendste gebouw de Jai Mandir is. Deze Hal der Overwinning lijkt een echt spiegelpaleis. Je kunt je er eventueel per olifant laten naar toe brengen.
* en bijna vergeet ik het verbazingwekkende Rode Fort van Agra te citeren, de tweelingsbroer van het Rode Fort in Delhi. Het herbergt verschillende marmeren zalen, moskeeën en weelderige tuinen. Vanuit het fort, opgetrokken uit rode zandsteen, heb je een buitengewoon zicht op de Taj Mahal.
1. Grote Bazen * Brahma - de schepper (creator), * Visnu - de bewaarder - beschermer - onderhouder (preserver) * Shiva - de vernietiger - verwoester - de transformator (destroyer).
2. Vervoermiddelen Die goddelijke personen verplaatsen zich niet te voet! Ze hebben elk een persoonlijk vervoermiddel : * Visnu gebruikt een mytische vogel - (half mens / half adelaar) Garuda genaamd (is trouwens ook de naam van de nationale vliegtuigmaatschappij van Indonesië) * Shiva heeft de stier Nandi. * Saraswati, de 2de vrouw van Brahma, wordt geassocieerd met een zwaan
3. Afbeelding * Brahma wordt afgebeeld met vier hoofden die naar de vier windrichtingen kijken. * Visnu wordt vaak afgebeeld op een adelaar of slapend op een reuzenslang. * Shiva heeft een drietand als symbool van de vernietiging Hun Vrouwen De (2de) vrouw van Brahma is de godin van kunst en onderwijs Saraswati De vrouw van Visnu is Lakshmi, de godin van de schoonheid en rijkdom De vrouw van Shiva is de godin Parvati.
Daarnaast bestaan een ganse plejade andere goden en godinnen, teveel om allemaal op te noemen. De bekendste is misschien de Olifantengod Ganesh, die zich verplaatst op een rat (?) MAAR vergeten we vooral onze Apengod Hanuman niet, naar wie onze reisgids werd genoemd.
Wist u dat ook een kleur heilig kan zijn? De Brahma tempel in Puskar is in een "holy color" geschilderd : een soort rooie menieachtig kleurtje.
zoals : * het internationale paspoort dat Denise kwijt speelde op het vliegtuig, zodat ze niet door de inkomdouane geraakte. Slechts na de zoveelste grondige zoekbeurt werd het uiteindelijk teruggevonden. Gloeiende paniek bedwongen... * de reistas, een leesbril en de zonnebril van André... * de vliegtuigticketten voor de terugreis van Marie-Jeanne; een meer dan lichte onrust bij het niet onmiddellijk terugvinden ervan ....
Gelukkig waren de vele Indische goden ons gunstig gezind en werden de meeste zaken uiteindelijk teruggevonden, zodat de ontstane zeer grote of kleine paniek uiteindelijk kon bedaren.
Enkel een beschermgod voor brillen schijnt nog niet te bestaan, want die spullen zijn spoorloos gebleven...
We toerden met zijn vijven, plus onze inlandse gids Hanuman, van 18 maart tot 8 april 2007 door Rajasthan. Dit is een deelstaat gelegen in het Noorden van India, die de machtige en rijke Maharadja's overheerst hebben en waarvan soms beweerd wordt dat het een land van duizend sprookjes is.
Dergelijke reis laat dan ook duizenden indrukken na.
Wat volgt is een mengeling van : - een klassiek reisverslag. Dit echter zo weinig mogelijk, omdat je zoiets veel beter en uitgebreider kan terugvinden in gelijk welk reisboek of op internet .
- de menigvuldige impressies, die de Indiareis op me, nuchtere Westerling, maakten.
Ik wou vooral de uitdaging aangaan om de opgedane indrukken onder woorden te brengen. En niet alleen de extase voor de zeer mooie gebouwen beschrijven, maar nog veel meer doodgewone dagelijkse vaststellingen, invraagstellingen en bedenkingen neerpennen, die vaak o zo anders zijn dan bij ons.
