Druk oponderstaande knop om een reactie achter te laten
lieve.hofmans@pandora.be
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
een toffe rakkerklas!
07-11-2007
bah vies
Zijn dit eieren, bah maar vies hoor. Neen, het zijn geen eieren het zijn fossielen van de uitwerpselen van dino's. Dit hebben ook mensen gevonden, zo konden ze onderzoeken wat de dino's allemaal opaten. Zo ontdekten ze vleeseters en planteneters.
Kijk, een kleine dino. Van waar komt die? Zit die, zoals wij, in mama's buik? Neen, kijk is goed, dino's leggen grote eieren in een nest van modder. Zij houdt haar eieren warm met haar poep, dat heet broeden. Daarna komen de eieren uit en zijn er toch kleine dino's.
Kijk is goed naar hun bek en hun poten. Sommigen hebben scherpe klauwen, anderen gewoon een dolk aan hun duim en nog andere hebben hele scherpe tanden.
Hé juf kijk, een langnek. Waw, die zijn nek is inderdaad reuzelang. Wist je dat die stenen at om zijn eten in zijn maag te pletten en te malen.
Kijk, juf, ik ben zo groot als een triceratops. En jij? Proberen maar...
Kijk, juf, nog een ander skelet. Die heeft horens en een kraag. Het is een triceratops. En daar nog 1 en nog en nog ... onze rakkers en bengels hadden ogen tekort. Bij elk skelet hielden we even halt. Wie ziet hier een dino in? Hoe heet die dino? Zo zagen we dino's met kammen op hun kop om geluiden te maken, met knotsen op hun kop om mee te botsen - deze knotsen waren van steen.
De beenderen die gevonden werden diep onder de grond, liggen daar al heel heel lang - dus zijn deze heel oud. Voorzichtig werd gezocht naar beenderen - borsteltjes hielpen wat mee alsook een beiteltje. Daarna werd alles ingegispd en zo vervoerd naar de werkplaats. Kijk, als wij een arm of been breken moeten we ook in het gips. In de werkplaats word alles zorgvuldig uitgepakt en behandeld en terug aan elkaar gepuzzeld. Een heus werk!
Kijk, daar beneden, wat zien we daar? Beenderen? Maar nog geen skelet! En wel precies een afdruk van een dino in steen. Ja, dat is een fossiel! Zo konden ze weten hoe de dino eruit zag en het skelet terug helemaal opbouwen. Wat een karwei!!!
En ja hoor, onze bengels en rakkers waren juist. Ze hadden het goede pictogram gevonden. Heel vlug zagen we enkele reuzen staan... skeletten van iguanodons! Kijk is goed allemaal, hoe groot dat deze dino was. Wel even groot als een appartementsblok. Kijk is naar die beenderen. Juf, waar is zijn vel en zijn vlees? Dat is er niet meer want de dino's leven niet meer, wel heel lang geleden. Dit zijn beenderen die ze gevonden hebben en terug gemaakt hebben tot een dino... we hebben ook een skelet, voel maar is - voel je de beenderen!
Aan de hand van pictogrammen ontdekten we dat dit museum niet alleen voor dino's was, ook voor insecten, zoogdieren, vissen, stenen en mineralen. Waar moeten wij naartoe? Wie ziet het pictogram van de dino?
Een hele dag rondlopen met onze jas en schooltas... dat zagen we niet zitten. We kregen aan de balie een kapstokkenkoffer. In de koffer konden onze schooltassen terecht, aan de kapstok onze jas. Ziezo, we kunnen eraan beginnen!
Voor we binnen gingen, maakten we eerst enkele belangrijke afspraken. Wie weet wat een museum is? Mogen we daar zomaar rondlopen? Is er daar veel lawaai? Wat komen mensen hier doen? Onze bengels en rakkers wisten heel goed wat kon en niet!
Juf, we zijn er!!! Joepie, kijk, er staat een grote iguanodon te wachten op ons. Maar gelukkig is dit een standbeeld. Waw, die is inderdaad wel echt reuzegroot!!
Juf, is het nog ver? Neen hoor, niet ver meer. Kijk op de grote plaat staat een reuzodino... kijk is goed langs waar we moeten, ik denk dat we dichterbij komen!
Nu zijn we niet meer ver... maar waar is het dinomuseum nu eigenlijk? Welke kant moeten we uit? Kijk eens goed allemaal in het rond dan zien we misschien wel iets dat ons kan helpen. En ja hoor vele oogjes brachten ons veel hulp: wegwijzers. We moeten de bordjes volgen dan komen we er echt wel.
Iedereen van de trein? Ok, dan nemen we de roltrap. Opgelet hoor, je goed vasthouden aan de leuning. Wat fijn, we moeten zelf niet klimmen, de trap rolt ons zomaar naar boven!
Enkele haltes verder, stapten we af. Opgelet want tussen de trein en het perron is een spleet... goed kijken dus. Heeft iedereen zijn jas, schooltas mee? Dan maar aanschuiven.
Waarom zitten er geen andere mensen op onze trein? Toch wel maar die zitten in een ander wagonnetje. Kijk, op de venster hangt een reservatiebon... daar staat onze school op, zo hebben wij zeker plaats en zitten we allemaal bij elkaar!
Eens op de trein een plaats gevonden te hebben, was de grootste spanning eraf. We hadden de juiste trein die ons naar Brussel bracht. De mondjes stonden niet stil... wat hadden onze rakkers en bengels zoal te vertellen?
Op dinsdag 5 november stond iedereen paraat op het perron van station van Dilbeek. Omstreeks 9.00u kwam de trein aangereden die ons richting Brussel bracht. Wat een belevenis ... !!!! Wachten, kijken, vertellen, afscheid nemen van mama of papa, luisteren naar afspraakjes van de juf... het hoorde er allemaal bij!
