2 oktoberj.l heb ik mijn lieve * Nouskah * in moeten laten slapen
Ze was reeds lange tijd al ziek en inmiddels bijna 14 jaar oud
maar toch ....ik mis haar
De keuze om het leven van je maatje te beëindigen valt me nu voor de 4 maal weer erg zwaar En natuurlijk weet ik dat t goed is maar toch.... Ze had nog heel oud kunnen worden als die verdomde kanker haar niet zo te pakken had genomen Het was een oneerlijke strijd Lieve Nousie dit is voor jou
"Als twee bruine ogen je vragen, Help me ,want ik voel me niet zo fijn. Mag je dan ,omdat je voelt, dit is het einde... Egoïstisch zijn? Als je van de dokter hoort, dit komt nooit meer goed. En zij krijgt steeds meer pijn. Mag je dan ,omdat je haar niet wilt missen... Egoïstisch zijn? Als twee lieve bruine ogen zich sluiten gaan. Voorgoed en je zonder haar naar huis toe moet. Met de riem in je hand en een hart vol pijn. Dan probeer je jezelf te overtuigen, dit was het beste. Ik mocht niet egoïstisch zijn. Vele jaren was jij bij ons, elke dag samen was een feest. En in al die fijne jaren is zij zelf niet een keer... EGOÏSTISCH GEWEEST. "
"ik roep je naam in de wind gaat hij verloren ... toch hoop ik stil dat je me kan horen"
