Woensdag 12 juni 2019

Omdat het toch maar blijft regenen besluiten we een dag eerder te vertrekken vanuit Horsens. 

Nog snel eerst naar de winkel en dan laten we Horsens achter ons. Ik denk niet dat ze ons hier

nog gaan terug zien, eerder een ongezellige, sombere, half opgebroken stad, met tientallen

verkeerslichten die absoluut niet op elkaar afgesteld zijn. Van de ‘groene golf’ hebben ze hier nog

nooit gehoord…

Op de snelweg is het best druk, met de onvermijdelijke werken onderweg.

Eens weg van de autosnelweg komen we snel terecht op kleine, en heel kleine, smalle baantjes.

Hopelijk komen er hier geen tegenliggers want dan wordt het toch echt moeilijk. Uiteindelijk komen

we aan op Tarup Strandcamping en wat blijkt…receptie gesloten tot 14u, dus een uurtje wachten dan maar.

Om 13u30 opent onze gastheer echter al de receptie, special voor ons. We krijgen een mooie

plaats met zicht op zee en de imposante brug richting Kopenhagen. Dit is echt wel speciaal,

hopelijk hebben we morgen een heldere dag en kunnen we dan wat mooie foto’s maken.

We staan tussen de Nederlanders en nog een eenzame Belg, die ondertussen al kennis is komen maken.

Tijdens onze eerste verkenningstocht op de camping komt Andrew een wip-wap tegen, of nee

tis ne wipper…Blijkt dat het een doodnormale wipplank is (OMG).

We zijn ook broodjes gaan bestellen voor morgen. De campingbaas kan het maar niet begrijpen

dat we negen broodjes bestellen. Nine…nine…??? Waarschijnlijk hebben we negen broden besteld

of zoiets dergelijk, want hij kon het echt niet geloven, nine…???

Terwijl ik dit schrijf vallen de eerste druppels weer. Denemarken is een land van water, op alle gebied…