Dichteres Vasalis, pseudoniem voor Maria Drooglever-Fortuyn-Leenmans, 
is geboren in 1909 en overleden in 1998.
Zij woonde in Roden, in de provincie Drenthe.
Zij is nog steeds een van de meest geliefde dichters in Nederland
Duizenden scholieren kozen haar gedichten voor hun examen Nederlands.
Zij is ook een van mijn meest geliefde dichters om haar ontroerende,
diepzinnige gedichten vol van weemoed.





           HET EZELTJE
In de korte blauwe schemering
deed ik een kleine wandeling
De grond was rood, gebarsten-droog.
De lucht was dun en vreeslijk hoog,
en blauwe distels stijf en grillig
ritselden driftig en onwillig.
Stil grazend naast een grijze rots
zag ik opeens op hoge benen
een jonge ezel; zijn oren schenen
doorzichtig, zijn gelaat was trots.
Zijn lange, ambren ogen blonken
als water, ernstig en bezonken
en onpartijdig was zijn blik.
En na een korte, felle schrik
verstarde ik in verwondering.
Of kan het eerbied zijn geweest
voor dit schoon, ongeschonden beest,
waarmee ik langzaam verder ging?
Een pijnlijke herinnering:
zo ben ik vroeger ook geweest,
Die gaafheid en zachtzinnigheid,
onzware ernst en droomrigheid,
o kon ik dat nog ééns herwinnen,
kon ik nog ééns opnieuw beginnen.

Welkom bij de club..Prachtig hè dat gedicht van Vasalis?Ontroerend... Zelf maak ik ook gedichtjes...al zal ik nooit zo goed worden.Ben maar een amateurtje...Kom maar eens kijken als je zin hebt...gewoon op mijn plaatje drukken dan kom je er vanzelf..Je bent van harte welkom hoor. Ben benieuwd wat je met je blog gaat laten zien..Het recept ziet er lekker uit in ieder geval..Ik wens je nog fijne dagen toe met een lekker zonnetje.Lieve groetjes van Rozemarijn.

19-04-2009 om 22:31 geschreven door roze