Ik ben Christina, en gebruik soms ook wel de schuilnaam riskja.
Ik ben een vrouw en woon in Alkmaar (Nederland) en mijn beroep is Bejaardenverzorgster.
Ik ben geboren op 29/01/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: zwemmen ,knutselen.fietsen.fotograveren,.
Ik ga elk jaar naar Frankrijk naar Normandie heb daar twee kleine caravannetjes staan op het platteland en daar geniet ik zo van die rust en stilte om mij heen ik fotograveer dan veel ga met mijn 45 km autootje op pad die ik zelf naar Frankrijk heb gerede
Met een donker wat streng ogend uinform, wit schort en op haar hoofd een grote kap verschijnt ze rond 1900 op de blikken cacaopoeder van chocolade-fabriek Droste. De verpleegster met het dienblad met daarop het verkwikkende kop Chocolademelk. Naast het blikje staat het kopje cacao. Dit reperterende visuele effect, dat ontstaat wanneer op een afbeelding een kopie van die zelfde afbeelding voorkomt , gaat als`` het Droste effect`` de Nederlandse woordenboek in. De verpleegster zal onlosmakelijk met de Naam Droste verbonden blijfen Ze werd vermoedelijk bedacht door de Haarlemse reclametekenaar Jan (Johannes) Musset. De witte band om haar linkerarm was oorspronkelijk voorzien van een rood kruis. Tot het Rode Kruis daar in 1914 bezwaar tegen aantekende. Musset liet zich inspireren door een pastel van de Zwitserse schilder Jean Entienne Liotard, getiteld ``La serveuse de chocolat`` Ook wel `` La belle chocolatière`` genoemd. Ze symboliseert de heilzame werking van vhocolade. Want na het eten van chocolade koen er in de hersenen twee stoffen vrij: serotine en endorfine. De eerste geeft een gevoel van rust, de tweede juist energie en een opgewekt gevoel. Maar de mooiste stof die chocolade bevat is toch wel fenylethylamine, die ook vrijkomt als we verliefd zijn. Hoewel wetenschappers betwijfelen of chocolade datzelfde fantastische gevoel geeft , maakt zuster Droste ons toch gelukkig.
We zijn teveel met sprookjes opgegroeid Waarin ze lang en heel gelukkig leven Dat wordt ons met de moedermelk al ingegeven En niet zo een, twee, drie maar uitgeroeid
Sneeuwwitje, Assepoester en Roodkapje Het kwade wordt gestraft, de deugd beloond De liefde met een huwelijk bekroond Jij bent een kind, je weet nog niet zoveel Maar de moraal, die snap je
Sprookjes, sprookjes In feite zijn het navertelde dromen En dromen zijn nou eenmaal vaak bedrog Ze blijken maar zo zelden uit te komen En desondanks geloven we ze toch, sprookjes
Je trapt er dan ook onbekommerd in Je bent niet voorbereid op de misere Jouw sprookje heet gezinnetje en topcarriere Een koning met zijn sprookjeskoningin
Maar alle sprookjes eindigen bij voorkeur Waar jij denkt dat het jouwe juist begint En elke generatie staart zich blind Op het geluk dat openbloeien zal Achter de eigen voordeur
Sprookjes, sprookjes In feite zijn het navertelde dromen En dromen zijn nou eenmaal vaak bedrog Ze blijken maar zo zelden uit te komen En desondanks vertellen we ze toch, sprookjes
We zijn met te veel sprookjes gekgemaakt De mythe van een lang gelukkig leven Blijkt vaak in de praktijk een dubieus gegeven Waar menigeen door in verwarring raakt
Toch kunnen we niet zonder sprookjes leven We blijven altijd toch een beetje kind En hopen dat het goede overwint En dat is lief, en ook naief Maar 't blijft een nobel streven
Toelichting: Robert Long, pseudoniem van Jan Gerrit Bob Arend (Bob) Leverman (Utrecht, 22 oktober 1943 - Antwerpen, 13 december 2006). Robert Long was van jongs af aan actief in lokale rock 'n roll- en beatbandjes. In 1967 wordt hij zanger in de relipopgroep (Unit) Gloria. Na een kortstondige Engelstalige solocarrière breekt Robert Long verkooprecords met de lp's "Vroeger Of Later" en "Levenslang" met gevoelige en cynische Nederlandstalige luisterliedjes over onderwerpen als homofilie, kerk en hypocrisie. Robert Long was ook actief als cabaretier, acteur, schrijver, columnist en televisiepresentator.
Minuten,uren,dagen,weken,maanden vliegen voorbij. Het nieuwe jaar is nabij De tijd gaat toch zo vlug We kijken nog wel eens in het oude jaar terug Naar de goede en kwade dingen Die wij allemaal ontvingen Het weer in 2006 bracht ons kou-hitte-regen en zonneschijn Laten we hopen dat het in 2007 beter zal zijn.
Stel je d`rs voor : om deuze toid kwam weer `t kerstkind opperdam Ik denk dat ie raar koike zou, nei, hoi verskoôt `r zelf van. Telle ze nou `t volk ok nag ?
Engele benne `n groôt gevaar, de lucht is immers veul te vol Ze moete deer nag zinge ok, zuks doen ze echt niet voor de lol.
As je opheden wat studeer, den noeme ze je `boi de toid`. Dat `woize`ben d`r meer as drie, maar d`r verstand benne ze kwoit.
Ze raaie nou ok gien kameêl, d`r is een are soort verkeer. De skeipe zitte in`n hok. want herders ben`d`r ok gien meer.
Al kom je nou met wierook an, den handel je vezelf in drugs. En kom je met `n klompie goud, den zegge ze nag meer van zuks.
Dut is gien toid voor`t poppie kloin, want deuze wereld is ampart. Maar `t kloine kerstkind groeit nag wel, boi alle mense in d`r hart.
Met het licht van vertrouwen en de warmte van je hart met de liefde van je naasten, Wens ik je een goede start Voor al het nieuwe dat gaat komen, met respect voor elkaar in Gezondheid, Vrede, Vrijheid Wens ik je een goed Nieuwjaar
Kerst, een feest met versierde bomen voor een bepaalde sfeer. Feest van het "U zijt wellecome" en van vele dingen meer.
Kerst, o, heerlijke feestdagen om ook eens wat rond te kuieren. Of om op deze vrije dagen gewoon eens wat te luieren.
Kerst, om nu eens te gaan eten in een duur restaurant We eten ons helemaal vol en zetten al onze zorgen aan de kant.
Kerst, dagen van zang en muziek. We maken deze dagen extra plezier onder het genot van dure wijn of een doodgewoon glaasje bier.
Kerst, dagen van de kerstpakketten (uitgevonden door één of ander brein) en vele gaan zich verzetten want zij vinden hun pakket wat klein. Kerst, dagen van vreugde en openheid, dagen dat we onszelf mogen zijn Dagen van sentimentaliteit of misschien wel dagen van pijn.
Kerst, soms dagen met stormachtige wind waarbij ons nog één ding rest Stilstaan bij de geboorte van het kind, want dat is het échte feest van Kerst!
"Hallo, meid hier met je vader ja , ik denk ik bel maar eens even. Ik heb een poos niks van jullie gehoord, gisteravond heb ik het ook steeds geprobeerd. Wat zeg je?....nou om een uur of half zeven.... hoe bedoel je , de hoorn van de haak? Mensen bellen onder het eten....... ja, dat doen ze vaak, zeker weten."
"Maar waar ik eigenlijk voor bel wat doen jullie met de Kerstdagen? Ja, ik denk laat ik het er maar opwagen dit jaar valt de kerst begin van de week, en jullie hebben heel wat vrije dagen."
"Oh , jullie gaan naar kennissen" welke als ik vragen mag? Oh, die verroest..... maar die wonen toch helemaal in Soest? Dat vinden jullie geen probleem daar rijden jullie zo heen....."
"Ja ik heb de kerstboom al gezet maar ik had geen geluk...ik heb de doos met ballen laten vallen. Wat zeg je ........ ja stuk."
"En wat doen jullie met oud en nieuw? want vorig jaar zijn jullie ook al niet geweest en dat jaar daarvoor..... Hallo ben je daar nog, oh net of ik niks meer hoor. Toen waren jullie er ook al niet..... wat zeg je, verdriet?.... nee ik klaag niet."
"Maar wat hebben jullie dan weer aan de hand? O, dan gaan jullie naar een restaurant daar kun je lekker eten. Ja, dat zullen jullie wel het beste weten."
"Dus jullie komen echt niet?.... het is al zolang lang geleden dat jullie zijn geweest ja dank je wel, jullie ook een gezellig en zalig ......Kerstfeest"....
Één jaar geleden van huis gegaan, om te beginnen aan een nieuw bestaan De taal en niet kunnen rijden was een last maar daar heb ik mij gauw aan gepast
Hier zijn clubs , dat is goed vertier, en in het maken van dingen heb ik plezier Bij de keramiek, lekker vormen met klei en de medemensen zijn ook vlijtig en blij
Het bridge spelen bezorgt mij veel vreugd ook bij de oneg Shabbath bijeen komst ben ik verheugd Op Zondag kan men schaken leren, onderleiding van bekwamen heren
Concerten en lezingen die de avondvullen is ontspanning waar vele van smullen Naar lezingen kan ik niet want ik versta geen Ivriet
Dat is voor mij niet zo`n kruis, ik vermaak mij best in mijn eigen huis Op mijn computer kan ik alles ontmoeten de hele wereld ligt aan voeten!
Ik hoef echt niet te zitten meieren want ik beleef plezier in het schilderen van eieren
De meeste staan nu in de Oldeburgh in de vitrien die kunnen jullie allemaal wel zien
In dit jaar heb ik veel gezien tijdens de reisjes die René ons laat zien Veel mensen leren kennen alleen de taal zit mij te jennen
De taal is zo moeilijk, hoe ik het ook probeer en de oefeningen doe ik telkens weer Maar als de mensen zo snel spreken blijf ik met mijn kunnen in gebreke
Maar de vriendschap die ik ondervind maakt mij gelukkig als kind Alle seizoenen zijn dit jaar voorbij gegaan nu beginnen we weer van voren af aan
De cliëntenraad kreeg een mooi gedicht opgestuurd van Mw Bromet, die een jaar geleden uit de Oldeburgh is vertrokken naar Israël
Een Afscheids brief Mw Bromet mw is al bejaard heeft in de bewoners commisie gezeten en heeft een tijdje op de tijdelijk kamer bij ons in de Oldeburgh gezeten na een ongeluk om weer op krachten te komen.
Nu ga ik u iets vertellen wat u zich niet voor kunt stellen. Van een mens kan men alles verwachten, ook het veranderen van gedachten
Hier ga ik nu vandaan, en begin een nieuw bestaan In een ver en warm land, dit doe ik met een Goed verstand.
Omdat ik u niet meer kan ontmoeten, ga ik u langs deze weg toch groeten. Straks speel ik daar mijn spel! bij deze zeg ik u Vaarwel.
Geen zieke vrouw, geen zieke moeder, geen zieke Oma meer. Zij heeft haar strijd gestreden Zij is nu bij de Heer. Jullie achter latend met verdriet en pijn Laat haar in vrede rusten Het heeft zo moeten zijn
Een enkel woord, een stil gebaar bracht ons bij elkaar, Jouw arm om mij heen geslagen, even terug in vroegere dagen Een heerlijk moment toen je zei ``dat ik altijd zo zorgzaam voor jullie bent``.
Ik ben Christina, en gebruik soms ook wel de schuilnaam riskja.
%5B1%5D.gif)
Één jaar geleden van huis gegaan,
