Amarillis

   hier is

   in een zeepbel

   Iris

    hang de bel

   aan een ring

       en de ring

       aan je neus

         Amarillis

   Schud je 't hoofd

   speelt het licht

   in de bel

   met Iris

   Schud je fel

   breekt de bel

   Amarillis

              Waar is

         Iris

        Iris is hier geweest

              Amarillis

            aan een ring

            en de ring

           aan jouw neus

   Wijsneus

   Amarillis

 Uit 
"Nagelaten gedichten"

Paul Van Ostaijen

poesjes
in de zon
op TINOS

Markos
de pelikaan
op TINOS

Markos
wil
een taxi

Markos
aan ons hotel
Asteria

in de vismijn
op
TINOS

over-heerlijke
" gopes "
een soort
sardines

 wanneer alle vis
verkocht is
komt Markos
en slaapt....

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

Lin en Yushin
 mijn twee kleinkindjes
samen !

Kaat, mijn oudste
samen met haar 
Thierry
trotse ouders van
Lin en
Yushin

Magali
mijn kleinkind
nog eventjes
sweet sixteen

Sweet sixteen

ik zie haar nog liggen

in ‘t wiegje

grote zwarte kijkers

verbaasd

kleine wereldje

rondom haar

ontdekkend
kraaiend

uitgestoken handjes

spartelende voetjes

roze weelde

in dons gehuld

prille leven

overladen met

gouden zonnestralen

gebronsde

guitige peuter

kleuter

herleeft

wanneer mijn handen

over foto’s glijden

mijn hart verblijden

bij het voelen

zoveel kinderlijke vreugde

“es mi oma de Belgica”

strelende woordjes

de smaak van goddelijke nektar

vult nog steeds

mijn hart met
 klinkende klankjes

nu 16

 nog steeds

 die glinsterende

 zwarte kijkers

tastend

zoekend

in een nieuwe wereld

ontdekkingstocht

begonnen

met vallen en opstaan
soms moeilijk
 soms spontaan
zal mijn oogappel
door het leven gaan

  stil

  een traantje wegpinkend

fluister ik

zachtjes

good luck

mijn jongste
samen
met
haar vriend

een jong,gelukkig
gezinnetje...
de toekomst lacht
hen toe

kleintje aan de hand

 beseft geen zwart

dat leven hult
 in diep verdriet

zonder schrik

 een glimlach

om de mond

vol verwachting

 ging ik

 de wereld

in

schreef

 mijn verhaal

met

kleurpalet

geërfd van hem

die eens

aan ’t wiegje stond

mijn doopmeter
en
pépé Kamiel

mijn Bobonneke
en pépé Constant

Ode aan mijn Bobonneke

te weinig

heb je ooit geweten

hoe graag ik je zag

hoe ik je nog mis

dag aan dag

ik had je nodig

écht nodig

jij was er

dag en nacht

jij die zo vroeg

je eigen kind verloor

je man moest laten gaan

mij in jouw armen sloot

bloed van jouw bloed

in jouw ogen

zag ik hem

die ik voelde

in jouw blik

die ik hoorde

door jouw stem

mijn vader

die ik

dank zij jou

ken