Bloemen dekken d’aarde toexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

waarin de mensen rusten,

van wie we hielden

zacht fluisterend hun naam.
Maar als de bloemen zijn vergaan,

verstrooid door wind en regen,

de zerken, verweerd en oud

uiteindelijk zijn neergehaald,

weet ik, dat wie doorheen de dood

het lichtend pad ontdekt,

gelouterd en opnieuw geboren werd,

leven zal in eeuwigheid.

Rob