Korte geschiedenis van de onderzeeërs van de Foxtrotklasse

Het ontwerp van de Foxtrot-klasse onderzeeërs werd in 1953 ontwikkeld uit de ervaringen en gegevens van de Duitse onderzeebootbouw welke na capitulatie van het Duitse rijk in Russische handen waren gevallen. Ze werden ontwikkeld tussen 1954 en 1981, het eerste prototype werd onder projectnummer 641 te water gelaten op 28 december 1957 op de Sudomekh werf te St.-Petersburg, het toenmalige Leningrad.

In totaal werden er 62 eenheden onder dit projektnummer gebouwd waarvan er 12 werden geëxporteerd naar Cuba, India, Libië en Polen. Gedurende de hele projecttijd zijn er een tweetal wijzigingen geweest in de voortstuwing en de electronische uitrusting die hebben geleid tot projektnummers 641L en 641K.

De onderzeeërs van de Foxtrotklasse konden ononderbroken op grote diepte opereren voor vier opeenvolgende dagen waarna ze tot op 7 meter moesten komen (snorkeldiepte) om de lucht te verversen en om de compressoren en batterijen op te laden. Het was op die momenten dat zij het meest kwestbaar waren voor detectie. 90 dagen op zee waren normale operationele periodes, waarna een onderhoudsbeurt volgde.

Het voornaamste wapen van de onderzeeër was de torpedo waarvan er 22 konden ingescheept worden, 18 vooraan en 4 achteraan. De torpedo's konden vervangen worden door 44 zeemijnen die ook via de torpedolanceerbuizen geplaatst werden. Een gemengde lading, torpedo's en mijnen, behoorde tot de mogelijkheden.

De bemanning bestond uit 12 officieren, 12 onderofficieren, een politiek commissaris en 50 matrozen waarvan een groot deel dienstplichtigen die tot drie jaar aan boord van dezelfde eenheid dienden.

Aan boord was iedereen ingedeeld in één van de vijf divisies : Navigatie, Torpedo's, Voortstuwing en Energie, Verbindingen en Roergangers. Bij normale navigatie werd een vierwachtensysteem toegepast waarbij iedereen, per 24 uur, 2 wachtbeurten van 6 uur volbracht. Wasserijfaciliteiten waren er niet aan boord; er waren slechts 3 toiletten en een stortbad nemen was enkel mogelijk wanneer het schip genoeg water had gewonnen uit verdamping, ongeveer om de tien dagen. Twee koks verzorgden 4 maaltijden per dag, die - gemeten naar Sovjetstandaarden - beschreven werden als uitstekend.

Tot 1994 hebben de onderzeeërs van het type 641 bij de Russische marine gevaren en zijn in verschillende soorten missies gebruikt. Hoe de status bij de buitenlandse marines is, is niet goed bekend maar aangenomen wordt dat de "Foxtrots" bij de Poolse en Cubaanse marine nog varen, zij het wellicht op beperkte schaal. Van de overige eenheden liggen er nog een 12-tal op verschroting te wachten en zijn er drie stuks over de gehele wereld verspreid als museum ingericht.

Museumonderzeeërs van de Foxtrotklasse zijn te bezoeken in Sydney (Australië), London (Groot-Brittannië) en Zeebrugge (België). De laatste opdracht van onze onderzeeër was de deelname aan de jaarlijkse Vlootparade in St.-Petersburg in de zomer van 1994.

Deze onderzeeër verkeert in een vrijwel originele staat en toont u een beeld van het leven en werken aan boord van een onderzeeër die in de koude oorlog haar bijdrage heeft geleverd aan de wapenbalans in de wereld.