Op zaterdag 10 oktober 2009 gingen we van start voor een 30
urentocht of 150 km in Lommel.
Er waren 41 wandelaars ingeschreven voor de volle pot, of de 150 km.
Jean Jansen en Hilde Versmissen waren onze baankapiteins, de startplaats was
het Klosterhof in het Kattenbos.
In de eerste Ronde was er een caférust voorzien in taverne "De
Waterkant".
De tweede ronde ging naar het Duitskerkhof, Dit Duitse, militair kerkhof is het grootste verzamelkerkhof voor Duitse
militairen buiten het Duitse grondgebied, voor Duitse oorlogsslachtoffers van
de tweede wereldoorlog. Op een oppervlakte van 16 ha staan bijna 20.000
kruisen, wat ongeveer 40.000 doden behelst (onder elk kruisje liggen 2
soldaten). 6221 kruisjes dragen: 'Ein Deutscher Soldat', omdat het lijk niet
meer te identificeren was.
De meeste slachtoffers zijn gevallen tijdens de
18-daagse veldtocht (10 tot 25 mei 1940), 3 slagen rond Aken (september tot
december 1944), en het Ardennenoffensief (16 december 1944 tot 30 januari
1945). Toch liggen hier ook 542 slachtoffers uit de eerste wereldoorlog.
Tijdens de derde ronde verraste Huub, Jeannette met een drink voor haar 40ste
arend, die ze later op de wandeling behaalde.
De vierde ronde deed het industrie gebied aan van Lommel en Overpelt.
De vijfde en zesde ronde ging door de bossen en heide van de streek, met de
lommelse Sahara als hoofdschotel
Het was een mooie natuur wandeling met een kleine bui in de eerste ronde, en
wat regen in de laatste ronde.
Na een voorspoedige autorit van ongeveer 500 km kwamen we in de stad Fulda aan.
Fulda ligt in de deelstaat Hessen en heeft een bevolking van 64000 mensen, en is bekend voor zijn barokke architectuur en als bisschopsstad.
De volgende dag konden we met de bus mee voor de 42 km afstand, want het was een wandeling in lijn.
Na het uitstappen, mochten we meeteen aan de slag, met landelijke wegen en veldwegels ging het naar Dipperz waar de eerste controle post was.
Daarna konden we kennis maken met de hoogten en bossen die duidelijk aanwezig zijn, voor we Friesenhausen bereikten, waar de tweede rustpost was.
Daarna konden we de Hainberg beklimmen om Dietershausen te bezoeken, met daarop kilometers bos te doorkruisen om aan de autosnelweg brug een controle post te vinden die niet voorzien was.
De volgende rustpost was in Bronnzell te vinden, en daar konden we de 25 km stappers vervoegen.
Nog één controle post in Harmerz, en dan ging het nu naar de stad Fulda zelf, waar de loop van de Fuldarivier een tijdje volgden.
We hebben een mooie natuurwandeling gehad, onder een rustige herfstzon.
De volgende dag konden alle afstanden vertrekken om 7 uur stip naar Johannesberg.
Daarna mocht de 42 km stappers solo naar een groot bos waar we na 13,9 km een rustpost kregen midden in het woud.
Daarna ging het naar Istergiesel en Niederrode, om de 25 km stappers mee te nemen naar Oberrode.
Van daar bereikten we Maberzell, om dan opnieuw solo rond Fulda te wandelen met de Abdij als afsluitstuk.
De laatste kilometers hebben we wat regen gehad.
We hebben genoten van twee dagen wandelen in de vrije natuur, met prachtige ver gezichten.
Paul Van Herreweghe richt op zijn verjaardag een 30
urentocht in.
Op 19 september 2009 konden we opnieuw starten in het Hof
ter Eede in Haaltert voor een 30 urentocht of 150 km Euraudax wandelen.
Met een 123 deelnemers kond Paul een feestje bouwen wand hij
werd er 50, en al maanden werd er over gesproken onder de wandelaars die
regelmatig aan Euraudax wandelingen deelnamen.
Dus Paul en Peter Asselman hadden er voor gezorgd dat in de 6 lussen van
25 km vele nieuwe stukken zouden bewandeld worden.
De eerste lus ging naar Denderleeuw waar de wagenrust bij
het huis van Paul was.
Daarna ging het via de Wellemeersen naar Erembodegem, om een
caférus te krijgen in de kantine van Osbroek bij Aalst.
Daarop ging het terug naar Haaltert.
De tweede lus ging naar Bambrugge, met de steenberg, en naar
Zonnegem.
Na deze tweede lus werd een erehaag gevormd voor de jarige,
en konden we aanzitten bij de feestdis.
De derde lus ging naar Aalst, die we konden verkennen in de
nacht.
De vierde lus bracht ons naar Denderleeuw via kerkpaadjes en
landelijke grindwegjes.
Met de vijfde lus
konden we genieten van de landelijke streek van Denderhoutem.
En de zesde en laatste lus ging naar Heldergem en Aaigem,
waar er een caférust voorzien was op het dorpsplein in Aaigem.
Met mooi en droog weer, bij nacht ging de temperatuur niet
onder de 15 graden, hebben we een tof wandel weekend gehad.
Op zaterdag ging ik van start in Balgerhoeke, een
deelgemeente van Eeklo voor een wandeltocht in Lijn.
Met legerbussen werden de wandelaars naar de startplaatsen
vervoerd van de 32,24 en 16 km.
Ik had gekozen voor de 24 km afstand en kon starten in de
boshoeve in Beernem.
Langs private domeinen met lange rechte dreven en landerijen
ging het naar Kleit in Maldergem.
Daarna ging het naar de heuvel met de watertoren van Maldergem,
een tijdje volgden we het wandelpad van Drongengoedbospad, maar draaiden dan
naar Adegem met controle in café tKruisken.
Een typisch volkscafé, met een zaalvoetbalclub,
krulboldersclub en een, duivenmaatschappij.
Daarna ging onze weg naar het Canada war museum en het
Canadees Kerkhof, om zo naar het Leopoldskanaal te wandelen waar de
schermantank ons stond op te wachten.
Meteen het einde van een mooie natuurwandeling door een
landelijke streek met dominerende maïsvelden.
Op zaterdag 5 September 09 richtte Euraudax Torhout haar 20 uren tocht in
vanuit Centrum.
Met vier ronden van 25 km voor de boeg, konden we om 11 00
uur stipt vertrekken voor de eerste ronde onder leiding van Roland Heindryckx
met richting Aardrijke en wagenrust in Aardrijke.
Daarna zochten we het bos van Kasteel d Aertrycke op met
zijn neogotische Kasteel, met parkvijver en weilanden, Roland doorkruiste het
bos uitgebreid, en zette ons af aan de tweede wagenrust.
Daarop ging het terug naar de startzaal was een koude
schotel ons opwachtte.
De tweede ronde ging 5 uur later van start onder leiding van
Luciën Verschaeve die ons het bos van Groenhove liet doorkruisen, om dan af te
draaien naar het dorpje Balliebrugge, een deelgemeente van Ruddervoorde, waar we
op het kleine marktpleintje onze wagenrust vonden.
Daarna ging Luciën met ons de omgeving verkennen van
Ruddervoorde en Veldegem met als toetje het Plaisierbos genoemd naar August
Plaisier die er opzichter was in de 19de eeuw.
Wederom gingen we terug naar onze startplaats waar enkele
drie gangen menu ons wachtte.
Gesterkt door het heerlijk maal konden we starten voor de derde,
maar ook nachtelijke ronde naar Zwevezele en een deel van Lichtervelde,
eveneens met twee wagenrusten voorzien in het parkoers.
Na een vroeg ontbijt ging het nu naar Wijnendale en Ichtegem
waar we tweemaal bij Brigitte een stop hadden, de eerste stop, konden we nog
een yoghurt potje verorberen, maar bij de tweede rust was schuimwijn voorzien,
we werden getrakteerd door Kobe en Dimitri voor het eerder behalen, dit jaar
van hun eerste gouden arend.
Daarna ging het via het bos van Wijnendale, en langs het Kasteel
van Wijnendale, al eeuwen lang een jachtslot met 280 ha bos er om heen, terug
naar Torhout, die op dit vroege uur nog in diepe rust was.
Op 5/7/09 gingen we wandelen bij onze burenclub De Kreketrekkers
van Kortemark in Werken.
We gingen van start vanuit het Ontmoetingscentrum Hemelsdale
voor de 20 km afstand.
We mochten meteen langs de molen van Werken passeren: De
kruisstraatmolen, om dan richting Essen te wandelen.
Maar de parkoersmeester liet ons dan toch het heuvelen
land bewonder naar Klerken toe.
Via landelijke wegen en paden draaien we dan uiteindelijk
naar Zarren, waar de grote rustpost voorzien was.
Hier kregen we een lusje te verwerken die ons de twee
molens van Zarren liet bewonderen, Wullepitmolen 1639 en Couchezmolen 1870,daar
beide molen ook in werking en te bezichtigen waren.
Langs verschillende privé doorgangen, tot zelfs weiden,
konden we wel genieten van deze zomerse omgeving.
Na deze lus keerden we terug naar grondgebied Handzame met
zijn Krekedal en bij behorende beek.
Na onze terugkomst in de zaal konden we nagenieten met
een plaatselijk biertje, De Hapkin.
Voor het eerst in de M.E.S.A of de vierdaagse van de
Ardennen.
Op 23 juni kwamen we in de namiddag aan in het camp La
Roche, die we gemakkelijk vonden, door de ronde witte boorden te volgen met
zwaarte pijlen.
Na ons ingekwartierd te hebben bij de kampcommandant konden
we onze vrienden bezoeken, en eveneens gaan eten.
De volgende dag was het vroeg opstaan daar de bussen
vertrokken om 6,45 naar Neufchâteau waar de eerste etappe in een cirkel van
start ging, Neufchâteau Neufchâteau.
Na onze startstempel konden we om de drie bussen vertrekken(
bussen en wandelaars moesten elkaar kruisen )langs de ene weg naar de
startplaats aan het parkeerterrein van het voetbalveld.
We werden meteen de bossen ingestuurd met zijn hoogten en valleien,
langs grind wegels en bospaden.
Daarop volgden we een tijdje de Semois, een bekoorlijke
rivier, ook het dorpje Suxy en Warmifontaine tot aan de Vallée du Lac.
De aankomst van de eerste dag was op het parkeerterrein bij
het meer van Neufchâteau.
De tweede dag brachten de bussen ons naar Bastenaken voor
onze etappe in lijn Bastenaken Houffalize.
We vertrokken aan het Zuidstation, naar de Sans Soucis
vlakte, via de Fazône vijvers naar het dorp Compogne.
De grootte halte was aan het voetbalterrein van Bonnerue.
Na onze doortocht van de Randoux hoeve bereikten we de
Panther tank op de place Albert.
De aankomst was op de place janvier 45 in Houffalize.
De derde dag was in La Roche, weer een plaatselijke tocht,
gestart aan de oevers van de Ourthe, mochten we meteen 3,6km klimmen naar het
hoger gelegen wildpark, en het dorp Samrée.
Daarna zochten we het bos van St. Jean Chanoine op, alsook
het bos van Wibrin.
De grote halte was weer een voetbalveld, ditmaal van
Berismenil.
Daarna kwamen we langs de Keltische vindplaats van Cheslé.
Na onze doortocht van Maboge en de klim naar Buisson,
volgden we de GR 57 naar de aankomst op de Place du quai de lOurthe in La
Roche.
Vierde en laatste dag ging van start in Houffalize voor een
lijn tocht naar Vielsalm.
We konden uitgebreid kennis maken met het natuurpark van de
Ourthes,76000 ha groot in het hart van de Ardennen.
Na de passage van het monument van Mont-le-ban konden we de
volgende dorpen aandoen, Langlire, Ottré, Joubieval en Salmchâteau.
Waarna we Vielsalm bereikten en ook het einde van de
vierdaagse der Ardennen.
Vier dagen mooi weer, een prachtig natuur parkoers,12000
deelnemers, wat wil je nog meer?
Op vrijdagavond waren we net op tijd klaar om te starten met
onze foto-opdracht om de clubleden die deelnamen aan de 100 km wandeling te vereeuwigen.
De start van de Marathon en de ultraloop was al overdonderen,
maar de meeste lopers zaten op de 10 km run.
Met een goede 700 km stappers was de 100km walk ook druk
bezet.
Nadat we ingeschoven hadden konden we ook deelnemen aan onze
wandeling, die startte onder een stralende avond zon, een pracht van een
wandelaars lint, slingerde door het Groenhove bos naar Veldegem.
In Veldegem city speelde de plaatselijke harmonie zicht de
ziel uit het lijf, maar de wandelaars schoven toch de kilometers onder de
voeten door.
De duisternis viel snel in de bossen rond Waardame en Hertsberge,
maar alles ging vlot, dus Ruiselede was onze volgende stop.
Hier hadden we het verste punt van onze tocht bereikt en
konden we ons richten naar Brugge, maar eerst ging het naar Beernem ,halverwege en een bagage
post.
In Beernem hadden we de helft van het parkoers er op zitten
en was de zon al opnieuw van de partij.
Nu ging het naar Moerbrugge en Assebroek, om daarna Brugge
te doorkruisen en het Boudewijnpark te bereiken.
Ook hier namen we rustig de tijd om een broodje te eten.
Daarna zochten we opnieuw de bossen op rond Brugge (
Biesbroek en Zevenkerke) om naar Zedelgem te wandelen.
Vanaf dan was het binnen lopen, met Aartrijke en Wijnendale
als laatste rustposten.
We hebben genoten van een pracht van wandeling met veel
wegels en bospaden weinig baan en verkeersdrukte.
Op Donderdag 18/6/2009 gaat de start van de 30 ste
Nacht van West-Vlaanderen om 19.00 uur open met een heuse
Vlaggenparade van de atleten die het Europees en het
wereldkampioenschap 100 km ultralopen lopen.
Op zaterdag 13 juni gingen we zoals ieder jaar van start in Zingem
voor de sloebertocht van de Scheldestappers.
Het domeinbos de Blarewater was dit jaar de opener, die we
volgden tot aan de Scheldeboorden, waarna we de Reytmeersen mochten dwarsen,
tot Welden waar de eerste rust was.
Daarop ging het naar de Oossebeek met zijn bekende Oosemolen,
om daarna naar de fruitboomgaard te wandelen, met even later de protestantse
kerk van Abraham Hans, daarop wandelden we Sint-Maria-Horebeke binnen.
Na even een tas koffie genoten te hebben in deze rustpost
ging het nu naar de buurtgemeente Sint-Kornelis-Horrebeke, wat verder konden we
de kasseistrook de haaghoek begaan, om dan de leberg te beklimmen, en zo in
Zegelsem onze derde rust te krijgen.
Het volgend natuurgebied was het Burreken, met daarin de
bron van de krombeek, daarop volgen de beklimming van de Foreest, die ons in
Schorisse bracht.
Na deze rust konden we een lusje draaien op de helling van het
foreest met als afsluiter de Kasteelmolen, van 1456 het enig overblijfsel van
het vroegere waterslot van de heren van Schorisse.
Met 34 km op onze teler ging het nu naar de Roman brouwerij
via de Schamperij, een bosje in het natuurgebied Maarkebeekvallei.
Na ons bezoek aan de brouwerij ging het nu de Varent af naar
Edelare, om daarna de wolvenberg op te gaan.
Nadat we het bos van Ename doorkruist hadden, konden we
rusten in het dorp Ename.
Nu ging het terug naar de Scheldevallei, met Eine en Heurne
als blikvangers, om nog even te kunnen genieten van het mooie kasteel
Axelwalle.
Daarna ging het terug naar de voetbalkantine van Zingem.
Met prachtig weer, een natuur parkoer in de Scheldevallei,
de zwalmstreek en de bergjes van de Vlaamse Ardennen, een wandeltocht van 10 op
10.
Onder een
stralende hemel vertrokken enkele goeie 50 wandelaars voor 50 km of 25 km langs
de kust naar Blankenberge.
Onze
baankapitein Gilbert Steeman leidde ons meteen via de dijk naar Wenduine en
Blankenberge waar de jachthaven volledige doorkruist werd, om daarna de duinen
in te wandelen.
Na een 8 km
hadden we en wagenrust, daarna konden we de polders gaan verkennen langs kleine
paden en grindwegels om dan een rust te vinden in het clubhuis van Natuurpunt
Uitkerkse Polder(Groenwaecke).
Daarop ging
het de polder terug in naar de kustlijn om keurig op tijd de startzaal te
bereiken in het Sunparks waar onze bestelde spaghetti al klaar was.
Met 25 km op
onze teller konden we aan de tweede ronde beginnen die ons richting De Haan
deed wandelen.
Al na enkele
kilometers bewandelden we het loofbos in de duinen, dit 152 ha groot bos en
wandelgebied tussen Wenduine en De Haan ken Gilbert duidelijk als zijn
broekzak.
Na een 9 km
hadden we opnieuw een wagenrust te midden in het bos.
Daarna
zochten we opnieuw de dijk op, nu richting Wenduine en passeerden langs Beaufort 03 De Haan aan zee kunstwerk tbosje van Daniel Duren.
Daarop
volgden we de duinenweg naar het centrum van De Haan waar we een caférust
kregen.
Het
laatste stuk van 8 km gingen we de welbekende Spionkop op zoeken om zo
Harendijke te bereiken, alsook onze startplaats.
We
hebben duidelijk genoten van een prachtige natuurwandeling aan onze kust, onder
een stralende zon.
