Astrid, Prinses van Zweden 1905-1935 Vierde Koningin der Belgen Periode 1934-1935 Voorganger Elisabeth, hertogin in Beieren Opvolger Fabiola, gravin de Mora y Aragón Vader Karel, prins van Zweden, hertog van Västergötland Moeder Ingeborg, prinses van Denemarken

de sterfplaats van koningin Astrid

Astrid Sofia Lovisa Thyra (Stockholm, 17 november 1905 – Küssnacht am Rigi, 29 augustus 1935), prinses van België, hertogin van Brabant, prinses van Zweden, was de dochter van prins Karel van Zweden (1861-1951) en prinses Ingeborg van Denemarken. Haar zus Märtha van Zweden, was kroonprinses van Noorwegen; koningin Astrid was dus een tante van de huidige koning Harald V van Noorwegen. Haar oom was Christiaan X van Denemarken, en haar grootvader was koning Oscar II van Zweden. Via haar moeder stamde ze af van de Nederlandse koning Willem I.

Bij haar aankomst in Antwerpen, vergat de prinses alle ceremonieel en vloog haar verloofde om de hals; dit spontane gebaar was het begin van de enorme sympathie die de vorstin bij de bevolking verwierf.

Door haar huwelijk in 1926 met de toenmalige Belgische kroonprins Leopold werd zij na de dood van koning Albert I in 1934 koningin der Belgen. De blijde intreden (de planmatig afgelegde bezoeken aan de negen provinciehoofdsteden) werden druk bijgewoond. Van het volk kreeg ze door nationale intekening het diadeem der negen provinciën.

In de koninklijke familie was er bezorgdheid vanwege haar lutherse afkomst. Een paar jaar na haar huwelijk bekeerde de koningin zich tot het rooms-katholieke geloof.

Het paar woonde eerst in het Bellevue-paleis te Brussel. Nadien verhuisde het gezin naar het Kasteel van Stuyvenberg, waar Boudewijn en Albert werden geboren. De koningin deed aan naastenliefde en organiseerde zelf inzamelacties ten behoeve van de minderbedeelden. Als ze een aangrijpende verzoekbrief kreeg, ging ze soms persoonlijk op onderzoek uit om het in de brief aangeroerde probleem op te lossen.

Albert I
1875-1934
Koning der Belgen
Periode	1909-1934
Voorganger	Leopold II
Opvolger	Leopold III
Vader	Filips, graaf van Vlaanderen
Moeder	Maria van Hohenzollern-Sigmaringen
Dynastie	Saksen-Coburg en Gotha/België
Wapen als koning van België

Albert Leopold Clemens Marie Meinrad ^[1] (Brussel, 8 april 1875 - Marche-les-Dames, 17 februari 1934), prins van België, hertog van Saksen, prins van Saksen-Coburg-Gotha, was van 23 december 1909 tot 17 februari 1934 Koning der Belgen.

 Troonopvolger

Wapenschild van prins Albert van België, voor de dood van zijn broer Boudewijn.

Hij was het vijfde kind van prins Filips, graaf van Vlaanderen, en van prinses Maria van Hohenzollern-Sigmaringen. Zijn vader was de broer van koning Leopold II en zijn moeder was de jongste dochter van Karel Anton van Hohenzollern-Sigmaringen.

Door het overlijden van kroonprins Leopold in 1869 en zijn oudere broer Boudewijn in 1891 werd Albert van dan af voorbereid op de onverwachte zware taak als toekomstige koning.

Als troonopvolger kon hij een beroep doen op veel familiebanden; zijn oom Carol was koning van Roemenië, zijn tante Stephanie koningin van Portugal, nog een andere tante, Charlotte, was de keizerin van Mexico. Zijn overgrootvader was koning der Fransen, zijn nicht was kroonprinses van Oostenrijk-Hongarije, zijn schoontante was keizerin van Oostenrijk en zijn zwager was kroonprins van Beieren. Veel van deze familiebanden werden op de proef gesteld tijdens de Eerste Wereldoorlog; hij liet later het familiewapen bannen en de familienaam Saksen-Coburg-Gotha schrappen.

 Huwelijk en kinderen

Albert huwde in 1900 met hertogin Elisabeth in Beieren, dochter van Karel Theodoor in Beieren en Maria José van Bragança. Uit het huwelijk werden drie kinderen geboren:

• Leopold (de latere koning Leopold III)
• Karel (de latere prins-regent)
• Marie-José, die later koningin van Italië zou zijn totdat het Italiaanse volk de monarchie omverwierp en een republiek installeerde.

 Eerste Wereldoorlog: koning-soldaat

Koning Albert I was ook de koning die tijdens de Eerste Wereldoorlog bij zijn soldaten bleef in de loopgraven aan de IJzer in West-Vlaanderen, terwijl de regering in ballingschap was in Le Havre.