De broeders Alexianen, ook wel cellebroeders of schokkebroeders
genoemd, bekwamen, zoals in andere steden, het alleenrecht om te
begraven. Dit recht werd door de schepenen op 21 oktober 1521
bekrachtigd. Enkel voor kinderen, geestelijken en bepaalde bevoorrechte
lieden mocht voor de begrafenis op anderen een beroep worden gedaan.
Vanaf begin 1673 en dit tot eind juli 1796 hebben de Alexianen hun
begrafenissen genoteerd in de zogenaamde begraafboeken. Spijtig genoeg
werden alleen van de families die hun begrafenis konden betalen de naam
en wat van groot belang is voor genealogen de woonplaats (parochie +
straat) vermeld, soms ook de naam van de echtgenoot of echtgenote,
evenals de leeftijd van de overledene.
