Reactie: "Bij "Mijn wiskunderedenering over God" heeft U het over een vierde dimensie, nl.de tijd. Volgens U kunnen wij ze niet waarnemen, en toch is er tijd nodig om u van de ene plaats naar de andere te begeven. Is dit niet leven met tijd? Of begrijp ik het niet goed? "
In mijn redenering wil ik aantonen dat wij enkel in staat zijn om de "derde dimensie" waar te nemen. Wij kunnen bvb. de "tweede dimensie " ervaren door te kijken naar een muur. Wij kunnen over de muur strijken, maar de "tweede dimensie" ervan nooit meten, aangezien alles voor ons een "dikte" heeft. Wij kunnen ons er dus eigenlijk slechts een "idee" over vormen.
Zo ook met de tijd. Tijd is per definitie slechts een referentie van nu met het verleden aangezien ik alles altijd "nu" beleef. "Onze" tijd is ontstaan door: "We zien de zon wel, we zien de zon niet." Pas nadien is men deze indeling gaan verfijnen omdat ons maatschappelijk bestel anders niet meer goed kon werken. (Hoewel er nu nog steeds plaatsen op de wereld zijn waar "tijd" zeer ruimbeleefd wordt. Tijd is uiteraard ook gerelateerd aan de begrippen snelheid en afstand. Waartoe ik wil komen is de stelling dat we op "de tijd" geen vat hebben. We ervaren soms wel dat de tijd "voorbijvliegt" of "tergend lang duurt" maar de "verstreken tijd is dezelfde gebleven. We kunnen ons van "tijd" dan ook maar "een idee"vormen. Hoe kan ik aan een ééndagsvlieg uitleggen wat 10 uur op 10 november 2005 betekent voor mij ? Hoe kan ik begrijpen wat 10 uur op 10 november 2005 betekent voor een ééndagsvlieg? (Die dan uiteraard op 10 november 2005 moet geboren zijn.) Tijd bestaat dus wel degelijk maar ligt buiten mijn "driedimensioneel bevattingsvermogen". In mijn Gods - redenering wou ik dus voor mezelf eigenlijk alleen vaststellen dat het geen zin heeft om te bewijzen dat God al of niet bestaat, maar dat dat niet wil zeggen dat hij niet kan bestaan. Dat zijn bestaan dus geen kwestie is van "de rede" maar van "geloof". Kan je God "ervaren" tijdens een wandeling in de natuur? Kan je God ervaren als je in stilte bij "jezelf" bent? Kan je God ervaren als je iets positiefs zegt over een medemens? Kan je God ervaren als iemand een arm om je heen legt? Voor mij is God zeker méér dan driedimensionaal. De Kerk heeft (zeker vroeger) God driedimensionaal gemaakt door Hem, Het, Haar, te vermenselijken en Hem, Het, Haar te scheppen naar ons beeld en gelijkenis. Vanuit de wiskunde: 2 + 2 = 4, maar 4 = oneindig aantal mogelijkheden. Ik wil dus niets bewijzen maar mij overgeven aan "de grootsheid". Trouwens ik heb hierboven zelf aangetoond dat ik er niets vanaf weet omdat ik er niets kan vanaf weten. Hopelijk toch minstens leuk om lezen.
Groetjes RV
Voor het vervolg van mijn artikelenreeks nog even geduld, momenteel nog druk bezig met mijn opleiding NLP.
Reacties op bericht (1)
13-11-2005
Antwoord op reactie van dagatie
Hartelijk dank voor uw verfijnde uitleg.
Hopelijk hoor ik nog meer van U, want uw onderwerpen interesseren mij wel.
Veel succes met je NLP-opleiding.
