atc,kaarten,brocante en overpeinzingen Hallo, ik ben Saartje,woon in Lelystad, ,geboren 7-12-1952, getrouwd , heb 2 zoons,een kleinzoon, een
hond,schildpad,tortelduif en vissen en een poes Pukkie .Ik heb veel hobbies,knutselen, genealogie,tuinieren
25-01-2012
Lekker Bakkie
Lekker bakkie, nee, dat slaat niet op mijn dagelijkse kopje koffie,maar op een bakje, dat ik afgelopen zaterdag bij de kringloopwinkel scoorde.In een rommelhokje, ergens in het midden van de hal, waar de wat minder verkoopbare spullen liggen,zoals ondersteken e.d., zag ik een donkerbruin bakje.Mijn blik zag dit uiteraard in het wit, dus ik besloot het kopen.Thuis heb ik Lief de witte latex van zolder laten halen en ik heb 't geschilderd.
Na een paar lagen ,was de donkerbruine beits foetsie en kon ik het laten drogen.Nou is geduld niet een van mijn grootste deugden,dus ,hoppa, de verf afbrander er op en drogen maar.
Dat moet wel voorzichtig gebeuren,anders heb je zo weer een donkerbruin bakkie Na een paar minuten was het droog en kon het naar de woonkamer.
Ik vond ook nog een paar oude wasrozen,die ik al jaren heb.Ze waren niet mooi meer en ik wilde ze al weggooien.Het lampje in mijn hoofd ging branden.Hee, als ik ze nu eens in de latex doopte?
Even later hingen de roosjes te druipen aan een breipen, die ik tussen het laatje van een kastje had gefrummeld.
De volgende dag waren ze droog.Ik heb er de verf afbrander maar niet opgezet, voor je het weet, heb je een druipende gesmolten,verfrommeld hoopje roos.
En zeg nou zelf, het is toch een "lekker bakkie"geworden?
Het is weer maandag en heel af en toe komt er een zonnetje tussen de wolken piepen.Voor veel mensen is maandag geen fijne dag, voor mij wel.Ik heb zo'n gruwelijke hekel aan de zondag en als het dan ook nog van dat grijze miezerige weer is, dan krijg ik de neiging, om in bed te blijven.Maar dat doe ik natuurlijk niet, heb genoeg hobbies, gelukkig, dus weer een kussen gemaakt,bezig geweest met de ATC voor de uitdaging van Creatief met Stempels en zo gaat de tijd wel voorbij.Maar het kan me niet snel genoeg gaan.
Als ik Truus uitlaat, zie ik hele hordes mensen, onderuit gezakt naar oude film kijken, tja.........Ieder zijn meug, maar een gezellige zondag, nee.
Op een gegeven moment was ik het miezerige druilweer zo zat, dat ik tussen de druppels door, de tuin ben ingedoken,om een paar sneeuwklokjes te plukken.Een beetje voorjaar en zonnigheid in huis.
Die eerste bloempjes zijn zo mooi en teer, prachtig.Ik ben meer een mens van tuin en wilde bloemen.Ik ben niet zo'n liefhebben van de bloemen, die er momenteel worden aangeboden.Van die akelige, iele,bleke bibber tulpjes of van die griezelige, allemaal gelijk zijnde, roosjes, die op kunstbloemetjes lijken.Herinneren jullie je de Appeldoorns nog? Die eerste,grote tuplpen van het jaar, die direct na de kleine ,rode, kersttulpjes kwamen?
Je hart klopte sneller,als ze er weer waren.Na een uurtje gingen ze hangen,maar ja, dat hoorde er gewoon bij.
Ik krijg een beetje de kriebels, als ik in het voorjaar, naast de plastic tulpen en rozen, chrysanten zie staan.Die horen in het najaar.
Ben meer een mens van tuin bloemen of wilde bloemen en in de winter een Amaryllis,liefs wit.Kan me nog herinneren,dat mijn moeder, in het grijze verleden,wel eens een bosje blauwe druifjes kocht.Dan had je echt het gevoel:nu komt de lente er aan.
Ik heb daar toch een iets ander gevoel bij,dan bij die gekunstelde roosjes, waarbij je ,van de consumenten programma's steeds moet denken, of de Keniaanse arbeider wel veilig en goed betaald moet werken.
Het is mooi, dat alles zo makkelijk te krijgen is, maar soms zou ik willen,dat we niet in juni witlof konden kopen, of peultjes in het najaar.
Nee ,seizoensgebonden bloemen en groenten hadden toch wel iets.Je kon je er op verheugen en dat is ons ontnomen, door het- alles moet kunnen voor het geld- en de consument wil dat. Tja, hebben ze jullie wel eens gevraagd, of je midden in de zomer witlof wil, of dat er geen witte radijsjes meer verkocht mochten worden???
Nee? nou mij ook niet , hoor
Gisteren textiel print papier bij de Hema gekocht.Er stond een tip op een blog dat ik volg en het leek me wel eluk.Natuurlijk moest ik het direct uit proberen, dus,, hup, stof van de naaimachine afgeblazen en dit hart gemaakt, de afbelding geprint en er op geplakt, daarna afgewerkt met kantjes.Ik ben er best tevreden over en het is leuk werk,om te doen.
Truus gaat weer beter, ze heeft twee dagen een terugval gehad en vooral donderdag, na de eerste optimistische uren, ging het weer helemaal mis, ik heb de hele dag met haar gelopen, door regen en wind, ze wilde maar buiten lopen, ondanks de regen en dan ging ze weer zitten ,in het gras.Ik had het niet meer.
Op een gegeven moment ,heb ik haar maar haar gang laten gaan en dacht:mijn rug op,met het slechte weer, Truus is belangrijker en toen hebben we een stuk gelopen, ondertussen biddend, dat ze niet in elkaar zou zakken,of niet meer verder wilde lopen, want ze is toch behoorlijk zwaar en een klein stukje dragen lukt wel, maar niet een heel eind.
Toen we thuiskwamen, heb ik haar op een oud dekbed gelegd, op de bank en viel ze in slaap.Gisteren was mevrouw weer de oude en ging alles er weer in als koek, er uit trouwens ook, maar details bespaar ik jullie.
Fijn weekend.
Gelukkig gaat het weer een beetje beter met Truus.Eten wil nog niet echt,maar een stukje brood, of een kluifje, dat wil ze wel aanpakken.Tot gisteren in de middag, was het een zielig hoopje, dat ,toegedekt met een deken, op de bank lag.Maar toen ik haar voor de tweede keer ging uitlaten, wilde ze alweer lopen, gelukkig.Het staartje propellert ook weer en ze is weer rustig.We hebben echt in angst gezeten,maar nu is ze weer 70% de oude.
Dank jullie wel voor je lieve reacties, nu weet ik weer, waarom ik teruggekeerd ben op seniorennet.
Dikke knuffel van Saartje en truus
Pff, het was me het nachtje wel. Onze truus was zo onrustig, kreeg er de zenuwen van.Ze wilde niet liggen, ze wilde niet zitten, op bed, af bed, ik werd er bepaald bang van.
Ze mag niet meer alleen de trap op of af, dus ik ben met haar naar beneden gegaan, Lief heeft haar om 4 uur uitgelaten, maar niks kon haar rustig krijgen.Ik ben maar beneden bij haar gebleven en op de bank gaan liggen.Binnen 5 minuten rugpijn natuurlijk,maar goed, het is Truus he? Op een gegeven moment ging ze ook nog spugen en ik dacht:Ha, dat is het.Nou niet dus, ze bleef onrustig.Pas na twee uur werd ze een beetje rustiger en ging bij me liggen.De zenuwen zaten in mijn keel, uiteindelijk wordt ze 14 in juni,mijn maatje.
Onze vorige hond, Rottweiler Lotte, werd op een gegeven moment ook zo onrustig en toen was het einde in zicht.
Ik krijg nu al tranen in mijn ogen.Ik hoop, dat ze weer opknapt en nog even meegaat. Ik kan haar niet missen.
16-01-2012
weekend
Het was weer een lekker knutsel weekend.Het brocante virus blijft heersen,dus ik heb me flink uitgeleefd. Zaterdag kwamen zoon, schoondochter en kleinzoon eten, dus toen heb ik nis geknutseld.Ik kik wel uit, veel te leuk,dat ze er zijn.Senna was in een ondeugende bui en zijn ouders moesten regelmatig ingrijpen.Vroeger toen mijn eigen jongens klein waren, brak het zweet me vaak uit, maar nu, glimlach ik achter mijn hand.Het is een klein varkentje en hij weet precies, hoe hij opa en oma om zijn kleine vingertjes kan winden. Maar gisteren ben ik weer los gegaan. Eerst een aantal hangertjes gestempeld en bewerkt, een aantal dingetjes gespoten en een kastje opgehangen, dat ik eerst ergens anders had hangen.Lief plukte ,met een zucht, maar weer de boormachine van zolder en jensde een gat in de muur, op de door mij gewenste plek.Oh, het kastje stond beeldig,maar er ontbrak een bijpassend lampje, dus ,hup weer naar zolder en tussen de rotzooi gezocht.Ha, bingo, er lag nog een oud schemerlampje, uit de tijd,dat alles roze/olijfgroen was.Dus naar beneden, kap gesloopt en het voetje gespoten.Toen moest er natuurlijk een kapje op.Nu heb ik een mand staan,voor kleding, die,eh, even niet meer past, zeg maar.Een na de maand december puilt de mand uit.Dus mand omgekeerd en zoeken.Ha, daar lag een te kort bloesje.Nou niet echt te kort, maar wel te kort geworden, om de lellen en vellen goed te bedekken.Dus naald,garen en schaar gepakt en aan de slag gegaan Natuurlijk moest ik het twee keer doen,want de eerste keer niet goed uitgemeten en het kapje was een slome ,lange soepjurk geworden.Dus nieuw zoompje er in, Lief een lampje gezocht,kransje er onder gemaakt en , ooooo, wat stond ie mooi.Het enige nadeel is, dat de zolder nu weer dichtslibt ,met allehande meuk, die nu even uit de gratie is.Maar weggooien ......oh nee, het brocante ,wat ik tot nu toe heb neergezet, is allemaal troep van jaaaaren geleden, nu met een nieuw likje verf weer actueel.Als jullie binnenkort een witgespoten man zien lopen.....beklaag hem.Dan is het Lief, die zo beter in het inerieur past.
Pff, het lukt nog steeds niet, op sommige blogjes.Ik wordt er moedeloos van.Heb alles nagekeken, scanners er overheen gehaald, maar er komt gewoon niks uit.Als ik iets wil plaatsen, krijg ik alleen het woord "sorry"te zien,of "niet kopiëren.Ik snap er echt helemaal niks van.Sommige blogjes, vooral, die een zwarte achtergrond hebben, kan ik helemaal niet lezen,althans de tekst niet, de plaatjes weer wel.Heb al bij "Help"gezocht,maar ook daar niks bekend.Het is zo niet echt leuk meer.Nou ja, ik kreukel maar door, want ik heb jullie wel erg gemist,maar neem me maar niet kwalijk,als er iets niet lukt, ik bedoel het goed.Allemaal een heel fijn weekend gewenst,
Liefs, Sarina
Foto's:Senna in Sprookjesland, Enkhuizen
Niet alleen stempelen is een hobby, nee ik heb er vele.Momenteel ben ik ook veel bezig, om brocante hoekjes te maken.Ook erg leuk ,om te doen.Het lampenkapje heb ik gemaakt,van een oude kanten blouse.Het melk kannetje heb ik ooit gekocht, bij en kringloop winkel en het stond boven, op mijn slaapkamer.Nu kwam het mooi van pas.De bak,met het antieke linnengoed,heeft mijn zoon ooit gemaakt, toen hij zijn opleiding tot timmerman deed.Stond, donkergroen,met gesjabloneerde kippen, in de tuinkast.Schuren, spuiten, verven en ,hoppa, nieuwe decoratie.Het oude linnengoed verzamel ik al jaren,de slaapkamer hangt vol met antieke nachtponnen.Meestal voor weinig gekocht in Italië.Omdat het pure katoen is, kan het prima op hoge temperaturen in wasmachine.Twee exemplaren draag ik zomers zelf en eerlijk is eerlijk, fijner bestaat niet.Ik zou ze het liefste in mijn woonkamer hangen,maar ik denk niet, dat me dat nu echt in dank zal worden afgenomen.
Ik heb een hardnekkig virus:Het brocante virus.Ik ben dol op oude spulletjes, kantjes, klosjes, oude parfumflesjes, noem maar op.Pagina naar pagina speur ik af, op internet, om idee'tjes op te doen.
Oh, dit is een fijn virus, in gedachten richt ik alles opnieuw in.Dat kan geen kwaad en doet de beurs geen pijn.In het grijze verleden, heb ik ooit het huis al eens met oude spulletjes ingericht,maar niet met wit.
Die spulletjes heb ik altijd bewaard, omdat aan vele herinneringen zitten, omdat ze van oma,opa,vader of moeder zijn geweest.Dingen van nul en generlei waarde,maar wel voor mij.
Nu heb ik veel van die dingen weer opgezocht en wat niet echt waardevol was, wit gespoten. Zoals de oude mangelbak van mijn grootmoeder.Die heeft al vele kleuren gehad.
Ook heb ik, toen wij trouwden, van een hele oude buurvrouw, haar bruids zakdoek gekregen(something old)Die lag jaren lang, netjes gestreken in een doosje,maar nu heb ik het tevoor schijn gehaald en ligt het in de mangelbak te pronken.Evenals de oude ,kant gehaakte handschoentjes van mijn grootmoeder.
Die zaten nog in een bruine lijst, met een roze achtergrond, uit de tijd: "Kom kijken,ik heb eiken"
Voorzichtig lijstje gesloopt, handschoentjes, heel geel,er uit gehaald en voorzichtig de handschoentjes gewassen.
Helemaal wit krijg ik ze niet mee, maar acht, wat maakt het uit.
Het is leuk, om iedere keer nieuwe hoekjes te maken, zonder naar de bank te moeten.
Nu even iets anders, heb last van een ander virus ook,denk ik, sommige blogjes kan ik wel openen,maar ik kan alleen de foto's zien, de tekst kan ik niet lezen.Sommige blogjes plaats ik een button, klik het bekende vakje aan,maar even goed komen er alleen letters ,.i.p.v. het plaatje.Nu had ik plot op mijn blog een advertentie van die gruwel schoenen:Uggs, op mijn blog staan.Heel raar.
Moet maar weer eens kijken, wat er aan de hand is.Heeft iemand een idee????
Deze kaart heb ik van de week gemaakt.Met distress inkt,water,perfect pearl,daarna bespoten met haarlak, zodat het glitterpoeder niet meer af gaf en toen bestempeld en met embossingpoeder bewerkt.Ik heb vandaag weinig tijd,maar kom zo spoedig mogelijk weer op blog bezoek, groetjes,
Zoals jullie weten, hebben wij een adoptie poes.Pukkie is sinds een paar maanden nu echt van ons, want haar 3e eigenaar is verhuisd en kon Puk niet meenemen.Geen probleem, zei Lief, ze komt bij ons.
En zo is dat.
Wij hebben een stelregel:warm er in, koud er uit.
Er gaat bij ons geen enkel dier weg, omdat het niet uitkomt o.i.d.
Daar zijn wij heel straight in.
Dus wij hebben nu definitief een poes.
Het gaar wonderwel en van een straatmadelief, is ze langzamerhand een binnenpoes aan het worden.Ik heb een mandje voor haar neer gezet, boven de verwarming en madame vindt het heerlijk,daar te slapen.
Omdat ze haar hele leventje een beetje anders ,dan anders is, lukt het alleen niet, haar op een kattenbak te krijgen, tot ons grote verdriet.We hebben het weken geprobeerd,maar na vele nachten met presentjes, hebben we het kattenluikje maar weer open gezet..Wij zijn daar niet echt happy mee en er staat altijd een schone bak voor haar klaar, voor als ze het licht nog eens gaat zien.
Maar aangezien ze, al als kitten,in het bos is achtergelaten,waar ze het zelf moest redden, ben ik bang,dat het gemeente perk aan de overkant, haar wc zal blijven.Ze is ,toen ze een paar maanden was, gevangen en naar het dierenhotel van Martin Gaus gebracht.Toen heeft een vorige buurvrouw haar opgehaald en in huis genomen.Zij ging na een aantal jaren verhuizen en Puk zou mee gaan, maar helaas, Pukkie kwam iedere keer terug naar het oude huis en op het laatst was ze graatmager en onder de teken.Iedere keer werd ze door het vrouwtje opgehaald ,maar er was geen beginnen aan.
De nieuwe bewonder besloot toen, haar maar te nemen, want ze kon het niet over haar hart krijgen, het beestje te laten zwerven.
Maar de bewoner had zelf een dikke, macho kater en die accepteerde Puk niet.
Dus Pukkie kreeg haar natje en droogje en medische verzorging,maar was altijd buiten.
Dat brak ons hart, want wij hebben altijd een mandje voor de deur staan, waar evt. zielige poezen kunnen slapen en PUkkie lag er heel erg veel in.
Heel soms, kwam ze binnen ,om iets lekkers te halen, dus toen ook deze buur naar haar nieuwe liefde vertrok, namen wij Pukkie.Uiteindelijk is het vlak naast het huis, waarvan ze geen afscheid kon nemen.
En nu, op haar oudere leeftijd, wordt ze zowaar een beetje een binnen poes, die graag aangehaald wordt en lekkere snoepjes krijgt en niet te vergeten:heel veel knuffeltjes.
Zo af en toe wil ze dan wel wat terug doen.
Vannacht hadden we de deur naar de trap niet goed dichtgedaan en mevrouw sprong, luid spinnend
op het bed.Oei,dacht ik,half slapend, misschien was ze al boven en hebben wij de deur dicht gedaan en kan ze niet meer naar buiten.Dus ,half slapend mijn bed uit en de trap af, waar de deur open stond.
Pukkie dartelde ,al mauwend en knorrend, om mijn voeten.
Nadat ik haar beneden had gezet en de deur dicht, sloop ik weer naar boven.Ik stapte de bovenste trede van de trap ad, de overloop op en voel iets zachts onder mijn linkervoet.
Huh, jesses.Een mens kan hoogspringen, ook slaperig
Deed snel het licht aan en zag, dat ik met mijn slaperige hoofd, op een dooie muis had gestaan, die Puk weer als dank naar boven had gesleept.
Nou geloof me, je bent klaarwakker.Ik meteen op de knietjes, blazen en tikken,maar nee, helaas het beestje was echt gaan hemelen.
Zonde, ik vind muisjes leuk, alleen geen dooie, brrrr.
Lief stond dus naast me ,met een stuk papier, om het lijkje naar beneden te brengen.
Kijk, ik ben dol op Puk, maar nu moet ik haar toch maar leren, om naar de bloemist of banketbakker te gaan, als ze me wil bedanken.
Zo ,de kerstmeuk is weer weg.Nieuwjaarsdag hebben we alles opgeruimd.Eigenlijk was ik het nog niet eens zo zat,maar het is bij ons traditie,om alles 1 januari weg te doen.Nu hadden we toch al een drukke versierings tijd achter de rug.We hadden een prachtige boom gekocht, op 12 december opgetuigd en flink met sneeuwspray bewerkt.Dat stond zo leuk in het interieur,zo'n lichte boom.Maar ja, ook hier, goedkoop is duurkoop.Twee busjes spuitsneeuw,uit de winkel van de Prijsmepper gekocht en de boom gespoten.De volgende dag konden we al de onderste takken er af halen, die waren al kaal.Het weekend er op hadden we loge's en we moesten de mensen vooral op het hart drukken,niet te zuchten of hard te blazen,anders zou er geen naald meer op blijven.Zelfs de bovenste takken moest je niet aanraken ,anders had je binnen no time,kale ,dorre bruine takjes.
Dus toen de visite zondag avond wegreed, renden we,na ze hebben uitgezwaaid, met gezwinde spoed naar binnen, om de kale uit zijn lijden te verlossen.
Gelukkig hadden we ergens op zolder nog een oud kunstboompje,dat naar beneden kon.
Toen de kale buiten stond,was er echt geen naald meer te bekennen en toen was het pas 18 december.Enfin ,Lief begon de snoeren lampjes weer uit de knoop te halen en er weer in te hangen en ik hing voorzichtig mijn hele oude kerstballen er in.De oudste zijn uit `1920.
Nou ja, in ieder geval, waren wij onze tijd ver vooruit.Wij hadden immers de boom ,vóór de kerst al afgetuigd in de tuin staan.
Ik heb er , uit compassie, nog een paar mezenbolletjes ingehangen,maar zelfs die wilden niet komen, bang als ze waren,van die akelige naalden tussen hun veertjes te krijgen.
De mottige kunstboom staat weer op zolder en wij kijken er dankbaar naar.We waren toch mooi gered,met een kunstboom uit begin jaren 90.
Het
knallen neemt weer toe, pfff, was het maar weer 2 januari.Heb er zo'n hekel
aan.Niet voor mezelf, het zal me aan mijn derrière oxyderen,maar wel voor alle
dieren en mensen, die er bang voor zijn.En dat zijn er veel.
Vuurwerk afsteken=denk na. Bericht voor
knalduivels:
Je vingers, ogen en dergelijke kunnen mij niet
schelen,dat is je eigen probleem,maar wel onschuldigen, die last hebben van je
knalgedrag.Nee, het is niet stoer, het is
zielig.honderden euro's omhoog schieten,in een paar seconden.Zuur stuk?
Misschien,maar ieder jaar lees je weer de vreselijkste berichten en na de
nodige alcoholische versnaperingen gebeuren de ongelukken,waarbij de
hulpverleners van brandweer,politie en ambulance ook nog eens gemolesteerd
dreigen te worden.En ja, ik ben ook jong geweest en nee, heb geen vuurwerk
afgestoken.Mijn jongens wel en daar was ik ook helemaal niet blij mee,maar die
gooiden nooit naar dieren of anderen mensen.Ten eerste zijn het
dierengekken,allebei en ten tweede wisten ze, dat ze zo ongenadig op hun flikker
zouden krijgen,dat ze nieuwjaarsdag slechts staande door konden brengen.Ze
geven er gelukkig geen geld meer aan uit, wijsheid komt met de jaren.Bij de
meesten,althans
Ik hoop,dat iedereen leuke en vooral,warme gezellige kerstdagen heeft genoten.
Nu weer op naar Oud en Nieuw.
Zelf ben ik daar niet zo'n liefhebber van,integendeel.
We zijn onze poes Pukkie anderhalve dag kwijt geweest en ik was heel erg ongerust.
Er lopen zoveel minderwaardige minkukels rond,met vuurwerk.Die gewoon vuurwerk naar onschuldige dieren gooien.Maar gelukkig zag Lief haar gisteren avond schuiven en vanmorgen kon hij haar vangen.
Nu zit de deur dicht en gaan we maar proberen, of ze binnen wil blijven.Zal moeilijk gaan,want ze is een echte buitenpoes.Wij hebben haar nu 4 maanden en ze is al flink op leeftijd, dus of dat nog lukt???
Maar we hopen het.
Truus is ook niet gecharmeerd van al dat geknal.Nu is het gelukkig,dat ze doof is, nu hoort ze alleen de harde kanllen.
Nee, ik zal zo blij zijn,als het 2 januari is,dan krijgen mensen hun verstand weer terug(hoop ik).
Na de feestdagen kom ik weer op blog bezoek.
Ik wens iedereen een fijne jaarwisseling, doe voorzichtig en denk aan de dieren
Nog even een foto laten zien,van ons kerstmannetje,genomen toen hij,met zijn ouders, tweede kerstdag bij ons was.
